Ne zaman normale dönerim..

Yorumlarda babadan ziyade bebeklerin bu dönemde anneyi istemesi anormalleştirilmiş. Bebekler ilk aylarda uyumuyor. İki saatte bir uyanmaya ben uyumak diyemem yani. Ki anne de o iki saatte zaten kendine gelip de bir şeyler yapacak enerjide olmuyor.
O aylarda iki saat uyku bile özellikle gündüzleri bazen dünyalara bedel oluyor.Ki çok kısa bi zaman sonra 3 saate çıkıyor.Sütünü sağabilir.Yine eşi bir kez de olsa verip yatırabilir.Yani evet bugünler geçecek ama kolaylaştırıcı şeyleri de uygulamalı.Sonra anneler depresyona giriyor.Mutsuz anne mutsuz bebek oluyor.Yoksa ben de asla katılmıyorum yok ihitiyaçlarını karşıla bırak ağlasın kafasına.
 
Evet Tabiki anneyi isteyecek ama sıkıntı burda anneye yapışık olması değil babanın bebek bakımında pasif rol oynaması.Bebeğin altını değiştirmek gazını çıkarmak biraz kucakta gezidirip oyalamak bunları anne yapmak zorunda değil.Baba işten gelince biraz bebekle ilgilense anne bi kahve içse gece uykusunda biraz yardımı dokunsa bu kadar zorlanmaz.Gündüzleri de 7 24 emmiyor.Kolaylaştırıcı şeyleri hayatına sokabilir.Sling olabilir.Ana kucağına koyup müzikle falan oyalayabilir.İlla uyur bebek bu günlerde.Yoksa Tabiki ilk 3 ay koy bir köşeye dursun diye bir şey kimse söylemiyor.En büyük yardımcısı eşi ve sorumluluk vermeli Yoksa ilerde hiç almaz bu sorumluluğu.
yorum yapan bazı kişiler ağlarsa aglasın, yurtdısında anneler cok rahat, türkiyede biz abartıyoruz gibi laflar soylemişler, onlara cevaben yazmıs arkadas. tabiki söylediklerinize ben de katılıyorum, baba daha aktif olmalı, anne destek istemeli, nasıl olsa bebek bana baglı diye babayı saf dısı bırakmamalı, bu hem kendine hem cocuga zarar ve bu tür örnekler etrafımızda cok. kücükken ilgilenmeyen büyüdügünde o sorumluluga giremiyor, girmek istemiyor
 
Yoo esiniz gayette yardim edebilir. O geldiginde bebegin altini degistirebilir, siz gidin bir dus alin, tuvalte girin, yemek yiyin diye bebegi tutabilir. Sadece emziriyorsunuz (oyle farzettim ama bilemiyorum tabi) diye cocuk yalnizca size bagimli olmak zorunda degil. iki aylik oldugunda isterseniz sutunuzu sagmaya baslayin. boylelikle yemek konusunda da esiniz biberondan onu beslemede yardimci olabilir. Yani kullanin esinizi. hic oyle cocuk benim tamamen bana ait diye dusunup, esinizi de tembellige alistirmayin. ikiniz yaptiniz, ikiniz bakacaksiniz
 
zeka olarak dünyanın çok üzerinde olmamız gerekiyor o zaman ama görüldüğü üzere değiliz ,, demekki teziniz yanlış :KK70: orada 14 yaşından itibaren aklı başında harçlığını çıkaran sorumlu gençler varken burda ergenlerin tribinden geçilmez tabi. Kendi kendine yeten bireyler yetiştiriyorlar burdaki gibi cırıl cırıl kendini yerlere atan çocuk göremezsiniz . çocuğu doyurup kenara atıp suratına bakmıyor demedim, aksine çok daha kaliteli vakit geçirdiklerine, etkinlik yaptıklarına şahidim ve genelleme de yaparım. orda burdaki gibi çocuk doğunca evlilik hayatı, anne baba tuhaflaşmıyor. burda kendinize bağımlı çocuk yetiştirmeniz kaliteli vakit geçirdiğiniz anlamına gelmiyor.
Kendi çocuğunuzu istediğiniz gibi saksıda bağımlı yetiştirin ama bunu genelleyemezsiniz.

