Selam.. Hemen konuya gireyim.. Bundan seneler once ilkokuldan arkadaslarimla birlikte birkac aylik unutulmaz bir donem yasamistik.. Ben o yasadigim donemi, hayatimin en mutlu zamani olarak adlandiriyorum.. Hayatimda ilk defa o zaman arkadaslarimla kampa gitmistik baska bir sehire, ilk defa gunduzleri ve geceleri cilginlar gibi eglenip cosmustuk, ilk defa sevgilim olmustu gibi gibi.. Tabi her guzel sey gibi o donem bitti ve o donemden sonra da yine benzer seyler de yasasam asla bir daha o kadar mutlu olamadim.. Yillar sonra bile o gunler hep burnumda tutuyor, gercekten yasadigimi hissettigim tek zamanlarmis diyorum.. O donemdeki arkadas grubum da artik dagildi, bazilari yurtdisina gitti hatta.. Onlar da ozluyor o zamanlari, yani oyle soyluyorlar.. Ama benim resmen burnumda tutuyor, inanin su an deseler ki seni bir gunlugune o doneme yollayacagiz deseler elimde ne varsa verirdim.. Kendimi cogu zaman o donemi dusunurken vs buluyorum.. Ama asil soylemek istedigim bir sey var.. Ben artik surekli o donemi dusunmek degil de artik tatli bir ani olarak geride birakmak ve bugune odaklanmak istiyorum.. Cunku bir daha geri donmeyecegini biliyorum.. Bunu nasil yapacagima dair degisik fikirlerinizi merak ediyorum, ayni yollardan gecenler falan goruslerini belirtirse cok sevinirim.. Iyi anlatabilmisimdir umarim..