kardeşim bende psikoterapi görmek istiyorum ama yaşadığım şehir dolayısıyla ve maddi açıdan hiç imkanım yok ne yazıkkiKardeşim diğer konularına baktım neden psikoterapiye gitmiyorsun psikolog önermiş git demiş çünkü çok ciddi şeyler yaşamışsın annenle ailenle okulla ilgili bu sorduğun herşeyin cevabını ancak tedavi olursan bulabilirsin, ailenden konuşabileceğin kimse yok mu tedavi olmak istediğini söyleyebileceğin
anlayamadım ne demek istediğinizi?bir konu hakkında konuşurken
ya hiçsormabak ben de bizde akrabamda tanıdıkda şu olur
diye
hemen sürekli kendinle ilgili olsun olmasın örnek verir misiniz?
yaşadıklarımdan dolayı hep bana bela gözüyle bakıyorlar bir yük gibiymişim davranıyorlar çok darbe aldım yerlerde süründüm ya onlarda değer vermiyorArkadas falan hikaye aslinda kac tane arkadasim olduysa bi yerden sonra zaten hepsiyle iletisimin kopuyor ha en yakin arkadaslari kastetmiyorum. Arkadas neyse de ailen nasil davraniyor da deger gormedigini hissediyorsun ?
gerçekten görmüyorum bela gözüyle bakıyorlar bana çok acılar yaşadığım için onlara da çok yük oldum o gözle bakıyorlar bana bi kavga etsek sen kimsinki ddiyip aşağılayıcı bana küçükken taktıklları lakapları söylüyorlardogru cevreyle karsilasmamissin. dogru insanlara rastlamamissin belli ki. tek takildigim yer ‘ailemden deger gormuyorum’ demen oldu ama, ailenden gercekten deger gormuyo musun yoksa beklentilerin mi cok yuksek?
mesaj atabilirsinizArkadaş olabiliriz
çok teşekkür ederim evet dediğiniz gibi hayata karşı duruşum yok özgüvenim yok kişiliğim karakterim yok nerden başlayabilrim neler yapabilirim nasıl düzelebilirim bilmiyorumEminim ki sıkıcı, özgüvensiz ve ilgi çekici olmayan bir şekilde davranıyorsundur. İnsanlara ne katıyorsun? Kalplerinde nasıl yer edineceksin? Kime ne öğrettin, hayatlarında neler değiştirdin, nasıl anılar edindiniz ve büyüdünüz birlikte ve sen ne kadar sevdin insanları? Bunları sorgula.
Sen neden ve kimlerle arkadaş olmak istiyorsun mesela ve onlar senle neden arkadaş olsun bu önemli. Bu kafayla yalnız kalmıyim diye edindiğin arkadaşlık çok mesafeli ve yapay olur.Sonra herkesin dediği gibi evet gercekten derdimde yanımda olmadılar vs bla bla insan istemiyorum diye ağlarsın.
Bence hayata karşı duruşun ve özgüvenin yok yolunu çizmemişssin bu büyük bir sorun. Güzel bir arkadaşlık için güzel bir kişilik lazım. Mesela yaşın da hiç küçük değil öyle birey ol, büyüdüğünü anlayarak başla.
anlayamadım ne demek istediğinizi?
bu aslında genel bi durum değil bence. çevremde ağzı laf yapan ve sürekli kendinden bahseden insanların yanlarında bayağı insan varyani konuşurken hemen bir örnek gelince aklınıza veriyor musunuz?
sürekli örnek veren
yada sürekli akıl verme gibi duran durumlarda insanlar sıkıcı olduğu için görüşülmek istenmiyor
çok teşekkür ederim evet dediğiniz gibi hayata karşı duruşum yok özgüvenim yok kişiliğim karakterim yok nerden başlayabilrim neler yapabilirim nasıl düzelebilirim bilmiyorum
teşekkür ederim bu dediğinizi uygulayacagım ama gerçekten oturmuş bir kişiliğim yok nerde nasıl davranacağımı bilemiyorum arkadaş edinemiyorumKitap oku ama 2 tane değil, çok kitap oku..Kokulu kitaplardan değil klasiklerden başla, insanların boş muhabbetlerine neden giremiyorum diye kendini üzmeyi bırak. Karakterini, ifade yeteneğini, bakış açını geliştir.
Seni tanımadığım için insanları iten bir yanın var mı yorum yapamam ama kendini "karakterim yok" diye tanımlaman bence çözülmesi gereken problem.
Hepinize merhaba değerli ablalarım.Uzun zamandır kafamı meşgul eden bir sorunu sizinle paylaşmak istiyorum belki bi nebze içim rahatlar.21 yaşındayım ve önemli sorunlarımdan biri iyi niyetli kendi halinde sakin biriyim ama arkadaş edinemiyorum edinsemde değer görmüyorum hiç.Girdiğim her ortamda öyle bulunduğum her yerde öyle nerde hata yapıyorum bilemiyorum ama çok sıkıldım bu durumdan bende artık insanlara verdiğim gibi değer göreyim istiyorum.Bir süre kimseyi takmıyormuş gibi yaptım hep ilk adımı ben attığım için atmadım kendimi dizginledim kimse konuşmadıkca konuşmadım ama yine de arkadaş edinemedim.Diğer kızlar hemen çevre yapabiliyorken çogu erkekle bile hemen arkadas olabiliyorken bu neden benim için geçerli olamıyor? Hiç kimse beni önemsemiyor. Insanlar sürekli ben yokmuşum gibi davranıyor. Bıktım artık bu durumdan lisede yok denecek kadar az arkadaşım vardı zaten önceki konularımda anlatmıştım orta okul ve lisede akran zorbalığı yaşadım dışlandım hor görüldüm tüm okul tarafından hiç sesimi çıkaramadım.Üniversiteye sadece bi dönem gittim yurttada kimse benle arkadaş olmadı üniversitedede 4 kişilik bi gruptuk ama diğer 3 kişi kendi aralarında daha yakındılar bana mesafeliydiler mesaj atsam görüldü bırakırlardı ben sormasam asla sormazlardı.İyi niyetliyim kimseye zararım yok ama ailedede değer görmüyorum ve çok sıkıldım bu durumdan şimdi kendine değer ver diyeceksiniz ama onu bile nasıl yapacağım bilmiyorum yıllarca özgüvensiz bir bireydim..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?