- 7 Aralık 2016
- 429
- 422
Yok hiç dolamadım. Ben kimim ki öyle bir şey yapayım.
Yok hiç dolamadım. Ben kimim ki öyle bir şey yapayım.ailesini diliize cok doladiysaniz konusturmamistir. savinmada kalmistir hep.
Ama kavga yokken gerçekten iyi davranıyor. Aileme de iyiydi. Artık öyle değil gerçibir evliligin icinde sevilmiyor olmak daha mi kolay?
Bizim evliliğimiz başladığından beri boşanma lafı var. On yıldır. Belki onun bile Bir ağırlığı kalmadıYalnızlık hiçte kötü değil.40 yaşında yalnız bir kadınım tek başıma yaşıyorum hiçbir sorunum yok.Evet bir çocuk sahibi olmayı isterdim ama bundan bı beş yıl öncesinde şu an hiç öyle bir isteğim hiç bebeğe bakacak enerjim de yok.Benim korkum böyle kendimi kötü hissettirecek ilişkiler oldu hep.Daha mutlu olmak için hayatıma birini alırım yoksa ben böyle iyiyim .Ama hayata sizin gibi bakan arkadaşlarım da var.Ne zaman ve nedenin kararı sizde.Benim fikrim bosanma fikri aklınıza düştüğünde bitiyor evlilik bu sene değil seneye bilemediniz bı dahaki seneye ama sonuç hep aynı oluyor.
Gerçekten bu kadar ani olarak bosanabilir misiniz? Bu kadar ağır bir laf ve durum mu? Bende gurur falan kalmamış galiba. Lafı yiyip oturumak normal olmuş. Hep boşanma tehdidi onun elinde. Ben sadece bir kere söyledim. Onda da yalvarmadı tabi benim gibi. Yapmayalım falan dedi. O kadar çıkmazdayim kiBenden güle oynaya boşanacağını söyleyen adamın yanında saniye durmam. Güle oynaya devam etsin hayatına. Hatta bırak söylemeyi esprisini yapsın yine sonuç aynı olur
Laflara takılma olayın özüne bak diyor. Ben lafa takan yüzeysel bir insanım ona göre.Benden güle oynaya boşanacağını söyleyen adamın yanında saniye durmam. Güle oynaya devam etsin hayatına. Hatta bırak söylemeyi esprisini yapsın yine sonuç aynı olur
Yanlış anlamayın ama ne yapıyormuşsunuz ki bu adama, hakaret edip bağırıp çağıyormuş? Sebebi varmış ya, neymiş o?Herkese iyi günler diliyorum. Bir önceki konumun devamı niteliğinde bir konu açmak istedim. Çünkü artık iyice sıkışmış ve çıkmazda hissediyorum kendimi. Eşimin hakaret dolu sözlerinden, onun ailesi ile olan uzaklığımdan, yıllardır mutlu olamadığımızdan bahsettim. Bir aydır yine kavgalıyız. Her hareketimden anlam çıkarıyor. Anlam çıkaracağı hareketler de yapıyorum galiba bilerek. Annesiyle konuşuyorum ama çok sıcak degil mesela. Kendimi çok kötü bir insan olarak hissetmeye başladım. Eşim kötü sözler söylediğini ama bunların sebebinin ben olduğumu, onun hatası olarak elimde sadece sözlerinin olduğunu söylüyor. Yani sormak istiyorum. Hakaret, bağırıp çağırmak, aşağılamak bir sorun değil midir? Bunları söyledin deyince de onlar sadece söz, sen her zaman şekle önem verirsin, yüzeysel bir insansın diyor. Kafayı yemek üzereyim. Bana karşı içinin rahat olduğunu, istersem boşanabileceğitimizi, benden güle oynaya boşanacağını söylüyor
Bence bu kadar ağır bi sözGerçekten bu kadar ani olarak bosanabilir misiniz? Bu kadar ağır bir laf ve durum mu? Bende gurur falan kalmamış galiba. Lafı yiyip oturumak normal olmuş. Hep boşanma tehdidi onun elinde. Ben sadece bir kere söyledim. Onda da yalvarmadı tabi benim gibi. Yapmayalım falan dedi. O kadar çıkmazdayim ki
Ailesine karşı soğuğum. Bunun başlangıcı da yine eşimle ilgili. Hep beni suçladı. Onlara toz kondurmadi. Sürekli bağırdı bana aşağıladi. Onlar da aramıyor dediğimde, sen aranacak insan mısın dedi mesela. Bende iyice uzaklaştım ailesinden. Ama hep suçluyum. Her zamanYanlış anlamayın ama ne yapıyormuşsunuz ki bu adama, hakaret edip bağırıp çağıyormuş? Sebebi varmış ya, neymiş o?
Ben de söylemem. Ve hiç bu derece ağır bir laf söylemedim. Zaten ben ağır konuşan bir insan olsam, sözlerin ne önemi var falan demez eminim. Bir üye çok güzel belirtti aslında burada. Eşim benim duygularımı sürekli maniple ediyor belli ki.Bence bu kadar ağır bi söz
Ben bunu şakayla bile eşime söyleyemem çok üzülür suratı düşer içine dert olur. Kavgada bile demem yani. Çünkü değer veriyorum. Bana söylerse de o andan itibaren yüzümü göremez.
küpte ne varsa dışarı o sızar. Eşinin içindekiler bunlar ki seninle böyle konuşabiliyor.
Bu adam ile iyi zamanlarında anlaşıyorsunuz, ihtiyaçlarınızı aksatmıyor ,aldığınıza sattığınıza karışmıyor. Ruhunuzun beslendiği yer bu. Bu sayede onunla olabiliyorsunuz. Çocuk olduktan sonra hiç ayrılmazsınız, tek başına çocuk bakmak zor çünkü.Ailesine karşı soğuğum. Bunun başlangıcı da yine eşimle ilgili. Hep beni suçladı. Onlara toz kondurmadi. Sürekli bağırdı bana aşağıladi. Onlar da aramıyor dediğimde, sen aranacak insan mısın dedi mesela. Bende iyice uzaklaştım ailesinden. Ama hep suçluyum. Her zaman
Evet dediğiniz gibi, ihtiyaçlarım maddi anlamda tam karşılıyor. Gittiğim geldiğim yere karışmıyor. Bazen hediye alır, sürpriz yapar. Ama o zaman da illaki yüzüme vurur. Sonra da ben böyle değildim sen beni bu hale getirdin der. Kısaca huzurum yok. Mutluluğu geçtim. Ama güvence için, işim gücüm olsa bile ayrılmaktan korkuyorum. Kırk yaşından sonra nasıl olacak diyorum. Çocuk yapmayı da düşünmüyorum aslında ama bosanirsam pişman olurum diye korkuyorumBu adam ile iyi zamanlarında anlaşıyorsunuz, ihtiyaçlarınızı aksatmıyor ,aldığınıza sattığınıza karışmıyor. Ruhunuzun beslendiği yer bu. Bu sayede onunla olabiliyorsunuz. Çocuk olduktan sonra hiç ayrılmazsınız, tek başına çocuk bakmak zor çünkü.