Merhaba kızlar
22yaşınd a ailemin tek çocuğuyum. Babam 86 Yaşında annem 64 ve annem parkinson hastası. Son dönemler de çok Değişti huy olarak ona bakan tek kişi olmama rağmen kalbimi kırıyor. Hastalıktan olabilirama insan kırılıyor işte.üniden mezun olup evde ona baktım bi teşekkür bi taktir bekliyor insan çalışmam gerekiyor sağlıkçıyım ve mesleğimi çok seviyorum . Ama sırf onun için şuan hiçibrşey Yapmıyorum. Çevremde Arkadaşlarımın Bambaşka hayatlar Yaşaması ve benim kendimle ilgili hiç bir planımın olmaması çok dokunuyor. Hayatımı onlara endeksledim. Evliliğim nasıl olacak ben nasıl bırakacam ilerisi için hiçibrşey net değil. Bazen Yanımda beni destekleyecek bi nefes arıyorum bulamayınca o an müthiş bi Yanlızlık yasıyorum . Sonra ağlıyorum. Insanların bana hasta bakıcı gibi acıyarak bakmasından sıkıldım. Işe girsem olmuyor evlilik desen bakamıyorum bile . Bazen insana nefes almak zor gelir ya her nefes insanı yaşlandırır ya tam olarak o haldeyim.
22yaşınd a ailemin tek çocuğuyum. Babam 86 Yaşında annem 64 ve annem parkinson hastası. Son dönemler de çok Değişti huy olarak ona bakan tek kişi olmama rağmen kalbimi kırıyor. Hastalıktan olabilirama insan kırılıyor işte.üniden mezun olup evde ona baktım bi teşekkür bi taktir bekliyor insan çalışmam gerekiyor sağlıkçıyım ve mesleğimi çok seviyorum . Ama sırf onun için şuan hiçibrşey Yapmıyorum. Çevremde Arkadaşlarımın Bambaşka hayatlar Yaşaması ve benim kendimle ilgili hiç bir planımın olmaması çok dokunuyor. Hayatımı onlara endeksledim. Evliliğim nasıl olacak ben nasıl bırakacam ilerisi için hiçibrşey net değil. Bazen Yanımda beni destekleyecek bi nefes arıyorum bulamayınca o an müthiş bi Yanlızlık yasıyorum . Sonra ağlıyorum. Insanların bana hasta bakıcı gibi acıyarak bakmasından sıkıldım. Işe girsem olmuyor evlilik desen bakamıyorum bile . Bazen insana nefes almak zor gelir ya her nefes insanı yaşlandırır ya tam olarak o haldeyim.