Neden hic sevgilim olmuyor?

19 yaşındayım. Güzel değilim elimden geldiği kadar bakım yapıyorum. Kimi sevsem ya baskasiyla cikti ya da baskasini sevdi. Çok mutsuz ve yalnızım hayat çok sıkıcı. Şimdi bana derslerine bak doğru kişiyi bulacaksın diyeceksiniz. Ders ders nereye kadar? Tamam ona da çalışıyorum ama doğru kişinin karşıma çıkacağına dair hiçbir inancim kalmadı. Etraf serseri ve ş*refsiz kaynıyor. Bu yüzden değişmeye karar verdim, kimseye guvenemiyorum. Pozitif olmak da inanın hiçbir işe yaramıyor. Insanlar nasıl sevip seviliyorlar hayret ediyorum. Ben niye beceremiyorum?
Kafanızı sürekli buna takınca,bir şeyleri ısrarla oldurmaya çalışınca hiçbir şey gelişmiyor yani kendimden biliyorum.Ama oluruna bırakınca bi bakıyorum her şey kendiliğinden gelişmiş.Kim için ne için değişeceksiniz?O zaman karşınıza çıkan kişi sizi siz olduğunuz için sevmez ki.Nasip kısmet işi birazda yani.Çeşitli kulüplere katılabilirsiniz yeni bi çevreye girersiniz.
 
Kız daha kaç yıldır yaşıyon ki neyin kazığını yedin. Yav bırak berkecan pelinsuyu sevsin yaa. Sana herif mi yok be kızım!

Sadece aşkta değil arkadaş kazığı yedim akrabalarimdan çok çektim
İnsanı yaşı değil yaşadıkları olgunlastirir
 
Universiteye geldim ortam berbat insanlar berbat her şeyden nefret ediyorum
Ayrıca zamanında çok enerjiktim ama yemediğim kazık kalmadı. Suratsizlar da çok seviliyordu. Demek ki suratsiz ve egoist olup onu bunu terslemek insanların daha çok işine yariyor

Sana burada kimsenin yardimci olabilecegini dusunmuyorum. Profesyonel destek alman iyi gelebilir. Bu yaşta bu negatiflik, yorulmuşluk normal degil. Saydigin şeyler eften puften seyler. Kim kazik yemeden yaş almis ki zaten abartiyorsun.
 
Geçen başka bir konuya da aynı cevabı vermiştim, bu işler güzellik çirkinlik işi değil diye. Yine aynısını söyleyeceğim. Bazı insanlar küçük yaşlarda çok sevgilisi olur hiç evlenemez, bazılarının hiç olmaz, geç bulur ve ilk bulduğuyla evlenir vs. Başkalarıyla kendinizi kıyaslamanız yanlış zaten çevrenizdeki seviyor seviliyor dediğiniz insanlarda o hayatındaki insanla ömür boyu birlikte olmayacaklar muhtemelen, ayrılıp başkasıyla olacaklar sonra yine aynı şey böyle kısır döngü olacak doğru kişiyi bulana kadar. Bu işlerde zaman alır, boşuna ömür geçireceğiniz insan olmayacaksa gelip geçici insanlarla sabrınızı ve zamanınızı tüketmeyin.
 
Sana burada kimsenin yardimci olabilecegini dusunmuyorum. Profesyonel destek alman iyi gelebilir. Bu yaşta bu negatiflik, yorulmuşluk normal degil. Saydigin şeyler eften puften seyler. Kim kazik yemeden yaş almis ki zaten abartiyorsun.

İlaç kullanıyorum
 
19 yolun yarısı tabi, haklısın şimdiyse kadar doğru insanın karşına çoktan çıkmış olması gerekirdi. Ben 24 yaşında huzur evinde karşılaştım mesela esimle. İkinci bahar misali. Ay Allah'ım ya. Bu ne karamsarlık, bu ne kompleks, bu ne acele. Seni güzel bulacak o doğru insan, seni bir et parçası gibi sadece kaşınla gözünle güzel bulmayacak, bir bütün olarak; gülüşünle, sohbetinle, bakışlarınla güzel bulacak. Azıcık özgüven yahu. Sen çirkinsin, geri kalan tüm dünya halkı sanat eseri gibi sanki. Bakış açını değiştir. Kendi kıymetinin bil biraz.
 
Enerjik oldum da noldu? Bi halta yaramadı



O kim tanımıyorum bile
Senden iyi olmasın rainy diye bir kızımız vardı, oda üniversite öğrencisiydi gün aşırı neden sevgilisi olmadığı ile ilgili konu açardı. 🤦

Sessiz son günlerde :işsiz:
 
19 demişsiniz yahu, ne bu depresif haller? Daha ergenlik dönemi içerisinde olduğunuz çok belli. Sevgili bu dönemlerinizde en saçma dert bence. İsterseniz tüm arkadaşlarınızın sevgilisi olsun, yine çok saçma.
Önünüze bakın. Daha bu yaşlarınızı bulamayacağınız zamanlar gelecek. 23 yaşındayım bende, sizden çok büyük sayılmam ama hiçbir zaman takılmadım. Ve size göre yorumlayacak olursam daha bu yaştayım sadece hayatımda bir tane sevgilim oldu. :) Takmıyorum bile, olursa olur olmazsa olmaz. Kimseyle sidik yarıştırmıyoruz sonuçta.
 
19 yaşındayım. Güzel değilim elimden geldiği kadar bakım yapıyorum. Kimi sevsem ya baskasiyla cikti ya da baskasini sevdi. Çok mutsuz ve yalnızım hayat çok sıkıcı. Şimdi bana derslerine bak doğru kişiyi bulacaksın diyeceksiniz. Ders ders nereye kadar? Tamam ona da çalışıyorum ama doğru kişinin karşıma çıkacağına dair hiçbir inancim kalmadı. Etraf serseri ve ş*refsiz kaynıyor. Bu yüzden değişmeye karar verdim, kimseye guvenemiyorum. Pozitif olmak da inanın hiçbir işe yaramıyor. Insanlar nasıl sevip seviliyorlar hayret ediyorum. Ben niye beceremiyorum?
Ben 20 yaşındayım evliyim de noldu 😪 hayatini kurtarrrr okuyup evlilik geçirme aklından yada sevgili erkekler gamsız şerefsiz ve bencil insanlardır yaranamazsın bu tür damizlara kendi kendini mutlu et kimseden hayır yok
 
Sadece aşkta değil arkadaş kazığı yedim akrabalarimdan çok çektim
İnsanı yaşı değil yaşadıkları olgunlastirir
Ay hayatım hepimiz birinden hatta birçok kişiden kazık da yedik, sevdiğimiz insanları da kaybettik, depresyona da girdik ama bunlar geldi geçti. Senin yaşadıklarını, bu abartılı duygu hallerine girerek anlatman da geçecek. Hatta sevgili yapıp onunla evleneceksin de. Sadece biraz zaman. :KK15:
 
Back
X