İnanın kendim için zaten yalnızlık huzur ama işin içine tek çocuk girince onu da düşünmek kalıyo yalnızlığın tadını çıkaramıyosunNe yapardım söyleyim , gün batımına doğru güzel bi sofra kurar eşimle yemek yer ,kahve sohpet muhhsbet , ondan sonra parka giderdim ,yada hep beraber ilçe de varsa gezilecek yer misss , yanlızlık + huzur
İkinci çocuğa çok istememe rağmen cesaretim yok zaten ama çevrem yok yabancıyım artı özgüven sorunum var kim benden ders alsın ki sözel bölüm çoğu insan yapıyo zatenLütfen bir süre ikinci çocuk düşünmeyin. Bu psikolojiyle doğumdan sonra ağır depresyona girersiniz.
Sizi bu sıkıntıdan kurtaracak tek şey iş. Özel ders veremez misiniz? Özel sektörde farklı bir alan da düşünebilirsiniz.
Çok üzuldüm adinıza..uniberste okuyan heleki ögretmenlik gibi bir meslegi okuyup cocuk yetistirmek yerine evde körelen hanımlara üzuluyorum..ama yorumlarınıza dayanarak yazıyorum sizin ozgüven sorununuz var.Atanamayan öğretmenim bölümüm sözel olduğu için işe yarar bi bölüm de bulamıyorum meslek sahibi olabilcem
Yahu kendinizi niye bu kadar konu komsuya baglamissiniz neden bu kadar eksik hissediyosunuz.cocugu krese yada anaokuluna yollayin sizde bi spor salonuna yazilin ne biliyim hobi ugras bulun .esinizle hic bisey yapmiyomusunuz gezme tozma eglenme.valla kocamla cocugum bana yeter kimseye ihtiyacm yokEvet ben eski komşularımı eski evimi eski yaşantımı o kadar çok özlüyorum ki ilden ilçeye taşındık iş nedeniyle oturduğumuz mahalleden tutun eve komşulara çocuklarına hepsi sanki ben mutsuz olayım diye tasarlanmış tek çocukla bütün gün dört duvar tv çizgi film hayattan soğudum içimden hiçbişey yapmak gelmiyo diyetteyim kilo da aldım zaten yemek yapmak da gelmiyo içimden sanki yaşayan bi ölüyüm kendimi çok çaresiz hissediyorum napmalıyım?En çok da evladıma üzülüyorum ona yetemiyorum mutsuzum Hapishanedeyim sanki boğuluyorum.Kimsem yok eşim ve oğlumdan başka.
Söylediklerinizde sonuna kadar haklısınız ama ben öğretmenliğe uygun biri değilim öğretmen olsam öğrenciler beni dinlemez kiÇok üzuldüm adinıza..uniberste okuyan heleki ögretmenlik gibi bir meslegi okuyup cocuk yetistirmek yerine evde körelen hanımlara üzuluyorum..ama yorumlarınıza dayanarak yazıyorum sizin ozgüven sorununuz var.
Ben istanbul gibi bi yerde buyudum...ve sosyal hayati bol olan merkez bi sehirde unv okudum..okudugum sehirde esimle evlendim..atanamamistim henuz ama kaderime razi gelmedim..bolumumde cok az atama yapiliyordu..ve artik cevrenin alay konusu olmustum bu komuda..her sene kpss illeti ile ugrasiyordum.
Evliligimin il 3 yili sinava hazirlanmak ve ders stresi ile gecti...ve ben bu yol ugruna anneligi bile ertelemistim.
Ne oldu biliyormusun...kendime aon sans verdigim kpss doneminde atandim ve atandigimda 7 aylik hamileydim..
Sonra dogunun köy denilebilecek bir ilcesinde suan ogretmenim...sosyallik cok az.esinde tayin isteyip yanina geldi...
Yani aramizdaki tek fark benim calisiyor olmam...
Yazin ailelerin yanina gidip geziyoruz..tatil yapiyoruz..ilcedeysek eger haftasonlari kizimizla merkeze inip dolasiyoruz..haftaici kizimla zaman geciyor zaten..yemejti oyundu derken geciyor.
Alip kizimi geziyorunda..arkadasliklar edindim onlara gidiyorum onlar geliyor.
Tamam sizin dediginiz gibi insanlarda var ama iyi kafa dengi insanlar da var..ama sizin bu insanlari kesfetmeme sebebiniz surekli evde olmaniz..bi cocuk parki dami yok? Yada ailedestek merkezi..ilce kutuphaneye gidin mesela oradaki calisanlarla sohpet edersiniz..ben mesela arkadas oldum o sekilde..
Eger hicbiri sizi sarmiyorsa oturun kpss ye hazirlanin tek cozum ordan kurtulmak.
Bu hayat sizin kumanda sizde..siz neye basarsaniz onu yasar yada izlersiniz.
Yani kreş imkanım yok spor salonu da hem uzak hem maddi açıdan sıkıntılıyızYahu kendinizi niye bu kadar konu komsuya baglamissiniz neden bu kadar eksik hissediyosunuz.cocugu krese yada anaokuluna yollayin sizde bi spor salonuna yazilin ne biliyim hobi ugras bulun .esinizle hic bisey yapmiyomusunuz gezme tozma eglenme.valla kocamla cocugum bana yeter kimseye ihtiyacm yok
Çok hakverdim cevabınıza. Tek çocukla bile çıkıp bişeyler yapamıyosunuz sosyalleşemiyosunuz birde bebekle çok zor.Lütfen bir süre ikinci çocuk düşünmeyin. Bu psikolojiyle doğumdan sonra ağır depresyona girersiniz.
