- 8 Nisan 2019
- 81
- 33
- 3
- 39
- Konu Sahibi Adimbenlesakli
-
- #1
Merhabalar ,
Size biraz annemden bahsetmek istiyorum. Çocukluğumdan beri kardeşlerimle aynı tutmadı beni.Hep bir kıyaslama vardı.Neden diye çok sordum kendime?Mesela hergün temizlik yapılsın çok sever sürekli misafir gelsin ocakta yemek bulunsun.Yani bunları zaten yapıyorum ama bir türlü yaranamıyorum beğenmiyor hiç birşeyi . Ellili yaşlarda. Herseye amenna annemdir deyip susuyorum bi çocuğum var boşandım maddi açıdan ayrı evede çıkamam.Tek katlanamadıgım konu çocuğuma en ufak birşey desem hemen araya girip tam tersini söylüyor beni dinleyecekken neneyi dinliyor ve olumsuz sonuçlar çıkıyor ortaya.örnek vereyim terlik giy diyorum yok giymesin güneş görsün diyor ve çocuk o dakkada düşüyor.hep aynı şey aynı tarz olaylar.. ne zaman bişey söylesem ve o müdehale etse çocuğun başına ya bişey geliyor ya da onunla olan bağımı zedeliyor.çocuk bebeye sığınıyor beni dinlemiyor.Çok şey var sineye çektiğim ama çocuğum söz konusu olunca tahammül edemiyorum .en sonunda tartıştık oğlumu kendim yetiştirmek istediğimi söyledim asla kabul etmediler senin üstün biziz biz varsak bu evde bizi dinleyecek diyorlar ve etmedikleri hakaret kalmadı.otuz beş yaşında 'keşke ölseydim de seni doğurmasaydım diyen annemden sonra 'her ailede bir tane özürlü vardır ya bizdeki özürlü de bu' dedi babam . Ve ben gerçekten çok acılara katlandım. Neticede onlar benim ailem . Hani derler ya bir zihniyeti değiştirmek atomu parçalamaktan zordur diye. Ne yapıcagımı bilmiyorum benim gibi annesi veya babası hayatına çok müdehale eden arkadaşlar varsa bana yazabilirler mi? Alttan almak susmak çare değil , değişmeleri de imkansız . Basit gibi görünsede mucizeye ihtiyacım var
Size biraz annemden bahsetmek istiyorum. Çocukluğumdan beri kardeşlerimle aynı tutmadı beni.Hep bir kıyaslama vardı.Neden diye çok sordum kendime?Mesela hergün temizlik yapılsın çok sever sürekli misafir gelsin ocakta yemek bulunsun.Yani bunları zaten yapıyorum ama bir türlü yaranamıyorum beğenmiyor hiç birşeyi . Ellili yaşlarda. Herseye amenna annemdir deyip susuyorum bi çocuğum var boşandım maddi açıdan ayrı evede çıkamam.Tek katlanamadıgım konu çocuğuma en ufak birşey desem hemen araya girip tam tersini söylüyor beni dinleyecekken neneyi dinliyor ve olumsuz sonuçlar çıkıyor ortaya.örnek vereyim terlik giy diyorum yok giymesin güneş görsün diyor ve çocuk o dakkada düşüyor.hep aynı şey aynı tarz olaylar.. ne zaman bişey söylesem ve o müdehale etse çocuğun başına ya bişey geliyor ya da onunla olan bağımı zedeliyor.çocuk bebeye sığınıyor beni dinlemiyor.Çok şey var sineye çektiğim ama çocuğum söz konusu olunca tahammül edemiyorum .en sonunda tartıştık oğlumu kendim yetiştirmek istediğimi söyledim asla kabul etmediler senin üstün biziz biz varsak bu evde bizi dinleyecek diyorlar ve etmedikleri hakaret kalmadı.otuz beş yaşında 'keşke ölseydim de seni doğurmasaydım diyen annemden sonra 'her ailede bir tane özürlü vardır ya bizdeki özürlü de bu' dedi babam . Ve ben gerçekten çok acılara katlandım. Neticede onlar benim ailem . Hani derler ya bir zihniyeti değiştirmek atomu parçalamaktan zordur diye. Ne yapıcagımı bilmiyorum benim gibi annesi veya babası hayatına çok müdehale eden arkadaşlar varsa bana yazabilirler mi? Alttan almak susmak çare değil , değişmeleri de imkansız . Basit gibi görünsede mucizeye ihtiyacım var