Neden,güven denilen,insan ilişkilerininin,temel taşı olan o duyguyu, kaybettik?

okypete

Nirvana
Kayıtlı Üye
28 Mart 2008
84.872
40.692
698
bazı konuları okuyorum kk da. herkes artık kimseye güvenmemeye başlamış. eşine, dostuna,ailesine bile......
hele bu güvensizlik günümüzde o kadar çok arttıki... gözlemliyorum,daha önceleri böyle değildi..herkes bundan şikayetçi.ilginç olan şikayet eden de biziz güvenilir olmayanda yine biz...
nereden çıkıyor bu güvensizlik?yeni moda mı oldu?
 
Çünkü ilişkiler yozlaştı, yaşantılar değişti, "hadi canım hayatta yapmaz" dediğin insanlar hiç beklemediğin şeyleri yapar oldu, ve artık kanıksadık galiba.
 
darbeler hayalkırıklıkları...
ne yazık ki insanı güvensizliğe iten sevdiklerinden yedigi darbeler ve tabi ki yaşatılan hayalkırıklıkları...
bi söz vardır çok sever ve itimad ederim;

güvenmek iyidir, ama güvenmemek daha iyidir...

huzur mutluluk guven aşk....
bu gibi kavramların günün birinde kaybedilmek icin var olduklarını düşünüyorum, asla sonsuz değildirler...
 
eğitimin yerini bomboş gereksiz şeyler alınca olan bu.. insan olmayı beceremeyen o kadar çoki.. değil güvenmek güven vermek..
güvenilir olmama konusuna gelince.. güvenilir biriyim.. ama aynı zamanda hep iyi niyeti suistimal edilen de benim.. hep üzülen de.. taviz vermek zorunda olan da.. ezilende.. bu güveni yıkmamak için hepsine göz yumuyorum kaldırıyorum ama bazen ortama göre hareket etmek lazım.. unutulan bi kavramı hatırlayan bir kişi yeter mi? ancak saflığı temizliği kişiliği bozulmamış en az 2 3 kişi olacakki sende güverneceksin..
 
genelleme yapmadan yazacağım...
insani değerlerimizi kaybettiğimiz için diye düşünüyorum...
sahte duygularla hareket edildiği için diyebilirim...
anormal derecede oyuncu arttığı için demek istiyorum..
sevgiler...
 
Çok sevdiğim bir söz vardır;
"Deneyim hayatta yediğimiz kazıkların bileşkesidir":tomato:
Herşeyin toz pembe renkte olmadığını ve insanların menfaatçi olduğunu yaşadıkça öğreniyoruz..
O zaman "güvenmek" kelimesini lugatımızdan çıkarıyoruz..
Çok acı ama insanın kendini daha iyi hissetmesi ve acılardan daha az yara alması için güvenmemek,inanmamak şart!
 
karşındakinin gözlerinde göreceksin o güveni ki güvrnilir olacaksın..
çok güvenilir biri olmakta bişey ifade etmez eğer güveneceğin kimsen yoksa..
 
bu beni gerçekten çok rahatsız ediyor... devamlı tedirgin yaşamak. ha oldu ha olacak diye tetikte olmak... karşındakine kuşkuyla bakmak... bilemiyorum. keşke olmasaydı bu düşünceler diyorum. çünkü ilişkileri zedeliyor... kişinin psikolojisini de bozuyor....
 
"güvenmek" yokolmaya yüz tutmasaydı kıyamet kopmazdı die düşünüyorum ben..
insanlığımızın sonunu bu duygu getirecek..komşun sapık en yakın arkadaşın hain çıkarsa.. sende yokolursun
 
eskiler der, babanın ogluna bile güvenme diye..güvenmek istiyorum ama sonra güvendigim karlara dag yagıyor..insanlar artık kimseye güvenemez oldu...bir arkadaşına güvenerek sırrını verirsin.ertesi gün onu başka arkadaşından duyarsın.işte böle güvensizlik oldugu müddetçe, hayatımız karamsarlıklar içinde geçecek malesef...
 
artık insanlar canını, malını, namusunu, evladını seviyosa güvenmemeli.. güveni ayakta tutmak için hep zarar gören oluyoruz yoksa.. dürüst bu diip vuran vurana gibi bişey çıkıyo ortaya.. olan canına malına namusuna evladına eşine dostuna oluyo hep.. neymiş güvenilirmiş.. tüm bunlar için herşeyi yapmaz mı insan? işte yapıncada ..
 
