Eninde sonunda o öfke bir gün size de yönelecek, bu forumda nice kadınlar öfke sorunu yaşayan erkeklerden dert yanıyorlar ve hepsi evlenmiş çocuk yapmış, ben asla düzeleceğine inanmıyorum evlendikten bir süre sonra ne demek istediğimi anlayacaksınız, umarım evlenmezsiniz...Öncelikle Yıkıcı değil yapıcı tavsiyeler istiyorum
Bu aralar hayatı yolunda gitmiyor ona destek de olmaya çalışıyorum, anlıyorum da ama her şeye ve herkese karşı o kadar sinirli ki... Kendisi de farkında aslında bana bağırdığında özür diliyor vs ama ne çare.
Öfkesini çoğu zaman eşyalara zarar vererek çıkarıyor. Geçen gün onun öfkesinden korktuğumu dile getirdim ama sana asla zarar vermem vs dedi.ne kadar büyük kavga edersek edelim bana karşı fiziksel bir şiddeti yok ama buna bel bağlamıyorum tabii ki ama sinirlenince onun sözlerinin kum torbası olmaktan sıkıldım zaten ben de sakin biri değilim sabrediyorum, çoğu zaman ben de tepki gösteriyorum kavga ediyoruz.....
Konu ne olursa olsun öfkesi şekil değiştiriyor...
Yıllardır birlikteyiz bu sebepten dolayı ayrılmak istemiyorum gerçekten beni sevdiğini hissediyorum bunu hissetirmekten de çekinmiyor ama çok sinirleniyor bu durum bizi de yoruyor ama evliliğimiz bu şekilde nasıl yürür endişe ediyorum "sen çok sinirlisin sakinleşene kadar biraz konuşmayalım vs" demek manasız. sizce nasıl yaklaşmalıyım,ona nasıl yol göstermeliyim? Doğrudan bir uzmandan destek almaya mı yönlendireyim yoksa bu kötü süreci atlatana kadar ona destek mi olmalıyım
Annesine acımayan eşine de acimaz çünkü bizim toplumda erkekler anasına bağımlı resmen , bu adam anasına bile bu şekilde yaklaşıyorsa konu sahibinin şiddetten kaçarı yok..Sizin nişanlıniz annesine de aynı. Dün gülerek anlatıyorsunuz, annesine şöyle kızmış böyle kızmış diye.
Aynı eve girince farklı olacağını falan mı sanıyorsunuz cidden? Adam kaba, öfke problemi var.
Zor dönem dediğimiz her zaman yaşanması muhtemel olan şeyler. Orada da size yetmeyecek gücü bir zahmet.
İlla yaşayıp göreceksiniz belli ki.
Yıllardır birlikteliğinde el kaldırmadıysa, şimdiden hoyratlığı ele aldıysa o eli konu sahibi hamile iken kalkacak. Hatta evlenince anası kıymete binecek, bütün öfke konu sahibine kanalize olacak. Anası epey rahatlayacak. Baktı oğlu gelini hırpalıyor, az da ben kaynanalık edeyim çünkü neden olmasın diyecek.Yıllardır birlikteliğinde hiç el kaldırmamışsa o huyu yoktur. Lakin bil ki bu sinir hali hep kalacak. İleride çoluk çocuğun yanında da böyle öfkelenip onları korkutacak. İnsanları değiştiremiyoruz. Benim eskiden hayatımdaki kişinin bu öfke krizleri sokak ortasında beni hirpalamaya kadar ilerlemişti. Sizinki ilerlerse hemen ayrılın çünkü doz artarak devam ediyor. Gerçi öyle olsa şimdiye kadar mutlaka vurmuştu size.
Genelde gördüğüm bu tipler bu zamana kadar çoktan vurmuştu. He yine de karpuz değil içini açasın. Bana kalırsa ayrılsın zaten, kız da bunun farkındaYıllardır birlikteliğinde el kaldırmadıysa, şimdiden hoyratlığı ele aldıysa o eli konu sahibi hamile iken kalkacak. Hatta evlenince anası kıymete binecek, bütün öfke konu sahibine kanalize olacak. Anası epey rahatlayacak. Baktı oğlu gelini hırpalıyor, az da ben kaynanalık edeyim çünkü neden olmasın diyecek.
