Nereden başlayacağımı bilmiyorum..

Yildiztozu93 .!.:

Merhabalar. Dün 29 yaşına girdim ve hiç bu yaşımı böyle hayal etmemiştim. En azindan düzgün bir işi olan evli ya da yolunda giden bir ilişkisi olan biri olarak hayal etmiştim tabiki geldiğim nokta hayal kırıklığı. Yakın zamanda 2 senelik ilişkim bitti olmadi yani anlaşamadık sevdiğim için katlandım ve artik yapamayacağımı anladim. Merkezi bir yerde otururken 2019 da merkezden 1.5 saat uzağa sevmedigim yere taşındım ve hiç alışamadım. İş imkanı da az her yer site sadece. Bir akrabanın yanında çalıştım seviyodum işimi ordan da kasım ayında ayrıldım cok uzakta kalıyordu daha da uzağa taşındı işyeri hergun 4 saat yolu göze alamadım açıkçası. Derken sürekli hersey ters gidince artik çarpıntılar baş gösterdi onca doktor neticesinde psikolojik cıktı. Evlilik desen benim ailemin yanında keyfim yerinde ama millet 25 imden beri konusuyor sürekli biri buluyorlar o kadar itici gelmeye başladı ki görücü usulü her gün bir laf duyuyorum yok çocuğun olmaz yok bu saatte ilk kez evlenen adam bulamazsın yok senin iş yaş. Babam annem de sorun etmiyor sanıyodum ama annem biz hayattayken mürvetini görelim diyor bu bile beni üzüyor. 2 kardeşiz en büyük çocuğum çünkü. Millet beni görünce acır gözle bakıyor isi yok eşi yok diye heryerden hakkimda laflar duyuyorum. Ne kadar neşeli insandım resmen özgüven umut kalmadi psikolojik olarak bitik hissediyorum. Nerden başlayacağımı bilmiyorum 29 yasında biri olarak düzgün bir insan bulmak çok mu zor ve seveceğim bir iş tabiki de düzeltmem gereken bir psikoloji var artık

Genişletmek için tıkla...

Yildiztozu93 .!.:

Merhabalar. Dün 29 yaşına girdim ve hiç bu yaşımı böyle hayal etmemiştim. En azindan düzgün bir işi olan evli ya da yolunda giden bir ilişkisi olan biri olarak hayal etmiştim tabiki geldiğim nokta hayal kırıklığı. Yakın zamanda 2 senelik ilişkim bitti olmadi yani anlaşamadık sevdiğim için katlandım ve artik yapamayacağımı anladim. Merkezi bir yerde otururken 2019 da merkezden 1.5 saat uzağa sevmedigim yere taşındım ve hiç alışamadım. İş imkanı da az her yer site sadece. Bir akrabanın yanında çalıştım seviyodum işimi ordan da kasım ayında ayrıldım cok uzakta kalıyordu daha da uzağa taşındı işyeri hergun 4 saat yolu göze alamadım açıkçası. Derken sürekli hersey ters gidince artik çarpıntılar baş gösterdi onca doktor neticesinde psikolojik cıktı. Evlilik desen benim ailemin yanında keyfim yerinde ama millet 25 imden beri konusuyor sürekli biri buluyorlar o kadar itici gelmeye başladı ki görücü usulü her gün bir laf duyuyorum yok çocuğun olmaz yok bu saatte ilk kez evlenen adam bulamazsın yok senin iş yaş. Babam annem de sorun etmiyor sanıyodum ama annem biz hayattayken mürvetini görelim diyor bu bile beni üzüyor. 2 kardeşiz en büyük çocuğum çünkü. Millet beni görünce acır gözle bakıyor isi yok eşi yok diye heryerden hakkimda laflar duyuyorum. Ne kadar neşeli insandım resmen özgüven umut kalmadi psikolojik olarak bitik hissediyorum. Nerden başlayacağımı bilmiyorum 29 yasında biri olarak düzgün bir insan bulmak çok mu zor ve seveceğim bir iş tabiki de düzeltmem gereken bir psikoloji var artık

Genişletmek için tıkla...

