Selam arkadaşlar,
En yakın arkadaşım nişanlandı.1 ayda tanıştığı çocukla. Babası kızı reddetti. İstemiyordu çocuğu. Çocuk durumum iyi diyerek geldi kıza felan. Neyse bır mobılya begeniyor kız, çocuk da çok pahalı diyor. Sonra kız arıyo bu mobılyayı alalım o zaman sunu almayalım, paramız olunca alırız dıyo. Çocukta diyor, daha ucuzunu alıp hepsını alalım ugraşmayalım diyor. Ama sesini felan yükseltiyor. Çocuk sürekli dert, tasa paylaşıyor. Kız bunu çekiyor. Düğünü, gelinliğide ucuza getiriyor felan. Ama böyle sanki evlenmek için evleniyor gibi davranıyor çocuk. Böyle kız üstünde baskı kurmaya çalışıyor vs. Şu derdim var bu derdim var gibi bunaltıcı tavırları var. Mobilyaya para yok ama çocuk tatile vs gidiyor, iyi hesaplar ödüyor.Kızla böyle extrem ilgili de değil. Amac orda mobilya değil, kendi baskınlığı çocuugun.
Bu erkekler veremicekleri şeyleri başında niye bu kadar verirmiş gibi davranıyor? Sizce arkadaşımmı abartıyor? Hani kız 2 günde bir mutsuz. Acaba kız kabul eder her şeyi kafasıyla mı yaklaşıyor?