Ben yorgun olduğu için, çok çalıştığı için çocuklarıyla ilgilenmeyen erkek olayına inanmıyorum. Aynı şekilde yoğun çalışan- gececi anneler nasıl ilgileniyor?
Gereksiz bir kılıf.
Bu erkek çocuğuyla ilgilenmeyi sevmiyorsa, kendisine yakıştıramıyorsa memur olsa da ilgilenmezdi, evde otursa da.
Benim babam usta,haftanın genelde 6,çok işi varsa 7 günü çalıştığı, fiziksel olarak emek sarfettiği bir işi var. Oldukça da yorgun argin gelir eve,hatta bazen toz toprak olur doğru banyoya gider, böyle bir iş.
Ama çocukluktan beri tüm sorumluluklari annemle eşit paylaştı. Annemin hasta olduğu bir dönem öğle molalarinda eve gelip iki bebeği yedirip,bezlerini degistriip işe gidip akşam geldiğinde hem hasta karısıyla ilgilenip hem yemek falan yapar bir de çocuk bakardı.
Karısı saglikliyken de aynı şekilde. Eve ne kadar yorgun da gelse - geç de gelse hiç yoktan uyku seromonisine katılırdı, gelir iki dakika odada sohbet eder,fıkra anlatır iyi geceler der öyle geçerdi.
Bugün 60 yasinda, hala daha aynı sekilde devam ediyor.
Çünkü çocuklarıyla,ailesiyle ilgilenmeyi seviyor.
Eniştem de aynı şekilde, eve geliş saati çocuğunun uyku saatine denk geliyor, sabahları çıkış saati de öyle.bir haftasonlari görüyor çocuğunu, onda da full time çocuğuna zaman ayırır. Anne uyurken alıp disarda gezer, mutfağa girer kızıyla haftasonu simidi yapar, kitap okur vs vs...
Yani bir baba çocukla ilgilenmek istiyorsa her halükarda ilginenir. Benim çevremde oldukça fazla "iyi baba" var, gözlem yapabiliyorum. Çoğunun işi ağır, ama çocuklarının üstünden ilgiyi eksik etmiyorlar,lafta değil davranislarda belli ediyorlar evladının kıymetli olduğunu.
Çevremde aynı sekilde çok fazla "ben onlar için çalışiyorum,üf" babası da var. Bunlarda gözlem yapma imkanım da çok oldu. Hepsinin ortak özelliği para getirince çocuğun büyüdüğünü düşündüğü, çocuğu için çalıştığı vs vs.
Ne bir hafta bez değiştirmiştir, ne tek başına banyo yaptirmistir, ne de çocuğuyla eline telefon vermeden bir saat başbaşa aktivite yapmıştır.. favori sözcüğü 'annnesiiiii!!!!!'
Böyle adamlar çocukla oynamayı kendine yakıştıramıyorlar, iş güç bahane.emekli de olsa aynı, istifa da etse aynı şekilde devam eder,çünkü çocukta gözü yok.
O yüzden cok da aklamaya gerek yok.
Konu sahibin kocası da belli ki ikinci gruptan.
Mesleği ne bilmiyorum ama bence bir aile geleneği yaratmaya çalışmak iyi olabilir. Mesela adam geceleri çalışıyor ,demek ki sabahları evde. Her cumartesi ya da pazar sabahı harika -cesit çeşit bir kahvaltı hazırlama adeti edinebilir. Böyle bayram kahvaltısı gibi ,iki saat bitmeyen cinsten. En azından ev halkı haftada bir gün dahi olsa aynı sofraya oturur, haftalık gelişmelerden birbirini haberdar eder, haftada iki saat de olsa kesintisiz birbirinin yüzlerine bakarlar.
Bence bir gelişme gösterebilir. Her ailenin böyle rutinlere ihtiyacı olduğunu düşünüyorum kesinlikle.
Böyle evlilik de olmaz, hayat da olmaz çünkü
