Nişanlımla severek ayrıldık, Ailesi ayırdı

bence öyle korumacı bie annenin oğluyla evlensenizde mutlu olamassınız gibime geliyor. mantığınızın yolunda gitmeniz dileğiyle....
 
bu ailelerden nedir çektigimizya sanki aynı çatı altında yaşıycaz.bende böle bir olay yaşadım 6 sene çıktıgım kişiyle ailesiyle görüşmedi o 6 yıl içinde bu reddettı ailesini beni seçti bende zaten ailesini istemiyordum .her bakımdan uygun degıldık.o 6 yılın sonunda nemı oldu birgün erkek kardeşi öldü ve bu ailesiyle grşmeye başladı .işte ozaman ailesi bana geldı işte ne istersen öle olsunda bılmem neler tabıkısı yalandı inanırmıyımki asla inanmadım fazla sürmedi ailesi ne derse onu yaptı .nitekım ayrrıldık .yanı sana diyicegim biyerde ailesini atsada aile herzaman var ve varolucak biyerde direnemiycek ailesine ben dualr ettım hep benden uzak dursunlar dıye ayrıldım 3 yıl koştu peşimden ama olmuyunca olmuyor ailesi enınde sonunda yapıcanı yapıyor .şuan pişmanmıyım hayır.zor zamanlarım geçti 6 yıl boyunca hergün yanyana oldugun insandan kopmakda kolay degıl .birkere ve güçlü bir şekilde acı çekmeyi yegledım ben
 
bende eşimle evlenmeden önce ne benım ailem nede onun ailesi istedi birlıkte olmamızı biz nişanlı bile degildik ama sevgilim kapıyı çekip çıktı o evden beni seçti mecbur kaldılar kabul etmeye..

ben ise ailemle daha çok sıkıntı yaşadım hani siz yazmıssınız ya telefonunu degistiriyorlar ulaşamıyım diye aynısını benım ailem yaptı hatta daha fazlasını ama benım ailem kızlarını akıllarınca korumaya çalısıyorlardı ama ben tüm aileme karsı durdum ben bu adamla evlencem dedım benımkılerde mecbur kabul ettıler..

demek istedigim şu seven biri gerektiiginde agırlıgını koyacak yok annem ayrıl dedı yok öbürü barıs dedı yapmıycak kendı kararlarını verıcek ki seviyorsa seçcegi taraf malum..

kızmayın ama küçük bi kız çocugu gibi anne sözüne bakıyorsa zaten fayda gelmez arkadasların dedıgı gıbı evlenınce çok daha büyük problemler yasardın sen üzülürdün ama zamanla unutursun çok zor olsada hayırlısı böyleymıs senın için inş mutlu olursun..
 
canım sadece ilk mesajını okudum, ona göre yorum yapayım.
bu kayınvalide olayını kuzenim yaşadı benim bu yaz. onlar nişanlarını yaptılar, evlerini tuttular, eşyala alındı, çeyizler serildi. bizim oturduğumuz ilde düğünü bile yapıldı kuzenimin. ama bu süreçleri hep problemli geçirdiler. kadın çok sorunluydu oğlunu paylaşmak istemedi, her şey kendi istediği gibi olsun istedi yapılmayınca kendini yerlere attı, krizler geçirdi hastanelere taşındı vs. sen yeter ki o kızdan ayrıl ne istiyosan yaparım demiş oğluna. nişanlısı da hep annesini duymazdan geldi, sorunu çzömek yerine yokmuş gibi davrandı tamamen. en sonunda nikahın yapılacağı şehre gittik sülalecek. o gün de sabahtan bir sürü kriz yaşandı eniştem göndermek istemedi kuzenimi düğüne, ben razı değilim dedi ama kuzenim çok sevdiği için en sonunda ikna oldu. ama aileden hiç kimse gelmedi düğün salonuna sadece biz kuzenler gittik. gittiğimiz gibi görümcesi kuzenimin üzerine yürüdü dövmeye kalktı, kayınvalide kuzenimin kardeşine saldırdı. bizi insanlardan set oluşturup da çıkardılar gelin odasından dışarıya dayak yemeyelim de sağ salim çıkalım diye. arkasından daha, afedersin ama o...pu diye bağırıyodu kadın biz giderken. çocuk da ertesi gün geldi biraz daha bekleyelim ıvır zıvır diye konştu en sonunda eniştem de yüzükleri verip gönderdi. sonrasında da çocuk takıları vermezsen eğer annenleri arar sana iftira atarım dedi kuzenime.

sana bunları neden anlattım. biz şu anda halimize şükrediyoruz. iyi ki o nikah kıyılmadı, nikahtan önce son anda da olsa bu olaylar oldu da kurtuldu diye. eğer nişanlın anlattığın gibiyse, senin arkanda duramıyosa annesiyle senin aranda arabuluculuk yapamıyosa bu yaşadıklarının daha kötüleriyle de karşılaşabilrsin canım. çok iyi düşün o yüzden. bana kalırsa sen de arama bu saatten sonra derim ama, dışardan konuşmak kolay olur bilirim o yüzden bişey diyemiyorum. hakkında hayırlısı olur inşallah.
 
