Nefret etmek yok olmalarini istemek

Nişanlınız bu düşüncelerinizi bildiği halde hala nişanlınız yani 😱😱 vay be millet ne adamlar buluyor. Nişanlanmak üzere olduğum sevgilime ailesiyle ilgili tek bir kötü söz etmediğim halde anam kardaşım dye bana ailesi savundu durdu ki savunulacak da bir durum yoktu.
 
Ayy Şiştim.

Daha okurken darlandım nişanlınız yerinde olmayı hiç istemezdim.

Sizin bu hislerinizden haberdar ve bir şey demiyor.

Bu paylaşamamaktan çok daha öte bir durum.

Kesinlikle tedavi olun çünkü evlenip çocuk sahibi olunca çocuğunuz bu duruma maruz kalacak.

Geç olmadan kendinizi iyileştirin.
 
Klasik bir kayınvalide görümce konusu olsun isterdim ama biraz farklı. Nişanlıyım ve ailesinden nefret ediyorum. Evrende nefes almalarını lüzumsuz buluyorum. Diyeceksiniz ki neden noldu. Hicbir şey olmadı iyi davranışları oldu kötü olmadı ama yine de nefret ediyorum. Nişanlımı dünya üzerinde ki kimse ile paylaşmak istemiyorum. Kimseyle uğraşmak istemiyorum. Kendi soyuma alasim geliyor. Kv arıyor rahatsız oluyorum, anne demiyorum demek istemiyorum, görümcem kendince konu açıyor tiksiniyorum, kp yemek yiyor nefret ediyorum. Yapmaları gereken fakat Yapmadıkları her şey için onlardan uzaklaşmak istiyorum. Sadece sevgilimle olup evrenden silinsinler istiyorum. Bir bardak su bile içsinler istemiyorum elimden. Ama ne yazık ki bu nefret duygularimin dışarıya karşı hiçbir yansıması yok normal bir gelin gibi davranıyorum. Tüm bu düşüncelerimden nişanlımin haberi var. Içimden geçenlerin hepsini açık haliyle biliyor. Hatasız, muazzam insanlar değiller elbette ama yine de bu kadar nefreti haketmiyorlar. Para yok demeleri sınır ediyor, nişanlıma iş buyurmalari beni çıldırtıyor. Çok basit şeyleri bile savaş varmış gibi içimde büyütüyorum.

Hayat artık benim için yaşanılmaz bir hal almaya başladı. Içimde ki bu duyguların sönmesini istiyorum. Bunu ancak ben yapabilirim. Çok kez normallestirmeye iyi yönünden bakmayı denedim 2 saniye falan sürüyor. Beceremedim. Biliyorum annesi babasi onlar olmasa sevdigim insan da olmazdi. Kendi ailem icin boyle dusunulse cok yara alirdim. Fakat olmuyor iste tum dogru cumleleri biliyorun ama hayatimda hicbir seyi degistirmiyor bu durum. Bana yardımcı olur musunuz? Içimde ki onlara beslediğim kötü enerjiyi nasıl yok edebilirim. Iyi olsun da istemiyorum, kötü olmasın yeter. Içten içe kendimi çok yıpratıyor bu durum, insan sevgimi sorgulatıyor. Duygularımı çok yoğun yaşamak çok yıpratıcı olmaya başladı. Kırıcı olmayan tüm önerilerinize açığım. Bu durumu nasıl sonlandira bilirim ?
Acil tedavi olun olmadan evlenmeyin o kadar diyorum
 
40 tane tedavi olun cevabı gelmiştir mutlaka.
Umarım dikkate alırsınız.
Olmazsanız mutsuz olacaksınız, içindeki nefretle kim mutlu olmuş ki?
Mutsuz bir evlilik, mutsuz bir hayat...
Sorunlarınızı kendi içinizde çözmeden evlilik düşünmezsiniz umarım.
 
