Ne Yapsak Şaşırdık!

bir gün sarhoşken ağlamış babama ben üniverste okuyamadım iş bulamam doğru düzgün diye.
ama babam onu liseden sonra dersaneye yazdırdı gitmedi. 2 yıllık üniye başladı babam bir sürü masraf etti bi kaç ay sonra yapamıyorum dedi geldi. sonra ben çalışmaya başlayınca dersaneye gitmesi için para gönderdim ama kazanamadı
Babanız birzz geç kalmış. Kardeşiniz lisede istediklerini almak için çalışmak zorunda kaldığında destek olacaktı,çalıştırtmayacak okutacaktı.Sonradan ettiği "bir sürü masraf"ın bir anlamı yok.Kıyamam gene 2 yıllık kazanmış. Babanıza da ancak o zaman dank etmiş destek olması gerektiği ama geçti borun pazarı sür eşeği niğdeye dediklerinden..

Kardeşiniz için yapabileceğiniz bir şey yok.Siz abla olarak sakin bi zamanınızda konuşabilirsiniz sadece. 25 yaş büyük bir yaş değil.Okumak isterse destek olun,ilgilendiği bi iş alanı varsa çevreden soruşturun. Ama çocuğa babam sana iş kuracak demeyin.Babanızdan açıkça bir şey istemiyor çocuk. Siz bastırdıkça eski anıları düşünüp daha da üzülüyordur,yapmayın. Haaa şunu da ekleyim daha evlilik yaşı falan değil.Üniye gitmeye karar verse tam da okuyacak yaşta hatta.Haayatını kurmadan evlilikten falan bahsetmeyin.
 
Beş parmağın beşi bir mi? Siz hayatınızı kurmak istemiş bu yolda çabalamışsınız. Belli ki kardeşiniz daha fazla desteğe ve ilgiye ihtiyaç duymuş zamanında. O destek ve ilgiyi 10 yıl önce vermek gerekirken şimdi vermeye çalışınca olmuyor işte.
bakın annem ve babam bilinçli değilmiş benimde kardeşimle aramda 4 yaş var yani bende onun için bişey yapamadım
ancak nefes alıyorsak hala ümit vardır ben zaten yeterince üzgünüm çözüm arıyorum çözümünüz yoksa yargınıza ihtiyacım yok lütfen çözüm varsa onu söyleyin
 
Konuyu okuyunca yaşadıklarım geldi aklıma babamdan maddi manevi hiçbir şey görmedim ama sağda solda üniversite okuttum diye konuştu halbuki ben yurt paramı da bilgisayar paramı da aldığım krediden gelen burstan biriktirip yaptım, sevgi desen çocukluğumda bile görmedim. Yakında evlencem ev kurduk babam dedi ki kız tarafına düşeni yapcaz kızım merak etme kendi kendime babama haksızlık etmişim bak arkamda diye düşünürken bütün masrafı yaptıktan sonra düğündeki takılarını alcam dedi. Kardeşinizle aynı yaştayım ve babama zerre güvenim yok. Destek olmasını falan geçtim artık köstek olmasın yeter bence kardeşiniz de aynen böyle düşünüyor ne yapabilirsiniz bilmiyorum.
 
bakın benim de bir çocuğum var ve şimdiden onun geleceğini planlıyorum ama annem ve babam böyle değildi açıkcası eskiden çoğu anne baba böyle değildi. ben zorlayarak yazdırdım kendimi dersaneye

yani babanizin cok yanlisi var,

ancak su an kardesinin babanizin acacagi isi kabul etmemekle dogru yapiyor,

o stresi kaldiramayacagini hissediyor cunku,

onun icin dogrusu zanaat ogrenmek su yasinda.

Benim lise mezunu kuzenlerim camcida calistilar 20li yaslarin basinda, simdi universite mezunu kadar maas aliyorlar, cok calisiyorlar dogru ama meslek sahibiler artik, onlarin yaptiklari isi deneyimsiz birine yaptiramazsin.

Bunun gibi bir konuda uzmanlasacak sekilde bir alan secmeli kendine.
 
lütfen tekrar yazıma bakar mısınız bişeyler ekledim. evlenmek tabi ki kendi bileceği birşey ama buda bir ihtiyaç abuk subuk kadınlarla görüşmesindense diye düşündüm sadece
Liseden sonra diyorsunuz önemli olan lise süreci bence erkek çocukları için. O süreçte yanında olup destek olmalıydı babanız özellikle.

Sizin anlamadığınız şu kardeşiniz böyle yaşamak istiyorsa böyle yaşar. Abuk sabuk dediğiniz kadınlarla birlikte olmak istiyorsa olur yani. Tutup helal süt emmiş kız bulup evlendirmeye kalkacak haliniz yoktur diye umuyorum. Sizden talebi olmadığı müddetçe yardıma kalkışmayın.
 
ben o zamanlar üniversitedeydim. tabi ki sıfır iletişim halinde de değildik yazdıklarımı büyük bir duygusallıkta yazdım sanırım çok farklı bir tablo çizdim
Bizde unv deydik ama hiç bir zaman ne ailemi nede kardeşimi ihmal etmedim 15 yaşında çalışmaya başladım aldığım 3 kuruş haftaligimla kardesime hediyeler alıyordum suan evli 2 çocuk babası ama hala en ufak sıkıntısında beni arar hiç bir koşulda yalnız bırakmadım yeri geldi abla oldum yeri geldi arkadaşı oldum ki bizden kopmasın yalniz hissetmesin arkadaş ortamlarinda yanlış yonlendirilmesin diye şimdi 25 yaşındaki yetişkin bir insanla istediğiniz bağ kurmaya çok geç kalmışsınız onu anlatmaya çalıştım
 
