aslında söyledilerin çok mantıklı ama gel gör bazen planlar ters tepiyooo engelleyemiyorsun müdahale etmelerini sonra çözümler buldum ama sözle düğün arasında olan zaman 4 aydı ben 10 lilo verdim bir deri bir kemiktimm sağolsun sevvgili kaynanam (hiçde sevmes bu kelimeyi) şimdi kalben benden çoook uzakta müdahale temesi değil fikir bile verecek konumda değil benle ama benim hatırlamak bile istemediğim düğün anılarım kaldı
Benim eşimin ailesi ile bir sorunum yok. Öyle adet, gelenek işlerini de pek sevmem ancak ilk
torunum ve canım ciğerim anneannem değer verirdi böyle şeylere. Adet yerini bulsun diye
mesela, eşimle ikimiz gidip alışveriş yaptık, hiç aileleri karıştırmadık. Sonra da aldıklarımızı
birbirimize sunduk. Herkesin gönlü rahat, adet yerini buldu ama baş ağrısı çekmeden atlatan
biz herkesten daha mutluyduk.
Aynı şey evlenirken bize onu almadılar, şunu takmadılar gibi durum için de geçerli. Eskiyle
şimdiyi kıyaslayınca bu talep hoş olmuyor. Eskiden insanlar kendi bağını, bahçesini ekip,
hayvanına bakarmış. E haliyle çocuğunu okutamayıp, yardımına ihtiyaç duyarmış. Çocuk
da maaşlı değil ki, bütün para aile içine gelirmiş. Birikim yapması ya da kişisel kazanç gibi
durumlar söz konusu değil. Haliyle aile karşılarmış giderleri.
E şimdi okutuyorlar, meslek sahibi olmamıza vesile oluyor ailelerimiz. Biz de azıcık dişimizi sıkıp
elimiz ekmek tutunca evlenmeye razı olursak hiç sıkıntı olmuyor. Ne öyle çok birikmişim ne de
çeyizim vardı. Evliliğe giden ilişkim belliydi ve ben maaşımla aldım bir çok şeyi. Sonra eşimle
bir dönem para biriktirip evlilik masraflarının tamamına yakınını kendimiz karşıladık. Ailelerin
hediyelerini kabul ettik sadece. Allah'a şükür 6 ayda falan borcumuz da bitti. Benim takı
gibi bir talebim de olmadı. Herkes bütçesi yettiğince yaptı birşeyler.
Beklentim sıfır olduğu için ailelerden sorun yaşamadım. Eminim beklentisi az olan bir çok
arkadaşım da aynı şekilde daha sorunsuz atlatmıştır o dönemleri. Zaten apayrı bir hayata
adım atmanın telaşı ile gergin oluyoruz. Bir de karşı tarafın birşeyleri yapıp yapmasını dert
edersek canımıza yazık etmiş oluruz. Topu topu 1 canımız var zaten...