• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Neden sağlıkla sınanıyor olabilirim

Herkese merhaba.
Bundan yaklaşık 5-6 yıl önce ben bir cilt hastalığına yakalandım. Çok küçüktüm üniversitenin ilk senesiydi ve o yaşta hastanelerde sürünmek, özellikle üniversite hastanelerine gidip gelmek, ilaçların işe yaramaması ile çöken psikolojim vs. Derken sonrasında bütün hayatımı değiştirdim. Maneviyata yöneldim, beslenme düzenimi komple değiştirdim, alternatif tıpla tanıştım. Hastalığım hangisinden dolayı bilmiyorum ama geçti.

Şimdi 24 yaşındayım. Şimdi de başka bir hastalık başladı, doktor tedavisi yok bunun yaşamaya alışacaksın dedi. Kulaklarımda sebebi bulunamayan bir ağrı, basınç, çınlama. Yine başa dönmüş gibi hissediyorum. O kötü günlere dönmüş gibi. Teşhis yok tedavi yok. Ben yine en dipte çukurda bir psikoloji içindeyim.

Neden diyorum Allahım. Ben zaten sağlığımla sınanmıştım. Şimdi neden tekrar? Çevreme bakıyorum, benim yaşımda olup böyle sağlık korkusu yaşayan kimse yok. Arkadaşlarım ya kariyer telaşında, ya evlilik nişan :)
Bense oturdum bugün bütün gün şunu düşündüm: Neden? Bir şeyi görmem gerekiyor da göremiyor muyum acaba. Ne yapsam iyileşirim? Ben kendi kendimi mi hasta ediyorum acaba düşüncelerimle. Sizce böyle bir şey mümkün mü?

Artık tıptan o kadar ümidi kestim ki psikolojik yönünü araştırmaya başladım. Bir kitap buldum hastalıkların zihinsel nedenleri diye, Louise Hay yazarı. Hastalık diye bir şey olmadığını ve bizim kendimizi hasta ettiğimizi söylemiş. Siz ne düşünüyorsunuz bu konuda?
Geçmiş olsun bendede var bilinmeyen bı rahatsızlik kaç doktora gittim çaresini bilen yok. Ne yazikki bende ona göre dikkat ediyorum yoksa hayatım zindan oluyor.
 
Gerçekten herkesin yaşadığı kendine zor bende bir bucuk yıldır anksiyete yaşıyorum şuan eve kapanmış dışarı çıkamayacak durumdayım herkes birşeyim yok abartiyorum sanıyor ama ne yaşadığımı Rabbim ve ben biliyorum. Bence geçmişte yaşadığınız sağlık sorunundan dolayı sizdede anksiyete başlamış olabilir, benimde basim dönüyormuş gibi düşüp bayilacakmisim gibi oluyor mesela ama hiç bişey bulamadılar hepsi anksiyeteden. Dilerseniz bir psikiyatri yada psikologla gorusebilirsiniz. Çok dua edin. Rabbim acil şifalar versin inşallah.
 
Maalesef özellikle cilt alanında tıp hiç gelişmedi bizde. Ancak yüzeysel basit gördükleri hastalığın meşhur kremleri çare buluyor onun dışında bende '' Allah beterini göstermesin '' dediğim ama gün gün gördükçe de psikolojimi bozan sorunlarla uğraşıyorum. Bu birazda psikolojik ve yapısal sanırım. 2017 yılında üniversite dönemimde dudağımda minik beyaz yağ bezesine benzer fox fordyce adlı tanecikler çıkaya başlamıştı normalde zararı olmayan ama aynı zamanda tedavisi de olmayan ve sürekli sayısının artan sinir bozucu bir görüntü. Bu arada doktorların çoğu adının ne olduğunu bilmiyorum komik olanda o :D Hayır tedavisi sende yoktur anlarımda sen nasıl Tıp okudun? Şaka gibi. Adının anlamını da bilirsin yani. Göz altında ki yağ bezesini bile alıyorlar bunu almıyorlar ruj sürmeden çıkamıyorum şuan daha da fazla oldu. Cilt kuruluğum anormal üstü. Kulağımda çınlama değilde böyle tık tık diye atan zamanlar oluyordu ona da kbb '' hassas kulağın var '' dedi :D Bi ara göz seğirmem tam 1 ay sürdü. Yani böyle küçük görünen ama psikolojik olarakta seni yıpratan hastalıklar oluyor. Yazın elimde egzama azıyor çılgına dönüyor resmen ama kesin tedavisi yok. O yüzden elinizden geldiğince düşünmemeye çalışın. Geçmiş olsun bu arada :)
Herkese merhaba.
Bundan yaklaşık 5-6 yıl önce ben bir cilt hastalığına yakalandım. Çok küçüktüm üniversitenin ilk senesiydi ve o yaşta hastanelerde sürünmek, özellikle üniversite hastanelerine gidip gelmek, ilaçların işe yaramaması ile çöken psikolojim vs. Derken sonrasında bütün hayatımı değiştirdim. Maneviyata yöneldim, beslenme düzenimi komple değiştirdim, alternatif tıpla tanıştım. Hastalığım hangisinden dolayı bilmiyorum ama geçti.

