- 5 Haziran 2016
- 3.642
- 9.331
- 158
Selam kızlar,
Bugün sabah KV'nin ve nişanlımın yanındaydım. Oradan erken ayrıldık ve nişanlımla sahile gidip kahvaltı ettik. Öğlen 3 gibi de oradan ayrılarak evime döndüm. Eve döndüğüm gibi daha montumu çıkarmadan ev telefonu çalmaya başladı, onu da annem açtı. KV arıyordu. Telefonda anneme klasik nasılsınız nabersinizlerden sonra Ecez orda mı arıyorum telefonuna bakmıyor gibisinden bir şeyler söyledi. Annem de ecez eve şimdi geldi duymamıştır ben kendisine söyleyeyim gelsin telefona dedi. O da telefondan ''nasıl duymuyor duysun ben aradığımda bu telefonlar açılacak!!'' gibisinden bir iki cümle kurdu. Annem de bozmadan telefonu bana verdi ve içeri salona geçti.
(Konuşmaları nasıl duyuyorsun diyeceksiniz ev telefonu antrede ve ev de sessiz olduğu için karşıdan gelen konuşmalar çok net duyuluyordu. KV'de bağırır gibi tiz bir sesle konuştuğu için rahatça dinliyordum dediklerini)
Neyse telefonu kulağıma dayadığım gibi resmen dışarıdan da duyulacak şekilde bana bağırmaya başladı. Sanki kendi oğlunu azarlar gibi ''bu telefonlar neden açılmıyor, ben aradığımda açacaksın'' gibi emirli cümleler. Bir asabım bozuldu ki sormayın. Ağzımı da açamıyorum büyük diye nişanlımın annesi diye. Ama benim kendi annem 28 senede bana öyle bağırmadı telefonda öyle emir yağdırmadı.
Telefonu açmamamın sebebi de metrobüste duyamamış olmam. Yani insanlık hali bilerek açmama ya da görmezden gelme gibi bir durum yok. Zaten eve yeni girmişim girdiğim gibi de o aramış hani ona geri dönüş yapma fırsatı kalmamış zaten bana.
Neyse telefonda söylendi, söylendi. Konuşmalarını da annemin uzaktan duyabildiğini bildiğim için bir an önce kapatmaya çalıştım ve neticede tamam tabi evet haklısınız diye diye kapadım telefonu hızlıca. Ama kadına karşı da resmen kinlendim sinirlendim.
5-10 dk sonra nişanlım aradı naber diye. Ona da soğuk konuştum. Sordu ne oluyor diye. Dedim sonra anlatırım. Şimdi ona bu olayı anlatsam koşa koşa annesine gidecek sen neden eceze telefonda bağırdın diye kavga edecek. Annesi de ben bağırmadım yanlış anlamış diye melek rolü kesecek. Yine kötü olan ben olacağım o yüzden anlatmak da istemiyorum çok.
Kadının genel tavırları da böyle kavgacı, huysuz ve sert mizaçlı. Yani bir kendi anneme bakıyorum bir KV'ye. Aralarında huy açısından dağlar var. Benim annem asla nişanlıma telefonda ses yükseltmez mesela hiçbir koşulda öyle bir kadın değil çünkü. Ama KV maşallah daha nişandan 2 gün sonra beni çocuk azarlar gibi kalayladı telefonda.
Şu an KV'nin ne yanına gidesim ne yüzünü göresim var. Nişanlıma anlatsam mı bilmiyorum sizce ne yapmalıyım ve KV'ye bundan sonraki tavrım nasıl olmalı?
Bugün sabah KV'nin ve nişanlımın yanındaydım. Oradan erken ayrıldık ve nişanlımla sahile gidip kahvaltı ettik. Öğlen 3 gibi de oradan ayrılarak evime döndüm. Eve döndüğüm gibi daha montumu çıkarmadan ev telefonu çalmaya başladı, onu da annem açtı. KV arıyordu. Telefonda anneme klasik nasılsınız nabersinizlerden sonra Ecez orda mı arıyorum telefonuna bakmıyor gibisinden bir şeyler söyledi. Annem de ecez eve şimdi geldi duymamıştır ben kendisine söyleyeyim gelsin telefona dedi. O da telefondan ''nasıl duymuyor duysun ben aradığımda bu telefonlar açılacak!!'' gibisinden bir iki cümle kurdu. Annem de bozmadan telefonu bana verdi ve içeri salona geçti.
(Konuşmaları nasıl duyuyorsun diyeceksiniz ev telefonu antrede ve ev de sessiz olduğu için karşıdan gelen konuşmalar çok net duyuluyordu. KV'de bağırır gibi tiz bir sesle konuştuğu için rahatça dinliyordum dediklerini)
Neyse telefonu kulağıma dayadığım gibi resmen dışarıdan da duyulacak şekilde bana bağırmaya başladı. Sanki kendi oğlunu azarlar gibi ''bu telefonlar neden açılmıyor, ben aradığımda açacaksın'' gibi emirli cümleler. Bir asabım bozuldu ki sormayın. Ağzımı da açamıyorum büyük diye nişanlımın annesi diye. Ama benim kendi annem 28 senede bana öyle bağırmadı telefonda öyle emir yağdırmadı.
Telefonu açmamamın sebebi de metrobüste duyamamış olmam. Yani insanlık hali bilerek açmama ya da görmezden gelme gibi bir durum yok. Zaten eve yeni girmişim girdiğim gibi de o aramış hani ona geri dönüş yapma fırsatı kalmamış zaten bana.
Neyse telefonda söylendi, söylendi. Konuşmalarını da annemin uzaktan duyabildiğini bildiğim için bir an önce kapatmaya çalıştım ve neticede tamam tabi evet haklısınız diye diye kapadım telefonu hızlıca. Ama kadına karşı da resmen kinlendim sinirlendim.
5-10 dk sonra nişanlım aradı naber diye. Ona da soğuk konuştum. Sordu ne oluyor diye. Dedim sonra anlatırım. Şimdi ona bu olayı anlatsam koşa koşa annesine gidecek sen neden eceze telefonda bağırdın diye kavga edecek. Annesi de ben bağırmadım yanlış anlamış diye melek rolü kesecek. Yine kötü olan ben olacağım o yüzden anlatmak da istemiyorum çok.
Kadının genel tavırları da böyle kavgacı, huysuz ve sert mizaçlı. Yani bir kendi anneme bakıyorum bir KV'ye. Aralarında huy açısından dağlar var. Benim annem asla nişanlıma telefonda ses yükseltmez mesela hiçbir koşulda öyle bir kadın değil çünkü. Ama KV maşallah daha nişandan 2 gün sonra beni çocuk azarlar gibi kalayladı telefonda.
Şu an KV'nin ne yanına gidesim ne yüzünü göresim var. Nişanlıma anlatsam mı bilmiyorum sizce ne yapmalıyım ve KV'ye bundan sonraki tavrım nasıl olmalı?