Konuyu okuyunca yaşadıklarım geldi aklıma babamdan maddi manevi hiçbir şey görmedim ama sağda solda üniversite okuttum diye konuştu halbuki ben yurt paramı da bilgisayar paramı da aldığım krediden gelen burstan biriktirip yaptım, sevgi desen çocukluğumda bile görmedim. Yakında evlencem ev kurduk babam dedi ki kız tarafına düşeni yapcaz kızım merak etme kendi kendime babama haksızlık etmişim bak arkamda diye düşünürken bütün masrafı yaptıktan sonra düğündeki takılarını alcam dedi. Kardeşinizle aynı yaştayım ve babama zerre güvenim yok. Destek olmasını falan geçtim artık köstek olmasın yeter bence kardeşiniz de aynen böyle düşünüyor ne yapabilirsiniz bilmiyorum.
bende açıkcası kardeşimden çok farklı olmadım sadece bana kız olduğum için çalışma şansı vermedi diye karşıladı masraflarımı. ama iyi adam yinede çok seviyorum
 
bundan sonra öyle yapmayı düşünüyorum arayıp sorayım daha sık diyorum
Sizin uzerinize dusen de bu zaten. Kardeslik baglarinizi koparmamak icin elden geleni yaparsiniz. Sorun anlamaya calisin,bir istegi var mi,bir derdi var mi anlatmak istedigi bir sey var mi diye. Gerisi kardesinize kalmis. Erkek cocuk babalari neden boyle garip davraniyorlar anlayamiyorum. Babanizin hatasi cok,olan da olmus artik.
 
Liseden sonra diyorsunuz önemli olan lise süreci bence erkek çocukları için. O süreçte yanında olup destek olmalıydı babanız özellikle.

Sizin anlamadığınız şu kardeşiniz böyle yaşamak istiyorsa böyle yaşar. Abuk sabuk dediğiniz kadınlarla birlikte olmak istiyorsa olur yani. Tutup helal süt emmiş kız bulup evlendirmeye kalkacak haliniz yoktur diye umuyorum. Sizden talebi olmadığı müddetçe yardıma kalkışmayın.
tabi kide gidip başını bağlayayım derdinde değilim. sadece eskiden anne babalar bu kadar bilinçli değildi bunu bildiğim için anlayış gösteriyorum onlara
 
Sizin uzerinize dusen de bu zaten. Kardeslik baglarinizi koparmamak icin elden geleni yaparsiniz. Sorun anlamaya calisin,bir istegi var mi,bir derdi var mi anlatmak istedigi bir sey var mi diye. Gerisi kardesinize kalmis. Erkek cocuk babalari neden boyle garip davraniyorlar anlayamiyorum. Babanizin hatasi cok,olan da olmus artik.
hep kardeşleri annesi önemli oldu onun için ama hepsinden darbeyi yeyince bize sarıldı artık geç kalsa da
 
bende açıkcası kardeşimden çok farklı olmadım sadece bana kız olduğum için çalışma şansı vermedi diye karşıladı masraflarımı. ama iyi adam yinede çok seviyorum
Kardeşiniz buna bile gücenmiş olabilir ablama her şey yapılıyor bana yok diye haklı da. Dinleyeceği bir büyüğünüz varsa araya onu sokup konuşabilirsiniz belki bundan sonrası için ne düşünüyor, ona göre hareket edilebilir.
 
tabi kide gidip başını bağlayayım derdinde değilim. sadece eskiden anne babalar bu kadar bilinçli değildi bunu bildiğim için anlayış gösteriyorum onlara
Anne babanız kaç yaşındalar merak ettim?
 
Bizde unv deydik ama hiç bir zaman ne ailemi nede kardeşimi ihmal etmedim 15 yaşında çalışmaya başladım aldığım 3 kuruş haftaligimla kardesime hediyeler alıyordum suan evli 2 çocuk babası ama hala en ufak sıkıntısında beni arar hiç bir koşulda yalnız bırakmadım yeri geldi abla oldum yeri geldi arkadaşı oldum ki bizden kopmasın yalniz hissetmesin arkadaş ortamlarinda yanlış yonlendirilmesin diye şimdi 25 yaşındaki yetişkin bir insanla istediğiniz bağ kurmaya çok geç kalmışsınız onu anlatmaya çalıştım
yaptıklarınızı ben yapmadım mı sanıyorsunuz. kendi boğazımdan kısıp her gittiğimde hediyeler götürürdüm. Uzak olsamda elimden geleni yapmaya çalıştım. Kardeşim zor bir çocuk oldu hep, evde durmayan bir çocuk, onu görmek için kadar yol kateder giderdim o arkadaşlrından gece 1 de kopup gelirdi
 
Bizde unv deydik ama hiç bir zaman ne ailemi nede kardeşimi ihmal etmedim 15 yaşında çalışmaya başladım aldığım 3 kuruş haftaligimla kardesime hediyeler alıyordum suan evli 2 çocuk babası ama hala en ufak sıkıntısında beni arar hiç bir koşulda yalnız bırakmadım yeri geldi abla oldum yeri geldi arkadaşı oldum ki bizden kopmasın yalniz hissetmesin arkadaş ortamlarinda yanlış yonlendirilmesin diye şimdi 25 yaşındaki yetişkin bir insanla istediğiniz bağ kurmaya çok geç kalmışsınız onu anlatmaya çalıştım
bide başka konularda bak sen yapamamışsın ama ben ne güzel yapmışım tarzında yorumlar yapacaksanız hiç yazmayın
 
Back
X