Ne yapmalı ayrılmalı mı artık? Ayrılıp düzenini kurmuş anneler nasıl başardı?

nedennicin

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
12 Mart 2017
309
353
36
Çok zor günler geçiriyorum. Kafam allak bullak. Kocamla öyle büyük sorunlar yaşadık ki son 7 ayda... Doğum yaptım annemin yanıma gelmesini sorun etti lohusalık bunalımı ile baya problem çıkardım sanırım evi terketti gitti, bebeğimiz altı aylıkken geldi çocuğumla vakit geçirmek istiyorum diye geldi aldı bizi. Aldıktan sonra yine sorun yaşadık sen şunu dedin bunu yaptınların ardı arkası kesilmedi, bende hakaret ettim giderim bu defa dönüşü olmaz tek lafıma bakar dedim. Oda gurur yaptı illa ara dedi aradım ailem geldi. Ailem gelince zamanında da 6 aylık bir ayrılık sürecinde bebeğimle beni yalnız bıraktığı için ve üstüne tekrar sorunlar yaşadığımız için sinirlendi ve eve geldiğinde eve almadılar. Beni nasıl evime almazsınız diye babamla kavga etti polisi aradı evime almıyorlar diye ve ben şikayetçi olmak zorunda kaldım böyle şeyler yaşanınca... Uzaklaştırma aldı 3 ay... Ve ben hala düzelir de belki eski günlere döneriz umudundaydım son umudum da suya düştü... Berbat durumdayım, bebeğime yalnız bakacağım, onu baba sevgisinden şefkatinden mahrum büyüteceğim aklıma gelince kahroluyorum... Sonra gün doğmadan neler doğar belki düzelir diyorum. Düzelse de eski günlerdeki gibi olamaz artık sanırım... Çok büyük şeyler yaşandı... Öngöremiyorum hiçbir şeyi.Mahvoldum. Çıkmazdayım. Böyle büyük problemler yaşadık ama atlattık diyen var mı... Ne yapmalı nasıl tekrar ayağa kalkmalı?
 
Ay cnm valla çok üzüldüm ne hayallerle hamile kalıyorsun ne umutla bebeğini bekliyorsun herşey güzel olacak derken altüst olmuş bende dün eşimle tartıştım ve bir özür dilemekten aciz bende hamileyim ve korkuyorum böyle geri dönüşsüz duruma gelmekten
 
Hiç böyle bir şeyle karşılaşmadım canım. Cidden işin çok zor. Biz de bazi problemler yasadik lohusalik doneminde. Ben inatla boşanmak istedim. Esim de inatla bosanmak istememisti. Ama benim ailem hic karismamisti olaylara. Bundan sonra dönüşü olmaz gibi. Çok üzüldüm. :KK61:
 
Konuyu ben mi anlayamadım ki, eşinin yaptıklarıyla ilgili hiçbirşey yazmamışsın, lohusalıkta sorun çıkardım, hakaret ettim, eve gelmek istedi ailem eve almadı kavga çıktı, polise şikayet ettim uzaklaştırma aldı, yazında eşin sadece ailenin olmasından rahatsız olmuş, haksız mı? Bu kadar kendi ilişkine müdahale ettirdiğin bir ailen var, adam neyini düzeltsin? Düzelmesi gereken sadece eşin mi?
 
Burda suçlu aranmıyor ki kadın 6 ay yalnız kalmış ve artık belirsiz bi süreçte böyle durumda olanlardan derman bekliyor belki kadın veya erkek suçlu bazen kabahatlinin belli olması sorunun kalkacağı anlamına gelmiyor
 
Konuyu ben mi anlayamadım ki, eşinin yaptıklarıyla ilgili hiçbirşey yazmamışsın, lohusalıkta sorun çıkardım, hakaret ettim, eve gelmek istedi ailem eve almadı kavga çıktı, polise şikayet ettim uzaklaştırma aldı, yazında eşin sadece ailenin olmasından rahatsız olmuş, haksız mı? Bu kadar kendi ilişkine müdahale ettirdiğin bir ailen var, adam neyini düzeltsin? Düzelmesi gereken sadece eşin mi?