Şimdi 24 yaşındayım. Şimdi de başka bir hastalık başladı, doktor tedavisi yok bunun yaşamaya alışacaksın dedi. Kulaklarımda sebebi bulunamayan bir ağrı, basınç, çınlama. Yine başa dönmüş gibi hissediyorum. O kötü günlere dönmüş gibi. Teşhis yok tedavi yok. Ben yine en dipte çukurda bir psikoloji içindeyim.

Neden diyorum Allahım. Ben zaten sağlığımla sınanmıştım. Şimdi neden tekrar? Çevreme bakıyorum, benim yaşımda olup böyle sağlık korkusu yaşayan kimse yok. Arkadaşlarım ya kariyer telaşında, ya evlilik nişan :)
Bense oturdum bugün bütün gün şunu düşündüm: Neden? Bir şeyi görmem gerekiyor da göremiyor muyum acaba. Ne yapsam iyileşirim? Ben kendi kendimi mi hasta ediyorum acaba düşüncelerimle. Sizce böyle bir şey mümkün mü?

Artık tıptan o kadar ümidi kestim ki psikolojik yönünü araştırmaya başladım. Bir kitap buldum hastalıkların zihinsel nedenleri diye, Louise Hay yazarı. Hastalık diye bir şey olmadığını ve bizim kendimizi hasta ettiğimizi söylemiş. Siz ne düşünüyorsunuz bu konuda
 
Hastalık mı yarıştırıyorsunuz
Çok garip
Kızın canı acıyor
Burda kendi derdinden bahsediyorsa derdi var demektir
İlla saçma sapan da olsa muhalefet olacak birileri çıkıyor bu formda
Bakin bakis acinizi degistirin diyorum, aslinda cok da guzel bir sey soyluyorum ama tabi siz de haklisiniz, vizyon meselesi
 
Ağrılarınız için bir teşhis olmadı diyorsunuz ağrı kesici kullanın sık sık faydası olmuyor mu?
Böyle neden ben neden demeyin. Herkesin bir imtihani var.
Birde Ashab-ı Kehf'in isimlerini bir kağıda yazıp yastığınızin içine koyun şifa niyetine.
 
Ağrılarınız için bir teşhis olmadı diyorsunuz ağrı kesici kullanın sık sık faydası olmuyor mu?
Böyle neden ben neden demeyin. Herkesin bir imtihani var.
Birde Ashab-ı Kehf'in isimlerini bir kağıda yazıp yastığınızin içine koyun şifa niyetine.

Neden beni isyan için demiyorum. Ama sebebini bilsem keşke, görmem gereken bir olay varsa görsem dersimi alsam… ve bu imtihanı geçsem diye diyorum
 
Geçmiş olsun.Farkli bir kaç doktora görünün bence.Bazen farkli tedavi şekilleri olabiliyor.
Bence bu hayatta herkesin bir sınavı var.Kimisi sağlığı, kimisi eşi yada evladi, ailesiyle , bazısı işiyle vs vs sınanıyor.Ama herkesin mutlaka bir sınavı oluyor.Belki de kaybetmek en çok korktuğumuz şeylerle sınanıyoruzdur.
 