Sizi bu sıkıntıdan kurtaracak tek şey iş. Özel ders veremez misiniz? Özel sektörde farklı bir alan da düşünebilirsiniz.
Teşekkür ederim yazdıklarınızda haklısınız fakat dediklerinizi denedim bişey değişmiyo
Çok hakverdim cevabınıza. Tek çocukla bile çıkıp bişeyler yapamıyosunuz sosyalleşemiyosunuz birde bebekle çok zor.
Etrafınıza karşıda biraz daha pozitif olmayı deneyin. Anladığım kadarıyla durumunuzu değiştirme şansınız yok. Tek çare siz uyum sağlayacaksınız. Çocuk anaokuluna başlarsa velilerle kaynaşırsınız.
Komşulara siz selam vermeyi deneyin belki onlarda yabancısınız birazda farklısınız onlardan diye çekiniyo olabilirler. İçlerinde illaki iyi insanlar vardır. Kapı önünde iki dakika konuşmak bile bazen çok iyi geliyo insana. Hem siz girmezseniz aralarına çocuğunuzda kaynaşmakta zorlanır.
İnstagramda birçok sayfa var örnek etkinlikler vs.
Bu arada üç çocukla günün nasıl geçtiğini anlayamıyorum inanın biraz olsun yerinizde olmak isterdim
İnşallah sizin en azından çocuklar seviyo ve tek değiller o yüzden bile şanslısınız aslında ...Bende oturduğum yere İstanbul'dan geldim. Hem iş değişikliği için hem de ev aldım.
Ama senin orası gibi burası da. 10 ay oldu. İki çocukla daraldım. Çocuklar burayı seviyor ama ben sevmiyorum.
Ne olursa olsun birgün burdan gidicem. En fazla 5 yıl biçtim kendime. Saticam da evi.
İnşallah kurtuluruz ikimizde....
Çok haklısınız kendimi toplamak istiyorum yaşama enerjim yok resmenSiz kendinizi sallmısınız isteseniz yaparsınız illa spor yapmak icin spor salonuna gitmeye gerek yok ogulunuzla birlikte evde spor yapın birlikte oyunlar oynayın kitap okuyun dışarı cıkın bide siz ögretmensiniz cocugunuzu egitin yani yapabilicek okadar çok şeyleriniz var ki bir yeterki aya kalkın yapmak isteyin durumunuzdan herzaman iyi yönle bakın calışın oglunuz kreşe verince calışmak istemiyorsanız devam okuyun koşamıyorsanız bile yürüyün ama durmayın yerinizde
Profil ismin gibi tam bi umutsuz vakaaın..bu ne özgüvensizlik?peki niye ögretmenlik okudunuz?Söylediklerinizde sonuna kadar haklısınız ama ben öğretmenliğe uygun biri değilim öğretmen olsam öğrenciler beni dinlemez ki
Bulunduğunuz ilçedeki kreşlere iş başvurusunda bulunun. Fazla maaş talep etmeyin ne iş verirlerse yapın ayrıca. Hem çocuğunuz ücretsiz kreşe başlar hem siz işe başlamış olursunuz birlikte sosyalleşirsiniz mis gibi.Evet ben eski komşularımı eski evimi eski yaşantımı o kadar çok özlüyorum ki ilden ilçeye taşındık iş nedeniyle oturduğumuz mahalleden tutun eve komşulara çocuklarına hepsi sanki ben mutsuz olayım diye tasarlanmış tek çocukla bütün gün dört duvar tv çizgi film hayattan soğudum içimden hiçbişey yapmak gelmiyo diyetteyim kilo da aldım zaten yemek yapmak da gelmiyo içimden sanki yaşayan bi ölüyüm kendimi çok çaresiz hissediyorum napmalıyım?En çok da evladıma üzülüyorum ona yetemiyorum mutsuzum Hapishanedeyim sanki boğuluyorum.Kimsem yok eşim ve oğlumdan başka.
siz boyle boyle depresyona girersiniz, çocuğunuzla beraber evde ve disarda oynanan zeka aktiviteleri satılıyor nette, onlardan alin, eglenceli oyunlar oynayın, arada parka goturun, hem ona arkadas hem size. dünyanın her yerinde iyi insan da var kotu insan da, belki iyi bir komsu vs çıkar karsiniza..bolca kitap sipariş edip yeni farklı yemekler öğrenmeyi deneyin, bol kitap okuyun, evde pilates vs yapiyormuş cogu kadın, siz neden yapamayacaksınız..Evet ben eski komşularımı eski evimi eski yaşantımı o kadar çok özlüyorum ki ilden ilçeye taşındık iş nedeniyle oturduğumuz mahalleden tutun eve komşulara çocuklarına hepsi sanki ben mutsuz olayım diye tasarlanmış tek çocukla bütün gün dört duvar tv çizgi film hayattan soğudum içimden hiçbişey yapmak gelmiyo diyetteyim kilo da aldım zaten yemek yapmak da gelmiyo içimden sanki yaşayan bi ölüyüm kendimi çok çaresiz hissediyorum napmalıyım?En çok da evladıma üzülüyorum ona yetemiyorum mutsuzum Hapishanedeyim sanki boğuluyorum.Kimsem yok eşim ve oğlumdan başka.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?