- 11 Ocak 2015
- 7
- 2
- 3
- 40
- Konu Sahibi Hayat garip
- #1
Arkadaşlar uzun zamandır bosanmayı düşünüyordum çünkü eşim beni mutlu etmiyor bildiğiniz odun işte hiçbirşey paylaşıyoruz onu samimi bulmuyorum bi derdim olsa bile söylemem çünkü bi arkadaş bi dost gibi hassasiyet göstermedi evlendigimizden beri. Evde sürekli yalnızım hiç aklına gelmez gel çıkalım dolaşım diye. Aslında düsünüyorum da adamın hiç hevesli yok. Sevgi you şefkat yok ilgi yok kendimi onun yanında hep yalnız hissediyorum. Şimdiye kadar hep başka çiftlere baka baka iimrendim. Yaşım 29 ama sanki 50 sindeyim. Eşim benden 11 yaş büyük evlendigimizde 34 yaşındaydı ben ise 23. Bazen o benden yaşça büyük bütün heveslerini benden önce almış diyorum ama ondan daha yaşlı olupta eşleriyle hayalleri olan erkekleride görüyorum. Bu sorunlar yüzünden kaç defa ayrılmayı düşündüm çünkü eşim kendisini normal görüyor bana üstelikle hakaret ediyor küçük beyinli senin daha bilmem kaç fırın ekmek Yemen lazım benden ne bekliyorsunuz eğer kabul etmiyorsun siktir ol git filan diyor. 6 senedir bu şekilde yaşıyoruz ve aylarca küs aklında hep boşanmak vardı sonunda ayrıldım ama nedense içim buruk. Neden diye sorarsanız ben ayrılırken o hatasını anlar ve beni suçlamaya bırakır diye düşünmüştüm tabiki hatasını kabul ederse buda afedeceğim anlamına gelmez ben sadece içim daha rahat olsun istedim. Ama eşimde böyle davranınca bide beni yuvayıkan kadın diyerek çocuğumuzu babasız büyüyeceksin bencil kadın demesiyle kendimi kötü hissediyorum sizce bu his geçecekmi lütfen yardım edin....