Degerli hanımlar ben 29 yasinda ve meslegini eline almis calisan bir bayanim. Su zamana kadar karsima bir cok insan cikti bazilarini karakterden bazilarini fiziksel acidan kriterlerime uymadigindan reddettim.Beni reddedenler de oldu.hayalim sadece benim ve esimin söz hakkinin olacagi tabiri caizse kimsenin karışmayacagi bir evlilik. 4 gun once bi arkadasimin vasitasiyla biriyle tanistim ilk once "evet olabilir kalite yonunden iyi, gorusebilirim" dedim ve icimin isinacagini hissettim.kaliteli espriler, kültürlü oldugunu hissetiren konusmalar, beklentileri, hayal ettigi evlilik cok iyiydi.(ilk konusmada) sonra suan ailesinin oturdugu apartmanda bir dairesinin oldugunu ve evlenince de orda oturacagini soyledi (tam karşı daire) bundan hic hoslanmadim ve karsi ciktim cunku ne kadar fazla ic ice olunursa aileler arasindaki iliskilerin yıpranacagini dusunuyorum ve örneklerde cok fazla.o da 1 -2 yil oturur daha sonra tasiniriz dedi.ama yine de soğuk baktim ama bi taraftan da tanimak istedim.sonra ailesiyle konusmus.ailesi şiddetle karşı cikmis bu fikre yani ayri bir yerde oturulmasina.ben çalişan bir bayan olarak sabah annesine "annecigim bir istegin var mi? Nasilsin " diye sorup oyle gune baslayacakmisim.her gun yapmak zorundaymisim.annesinin misafirleri geldigi zaman cikmak zorundaymisim eger cikmazsam cok ayip olurmus.üzulurmus bu da.yani annesinin evine gelip süpürüp silsem ne olurmus ki?karsilikli daireler olmasina ragmen annesinde kalirmisiz bazen.benim karsi ciktigimi ailesine soylemis onlara hakaret gibi gelmis.babasi kimse bize şartla gelemez demis :)) gercekten anlamiyorum yani insanlar ne ki ne ariyorlar? Ne zannediyor bu insanlar kendilerini? boyle dusunmekle anne-baba mi olunuyor?calisan bir bayan oldugumu (calismasam da) bile bile bu olağanüstü beklentileri nasil oluyor hangi cesaretle? Benim icin hangi fedakarlik yapiliyor da ben fedakarlik yapayim?sonuc ne mi oldu? Yüzüne karsi "olumsuz dusunuyorum "dedim ve gittim.kusura bakmayin uzun oldu, içimi dokmek istedim