Neden beni isyan için demiyorum. Ama sebebini bilsem keşke, görmem gereken bir olay varsa görsem dersimi alsam… ve bu imtihanı geçsem diye diyorum
İnşallah iyi olurdunuz ama psikolojik destek alın bence belki sorun budur. Yaşınız daha küçük kaygılarıniz çok fazla uzman birinden yardım almak iyi gelir belki
 
En büyük etken stres ve yedigimiz ictigimiz. Sizin yaslarinizda kronik hastaligimin yaninda bir kac hastalikla daha bogusuyordum. Hayat tarzimi degistirip negatif stresi en düsük seviyeye indirdim. Sagligim yerine geldi.
 
Herkese merhaba.
Bundan yaklaşık 5-6 yıl önce ben bir cilt hastalığına yakalandım. Çok küçüktüm üniversitenin ilk senesiydi ve o yaşta hastanelerde sürünmek, özellikle üniversite hastanelerine gidip gelmek, ilaçların işe yaramaması ile çöken psikolojim vs. Derken sonrasında bütün hayatımı değiştirdim. Maneviyata yöneldim, beslenme düzenimi komple değiştirdim, alternatif tıpla tanıştım. Hastalığım hangisinden dolayı bilmiyorum ama geçti.

Şimdi 24 yaşındayım. Şimdi de başka bir hastalık başladı, doktor tedavisi yok bunun yaşamaya alışacaksın dedi. Kulaklarımda sebebi bulunamayan bir ağrı, basınç, çınlama. Yine başa dönmüş gibi hissediyorum. O kötü günlere dönmüş gibi. Teşhis yok tedavi yok. Ben yine en dipte çukurda bir psikoloji içindeyim.

Neden diyorum Allahım. Ben zaten sağlığımla sınanmıştım. Şimdi neden tekrar? Çevreme bakıyorum, benim yaşımda olup böyle sağlık korkusu yaşayan kimse yok. Arkadaşlarım ya kariyer telaşında, ya evlilik nişan :)
Bense oturdum bugün bütün gün şunu düşündüm: Neden? Bir şeyi görmem gerekiyor da göremiyor muyum acaba. Ne yapsam iyileşirim? Ben kendi kendimi mi hasta ediyorum acaba düşüncelerimle. Sizce böyle bir şey mümkün mü?

Artık tıptan o kadar ümidi kestim ki psikolojik yönünü araştırmaya başladım. Bir kitap buldum hastalıkların zihinsel nedenleri diye, Louise Hay yazarı. Hastalık diye bir şey olmadığını ve bizim kendimizi hasta ettiğimizi söylemiş. Siz ne düşünüyorsunuz bu konuda?
Aynen boyle devam edin, birkac yila tum sorunlariniz kokten cozulecek
 
Sağlıkla sınanmıyorsun çünkü konu sahibesi, önceki konunda da sana psikolojik problemlerin var tedavi ol yazıldı. Hastalık hastası olduğun için kendini zorla hasta ediyorsun, saç döküntüsü , egzaman ve benzeri sebepsiz cilt hastalıkları da zaten aşırı stresli insanların başına geliyor.

Habire çökmeye yer arıyorsun, yurtdışında yalnız kaldığın için kendini kötü hissediyorsun dedik. Sen hayır hayır ben aşı oldum ölüyorum yazdın. Doktor doktor gezdin kimse bir şey bulamadı. Şimdi de kulağım diyorsun. Gerçekten de çınlıyor olabilir tabi ama bu kadar takıntılı olarak sen kendi başına belayı çağırdın bence. Sağlıkla sınandığın falan yok, terapi görmen gereken problemlerin var o kadar. Adam gibi bir terapiste görün sonra doktor doktor gezmeyi de bırakırsın merak etme.

Sürekli aynı konuyu açıyorsun. Bu kafayla gidersen başına başka dertler de açıcaksın :KK51:
 
Bende sağlığımla 11 yıldır sınanıyorum. Benim de yaşıtlarım üniversiteye gidiyordu ben hastaneye, şimdi de benim arkadaşlarım evlilik çocuk ile uğraşıyorlar ben yine hasataneye gidiyorum. Her halimize şükür daha beter olmasın.
 