Haklısın yazmamışım, eşim bir anlık tartışma için evi terketti beni bir haftalık bebeğimle bıraktı gitti,gittiğinde arabamızı satmış, intihar etmiş üç gün yoğun bakımda yattı o dönem beni aradı neden yanımda değilsin diye bende daha 15 günlük bebeğimle 10 saatlik yola gittim yanına. Gittiğimde senin gelmenin anlamı yok,sen bebek için burdasın vs dedi. İki gün boyunca sürekli beni eleştirdi, gitsen de olur dedi bende ailemi aradım gittim... Üstünden 6 ay geçti o dönemde hiç çocuğunu umursamadı benim ısrarımla iki kez görmeye geldi. Daha sonra barışmak istedi kabul ettim evimize geldik yine aynı terane, sadece geçmişin kinini güttü ben aylarca yalnız bıraktım herşeye rağmen geldi demedi. Olanlarda senin hiç mi suçun yok diyorum hiç yok diyor... Halbuki sadece biraz anlayışlı olsa hadi beni geçtin daha bir haftalık bebeğini terkedip gitmese yine bir şekilde hallolurdu herşey. Babamda sen şans veriyorsun bu adam seni böyle bırakıp gidiyor sıkıntı yapıyor diye öfkelendi o yüzden almadı... İşler bu noktaya kadar geldi.
 
Hiç böyle bir şeyle karşılaşmadım canım. Cidden işin çok zor. Biz de bazi problemler yasadik lohusalik doneminde. Ben inatla boşanmak istedim. Esim de inatla bosanmak istememisti. Ama benim ailem hic karismamisti olaylara. Bundan sonra dönüşü olmaz gibi. Çok üzüldüm. :KK61:

:KK43: Çıkmazdayım ayrılmak istemiyorum hala bu olanlara rağmen ve bebeğime kıyamıyorum o şuan hiçbirşeyden habersiz herkese gülücükler atıyor...Yarın neden diye soracak incinecek...
 
Canim lohusalık zamanında bizimde eşimle tartışmamız olmuştu gitti beni babamın kapısina bıraktı bebeğim küvezde ydi ve bana senin yüzünden girdi diyip durdu ailesiyle birlikte bende aileme hic birsey söylemeden tekrar eve geldim ( yüzsüz gibi) geldim gece geç saatt geldi kapıyı açtım niye geldin dedi gitmek istiyorsan sen git ben düzenimi bozamam dedim gitmek istiyorsan kapı orda bu ev tek senin değil aynı zaman da benim dedim beni yollayıp burda tek başına kalabilcegini sanıyorsan yanılıyorsun kapı orda gitmek isteyen gider dedim evde durdu bebeğim kucağımda olsaydi kesinlikle gider geri gelmezdim ama küvezdeydi bebeğim ya ben annemlerdeyken gider alırsa bana göstermezse diye düşündüm lohusalık psikolojisi heralde ..
Daha sonra bebegimi almaya gittim eşyalarımıda toplamış babamin evine gidecektim derken peşimden geldi bi anlık sinirle istemeden yaptım vs. Vs. Anlattı özrünü diledi bende tatsızlık çıkmasın diye eve geldim ama aileler karışsaydi daha kòtü olacaktı ben hiç karıştırmak istemedim şuan da iyiyiz her gün başına kakıp duruyorum oda hangi psikolojiyle yaptığını anlatıp tekrar tekrar özür diliyor :)
 
Ailenin karışması kötü olmuş ama onlar da haklı bir bakıma. Yeni doğum yapmış, kocası terk edip gitmiş kızlarını korumak istemiş onlar da.

Ama anlamadığım bir nokta var. Adam kendi evine geliyor, baban onu eve almıyor ve bu olay yüzünden uzaklaştırma kararı çıkıyor. Eşin kendi evine alınmadığı için kızmakta haklı, uzaklaştırma kararı bana biraz fazla geldi.

Sen ve her şeyden önce bebeğin hakkında hayırlısı neyse o olsun. Güçlü ol, yavrunu güle güle büyüt :)
 
Haklısın yazmamışım, eşim bir anlık tartışma için evi terketti beni bir haftalık bebeğimle bıraktı gitti,gittiğinde arabamızı satmış, intihar etmiş üç gün yoğun bakımda yattı o dönem beni aradı neden yanımda değilsin diye bende daha 15 günlük bebeğimle 10 saatlik yola gittim yanına. Gittiğimde senin gelmenin anlamı yok,sen bebek için burdasın vs dedi. İki gün boyunca sürekli beni eleştirdi, gitsen de olur dedi bende ailemi aradım gittim... Üstünden 6 ay geçti o dönemde hiç çocuğunu umursamadı benim ısrarımla iki kez görmeye geldi. Daha sonra barışmak istedi kabul ettim evimize geldik yine aynı terane, sadece geçmişin kinini güttü ben aylarca yalnız bıraktım herşeye rağmen geldi demedi. Olanlarda senin hiç mi suçun yok diyorum hiç yok diyor... Halbuki sadece biraz anlayışlı olsa hadi beni geçtin daha bir haftalık bebeğini terkedip gitmese yine bir şekilde hallolurdu herşey. Babamda sen şans veriyorsun bu adam seni böyle bırakıp gidiyor sıkıntı yapıyor diye öfkelendi o yüzden almadı... İşler bu noktaya kadar geldi.
İkiniz de çok kolay çekip gidiyorsunuz, bu kadar saçma sebeplerden ev terk edilmez, sadece eşin değil, senin de düzelmen gerekiyor. Oturup sakince konuşun birbirinizden beklentilerini konuşun Gerekirse profesyonel yardım alın.
 