Benim de bir oglum var , hayatta herseyden cok seviyorum onu , evladim o benim, yasama nese katanim , gun gelecek ve bir kadini sevecek , sevdigi kadin benden sebepsiz yere bu kadar nefret etse ... İnsallah oglumu sizin gibi bir kadina asik olmayacak sekilde yetistirmeyi becerebilirim , resmen sayenizde bu gece dualarima bir konu daha eklenmis oldu , evlerden ırak olun insallah nisanliniz da fark eder yaptigi hatayi
 
Acikcasi hiç sanmıyorum bu kadar açık duygu paylaşimi yaptığını.
Kıskançlık yapıyor diye düşündürecek sempatiklikte paylaşmıştır.

Şu konuyu okuyan herkes oha olur yoksa.
Ben korktum yahu insanlar için..
Eski konularını hatırlıyorum ben, kayınvalide adayına kardeşlere hediye verip kendini sevdirmeye çalışıyordu. Karşılığında bana bir şey almadılar diye kızıyordu. Tahminimce nişanlısına minnoş gösteriyor, hediyeler veriyor falan. İçinde nefreti.
İnşallah çocukcağız görür de biter bu iş. Yazık günah ya.
Böylelerinden korusun Allah evlatlarımızı
 
Bende eski eşimin ailesi için aynı şeyleri düşünüyorum ama bnm nedenlerim var
 
Klasik bir kayınvalide görümce konusu olsun isterdim ama biraz farklı. Nişanlıyım ve ailesinden nefret ediyorum. Evrende nefes almalarını lüzumsuz buluyorum. Diyeceksiniz ki neden noldu. Hicbir şey olmadı iyi davranışları oldu kötü olmadı ama yine de nefret ediyorum. Nişanlımı dünya üzerinde ki kimse ile paylaşmak istemiyorum. Kimseyle uğraşmak istemiyorum. Kendi soyuma alasim geliyor. Kv arıyor rahatsız oluyorum, anne demiyorum demek istemiyorum, görümcem kendince konu açıyor tiksiniyorum, kp yemek yiyor nefret ediyorum. Yapmaları gereken fakat Yapmadıkları her şey için onlardan uzaklaşmak istiyorum. Sadece sevgilimle olup evrenden silinsinler istiyorum. Bir bardak su bile içsinler istemiyorum elimden. Ama ne yazık ki bu nefret duygularimin dışarıya karşı hiçbir yansıması yok normal bir gelin gibi davranıyorum. Tüm bu düşüncelerimden nişanlımin haberi var. Içimden geçenlerin hepsini açık haliyle biliyor. Hatasız, muazzam insanlar değiller elbette ama yine de bu kadar nefreti haketmiyorlar. Para yok demeleri sınır ediyor, nişanlıma iş buyurmalari beni çıldırtıyor. Çok basit şeyleri bile savaş varmış gibi içimde büyütüyorum.

Hayat artık benim için yaşanılmaz bir hal almaya başladı. Içimde ki bu duyguların sönmesini istiyorum. Bunu ancak ben yapabilirim. Çok kez normallestirmeye iyi yönünden bakmayı denedim 2 saniye falan sürüyor. Beceremedim. Biliyorum annesi babasi onlar olmasa sevdigim insan da olmazdi. Kendi ailem icin boyle dusunulse cok yara alirdim. Fakat olmuyor iste tum dogru cumleleri biliyorun ama hayatimda hicbir seyi degistirmiyor bu durum. Bana yardımcı olur musunuz? Içimde ki onlara beslediğim kötü enerjiyi nasıl yok edebilirim. Iyi olsun da istemiyorum, kötü olmasın yeter. Içten içe kendimi çok yıpratıyor bu durum, insan sevgimi sorgulatıyor. Duygularımı çok yoğun yaşamak çok yıpratıcı olmaya başladı. Kırıcı olmayan tüm önerilerinize açığım. Bu durumu nasıl sonlandira bilirim ?
Tüylerim diken diken oldu. Ne diyeceğimi bilemedim🙄
 