Size katılmıyorum. Alıntılamazsanız sevinirim.
Amerika için konuşuyorum pek çok defa çeşitli eyaletlerine gittim Amerikalılar inanılmaz ben merkezli, tüketim çılgınlığı yaşayan, kendilerinden başka hiçbir milleti önemsemeyen insanlardır. Bizde bakkala gidersin para üstünü kafadan hesaplar. Onlar en ufak bir hesaplama için hesap makinası kullanır. Örneğin bizde bebek ağlarsa etrafımızdaki insanları da rahatsız ederiz kaygısı taşırız. Onlar taşımaz. Kılık kıyafetten, davranışlara kimse diğerini umursamaz. Çocuk 18 yaşına geldiğinde yetişkin sayılır, kendi parasını kazanması beklenir. Yani onların çocuk yetiştirme tarzı daha doğru gibi bir söylemi bende kabul etmiyorum. Bizim kültürümüz, gelenek göreneğimiz, insanlığımız daha farklı. Bende bebeğim ağlarken kayıtsız kalamıyorum. Huzursuz oldumu yan odaya atıp kendim uyumuyorum. Hayatımı bebeğim odaklı yaşıyorum. O ne zaman uyursa ben o zaman uyuyorum.
Konu sahibi bende bebeğimi tek başıma büyütüyorum. uykusuz kaldığımda eşime veriyorum çocuğu. Benden gördüklerini uyguluyor. Süpürge sesi açıyor. Ana kucağında sallıyor. Acıkırsa mamasını yediriyor. Bir kaç saat oyalıyor. İnan o bir kaç saat beni o kadar güzel rahatlatıyor ki. Sende mümkün mertebe eşini bebeğin bakımına dahil et.
 
Selam hanımlar.

Sanırım çoğu doğum yapan kadının hissettiği şeyleri ben de hissediyorum. Yeni doğum yaptım. Annem 10 gün kalıp gitti. O varken az da olsa rahattım. 3 gündür kapana sıkışmış gibiyim. Eşim ışten geliyor hani "geldi, biraz rahatlarım" diyemiyorum. Çünkü doğal olarak bebek şu an bana bağımlı. Bi kap yemek yapmak için , afedersiniz rahatça tuvalete gitmek için bebeğin başından kalkamıyorum. Eşimle sorumluluğu paylaşmak için sanırım en az 6 ayım var...

Beni daraltan şeylerden biri de yaşadığımız şehirde kimsemiz yok. Bebeğime biri bakabilecek duruma geldiğinde bile bikaç saat gönül rahatlığıyla bırakabileceğimiz kimse yok... Kendimi kötü hissediyorum 😔 ne zaman az da olsa rahatlarım
ben oh be rahatladım dediğim 1.5 yaş ve sonrasıydı. Sonraki rahatlama 2.5 yaştan sonra geldi.
İlk üç ay kabus gibiydi. 1.5 saat uyuyup 1.5 saat bakınan bir bebeğim vardı. 4. ayda diş sancıları başladı. ek gıdaya geçiş, 6 ayda emekledi, 9 ayda yürüdü derken sürekli yeni bir şeyin stresiyle uğraştık. ilk defa 1.5 yaşlarındayken deliksiz 3 saat uyuyabllince oh be demiştim. Sonra diş durumu 2.5 yaşında bitince ve tuvalet eğitimi de olunca geriye dönüp bakınca rahatladım diyebiliyorum.
 
ben oh be rahatladım dediğim 1.5 yaş ve sonrasıydı. Sonraki rahatlama 2.5 yaştan sonra geldi.
İlk üç ay kabus gibiydi. 1.5 saat uyuyup 1.5 saat bakınan bir bebeğim vardı. 4. ayda diş sancıları başladı. ek gıdaya geçiş, 6 ayda emekledi, 9 ayda yürüdü derken sürekli yeni bir şeyin stresiyle uğraştık. ilk defa 1.5 yaşlarındayken deliksiz 3 saat uyuyabllince oh be demiştim. Sonra diş durumu 2.5 yaşında bitince ve tuvalet eğitimi de olunca geriye dönüp bakınca rahatladım diyebiliyorum.
Koalina ❤️
Hoşgeldin
 
