Aslında burada gizli bir mesaj var...
Ben bunu hep söylüyorum ama tutarlılığımı gösterir belki de... Erkekler, çocuk gibidir.. Kaç yaşında olursa olsun...
Onu alırsınız... Büyütürsünüz... Çünkü o yaşa kadar kendisine tecrübe verecek pek az şey yaşamıştır.. (İstisnalar hariç)
Pek çok kız arkadaş... Gezmeler, eğlenceler... çoğunlukla, eşinden görmediği ilgiyi oğluna göstermiş bir anne vardır arkasında...
Ve erkek kıymetle büyütülüp (sırf erkek doğduğu için) evlenince size teslim edilir...
Alır, bakarsınız ona...
Evliliğin ilk dönemlerinde.. biraz babayı örnek alır.. bilemez çünkü... Biraz da çevresini... "Karı Köylü" olmaktan pek korkar.. çünkü bu söylence erkek muhabbetlerinde alayla yapılır... Hiç bilmediği halde zaten karmaşık bir yapısı olan ve kesinlikle Türkiye'de ki tabular yüzünden mükemmel yetişmiş o zeki kızı yönetmeye çalışır... Öyle yapması gerektiğini zanneder çünkü...
Siz de, eğer fevriyetinize sahip olabilirseniz (çünkü alttan almanız gereken evliliklerde ne yazık ki bardak bazen taşıyor) ve onu bir çocuk gibi görebilirseniz, yetiştirmeye çalışırsınız...
Sizi bir anne olarak görmemesi gerektiğini... Çok canınızın bam teline dokunursa onun "cıs.." olduğunu... Tatlılıkla.. iyilikle...
Anlamıyorsa.. taktiklerle...
Kadın arkadan yönetir... altından tutar... dengeye getirir...
Çünkü kadın zekidir... Bu işin bence özü budur... Altından hep alınmalı ki, taşmasın... Sinirinden kaynamış suyu ile hem kendini, hem bizi yakmasın...
Alttan alınmalı ki... İlk göz ağrımıza o güzel rolleri edinme hakkını verelim... Önce onu "Koca" yapalım... Sonra "Baba"...
Kadının emeği olmasa... Erkeğin kumaşından el kadar etek bile çıkmazdı... (Rahmetli Dedemi andım)