- 17 Aralık 2018
- 387
- 126
- 33
- 27
- Konu Sahibi mavihayall
-
- #1
evet yaşıyorum arkadaş edinemiyorum yani ben adım atmasamda kimse atmıyor kimse arkadaş olmak için çaba göstermiyorInsanlarla iletisim kurmakta bi problem yasiyor musun belki cok soguk ve sert biri gibi gorunuyosundur disariya karsi.
Bi söz var ama yazmayım şimdi s...... Yaranır demişlerHepinize merhaba değerli ablalarım.Uzun zamandır kafamı meşgul eden bir sorunu sizinle paylaşmak istiyorum belki bi nebze içim rahatlar.21 yaşındayım ve önemli sorunlarımdan biri iyi niyetli kendi halinde sakin biriyim ama arkadaş edinemiyorum edinsemde değer görmüyorum hiç.Girdiğim her ortamda öyle bulunduğum her yerde öyle nerde hata yapıyorum bilemiyorum ama çok sıkıldım bu durumdan bende artık insanlara verdiğim gibi değer göreyim istiyorum.Bir süre kimseyi takmıyormuş gibi yaptım hep ilk adımı ben attığım için atmadım kendimi dizginledim kimse konuşmadıkca konuşmadım ama yine de arkadaş edinemedim.Diğer kızlar hemen çevre yapabiliyorken çogu erkekle bile hemen arkadas olabiliyorken bu neden benim için geçerli olamıyor? Hiç kimse beni önemsemiyor. Insanlar sürekli ben yokmuşum gibi davranıyor. Bıktım artık bu durumdan lisede yok denecek kadar az arkadaşım vardı zaten önceki konularımda anlatmıştım orta okul ve lisede akran zorbalığı yaşadım dışlandım hor görüldüm tüm okul tarafından hiç sesimi çıkaramadım.Üniversiteye sadece bi dönem gittim yurttada kimse benle arkadaş olmadı üniversitedede 4 kişilik bi gruptuk ama diğer 3 kişi kendi aralarında daha yakındılar bana mesafeliydiler mesaj atsam görüldü bırakırlardı ben sormasam asla sormazlardı.İyi niyetliyim kimseye zararım yok ama ailedede değer görmüyorum ve çok sıkıldım bu durumdan şimdi kendine değer ver diyeceksiniz ama onu bile nasıl yapacağım bilmiyorum yıllarca özgüvensiz bir bireydim..
Arkadas falan hikaye aslinda kac tane arkadasim olduysa bi yerden sonra zaten hepsiyle iletisimin kopuyor ha en yakin arkadaslari kastetmiyorum. Arkadas neyse de ailen nasil davraniyor da deger gormedigini hissediyorsun ?evet yaşıyorum arkadaş edinemiyorum yani ben adım atmasamda kimse atmıyor kimse arkadaş olmak için çaba göstermiyor
Aynı şeyi yazmaya geldim.İnsan evvela kendine değer vermeli. Bence siz de kendinize değer verip , sizi önemsemeyen kişileri hayatınızdan çıkartmalısınız.
Günümüz de maalesef kimseye fazla iyilik yapmaya gelmiyor .
Hepinize merhaba değerli ablalarım.Uzun zamandır kafamı meşgul eden bir sorunu sizinle paylaşmak istiyorum belki bi nebze içim rahatlar.21 yaşındayım ve önemli sorunlarımdan biri iyi niyetli kendi halinde sakin biriyim ama arkadaş edinemiyorum edinsemde değer görmüyorum hiç.Girdiğim her ortamda öyle bulunduğum her yerde öyle nerde hata yapıyorum bilemiyorum ama çok sıkıldım bu durumdan bende artık insanlara verdiğim gibi değer göreyim istiyorum.Bir süre kimseyi takmıyormuş gibi yaptım hep ilk adımı ben attığım için atmadım kendimi dizginledim kimse konuşmadıkca konuşmadım ama yine de arkadaş edinemedim.Diğer kızlar hemen çevre yapabiliyorken çogu erkekle bile hemen arkadas olabiliyorken bu neden benim için geçerli olamıyor? Hiç kimse beni önemsemiyor. Insanlar sürekli ben yokmuşum gibi davranıyor. Bıktım artık bu durumdan lisede yok denecek kadar az arkadaşım vardı zaten önceki konularımda anlatmıştım orta okul ve lisede akran zorbalığı yaşadım dışlandım hor görüldüm tüm okul tarafından hiç sesimi çıkaramadım.Üniversiteye sadece bi dönem gittim yurttada kimse benle arkadaş olmadı üniversitedede 4 kişilik bi gruptuk ama diğer 3 kişi kendi aralarında daha yakındılar bana mesafeliydiler mesaj atsam görüldü bırakırlardı ben sormasam asla sormazlardı.İyi niyetliyim kimseye zararım yok ama ailedede değer görmüyorum ve çok sıkıldım bu durumdan şimdi kendine değer ver diyeceksiniz ama onu bile nasıl yapacağım bilmiyorum yıllarca özgüvensiz bir bireydim..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?