Bırak ilişkiyi, eşi falan. İşsizlik dünyanın en beter şeyi. Şu an tek odan noktan kendin olmalısın, o konuşanlar sadece konuşur. Emin ol iyi bi iş bulduğunda çeneleri kapanır, bi hayırlı olsunu bile çok görürler. Yaşadım, ordan biliyorum. İş ara bul, yol uzun mesafe de olsa eğer başka seçeneğin yoksa yine de git derim. İş, işteyken bulunuyor.

Ayrıca ne evlenmesi hemen? Evlenebilirsin bunda sıkıntı yok da... Sen istiyor musun? Önce güzel bi iş bul, hayatın tadını çıkar, yurtdışına git gez, aşık ol. Sonra evlenirsin zaten, evlenmek bi hedef olamaz, hayat seni o noktaya getirir zaten bi bakmışsın evleniyorsun. Sen şu an iş bulmaya ve kendine odaklan. İyi kötü deme, uzak yakın deme bi yerden başla boş ver.

Umarım kısa sürede atlarsın bu süreci. :)

birkivircikdusunce .!.:

Öncelikle milleti boşvermelisin yapabiliyorsun tabi evlenince hiçbir şey bitmiyor çocuk yapmıyor musun yaşın geçiyor sonra olmaz felan diyecekler bizzat yaşayan biri olarak söylüyorum yavaştan çocuğum olmuyor sanacaklar

Genişletmek için tıkla...

Yildiztozu93 .!.:

Merhabalar. Dün 29 yaşına girdim ve hiç bu yaşımı böyle hayal etmemiştim. En azindan düzgün bir işi olan evli ya da yolunda giden bir ilişkisi olan biri olarak hayal etmiştim tabiki geldiğim nokta hayal kırıklığı. Yakın zamanda 2 senelik ilişkim bitti olmadi yani anlaşamadık sevdiğim için katlandım ve artik yapamayacağımı anladim. Merkezi bir yerde otururken 2019 da merkezden 1.5 saat uzağa sevmedigim yere taşındım ve hiç alışamadım. İş imkanı da az her yer site sadece. Bir akrabanın yanında çalıştım seviyodum işimi ordan da kasım ayında ayrıldım cok uzakta kalıyordu daha da uzağa taşındı işyeri hergun 4 saat yolu göze alamadım açıkçası. Derken sürekli hersey ters gidince artik çarpıntılar baş gösterdi onca doktor neticesinde psikolojik cıktı. Evlilik desen benim ailemin yanında keyfim yerinde ama millet 25 imden beri konusuyor sürekli biri buluyorlar o kadar itici gelmeye başladı ki görücü usulü her gün bir laf duyuyorum yok çocuğun olmaz yok bu saatte ilk kez evlenen adam bulamazsın yok senin iş yaş. Babam annem de sorun etmiyor sanıyodum ama annem biz hayattayken mürvetini görelim diyor bu bile beni üzüyor. 2 kardeşiz en büyük çocuğum çünkü. Millet beni görünce acır gözle bakıyor isi yok eşi yok diye heryerden hakkimda laflar duyuyorum. Ne kadar neşeli insandım resmen özgüven umut kalmadi psikolojik olarak bitik hissediyorum. Nerden başlayacağımı bilmiyorum 29 yasında biri olarak düzgün bir insan bulmak çok mu zor ve seveceğim bir iş tabiki de düzeltmem gereken bir psikoloji var artık

Genişletmek için tıkla...

nickimi feriha koydum .!.:

Bırak ilişkiyi, eşi falan. İşsizlik dünyanın en beter şeyi. Şu an tek odan noktan kendin olmalısın, o konuşanlar sadece konuşur. Emin ol iyi bi iş bulduğunda çeneleri kapanır, bi hayırlı olsunu bile çok görürler. Yaşadım, ordan biliyorum. İş ara bul, yol uzun mesafe de olsa eğer başka seçeneğin yoksa yine de git derim. İş, işteyken bulunuyor.