Güven karşınızdakinde var olduğuna inanmaktır..
Yoksa sizin eşşekliğiniz,
Varsa da size yok numarası yapıyorsa yine sizin eşşekliğinizdir:1closedeyes:
Zaten varsa şansınızdır..
güven yüreğinizi altın tepside sunmaktır..
 
bugun ona kavusabilmek icin türlü bedensel ve ruhsal acılar çektigin
9 ay karnında taşıdıgın
aman kakasını mı yapmış
aman pişik mi olmuş
aman atesi mi var deyip başucunda sabahladıgın
düşüp bi tarafını kanattıgında, elini yaktıgında korktugunda ağzından ilk çıkan refleks kelimesi "anne!" olan
dişinden tırnagından arttırıp okutup adam ettigin canın kanın evladın bile el kızının koynuna girince sana sırt cevirebiliyosa sen daha kime güvenebilirsin ki??
ve tabi koynunu yüreğini tüm benliğini açtıgın adam hayalkırıklıkları yaşatabiliyosa hiç bir vicdan azabı duymaksızın
kime güvenebilirsin??
 
bu konuyu biraz daha abrtmay karar verdim..
güvenmelimiyiz? güvenmemeli mi?
sanırım bu bize bağlı bişey değil.. tanıyorsun birini.. herşeyiyle.. senin ufakta olsa birşeylerini alıyor.. dakikalar saniyeler neyse.. ve en ufak bişey olduunda için burkuluyorsa bilki güvenmişsin..

yani güven karar vermekle alakalı değil bence.. içten gelen bişey.. ben kimseye güvenmem derim herkese güvenirim.. daa dorusu bi yanlışı olduunda çıkıo bu ortaya.. demekki güvenmişim ki üzüldüm derim. ama sor bana güvenmiyorum derim belki.. bu sezgisel duyusal duygusal bir beyin oyunu. sana da sadece kaptırmamak düşebilir sadece.. ama insan güvenmek ister istiyor insanız..
 
İnsanlar ne olursa olsun, artık değişmiş, birbirlerini kazıklamaktan ,kazık atmaktan, yalan söylemekten zevk alır hale gelmiş. Bu sadece hayatın belirli bir yerinde değil, bakkalı da, sevgilisi de, simitçisi de, aynı şekilde. Simitçisi en dandik simitini vermeye çalışır, bakkalı ufak bir çocuk görsün, son kullanma tarihini geçmiş malını vermeye bakar, satıcıların da farkı yok değildir. Bunlar sadece örnekleriyken, hayatın birçok alanında, bu tür şeylerle karşılaşılabilir. Yine de, birine guvenmek cok zor genellemesini yıkacak, tabu haline getirecek kadar değerli insanlar da yok değildir.
 
canım cunku bencıllık cogaldı..insanlar ınsanı duygularını kaybettı...
sırf daha ustun olma cabası ıcın bırbırıne celme takan yada cıkarı ıcın samımı olup..
elde ettıgınde yuzune bakmayan kısıler cogaldı...
ben hep olma ıstegı ınsanlarda önüne gecılemez bır ego oldu...
hatta bazı aıle ilşkilerı bıle..menfaate dayandı..
duygularını kaybettı..hersey cıkar ilşkisine dayandı...
bırbırını ezen bırbırının ustunden prım yapan .kişiler makbul goruru oldu..
arkadaslık ve dostluk aranır oldu...
 
bu hayat bu yaşam tarzı başına buyruk hayat büyük şehir ortamı ..kafamçokkarıştı
haklısın güven duygularını ne yazıkki kaybeder olduk
 

Aslında bizler sebebiz bu güvensizliğe;
en yakın arkadaşımız,eşimiz,ailemiz.....
hepsinden hayal kırıklığı ile çıkılmıyormu zaman zaman...
böyle olunca güvende rafa kalkıyor,erteleniyor hep,
içimiz rahat etmiyor bit türlü,hep kuşkularla geçiyor hayat..
aynı yatağı paylaştığımız eşimize bile zaman zaman güvensizlik hissediyor olduk..
yazık kii bunların hepsi bizim sayemizde...
kime tam anlamıyla güveniyoruz kii.....
herkesin içinde biriken açığa çıkmamış kuşkular var...
Rabbimize güvenir sonsuz sırtımızı ona yaslarız sadecee:Saruboceq:
 
ben güveniyorum çevremdeki herkese..bunu belli de ediyorum..kaydirigubbakcemile5
ama yıkım yaşadığımda şaşırmıyorum nedense..kaydirigubbakcemile
kimseyi hayatımın merkezi yapmıyorum..belki de ondan..:CüvCüv:
birazda umursuz bir yapım var!kendimi çok dinlemeyi sevmiyorum..olayı içimde düşünerek büyütmeyi filan.yani bunu da yapamıyorum.
hayatta vurdumduymaz kel ayvaz olmak bazen işe yarıyor kanımca.
gamyoncuiremsu
 
Nasıl kaybolmasın ki...
Hayatta yapmaz, ondan zarar gelmez diyip büyük konuştuğumuz, her zaman güven duyduğumuz insanlar bile bizi hayal kırıklığına uğratırken kime nasıl güveneceğiz ?
Malesef de gittikçe kötüye gidiyoruz...
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…