Hanımefendi sorunun hallolduğunu düşünüyorsa bizim söyleyecek bişeyimiz yok demektir ama ben yine de geçmişimden bazı şeyler paylaşmak istiyorum..
Şu anda ikinci evliliğimi yaşıyorum.Son derece uyumlu ve mutlu bir evlilik.Ama ilki nasıldı derseniz..İşte aynen öyle başlamıştı kardeşim.Kapıma güller seren adam..Bana neler söyleyen ne romantizmler yaşatan adam..Bir gün,ilişkimizin 2.yılıydı sanırım,üstümde ip askılı olan ama dekoltesi olmayan bir bodyle gittim buluşmamıza.."Bu ne?" dedi.İlk kez böyle bir tepki vermişti.Onca zaman hiç böyle bir şey söylememişti.Umursamadım ama o gün akşama kadar biraz limoni olduk..Sonraki buluşmamız için telefonla görüşürken "Geçen seferki gibi giyinmezsen iyi olur" dedi kibarca..Ben de yarım kollu bişey giyip gittim.İlişkimizin üçüncü yılında evlenmek üzereyken bana uzun kollu gömlekler satın almaya başladı.Ama genciz ya aşk başımızda rüzgaarr..Umursamadım..Başka sorunumuz yoktu..Ya da sanırım bana öyle geliyordu.Evlendik.Ve nikahtan sadece 1 hafta sonra her şey başladı.Bu arada onun ailesinin memleketine taşındık.Orada evlendik.Evimiz oradaydı.SonraNikahtan bir hafta sonra ablasına ziyarete gidecektik.Ben giyindim.Yarım kollu body ve kot vardı üstümde.Ama nasıl sıcak biliyo musunuz..Öyle böyle değil..Ağustos mu Temmuz mu öyle bi şey..Ki ben bu adama kadar straplezlerle gezerdim o havalarda.Yani bırakın straplezi askılı bile degil yarım kollunun içinde kendimi hamamda gibi hissediyordum.Adam bana "üstüne gömlek de giy ayıp böyle" dedi.Nasıl yani dedim.Ayıp dedi.Yarım kollu body ayıpmış.Bana o sıcakta bol ve uzun kollu ve kalçamı da kapatan bi gömlek buldu giydirdi.Bütün gün öldümm.Neyse..Zamanla o şekilde giyinmeden dışarı cıkamaz oldum.İzin vermiyordu.Eve misafir gelirse pantolon da yasaktı.Uzun ve bol etek giyilecek.Ve biliyor musunuz?O etekleri ben diktim.Bana dikiş makinesi aldı.Bana diktirdi.Çarşıya cıkarmak istemedigi için.Zamanla fikir yapımı değiştirdiklerini düşündüğü için ailemle de görüştürmemeye başladı."Hep onlar sokuyo aklına bunları" diyordu.Ne arkadas ne aile..Kimse yoktu artık hayatımda ondan ve onun ailesinden baska..Televizyonda dinledigim şarkılara bile karısmaya baslamıştı..Sonra 1 yıl falan gecti..Böyle böyle derken..Bir gün yine üstümdeki bi şeye taktı..Kızdım.."Ya beni yeterince değiştirdin.Daha neyin savaşını veriyosun" dedim..Üstümde gömlek vardı.Yırtıverdim sinirden.Evde yalnızdık.Gögsüm açıldı yırtınca.Bi tekme attı gögsüme..3 gün kendime gelemedim..Sonra dayak da basladı.Evdeki telefon hattını kesti.Evden giderken kapıyı kilitliyordu.Altkatıma ablası taşındı.O da bekçi gibi.Hiç bir yere gitmeme izin vermiyordu.Artık anlamıştım.Flört başkaa evlilik başka bi şeydi..Kaçmaya ayrılmaya kararlıydım ama..Nafile..Bir hapiste gibiydim..Sonra bir gün kaçtım evden.Bir kuruşum da yoktu.Minibüs şöförüne vardıgımız yerde karsılayacaklar deyip de bindim.Allahtan dedemgil 2 saat mesafedeydi.Oraya gittim.Bu kaçış hikayem de uzun ve çetrefilli ama onu anlatmayayım alakası yok şimdi..Ama sadece kaçmayı başarmam bile aylar sürdü.Bunu söyleyeyim..Minibüse bindiğimde "böyle aşkın içine edeyim" dediğimi hatırlıyorum..Boşanmam da cok zor oldu.
Şimdi bunları niye anlattım?Bunları anneme bile anlatmadım.Size anlatıyorum hanımefendi..Sizin de böyle sürprizler başınıza gelmeyebilir elbet..Çok daha mutlu uyumlu bir evliliğiniz olabilir..Ama olmayabilir de..Nişanlılık döneminizdeki bazı olayları,gelecege dair sinyaller olarak algılamalısınız.İnce eleyip sık dokumalısınız..Elbette yargılamaya hakkım yok..Belki benden akıl almaya da ihtiyacınız yok..Ama adamı karşınıza alıp isteklerinizi kurallarınızı çatır çatır sıralamalı ve kabul ettirmelisiniz.Öncelikleriniz önemlidir.
Ayrılmanız gerekirse eğer,inanın şimdi çekeceğiniz acı,kolunuza taktığınız iki çocukla birlikte boşandığınızda çekeceğiniz acının yanında hiç bir şeydir.
Sağlık ve mutluluk dilerim..
