Ben yüksek lisans düzeyinde eğitim gören, kendi ayakları üzerinde duran ve yüksek düzeyde geliri olan biriyim. Eşim şu an açıktan lise okuyan bir garson. Ailemdeki herkes eşimi çok sevdi en başından beri, hala da kendi evlatları gibi severler ve iyi anlaşırlar. Ama çevremden, arkadaşlarımdan bizi garipseyen, farklı kişilere yönelmem için yüreklendirme hadsizliğinde bulunan bile oldu, umursamadım. Anneniz tabi ki arkadaş gibi olamaz, umursarsınız ama en azından onun dışındakileri sallayın gitsin. Siz mutluysanız, seviyor ve seviliyorsanız elaleme ne düşer, biliyorsunuz. Ben bu konuda yargılandığımı ve eleştirildiğimi hissettiğimde karşımdaki insanların yaşamlarına, zeka düzeylerine falan baktım. Hiçbiri bana akıl verebilecek kişiler değillerdi. Olsalardı bile kalbimi dinlerdim. Annemin eşimi sevmesi ve onaylaması da büyük bir etken, bu konuda yalan söyleyemem. Çünkü ilk evliliğimde annem hiç istememişti eşimi ve %100 haklı çıktı. Ama onun istememe nedenleri para, eğitim düzeyi vs. değildi. Eski eşimin iğrenç bir kemirgen olmasıydı. Sizin annenizin istememe nedeni yalnızca eğitim ve paraysa boşverin. Ama başka sebepleri varsa anneye bi' kulak vermekte fayda var.