Nişan attıktan sonra toplarlanmak

Herkese merhaba,

Öncelikle, şimdiden yorum yazıp destek olan herkese teşekkür ederim.

Toksik denebilecek bir ilişkim vardı, sözlüydük (nişanlı da olabilir, bilmiyorum, isteme/nişan gibi bişey olmuştu). Bununla ilgili daha önce konu açmıştım.

Son 4 aydır ilişkiyi bitirmek için çabalıyordum aslında. Çok defa ayrılma eşiğine geldik ve tekrar ikna etti beni. Bir de sıkıntılı bir sağlık süreci yaşadım kadın hastalıkları ile ilgili. Bu durum da beni zorladı.

Artık yüzükleri verdik, bohçaları gönderiyoruz babam babasıyla konuştu onlar değiş tokuş yapacak, biz artık muhattap olmuyoruz.

Çok hafiflemiş hissediyorum ancak enkaz gibiyim. Bu ilişkide yaşadığım en büyük sorun bu kişinin geçmişimi takıntı yapmasıydı (daha önce de ciddi ilişkim oldu, evlilik yoluna da girecektik hatta, ilişki yaşanmıştı)
Fakat bunun dışında da, siyasi görüşünü benden gizlediği, kıyafetlerime, geçmiş tercihlerime (kolumda ufak bir dövme olması), ailemle az miktarda alkol almak istememe verdiği tepkiler, beni çok yormuştu ve yıpratmıştı.

En son koptuğumuz nokta ailesine yakın yaşamak istemesiyle oldu. Ben buna saygı duyarım ancak çok farklı aile yapılarımız olduğu için uyum sağlayamayacağımı düşündüm ve bitirdim.

Bu kişi beni geçmiş tercihlerimden dolayı çok kötü hissettirdi, bu yüzden şuan toparlanmakta ve tekrar özgüvenimi kazanmakta zorlanıyorum.

Sizlerden biraz destek bekliyorum, o yüzden bunu yazıyorum. Spora başladım, ailemin yanına memleketime döndüm. Önümüzdeki ay kız arkadaşlarımla ufak bir yurt dışı gezisi yapacağım (akademik kongre). İyi olmaya çok çalışıyorum, umarım başaracağım.

Önerilerinizi ve desteğinizi bekliyorum, çok teşekkür ederim. <3
Herkese merhaba,

Öncelikle, şimdiden yorum yazıp destek olan herkese teşekkür ederim.

Toksik denebilecek bir ilişkim vardı, sözlüydük (nişanlı da olabilir, bilmiyorum, isteme/nişan gibi bişey olmuştu). Bununla ilgili daha önce konu açmıştım.

Son 4 aydır ilişkiyi bitirmek için çabalıyordum aslında. Çok defa ayrılma eşiğine geldik ve tekrar ikna etti beni. Bir de sıkıntılı bir sağlık süreci yaşadım kadın hastalıkları ile ilgili. Bu durum da beni zorladı.

Artık yüzükleri verdik, bohçaları gönderiyoruz babam babasıyla konuştu onlar değiş tokuş yapacak, biz artık muhattap olmuyoruz.

Çok hafiflemiş hissediyorum ancak enkaz gibiyim. Bu ilişkide yaşadığım en büyük sorun bu kişinin geçmişimi takıntı yapmasıydı (daha önce de ciddi ilişkim oldu, evlilik yoluna da girecektik hatta, ilişki yaşanmıştı)
Fakat bunun dışında da, siyasi görüşünü benden gizlediği, kıyafetlerime, geçmiş tercihlerime (kolumda ufak bir dövme olması), ailemle az miktarda alkol almak istememe verdiği tepkiler, beni çok yormuştu ve yıpratmıştı.

En son koptuğumuz nokta ailesine yakın yaşamak istemesiyle oldu. Ben buna saygı duyarım ancak çok farklı aile yapılarımız olduğu için uyum sağlayamayacağımı düşündüm ve bitirdim.

Bu kişi beni geçmiş tercihlerimden dolayı çok kötü hissettirdi, bu yüzden şuan toparlanmakta ve tekrar özgüvenimi kazanmakta zorlanıyorum.

Sizlerden biraz destek bekliyorum, o yüzden bunu yazıyorum. Spora başladım, ailemin yanına memleketime döndüm. Önümüzdeki ay kız arkadaşlarımla ufak bir yurt dışı gezisi yapacağım (akademik kongre). İyi olmaya çok çalışıyorum, umarım başaracağım.

Önerilerinizi ve desteğinizi bekliyorum, çok teşekkür ederim.
 
Merhaba, şuan ne durumdasınız bilmiyorum ama umarım mutlusunuzdur. Ben de nişanlıyken bire bir aynı durumları yaşadım, şuan o kişiyle evliyim, mutlu sayılırım da AMA genç kadınlara ders olması açısından yazmak istiyorum. Benim eşim de uzun bir süre siyasi görüşünü benden sakladı, vücudumda dövme olmamasına rağmen bir yıl öncesinden söylediğim “dövme severim aslında” cümlesine kadar her şeyi sorun etti ve nedense bunlar nişanlandıktan sonra sorun olmaya başlamıştı. Ve beni deli gibi seven adam nişanlandıktan sonra geçmişimi vs neden olarak göstererek (aynı zamanda ailesi de bu evliliği istemiyordu) ayrılmak istedi. Ben de onu asla affetmeyeceğimi söyledim ve bitti. Ki zaten nişanlandıktan sonra iletişimimizi bir hayli azaltmıştı, asla eski kahkahalı konuşmalarımız, telefonla aramalar yoktu ve her konuda ben hep suçluydum. Bu süreçte onu hiç aramadım. Enkaz gibiydim. Bir süre sonra barışmak istedi uzun uğraşlar sonrası barıştım ama ben kendi içimde sadece bir şans vermiştim ve ilk hatasında kesinlikle bitirecektim. Barıştıktan sonra ben ailesini kesinlikle bu ilişkiye ikna edeceğini aksi halde kesinlikle bu işin olmayacağını söyledim. Eşim ailesini resmen dize getirdi. Bizden özür dilediler. Şuan nasılım derseniz evet mutluyum diyebilirim, eşim bana karşı saygılı, beni sevdiğini her fırsatta söylüyor, yaptıklarından dolayı çok pişman, ailesi beni gerçekten seviyor ve saygı duyuyor, bir oğlumuz var eşim aynı zamanda çok iyi bir baba. AMA eşim beni şuan daha çok sevse de büyü bozuldu. Barışmış olsak bile ben uzun süre kendimi değersiz ve aslında evlenilmeyecek bir kadın olarak gördüm. Eskisi gibi asla güvenemiyorum. Hala zaman zaman öfkeleniyorum. Herşey olabilir diye bakıyorum artık. Eşim hala ailesine aşırı düşkün. İnkar etse de biz ikinci plandayız. Yani evet ben şanslıyım. Eşim çok değişti. Ama bu süreçte ben çok yıprandım. Genelde bu tür durumlarda evlendkten sonra her şey daha da kötüye gider. Benim eşim gerçekten çok pişman. Ama ona rağmen durum böyle. Yani demek istediğim unutulmuyor. O öfke dinmiyor.
 
Back