Klasik bir kayınvalide görümce konusu olsun isterdim ama biraz farklı. Nişanlıyım ve ailesinden nefret ediyorum. Evrende nefes almalarını lüzumsuz buluyorum. Diyeceksiniz ki neden noldu. Hicbir şey olmadı iyi davranışları oldu kötü olmadı ama yine de nefret ediyorum. Nişanlımı dünya üzerinde ki kimse ile paylaşmak istemiyorum. Kimseyle uğraşmak istemiyorum. Kendi soyuma alasim geliyor. Kv arıyor rahatsız oluyorum, anne demiyorum demek istemiyorum, görümcem kendince konu açıyor tiksiniyorum, kp yemek yiyor nefret ediyorum. Yapmaları gereken fakat Yapmadıkları her şey için onlardan uzaklaşmak istiyorum. Sadece sevgilimle olup evrenden silinsinler istiyorum. Bir bardak su bile içsinler istemiyorum elimden. Ama ne yazık ki bu nefret duygularimin dışarıya karşı hiçbir yansıması yok normal bir gelin gibi davranıyorum. Tüm bu düşüncelerimden nişanlımin haberi var. Içimden geçenlerin hepsini açık haliyle biliyor. Hatasız, muazzam insanlar değiller elbette ama yine de bu kadar nefreti haketmiyorlar. Para yok demeleri sınır ediyor, nişanlıma iş buyurmalari beni çıldırtıyor. Çok basit şeyleri bile savaş varmış gibi içimde büyütüyorum.

Hayat artık benim için yaşanılmaz bir hal almaya başladı. Içimde ki bu duyguların sönmesini istiyorum. Bunu ancak ben yapabilirim. Çok kez normallestirmeye iyi yönünden bakmayı denedim 2 saniye falan sürüyor. Beceremedim. Biliyorum annesi babasi onlar olmasa sevdigim insan da olmazdi. Kendi ailem icin boyle dusunulse cok yara alirdim. Fakat olmuyor iste tum dogru cumleleri biliyorun ama hayatimda hicbir seyi degistirmiyor bu durum. Bana yardımcı olur musunuz? Içimde ki onlara beslediğim kötü enerjiyi nasıl yok edebilirim. Iyi olsun da istemiyorum, kötü olmasın yeter. Içten içe kendimi çok yıpratıyor bu durum, insan sevgimi sorgulatıyor. Duygularımı çok yoğun yaşamak çok yıpratıcı olmaya başladı. Kırıcı olmayan tüm önerilerinize açığım. Bu durumu nasıl sonlandira bilirim ?
Size yaptiklari hic birsey yok anlattiklariniza bakılırsa... Acaba fiziksel görünüştür, hareketleri, konusmalaridir... bunlara mi takıntı yapıyorsunuz. Lakin ne olursa olsun bu yazdiklarinizi haketmiyorlar. Onu da geçtim bu kadar nefretinizin arasinda hala onlardan beklentileriniz var. Size tavsiyem tedavi olun ve baktiniz hala degisme yok bu isten geri dönün. Ne bir anne ne de bir evlat birbirlerinden ayrilmamali. Ayrica nişanliniz da ailesi hicbir sey yapmamasina ragmen sizin bu tarz konusmaniza nasil izin veriyor. Bir insan olarak esim su anda ortada bisey yokken aileme bu kadar kin kussa ağzına kürekle vurur terkederdim. Dunya da adam mi kalmadi yani. Aşk birbirine zarar vermediğin surece kutsaldir.
 
Tövbe Bismillah, ne okudum ya ben?

Kimseye acımıyorsanız kendinize acıyın da tedavi olun, bünyeniz nasil kaldırıyor bunca nefreti, negatifligi?
 
Son düzenleme:
Aslında senin durumunda cok insan var kimse kolay kolay bu kadar açık degil yazmak kendine itiraf edemez. Bi şu testi çözüp sonuclarini paylasir mısın benimle:

Bence bu kadar açıkca yazabilmesinin sebebi kendini içten içe haklı görmesi.
 
