- 3 Mart 2021
- 17
- 4
- 1
- 35
- Konu Sahibi meyveliturtaaa
- #1
Merhaba... birine sormaz akıl almazsam gerçekten kafayı yiyeceğim. Öncelikle nişanlımla 5 yıldır birlikteyiz 1 buçuk yıldır nişanlıyız. 2 ay sonra evlenmeyi düşünüyoruz ama ben tam olarak emin değilim..
Nişanlımın çalıştığı iş yerinde bir kız var bende tanıyorum kız daha önce aynı işyerinden birisiyle nişanlıydı daha sonra ayrıldılar ve kız tam anlamıyla kabak çiçeği gibi açıldı. İnstagramda paylaşımları aşırı dengesiz bir şekilde yani içtiği sudan ...tığı b*ku paylaşıyor videolar çekiyor saçma sapan giyiniyor ve kendisi gibi tuhaf tipli arkadaşları var.. neye benzettiğimi anlamışssınızdır umarım. Ben daha önce baska bir ilişkimde aldatıldığım için bu durumu kolay kolay aşamadım içimde. nişanlımın bir suçu olmasa bile kafamda türlü türlü şeyler kurabiliyorum. Bazen düşünüyorum elle tutulur hiçbir sey görmedin sahit olmadın kızın paylaşımları yüzünden neden çocugu üzüyorsun diye. Ama bazende bu kadar süphe duyuyorum ya doğru hissediyosam diye içim içimi yiyor... aslında böyle düşünmemin bir nedeni de var bu kızın kendisi gibi yollu bir arkadaşı işyerine gelmişti 4 5 ay önce ben yine instagram paylaşımından gördüm tabi. Başta hiçbir sey sormadım nişanlıma ama iki gün sonra nişanlımın telefonundan bir seye bakarken arkadasıyla olan konusmasını okudum bu arkadaşı evli ve bir çocuğu var aralarındaki muhabbet şu şekildeydi o adam bekar olsam var ya... yazmıştı nişanlımda affetmem diyosun yani yazmıştı oda oo ne diyosun yazmıştı ben bu mesajları okuyunca gözüm döndü tabiki başta bu ne şimdi diye sordum nişanlım tabiki inkar etti hatırlamadığını söyledi telefonu elimden fırlattım oda alıp ilk iş sildi sonra açıkla bekliyorum dedim inkar etmeye devam etti ben biraz daha sıkıstırınca anlatmak zorunda kaldı nişanlım 2 tane iş arkadaşı ve o kızlar işyerinde oturup kahve içmişler zaten ben her seyi o anlatmadan önce tahmin edip söyledim böyle böyle oldu dimi diye. Daha sonra çook kavga ettik ve uzun bir süre konuşmadık ben böyle olmayacağını huzursuz olduğumu devam etmek istemediğimi söyledim( öyle bir ayrılıp bir barışan çiftlerden olmadık hiçbir zaman ilk defa böyle bir sey söyledim) başta kabul etti ama sonra ağladı olmaz kaç yıldır hayal kuruyoruz ben korktuğum için sorun çıkmaması için başta öyle söyledim ben bi sey demedim ki o adam bana öyle yazdı benim bunda suçum ne dedi ama bana göre o masada oturup kahve içmesi bile yeterli çünkü rahatsız olduğumu biliyor. Ben yine uzun bir süre kırgın ve kızgın bir şekilde devam ettim ama sırf bu sebepte bitmesini bende kabullenemediğim için devam ettikx ben biraz takıntılı bir insanım bunu aşmaya çalışıyorum ama aşamıyorum.. nişanlım o kızla aynı odada tek basına çalışıyor türlü türlü şeyler kuruyorum kafamda kendime çok kızıyorum aslında o kızın bu olanlardan haberi bile yoktur ben kendi kendime düşünüp hem benim hem de nişanlımın huzurunu kaçıyorum. Nasıl aşabilirim bu durumu var mı tavsiyeniz??
Nişanlımın çalıştığı iş yerinde bir kız var bende tanıyorum kız daha önce aynı işyerinden birisiyle nişanlıydı daha sonra ayrıldılar ve kız tam anlamıyla kabak çiçeği gibi açıldı. İnstagramda paylaşımları aşırı dengesiz bir şekilde yani içtiği sudan ...tığı b*ku paylaşıyor videolar çekiyor saçma sapan giyiniyor ve kendisi gibi tuhaf tipli arkadaşları var.. neye benzettiğimi anlamışssınızdır umarım. Ben daha önce baska bir ilişkimde aldatıldığım için bu durumu kolay kolay aşamadım içimde. nişanlımın bir suçu olmasa bile kafamda türlü türlü şeyler kurabiliyorum. Bazen düşünüyorum elle tutulur hiçbir sey görmedin sahit olmadın kızın paylaşımları yüzünden neden çocugu üzüyorsun diye. Ama bazende bu kadar süphe duyuyorum ya doğru hissediyosam diye içim içimi yiyor... aslında böyle düşünmemin bir nedeni de var bu kızın kendisi gibi yollu bir arkadaşı işyerine gelmişti 4 5 ay önce ben yine instagram paylaşımından gördüm tabi. Başta hiçbir sey sormadım nişanlıma ama iki gün sonra nişanlımın telefonundan bir seye bakarken arkadasıyla olan konusmasını okudum bu arkadaşı evli ve bir çocuğu var aralarındaki muhabbet şu şekildeydi o adam bekar olsam var ya... yazmıştı nişanlımda affetmem diyosun yani yazmıştı oda oo ne diyosun yazmıştı ben bu mesajları okuyunca gözüm döndü tabiki başta bu ne şimdi diye sordum nişanlım tabiki inkar etti hatırlamadığını söyledi telefonu elimden fırlattım oda alıp ilk iş sildi sonra açıkla bekliyorum dedim inkar etmeye devam etti ben biraz daha sıkıstırınca anlatmak zorunda kaldı nişanlım 2 tane iş arkadaşı ve o kızlar işyerinde oturup kahve içmişler zaten ben her seyi o anlatmadan önce tahmin edip söyledim böyle böyle oldu dimi diye. Daha sonra çook kavga ettik ve uzun bir süre konuşmadık ben böyle olmayacağını huzursuz olduğumu devam etmek istemediğimi söyledim( öyle bir ayrılıp bir barışan çiftlerden olmadık hiçbir zaman ilk defa böyle bir sey söyledim) başta kabul etti ama sonra ağladı olmaz kaç yıldır hayal kuruyoruz ben korktuğum için sorun çıkmaması için başta öyle söyledim ben bi sey demedim ki o adam bana öyle yazdı benim bunda suçum ne dedi ama bana göre o masada oturup kahve içmesi bile yeterli çünkü rahatsız olduğumu biliyor. Ben yine uzun bir süre kırgın ve kızgın bir şekilde devam ettim ama sırf bu sebepte bitmesini bende kabullenemediğim için devam ettikx ben biraz takıntılı bir insanım bunu aşmaya çalışıyorum ama aşamıyorum.. nişanlım o kızla aynı odada tek basına çalışıyor türlü türlü şeyler kuruyorum kafamda kendime çok kızıyorum aslında o kızın bu olanlardan haberi bile yoktur ben kendi kendime düşünüp hem benim hem de nişanlımın huzurunu kaçıyorum. Nasıl aşabilirim bu durumu var mı tavsiyeniz??