:KK43: Çıkmazdayım ayrılmak istemiyorum hala bu olanlara rağmen ve bebeğime kıyamıyorum o şuan hiçbirşeyden habersiz herkese gülücükler atıyor...Yarın neden diye soracak incinecek...
Yani olaylar nedir cozemedim ama esimin ailesi beni evimden kovsa esim de beni sikayet edip evden uzaklastirsa bir erkek olarak asla barismazdim. Asla unutamazdim böyle bir seyi. Aileye yansitmamak lazım bazi seyleri. Tabi ortada onemli bir mevzu yoksa. Keske babanız eve almamazlik yapmak yerine oturup adam akıllı konuşsaydı. Bir büyüğün böyle yapması gerekir. Bana boşanırsınız gibi geliyor. Cozulecekse de aile büyüklerinden biri oturup ikinizle de konuşsun. Bu işler konuşmadan olmaz. Bosanmaya da barışmaya da öyle karar verin. Yalnız kalmayın yani.
 
Çok zor günler geçiriyorum. Kafam allak bullak. Kocamla öyle büyük sorunlar yaşadık ki son 7 ayda... Doğum yaptım annemin yanıma gelmesini sorun etti lohusalık bunalımı ile baya problem çıkardım sanırım evi terketti gitti, bebeğimiz altı aylıkken geldi çocuğumla vakit geçirmek istiyorum diye geldi aldı bizi. Aldıktan sonra yine sorun yaşadık sen şunu dedin bunu yaptınların ardı arkası kesilmedi, bende hakaret ettim giderim bu defa dönüşü olmaz tek lafıma bakar dedim. Oda gurur yaptı illa ara dedi aradım ailem geldi. Ailem gelince zamanında da 6 aylık bir ayrılık sürecinde bebeğimle beni yalnız bıraktığı için ve üstüne tekrar sorunlar yaşadığımız için sinirlendi ve eve geldiğinde eve almadılar. Beni nasıl evime almazsınız diye babamla kavga etti polisi aradı evime almıyorlar diye ve ben şikayetçi olmak zorunda kaldım böyle şeyler yaşanınca... Uzaklaştırma aldı 3 ay... Ve ben hala düzelir de belki eski günlere döneriz umudundaydım son umudum da suya düştü... Berbat durumdayım, bebeğime yalnız bakacağım, onu baba sevgisinden şefkatinden mahrum büyüteceğim aklıma gelince kahroluyorum... Sonra gün doğmadan neler doğar belki düzelir diyorum. Düzelse de eski günlerdeki gibi olamaz artık sanırım... Çok büyük şeyler yaşandı... Öngöremiyorum hiçbir şeyi.Mahvoldum. Çıkmazdayım. Böyle büyük problemler yaşadık ama atlattık diyen var mı... Ne yapmalı nasıl tekrar ayağa kalkmalı?
Şimdi sorunlar hiç çözülemez şeyler mi, aldatma şiddet vs gibi, yoksa sadece iletişim kopukluğundan mı kaynaklanıyor .
Keşke aileleri bu kadar dahil etmeseydiniz, işte büyüklerin bazı konularda yapıcı olması gerekiyor ama duygusal davranıp yangına körükle gidebiliyorlar
Eşinizle sakince oturup konuşabilir, evlilik terapisine gidebilirsiniz, ama geri dönülemez kadar sorunlar büyük mü yoksa lohusalık vs derken abartmış olabilir misiniz
 
6 ay boyunca nerdeydi ne yaptı
çocuktan çok mu önemliymiş o 6 ayda yaptığı da onu bile görmemiş
ayrıca intihar edebilen bir adam yeri gelir size ve bebege de zarar verebilir kendinden vazgecen herkesten vazgecer
çocuğum baba sevgisi olmadan buyumesin diyorsunuz ama evde adı baba olan biri olunca otomatik olarak baba sevgisi de yüklenmiyor bünyeye gerçekten sevecek deger verecek bir adam değil
 
6 ay boyunca nerdeydi ne yaptı
çocuktan çok mu önemliymiş o 6 ayda yaptığı da onu bile görmemiş
ayrıca intihar edebilen bir adam yeri gelir size ve bebege de zarar verebilir kendinden vazgecen herkesten vazgecer
çocuğum baba sevgisi olmadan buyumesin diyorsunuz ama evde adı baba olan biri olunca otomatik olarak baba sevgisi de yüklenmiyor bünyeye gerçekten sevecek deger verecek bir adam değil