Ayrıca ne evlenmesi hemen? Evlenebilirsin bunda sıkıntı yok da... Sen istiyor musun? Önce güzel bi iş bul, hayatın tadını çıkar, yurtdışına git gez, aşık ol. Sonra evlenirsin zaten, evlenmek bi hedef olamaz, hayat seni o noktaya getirir zaten bi bakmışsın evleniyorsun. Sen şu an iş bulmaya ve kendine odaklan. İyi kötü deme, uzak yakın deme bi yerden başla boş ver.

Umarım kısa sürede atlarsın bu süreci. :)

Genişletmek için tıkla...

bubendegilim .!.:

Ne zaman ki hayallerim şöyleydi , böyleydi ama olmadı demeyi bıraktım o zaman cidden huzura erdim. Planlayarak yaşamıyorum artık. Bunu herkese öneririm. İçinde bulduğun durumdan mutlu olmaya bakacaksın.
Hele ki evlilik için bir yaş belirlemek çok çok tehlikeli. Millet 20 yaşında başlıyor , boş ver sen onları. Sorana da turşumu kurucam size ne de.
Emin ol erken evlenince kimse taç takmıyor.

Genişletmek için tıkla...

Bar_na .!.:

Eğer düzgün yolunda gitmeyen bir ilişkin olacaksa bi 29 yıl daha böyle kal
İşe gelince iş önemli olması gerekir
Yetenekli olduğunuz bir konuda kalfalık yapabilir
Eğitimini alabilirsiniz
Böyle konularda girişken olursanız kapı kapıyı açar

Genişletmek için tıkla...

Lori .!.:

29 yasinda bu sikintilari yasaman uzdu beni. Su etrafa kulak asma lutfen. Onlar kendilerine baksinlar. Herkes kendisine odaklansin. Kim nasil mutluysa oyle yasasin hayatini.
Sende nasil mutlu olabilirsin diye dusun ve kararini ver.
29 yasinda mecbur degilsin ailenle yasamaya. Git daha cok is bulabilecegin bir yere tasin. Calis cabala.
Oturup beklersen ohooooo

Genişletmek için tıkla...

Yildiztozu93 .!.:

Sormayın laf diyenler de erkenden evlenmiş eli ekmek hiç tutmamış insanlar.
Epeydir bi depresyon moduna girdim sanirim uyanma zamanı kimseye gökten inmiyor is güç doğru

Genişletmek için tıkla...

Yildiztozu93 .!.:

Haklisiniz hayaller zaten yoran akışa bırakmak lazim o konuda çok yordum kendimi... yaşi belirleyen biz değiliz valla aile çevre ben kendi halimde iyiyim ama hep bi laf duyuyorum takan biriyim maalesef öğrenemedim duymamayi bu da beni karamsarlığa itiyor.

Genişletmek için tıkla...

Lori .!.:

en sevmedigim insanlar. Izin vermeyin sizin hayatiniza dokunmalarina. Daha cok gencsinn
Kolay gele

Genişletmek için tıkla...

Yildiztozu93 .!.:

Merhabalar. Dün 29 yaşına girdim ve hiç bu yaşımı böyle hayal etmemiştim. En azindan düzgün bir işi olan evli ya da yolunda giden bir ilişkisi olan biri olarak hayal etmiştim tabiki geldiğim nokta hayal kırıklığı. Yakın zamanda 2 senelik ilişkim bitti olmadi yani anlaşamadık sevdiğim için katlandım ve artik yapamayacağımı anladim. Merkezi bir yerde otururken 2019 da merkezden 1.5 saat uzağa sevmedigim yere taşındım ve hiç alışamadım. İş imkanı da az her yer site sadece. Bir akrabanın yanında çalıştım seviyodum işimi ordan da kasım ayında ayrıldım cok uzakta kalıyordu daha da uzağa taşındı işyeri hergun 4 saat yolu göze alamadım açıkçası. Derken sürekli hersey ters gidince artik çarpıntılar baş gösterdi onca doktor neticesinde psikolojik cıktı. Evlilik desen benim ailemin yanında keyfim yerinde ama millet 25 imden beri konusuyor sürekli biri buluyorlar o kadar itici gelmeye başladı ki görücü usulü her gün bir laf duyuyorum yok çocuğun olmaz yok bu saatte ilk kez evlenen adam bulamazsın yok senin iş yaş. Babam annem de sorun etmiyor sanıyodum ama annem biz hayattayken mürvetini görelim diyor bu bile beni üzüyor. 2 kardeşiz en büyük çocuğum çünkü. Millet beni görünce acır gözle bakıyor isi yok eşi yok diye heryerden hakkimda laflar duyuyorum. Ne kadar neşeli insandım resmen özgüven umut kalmadi psikolojik olarak bitik hissediyorum. Nerden başlayacağımı bilmiyorum 29 yasında biri olarak düzgün bir insan bulmak çok mu zor ve seveceğim bir iş tabiki de düzeltmem gereken bir psikoloji var artık

Genişletmek için tıkla...

bubendegilim .!.:

30 yaşında evlendim ben. Aklım olsa 39 da evlenirdim , çocuk yapmak için o da Boşver sen o milleti, söyledikleri an sende aynı şekilde cevap ver.

Genişletmek için tıkla...

sunsea .!.:

Ya bu milletin ağzını buzesim geliyor Sorunuza karşılık sizin yasinizda iken supriz bir şekilde evlendim . Gayet de mutluyum . ( Evlenmek de kafamda yoktu ) Hangi şekilde mutlu oluyorsunaz öyle davranın ,kimseyi umursamayin .

Genişletmek için tıkla...

Yildiztozu93 .!.:

Mutlu olmanıza sevindim Allah daim etsin beni bana bıraksalar bende mutlu olucam da dogru aslinda sorunlardan önce kendime iyi davranmakla başlamam lazım sanirim

Genişletmek için tıkla...

Yildiztozu93 .!.:

Merhabalar. Dün 29 yaşına girdim ve hiç bu yaşımı böyle hayal etmemiştim. En azindan düzgün bir işi olan evli ya da yolunda giden bir ilişkisi olan biri olarak hayal etmiştim tabiki geldiğim nokta hayal kırıklığı. Yakın zamanda 2 senelik ilişkim bitti olmadi yani anlaşamadık sevdiğim için katlandım ve artik yapamayacağımı anladim. Merkezi bir yerde otururken 2019 da merkezden 1.5 saat uzağa sevmedigim yere taşındım ve hiç alışamadım. İş imkanı da az her yer site sadece. Bir akrabanın yanında çalıştım seviyodum işimi ordan da kasım ayında ayrıldım cok uzakta kalıyordu daha da uzağa taşındı işyeri hergun 4 saat yolu göze alamadım açıkçası. Derken sürekli hersey ters gidince artik çarpıntılar baş gösterdi onca doktor neticesinde psikolojik cıktı. Evlilik desen benim ailemin yanında keyfim yerinde ama millet 25 imden beri konusuyor sürekli biri buluyorlar o kadar itici gelmeye başladı ki görücü usulü her gün bir laf duyuyorum yok çocuğun olmaz yok bu saatte ilk kez evlenen adam bulamazsın yok senin iş yaş. Babam annem de sorun etmiyor sanıyodum ama annem biz hayattayken mürvetini görelim diyor bu bile beni üzüyor. 2 kardeşiz en büyük çocuğum çünkü. Millet beni görünce acır gözle bakıyor isi yok eşi yok diye heryerden hakkimda laflar duyuyorum. Ne kadar neşeli insandım resmen özgüven umut kalmadi psikolojik olarak bitik hissediyorum. Nerden başlayacağımı bilmiyorum 29 yasında biri olarak düzgün bir insan bulmak çok mu zor ve seveceğim bir iş tabiki de düzeltmem gereken bir psikoloji var artık

Genişletmek için tıkla...