Sevgililik, nişanlılik gibi dönemde, bağırıp, çağıran adam, aynı evde sürekli birarda olunca işi fiziksel şiddete de çevirebilir rahatlıkla. Bunu anlamak istemeyene yapacak bir şey yok.Yıllardır birlikteliğinde el kaldırmadıysa, şimdiden hoyratlığı ele aldıysa o eli konu sahibi hamile iken kalkacak. Hatta evlenince anası kıymete binecek, bütün öfke konu sahibine kanalize olacak. Anası epey rahatlayacak. Baktı oğlu gelini hırpalıyor, az da ben kaynanalık edeyim çünkü neden olmasın diyecek.
Elime düştü düşecek diyor, artık kendini tutma gereği duymuyor, salmış işte.Sevgililik, nişanlılik gibi dönemde, bağırıp, çağıran adam, aynı evde sürekli birarda olunca işi fiziksel şiddete de çevirebilir rahatlıkla. Bunu anlamak istemeyene yapacak bir şey yok.
katılıyorum tamamen.Siz bir bireyin hasta olduğu önkabulu ile yaklaşıyorsunuz. Zaten etik dışı olan şey de budur. Hangi sıfata ya da doneye istinaden karar verebiliyorsunuz?
Bir hekime giden bireyler dahi uzun incelemeler so rasında teşhislendiriliyor ama burada herkes bu işim piri haline gelmiş
Ayrıca zaten ortada kusurlu bir durum varsa da olur olmaz her şeye terapi öneriliyor. Bu gerçekten çok trajikomik bi durum haline geldi
En az 3 4 yıl çocuk düşünmüyoruz zaten
Eninde sonunda o öfke bir gün size de yönelecek, bu forumda nice kadınlar öfke sorunu yaşayan erkeklerden dert yanıyorlar ve hepsi evlenmiş çocuk yapmış, ben asla düzeleceğine inanmıyorum evlendikten bir süre sonra ne demek istediğimi anlayacaksınız, umarım evlenmezsiniz...
Hem hassasım deyip hem de bu kadar gözü kara olmak, çok garip ve ilginç..Bu hızla evlenmeye kalmadan hamilelik yaşayacak konu sahibi.
Hassasım diyor, bizden nezaket istiyor, haklı tamam gösterelim de inanılmaz bir cesaret var.
Nasıl riskler alınıyor hayret ediyorum, biraz kendisine merhamet göstermesi lazım.
Merhaba, klinik psikoloğum, bilişsel davranışçı terapi uyguluyorum. Terapiye gidin demekte hiçbir zarar yok ve sağlık etiğinin birinci maddesi "Zarar verme"dir, ikincisi faydalı olmaktır. Burada birbirine terapi öneren kimsenin yanlış bir şey yaptığını düşünmüyorum. Yanlış olan birine sende şu var bu var diye tanı koymak olur. Terapiye gidilir, uzman üzerinde çalışılması gereken bir konu görmezse bilgilendirip ilk görüşmede sonlandırır. Grip oldum galiba diyene doktora git demekte bir sakınca olmadığı gibi terapiye git demekte de bir sakınca yok. Meslek etiğini uygulamak meslek görevlilerini ilgilendirir, halkı değil. Halkın görevi uzmanlık gerektiren konuları uzmanlara bırakmaktır, terapiye gidin demek de uzmana bırakmak oluyor. Terapinin pahalılığı da sgk'nın ödememesi ve her şeyin pahalılığı ile ilişkili bir sorun, keşke daha ulaşılabilir olsa. Konu sahibinin nişanlısı değişmek isteyip, çaba gösterip, hatalarını kabul edip psikoterapi alsa zamanla fayda görür ancak bu emeği verme ihtimali yüksek görünmüyor çünkü ikincil kazançları var (sorunlarından kârlı çıkıyor, insanlar sorunu var diye onu rahat ettirmek için çabalıyor.).Evet genelliyorum. Şayet