Tekrar merhabalar, cevap veren derdimi dinleyen herkese yürekten teşekkür ediyorum. Zaman ayırıp okudunuz, benim için iyi bir şeyler dilediniz, fikirler verdiniz. Çok çok çok sağ olun. Çoğu yoruma da hak verdim, gerçekten cimri erkekle olmuyor belki de olmayacak. Ben ayrılmaktan ya da boşanmaktan korkmuyorum ama üstesinden belki gelebilirdik düşüncesiyle pişman olmaktan çok korkuyorum.
Bu arada birkaç kişi sormuş, çalışmıyorum. Babamdan yetim maaşı alıyorum ve bu sebeple evlendiğimde çeyiz parası almak için çalışmak istemedim. Ama babamdan aldığım maaş dışında da gelirim var. Yine de evlilik süreci başlarında erkek arkadaşımın durumu daha iyi olduğundan ona yük olma mahcubiyetini yaşayarak ona çok fazla taviz verdim. Ezildim, büküldüm karşısında. Zaten kendisinin de cimrilik yatkınlığı vardı tamamen ortaya çıktı. Tabii ki onun yaptıkları benim hiçbir hareketimin sonucu olamaz. Hiçbir erkek bir kadına böyle davranmamalı. Ben bunun fazlasıyla farkındayım.
Bu konuyu çok açık şekilde kendisiyle konuştum ama benim abarttığımı düşündüğünü söyledi, kendi söylediklerinin başka bir sebepten olduğunu vs söyledi. Evet belki sıyrılmak için böyle söyledi ama en azından düzelip düzelmeyeceğine bakmak için ona bir şans vermek istiyorum. Kendisine de onun için yaptığım tüm fedakarlıklara rağmen bana nasıl davrandığını apaçık anlattım. Hak da verdi. Çok da her şeyi yazamıyorum zaten upuzun yazdım ama ben sadece denemek istiyorum. Eğer pişman olursam da buradaki herkese benden çay
(kocaelideyim).
Ve cevap veremediğim herkesten çok özür diliyorum çünkü mobilden girdiğimde siteye bir şeyler oluyor ve bilgisayara da çok sık bakamıyorum. Ve hepinize tekrar tekrar çok teşekkür ediyorum. Kadınların başka bir kadının derdine bu şekilde ortak olmasına bayılıyorum. Hepiniz harika insanlarsınız