ben oh be rahatladım dediğim 1.5 yaş ve sonrasıydı. Sonraki rahatlama 2.5 yaştan sonra geldi.
İlk üç ay kabus gibiydi. 1.5 saat uyuyup 1.5 saat bakınan bir bebeğim vardı. 4. ayda diş sancıları başladı. ek gıdaya geçiş, 6 ayda emekledi, 9 ayda yürüdü derken sürekli yeni bir şeyin stresiyle uğraştık. ilk defa 1.5 yaşlarındayken deliksiz 3 saat uyuyabllince oh be demiştim. Sonra diş durumu 2.5 yaşında bitince ve tuvalet eğitimi de olunca geriye dönüp bakınca rahatladım diyebiliyorum.
Hoşgeldin :KK31:
 
En guzel zamani ilk 6 ay canim emekleme yurume baslarsa hic dinlenemiyorsun 3 yasina kdr böyle diyen var 3 ten sonra rahatsin diyorlar bana gore ilk 6 ay yedir icir gazını cikar yatir suan 5 dk durmuyor tehlike nedir bilmiyor kucagimdan inmiyor uykularda haram diş agri hastalik vs bitmiyor
 
ben oh be rahatladım dediğim 1.5 yaş ve sonrasıydı. Sonraki rahatlama 2.5 yaştan sonra geldi.
İlk üç ay kabus gibiydi. 1.5 saat uyuyup 1.5 saat bakınan bir bebeğim vardı. 4. ayda diş sancıları başladı. ek gıdaya geçiş, 6 ayda emekledi, 9 ayda yürüdü derken sürekli yeni bir şeyin stresiyle uğraştık. ilk defa 1.5 yaşlarındayken deliksiz 3 saat uyuyabllince oh be demiştim. Sonra diş durumu 2.5 yaşında bitince ve tuvalet eğitimi de olunca geriye dönüp bakınca rahatladım diyebiliyorum.
Ahh koalina... doğumdan sonra geceleri o gelen karamsarlıkla senin konunu kaç kere açıp açıp okudum biliyo musun :( neredeyse aynı durundayım...
 
Ben henuz dogum yapmadim. Buyuk konusmayim ama korkmuyorum da acikcasi, sakin bir insanim. Ama bu tuvalete bile gidemiyorum olayini hic anlamıyorum. Bi tuvalet suresi kadar da aglarsa aglasin yani. Cocuk aglamaktan ölmez ya 2 dk da . Baska isler yaparken de ana kucagina falan koyup yaninizda tutsaniz, bu kadar imkansiz olan ne olabilir ki. Hem neden esinize sorumluluk vemrek icin 6 ay gerekiyor. Babalik ruhsati anca mi cikacak o zamana? Ne alaka yani
O iş öyle olmuyormuş canım ya. Bende senin gibi konuşuyordum doğurunca gördüm kadınların ne demek istediklerini. Ama o tuvalete gidememe süreci çok uzun sürmüyor. İlk haftalar zorlanıyorsun sonra bir düzen oluşuyor sende alışıyorsun tabi.
 
3 aylık bebegim var eşim sabah çok erken ise gitmesine rağmen gaz çıkarma gece uyutma işi ondadır.Yemeklerimi oglen uykusuna yattığı zaman yapıyorum ana kucağı ile oda oda geziyoruz durmadığında. Şuan çok ufak sizi emmek istemesi çok normal. Baba ile görev paylaşımı yapmak için 6 ay gibi bi süreye gerek yok annenin nasıl sorumluluğu varsa babada bebekten sorumludur unutmayın. Bebeğe bakamıyor oyalamayı beceremiyorsa sofrayı toplama, bulaşık ev temizliği konusunda mutlaka destek alın.
 
Bırakınca katılarak ağlıyor ve emmek istiyor. Dursa zaten mutfağa geçmeye çalışıyorum 🤷‍♀️
Bebeklerde gaz problemi 15 20 günlükken başlar ve açlıktan değil gaz sancısı dan emmek istiyordur. Kısır döngü olur böyle meme-gaz-gaz-meme. Probiyotik damla var, doktorunuza sorun, emzirme sıklığını kilo alımı iyiyse azaltın.
 