Sağlıkla sınanmıyorsun çünkü konu sahibesi, önceki konunda da sana psikolojik problemlerin var tedavi ol yazıldı. Hastalık hastası olduğun için kendini zorla hasta ediyorsun, saç döküntüsü , egzaman ve benzeri sebepsiz cilt hastalıkları da zaten aşırı stresli insanların başına geliyor.

Habire çökmeye yer arıyorsun, yurtdışında yalnız kaldığın için kendini kötü hissediyorsun dedik. Sen hayır hayır ben aşı oldum ölüyorum yazdın. Doktor doktor gezdin kimse bir şey bulamadı. Şimdi de kulağım diyorsun. Gerçekten de çınlıyor olabilir tabi ama bu kadar takıntılı olarak sen kendi başına belayı çağırdın bence. Sağlıkla sınandığın falan yok, terapi görmen gereken problemlerin var o kadar. Adam gibi bir terapiste görün sonra doktor doktor gezmeyi de bırakırsın merak etme.

Sürekli aynı konuyu açıyorsun. Bu kafayla gidersen başına başka dertler de açıcaksın :KK51:
Yalnız surda atladigniz bi nokta var. Psikolojik rahatsızlıklarda hastalikla sınanmak oluyor. Hastalik sadece fiziksel olmuyor,ruhsalda olabiliyor. Bilmiyorum hic yaşadınız mı ama boyle yorum yaptığınıza gore yaşamamışsınız bence.hastalik hastalığı,okb,depresyon,anksiyete bunlarda psikolojik hastalıklar ve inanın cok ama cok zor.
 
Herkese merhaba.
Bundan yaklaşık 5-6 yıl önce ben bir cilt hastalığına yakalandım. Çok küçüktüm üniversitenin ilk senesiydi ve o yaşta hastanelerde sürünmek, özellikle üniversite hastanelerine gidip gelmek, ilaçların işe yaramaması ile çöken psikolojim vs. Derken sonrasında bütün hayatımı değiştirdim. Maneviyata yöneldim, beslenme düzenimi komple değiştirdim, alternatif tıpla tanıştım. Hastalığım hangisinden dolayı bilmiyorum ama geçti.

Şimdi 24 yaşındayım. Şimdi de başka bir hastalık başladı, doktor tedavisi yok bunun yaşamaya alışacaksın dedi. Kulaklarımda sebebi bulunamayan bir ağrı, basınç, çınlama. Yine başa dönmüş gibi hissediyorum. O kötü günlere dönmüş gibi. Teşhis yok tedavi yok. Ben yine en dipte çukurda bir psikoloji içindeyim.

Neden diyorum Allahım. Ben zaten sağlığımla sınanmıştım. Şimdi neden tekrar? Çevreme bakıyorum, benim yaşımda olup böyle sağlık korkusu yaşayan kimse yok. Arkadaşlarım ya kariyer telaşında, ya evlilik nişan :)
Bense oturdum bugün bütün gün şunu düşündüm: Neden? Bir şeyi görmem gerekiyor da göremiyor muyum acaba. Ne yapsam iyileşirim? Ben kendi kendimi mi hasta ediyorum acaba düşüncelerimle. Sizce böyle bir şey mümkün mü?

Artık tıptan o kadar ümidi kestim ki psikolojik yönünü araştırmaya başladım. Bir kitap buldum hastalıkların zihinsel nedenleri diye, Louise Hay yazarı. Hastalık diye bir şey olmadığını ve bizim kendimizi hasta ettiğimizi söylemiş. Siz ne düşünüyorsunuz bu konuda?
hastalık yoktur hasta vardır diye bir söz var.
Evet düşüncelerimizle ve yaşam tarzımızla maalesef hastalıkları biz çıkarıyoruz bünyemizde.
Kulakta meydana gelen rahatsızlığınız acaba görmezden,duymazdan geldiğiniz bir çok şey varda size bu şekilde tepki mi verdi vücudunuz?

Psikolojiye inanın
 
Yalnız surda atladigniz bi nokta var. Psikolojik rahatsızlıklarda hastalikla sınanmak oluyor. Hastalik sadece fiziksel olmuyor,ruhsalda olabiliyor. Bilmiyorum hic yaşadınız mı ama boyle yorum yaptığınıza gore yaşamamışsınız bence.hastalik hastalığı,okb,depresyon,anksiyete bunlarda psikolojik hastalıklar ve inanın cok ama cok zor.