Babamın öyle davranacağını öngöremedim bir anda gerildi ortam o şikayetçi olunca ben de olmak zorunda kaldım. Onlar da yeterince şans verdin bizde geldikçe evimize kabul ettik hala neden sıkıntı çıkarıyor dediler. Akıllıca davranamadım ailemi aramamalıydım ama ateş olsan cürmün kadar yer yakarsın al ara gelsinler falan dedi o öfkeyle aradım... O da çekti arkadaşının evine gitti. Olayın bu denli içinden çıkılmaz hal almasına acayip üzülüyorum. Farkındayım bundan sonrasında biz diye birşey yok ayrılacağız... Ama işte bir umut daha kötüsünü yaşadık ama halloldu diyen çıkar mı... Bir umut ışığı arıyorum sanırım.
 
İkiniz de çok kolay çekip gidiyorsunuz, bu kadar saçma sebeplerden ev terk edilmez, sadece eşin değil, senin de düzelmen gerekiyor. Oturup sakince konuşun birbirinizden beklentilerini konuşun Gerekirse profesyonel yardım alın.
konuşmak istemiyor bitirmiş herşeyi...
 
Çok zor günler geçiriyorum. Kafam allak bullak. Kocamla öyle büyük sorunlar yaşadık ki son 7 ayda... Doğum yaptım annemin yanıma gelmesini sorun etti lohusalık bunalımı ile baya problem çıkardım sanırım evi terketti gitti, bebeğimiz altı aylıkken geldi çocuğumla vakit geçirmek istiyorum diye geldi aldı bizi. Aldıktan sonra yine sorun yaşadık sen şunu dedin bunu yaptınların ardı arkası kesilmedi, bende hakaret ettim giderim bu defa dönüşü olmaz tek lafıma bakar dedim. Oda gurur yaptı illa ara dedi aradım ailem geldi. Ailem gelince zamanında da 6 aylık bir ayrılık sürecinde bebeğimle beni yalnız bıraktığı için ve üstüne tekrar sorunlar yaşadığımız için sinirlendi ve eve geldiğinde eve almadılar. Beni nasıl evime almazsınız diye babamla kavga etti polisi aradı evime almıyorlar diye ve ben şikayetçi olmak zorunda kaldım böyle şeyler yaşanınca... Uzaklaştırma aldı 3 ay... Ve ben hala düzelir de belki eski günlere döneriz umudundaydım son umudum da suya düştü... Berbat durumdayım, bebeğime yalnız bakacağım, onu baba sevgisinden şefkatinden mahrum büyüteceğim aklıma gelince kahroluyorum... Sonra gün doğmadan neler doğar belki düzelir diyorum. Düzelse de eski günlerdeki gibi olamaz artık sanırım... Çok büyük şeyler yaşandı... Öngöremiyorum hiçbir şeyi.Mahvoldum. Çıkmazdayım. Böyle büyük problemler yaşadık ama atlattık diyen var mı... Ne yapmalı nasıl tekrar ayağa kalkmalı?
Bence bir çocuğu babasız bırakma anne olmak kolay degil kadın olmak kolay degil sabır etmen lazım ben okadarda büyük bi sorun görmüyorum şahsen düzelebilir ne sorunlar var o çocuğuna kıyma üvey babanın elinde yada üvey annenin elinde büyümesin bi çocuk anne ve babasıyla mutludur kimse kendi çocuğundan başkasına tahammül edemez annemin ikinci evliliği abim bir önceki eşinden ve bende bu evlendiği babacanın abimle üvey gibi büyümedik aynı öz hatta Özden'de öte ama annem çok zorluklar yaşamış bence o yavruna kıyma bi kötü gidiyor bir iyi gelmez
 
Hiç kimsenin dört dörtlük hayatı YÖK İnan buna ve eşinde olduğu kadarda ben sendede hata gördüm bi evliliğe ailenizi karıştırmayın rn ufak veya bazı şeylerde eşlerinizi gitmekle korkutmayın çok yanlış bi davranış bence sizin anneleriniz veya babalarınız nelere katlanıyorlar biz bu devrin insanları olarak en ufak şeyde ayrılmayı gitmeyi düşünüyoruz evlilik sorumluluk gerektirir sabır gerektirir sadakat bazen bazı şeylere bile evet demek gerekir bence kocanla güzelce konuş bu olayların tekrarlanmamasını söyle bu konular kapatılsın git kocanın yanına annene babanada bişey olabilir sen tek kalabilirsiniz o güzel çocuğum babasız büyücek erkek olsun kız olsun bi çocuk büyütmek bu devirde zor
 
X