Kendi içlerinde nefret var biliyorum bizim bi tanıdığımız böyle eşinin ailesine nefret kusuyor artık eşi de nefret eder hale geldi
Zor ya...en başta kendi adına,
düşünsene her gün birileri için kendini yiyorsun çünkü o kadar kapasitesizsin ki huzuru kendine layık göremiyorsun
Allah akıl fikir versin
 
Hayat kalitenizi bayağı düşürmüşsünüz. Pozitif sözcüklerin gücüne inanın. Zihniniz ancak bu şekilde temizlenir. Nişanlınızın çevresini değil bence siz kendinizi sevmiyor kendinize inanmıyorsunuz. Üzerinizdeki ufacık bir leke sizi rahatsız eder değil mi? Hemen temizler kurtulmaya çalışırsınız. Sahip olduğunuz bu olumsuz duygulardan kurtulmak sizin elinizde. Yapamam edemem demeyin lütfen. Hatayı kendinizde bulduğunuz anda başaracaksınız. Samimi olduğunuza cesaretinizden dolayı inanıyorum hayatınıza güzellikleri çekmeniz dileğiyle.
 
Klasik bir kayınvalide görümce konusu olsun isterdim ama biraz farklı. Nişanlıyım ve ailesinden nefret ediyorum. Evrende nefes almalarını lüzumsuz buluyorum. Diyeceksiniz ki neden noldu. Hicbir şey olmadı iyi davranışları oldu kötü olmadı ama yine de nefret ediyorum. Nişanlımı dünya üzerinde ki kimse ile paylaşmak istemiyorum. Kimseyle uğraşmak istemiyorum. Kendi soyuma alasim geliyor. Kv arıyor rahatsız oluyorum, anne demiyorum demek istemiyorum, görümcem kendince konu açıyor tiksiniyorum, kp yemek yiyor nefret ediyorum. Yapmaları gereken fakat Yapmadıkları her şey için onlardan uzaklaşmak istiyorum. Sadece sevgilimle olup evrenden silinsinler istiyorum. Bir bardak su bile içsinler istemiyorum elimden. Ama ne yazık ki bu nefret duygularimin dışarıya karşı hiçbir yansıması yok normal bir gelin gibi davranıyorum. Tüm bu düşüncelerimden nişanlımin haberi var. Içimden geçenlerin hepsini açık haliyle biliyor. Hatasız, muazzam insanlar değiller elbette ama yine de bu kadar nefreti haketmiyorlar. Para yok demeleri sınır ediyor, nişanlıma iş buyurmalari beni çıldırtıyor. Çok basit şeyleri bile savaş varmış gibi içimde büyütüyorum.

Hayat artık benim için yaşanılmaz bir hal almaya başladı. Içimde ki bu duyguların sönmesini istiyorum. Bunu ancak ben yapabilirim. Çok kez normallestirmeye iyi yönünden bakmayı denedim 2 saniye falan sürüyor. Beceremedim. Biliyorum annesi babasi onlar olmasa sevdigim insan da olmazdi. Kendi ailem icin boyle dusunulse cok yara alirdim. Fakat olmuyor iste tum dogru cumleleri biliyorun ama hayatimda hicbir seyi degistirmiyor bu durum. Bana yardımcı olur musunuz? Içimde ki onlara beslediğim kötü enerjiyi nasıl yok edebilirim. Iyi olsun da istemiyorum, kötü olmasın yeter. Içten içe kendimi çok yıpratıyor bu durum, insan sevgimi sorgulatıyor. Duygularımı çok yoğun yaşamak çok yıpratıcı olmaya başladı. Kırıcı olmayan tüm önerilerinize açığım. Bu durumu nasıl sonlandira bilirim ?
Hepimizin herkesle birileriyle anlasamadigi durumlar olmustur. Ama biz nerdrysek ailecek kan davasi gibi dava surdugumuz insanlara bile bu kini kusmadik. Namazimda her duamda bizden uzak olsunlar iyi olsunlar die dua ederim.hayatimda cok sorunlu oldugum insanlar oldu yine bu denli nefret etmedim. Derlerki keskin sirke kupune zarar. Onlara bisey olmaz ama siz boyle boyle yavastab kanser olursunuz cok ciddiyim. O yuzden acilen yardim almalisiniz
 
Back
X