Amerika için konuşuyorum pek çok defa çeşitli eyaletlerine gittim Amerikalılar inanılmaz ben merkezli, tüketim çılgınlığı yaşayan, kendilerinden başka hiçbir milleti önemsemeyen insanlardır. Bizde bakkala gidersin para üstünü kafadan hesaplar. Onlar en ufak bir hesaplama için hesap makinası kullanır. Örneğin bizde bebek ağlarsa etrafımızdaki insanları da rahatsız ederiz kaygısı taşırız. Onlar taşımaz. Kılık kıyafetten, davranışlara kimse diğerini umursamaz. Çocuk 18 yaşına geldiğinde yetişkin sayılır, kendi parasını kazanması beklenir. Yani onların çocuk yetiştirme tarzı daha doğru gibi bir söylemi bende kabul etmiyorum. Bizim kültürümüz, gelenek göreneğimiz, insanlığımız daha farklı. Bende bebeğim ağlarken kayıtsız kalamıyorum. Huzursuz oldumu yan odaya atıp kendim uyumuyorum. Hayatımı bebeğim odaklı yaşıyorum. O ne zaman uyursa ben o zaman uyuyorum.
Konu sahibi bende bebeğimi tek başıma büyütüyorum. uykusuz kaldığımda eşime veriyorum çocuğu. Benden gördüklerini uyguluyor. Süpürge sesi açıyor. Ana kucağında sallıyor. Acıkırsa mamasını yediriyor. Bir kaç saat oyalıyor. İnan o bir kaç saat beni o kadar güzel rahatlatıyor ki. Sende mümkün mertebe eşini bebeğin bakımına dahil et.
Hayati bebek odakli yasarsam mutsuz olacağıma, mutsuz bir annenin de mutsuz cocuklar yetistirecegine inaniyorum. Bebek odakli hayat yasamayi ben dogru bulmuyoum
 
Bayılıyorum bu bebeği olmayanların kendinden emin bir şekilde tavsiyeler vermesine.

Belli ki konu sahibinin bebeği cluster feeding durumunu yaşıyor, tuvalete bile gidememesinin, başında beklemesinin sebebi bundan. Merak etmeyin, bu da bir gün geçecek, en geç 3 aylık olunca. Sonra rahatlayacaksınız. Bebeğinizi ağlatın, size bağlanmasın, aman kucağa alışmasın gibi tavsiyelere kulak verirseniz bebeğinizle duygusal bir bağlanma kuramazsınız.

Siz bu günlerin tadını çıkarın, her şey geçiyor.
 
Bayılıyorum bu bebeği olmayanların kendinden emin bir şekilde tavsiyeler vermesine.

Belli ki konu sahibinin bebeği cluster feeding durumunu yaşıyor, tuvalete bile gidememesinin, başında beklemesinin sebebi bundan. Merak etmeyin, bu da bir gün geçecek, en geç 3 aylık olunca. Sonra rahatlayacaksınız. Bebeğinizi ağlatın, size bağlanmasın, aman kucağa alışmasın gibi tavsiyelere kulak verirseniz bebeğinizle duygusal bir bağlanma kuramazsınız.

Siz bu günlerin tadını çıkarın, her şey geçiyor.
Evet o muhteşem fikirlerin sahibi de nedense hep çocuksuzların😂😂
 
Benim de 1 yaşına bir kaç gün sonra girecek bir kızım var. Tabi bu ilk olduğu için çok fazla tecrübeli değilim ama benim bu 1 senede gördüğüm, tecrübe ettiğim şey şu: aslında ilk aylar en kolay zamanlarmış fakat annenin hayatı birden çok fazla değiştiği için hemen uyum sağlayamıyor, endişe, stres yapıyor bu yüzden zormuş gibi geliyor tabi. Sonraları ihtiyaçları değişiyor, artıyor giderek fakat siz de sürece alışmaya başladığınız için bakımı çok daha zorlaşsa da o kadar afallamamaya başlıyorsunuz. Tabi duygusal bağ da kuruluyor günden güne bu da çok etkili diye düşünüyorum 😊

Yani demem o ki endişelerinizde haklısınız fakat zamanla alışacaksınız o zaman çok daha kolaylaşacak herşey 😉
 
Back
X