Tabi ki öyle ablacım, o yüzden kendi başa çıkamıyorsa konu sahibesi bir doktoru görsün demek isterim, umarım kendimi yanlış bir şekilde ifade etmemişimdir önceki mesajımda. Panik, anksiyete, depresyon vb tipi hastalıklarla bu topikte de görüldüğü gibi başa çıkması çok zor, tedaviyle bile bazen yıllarca cebelleşenler var. bende bu tip bir hastalık yok, olsaydı ne yapardım hiç bilmiyorum çünkü sağlıklıyken bir hayat bazen çok zor :KK51: Umarım cebelleşen herkes tez zamanda şifa bulur.
 
Tabi ki öyle ablacım, o yüzden kendi başa çıkamıyorsa konu sahibesi bir doktoru görsün demek isterim, umarım kendimi yanlış bir şekilde ifade etmemişimdir önceki mesajımda. Panik, anksiyete, depresyon vb tipi hastalıklarla bu topikte de görüldüğü gibi başa çıkması çok zor, tedaviyle bile bazen yıllarca cebelleşenler var. bende bu tip bir hastalık yok, olsaydı ne yapardım hiç bilmiyorum çünkü sağlıklıyken bir hayat bazen çok zor :KK51: Umarım cebelleşen herkes tez zamanda şifa bulur.
Ne güzel cok sevindim olmamasına hic bi zamanda yaşamayın inşallah düşmanımın yaşamasını bile istemem. İnşallah Allah şifa dileyen herkese şifa versin
 
Bir ara ben de böyleydim. Otoimmün bir hastalığım varmış. Teşhis kondu. 7 yıl sürdü teşhis konması bu arada. Teşhisten sonra hastalıklarımı kabullendim. Hayat şeklimi değiştirdim. Beni mutsuz eden bir şeyler vardı biliyordum ama çözmüyordum. Onlardan uzaklaştım. Spora başladım. İşime yakın bir eve taşındım. Evden işe işten eve düzenli bir hayat kurdum kendime. İyileştim gerçekten. En ufak bir sinir streste hastalığım atak dönemine giriyor.
Ben psikolojik tarafı olduğuna çok inanıyorum hastalıkların. Ve şu sorgulama evresi inatlaşma kabullenmeme de azdırıyor bence süreci.
Evet var bu hastalık bana geldi. Ne olduğunu biliyorum. Düzeltmek için yapabileceğim bir şey var mı yok. Kabullenip onunla yaşamayı öğrenmek bende semptomları azalttı.
Bence psikolojik destek almayı deneyin.
 
Aylarca kronik bir cilt hastaligiyla gezdim, yanma ve kasinma ustelik baska seylere de sebep oluyordu. Bir kere sizin gibi bakmadim olaya, bence bakis acinizi degistirin
Bu arkadaşıma ayarlanmışsın ama haklı !
Gerçekten sınanmak hiç dermanı olmayan ve son evrelerde olan hastalıklardır bunu bende geç öğrendim … üniversite dönemi bende de birşeyler oldu ve hep şunu dedim yine ben yine ben oturdum bunu sorun ettim aylarım yıllarım gitti elimden … çok şükür sonunda anksiyetem tavan yaptı ve hem psk hem terapi aldım WOMAN WOMAN ın dediği gibi benim sorunum bakış açımmış . Belki çok şeyim düzelmedi ama en azından bakış açım aklıma gelip topluyorum ….

Tavsiyem bir yardım alın bir müddet bunu da deneyin ….
 
Benimde 1 aydır cenemde ağrı var 1 haftadır gözümde segirme var 3 gundur başağrısı başladı ilaçla geçmiyor bacaklarımda ara ara segirmeler oluyor uykumdan nefes alamayarak uyaniyorum derin nefes alıyorum o an korkuya kapılıyorum bir daha da uyuyamıyorum gogsumde sanki öküz oturmuş gibi ağırlık hissi var Dr a gittim birisi uyku apnesi olabilir norologa git dedi nörolog bişi olduğunu sanmiyorum psikiyatriste git dedi
 
Back
X