tıp doktoru iseniz burada iki satır yazı ile hekim ya da tedavi tavsiye edilmemesi gerektiğini bilmeniz lazım. Etiğe aykırı bir davranış bu. Dolayısıyla siz de dahil herkesi genelliyorum ve bunun için yapabileceğiniz bir şey yok. Etik dahilinde verebilecek cevabınız olduğunu da düşünmüyorum. Bana cevap cermek de boynunuzun borcu da değil iken bu noktada durabilirsiniz. Üzgünüm zira farkındayım ki genelin bir parçası olmak hiç hoşunuza gitmiyor ama gerçek bu
Merhaba, klinik psikoloğum, bilişsel davranışçı terapi uyguluyorum. Terapiye gidin demekte hiçbir zarar yok ve sağlık etiğinin birinci maddesi "Zarar verme"dir, ikincisi faydalı olmaktır. Burada birbirine terapi öneren kimsenin yanlış bir şey yaptığını düşünmüyorum. Yanlış olan birine sende şu var bu var diye tanı koymak olur. Terapiye gidilir, uzman üzerinde çalışılması gereken bir konu görmezse bilgilendirip ilk görüşmede sonlandırır. Grip oldum galiba diyene doktora git demekte bir sakınca olmadığı gibi terapiye git demekte de bir sakınca yok. Meslek etiğini uygulamak meslek görevlilerini ilgilendirir, halkı değil. Halkın görevi uzmanlık gerektiren konuları uzmanlara bırakmaktır, terapiye gidin demek de uzmana bırakmak oluyor. Terapinin pahalılığı da sgk'nın ödememesi ve her şeyin pahalılığı ile ilişkili bir sorun, keşke daha ulaşılabilir olsa. Konu sahibinin nişanlısı değişmek isteyip, çaba gösterip, hatalarını kabul edip psikoterapi alsa zamanla fayda görür ancak bu emeği verme ihtimali yüksek görünmüyor çünkü ikincil kazançları var (sorunlarından kârlı çıkıyor, insanlar sorunu var diye onu rahat ettirmek için çabalıyor.).
Bu konu ile ilgili yapıcı yorum istemişseniz sadece siz köşe de sakin kalın cümlesi kullanabilirim yapıcı yorum .Öncelikle Yıkıcı değil yapıcı tavsiyeler istiyorum
Bu aralar hayatı yolunda gitmiyor ona destek de olmaya çalışıyorum, anlıyorum da ama her şeye ve herkese karşı o kadar sinirli ki... Kendisi de farkında aslında bana bağırdığında özür diliyor vs ama ne çare.
Öfkesini çoğu zaman eşyalara zarar vererek çıkarıyor. Geçen gün onun öfkesinden korktuğumu dile getirdim ama sana asla zarar vermem vs dedi.ne kadar büyük kavga edersek edelim bana karşı fiziksel bir şiddeti yok ama buna bel bağlamıyorum tabii ki ama sinirlenince onun sözlerinin kum torbası olmaktan sıkıldım zaten ben de sakin biri değilim sabrediyorum, çoğu zaman ben de tepki gösteriyorum kavga ediyoruz.....
Konu ne olursa olsun öfkesi şekil değiştiriyor...
Yıllardır birlikteyiz bu sebepten dolayı ayrılmak istemiyorum gerçekten beni sevdiğini hissediyorum bunu hissetirmekten de çekinmiyor ama çok sinirleniyor bu durum bizi de yoruyor ama evliliğimiz bu şekilde nasıl yürür endişe ediyorum "sen çok sinirlisin sakinleşene kadar biraz konuşmayalım vs" demek manasız. sizce nasıl yaklaşmalıyım,ona nasıl yol göstermeliyim? Doğrudan bir uzmandan destek almaya mı yönlendireyim yoksa bu kötü süreci atlatana kadar ona destek mi olmalıyım
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?