canım sadece ilk mesajını okudum, ona göre yorum yapayım.
bu kayınvalide olayını kuzenim yaşadı benim bu yaz. onlar nişanlarını yaptılar, evlerini tuttular, eşyala alındı, çeyizler serildi. bizim oturduğumuz ilde düğünü bile yapıldı kuzenimin. ama bu süreçleri hep problemli geçirdiler. kadın çok sorunluydu oğlunu paylaşmak istemedi, her şey kendi istediği gibi olsun istedi yapılmayınca kendini yerlere attı, krizler geçirdi hastanelere taşındı vs. sen yeter ki o kızdan ayrıl ne istiyosan yaparım demiş oğluna. nişanlısı da hep annesini duymazdan geldi, sorunu çzömek yerine yokmuş gibi davrandı tamamen. en sonunda nikahın yapılacağı şehre gittik sülalecek. o gün de sabahtan bir sürü kriz yaşandı eniştem göndermek istemedi kuzenimi düğüne, ben razı değilim dedi ama kuzenim çok sevdiği için en sonunda ikna oldu. ama aileden hiç kimse gelmedi düğün salonuna sadece biz kuzenler gittik. gittiğimiz gibi görümcesi kuzenimin üzerine yürüdü dövmeye kalktı, kayınvalide kuzenimin kardeşine saldırdı. bizi insanlardan set oluşturup da çıkardılar gelin odasından dışarıya dayak yemeyelim de sağ salim çıkalım diye. arkasından daha, afedersin ama o...pu diye bağırıyodu kadın biz giderken. çocuk da ertesi gün geldi biraz daha bekleyelim ıvır zıvır diye konştu en sonunda eniştem de yüzükleri verip gönderdi. sonrasında da çocuk takıları vermezsen eğer annenleri arar sana iftira atarım dedi kuzenime.

sana bunları neden anlattım. biz şu anda halimize şükrediyoruz. iyi ki o nikah kıyılmadı, nikahtan önce son anda da olsa bu olaylar oldu da kurtuldu diye. eğer nişanlın anlattığın gibiyse, senin arkanda duramıyosa annesiyle senin aranda arabuluculuk yapamıyosa bu yaşadıklarının daha kötüleriyle de karşılaşabilrsin canım. çok iyi düşün o yüzden. bana kalırsa sen de arama bu saatten sonra derim ama, dışardan konuşmak kolay olur bilirim o yüzden bişey diyemiyorum. hakkında hayırlısı olur inşallah.

enemmmmmmm ne biçim aileymiş onlar DÜŞMAN BAŞINA savaşa gelmişler resmen .kıza üzüldüm
 
Merhaba arkadaşlar,
Öncelikle bu sitede emeği geçen herkese teşekkür ederim. En azından insan içini dökecek bir yer arıyor ve burası bu bakımdan muazzam bir yer.
2009 da başlayan bir ilişkim 2012 de nişanlanarak sonuçlandı. Ama nişanlanana kadarki süreçte yani biz sevgiliyken bile ailesi hiç beni istemedi, evlatlarını red ettiler, oğlu için harcadıkları eğitim parasını ve hatta babası soyadını bile geri istedi. Buna neden olan ise erkek arkadaşımın aramızdaki her sorunu annesiyle paylaşmasıydı. İlk zamanlar ailesini üzmemek için ayrıldık dedi ve annesi cep telefonunu zorla değiştirdi,bana gizlice haber veriyordu bu yeni telefonum diye, ailesi ayrılmadığımızı görünce tekrar reddediyorlardı. Ama o zaman erkek arkadaşım olarak yanımda yer aldı ve ailesine karşı çıkarak elimden bırakmadı. Daha sonra ailesi farklı bir şehire taşındı ve biz huzurlu şekilde devam ettik. Ailesinin tek çocuğu ve annesi çok korumacı bir tip (benden neden korumaya çalıştı anlamadım). Aileside eninde sonunda ikna oldu ve 1 yıl sonra nişanlandık. Çok mutluyduk, ta ki ailesi tekrar nişanlımla aynı şehirde olana kadar.
Elbette her ilişkide tartışma olabiliyor ve sonunda karşılıklı anlayışla çözüme kavuşuyor. Annesi bunun böyle olmadığına inandırmış nişanlımı. Doğum günümü birlikte mutlu mesut kutladıktan sonra nişanlım annesinin yanına gitmiş ve annesi kendini yerlere atarak "istemem o kızı, ayrıl" diye ağlamış nişanlıma. Nişanlım beni aradı evden çıkarak ve "Çok kötü durum annem ağlıyor ayrıl diyor, seninle tartıştığımızı duymuş, o kız seni üzüyor, sonra enayisin sen barışıyorsun sen diyor, eski duruma geri döndük, ne yapalım?" diye benimle konuştu. Ben inanamadım, hala da inanamıyorum inanın :(
Bu konuşmadan sonra bana mesajla bitti dedi ve ben daha ne oluyor demeden babamı aradı ve anlaşarak ayrıldık dedi. Ailemde bende şoktayız, Adam sandığım, sevgisinin arkasında durur sandığım kişi 3 yılını verdiği nişanlısından tek bir mesajla ayrıldı. Gel görüşelim ortak bir yol buluruz dediğimde, yalvardığımda, ağladığımda ise; görüşünce sen beni kandırıyorsun, merhametimi enayiliğe vuruyorsun dedi (Annesinin lafı). Daha sonra annesinden gizli gizli bana mesajlar attı, "seni çok seviyorum, çok aşığım, imkansız artık birlikte olmamız, mesaj attığımı kimseye söyleme" dedi. 2 gün önce yine telefonunu değiştirmiş. ulaşılamıyor. Annesi babamı aradı ve "anlaşarak ayrıldılar, bir araya gelmeyelim birdaha, altınlarımızı adres vereyim oraya kargolayın" dedi.
Ne yaptım da ben bu hale geldi, neden ailesi beni istemedi, sevenleri ayırmak günah değilmi? Psikolojim bozuldu, 20 yıl yaşlandım, yemek yiyemiyorum, kimseyle konuşamıyorum, ailem yanımda destekler ama nefes alamıyorum, inanamıyorum. Beni yarı yolda bıraktığına inanamıyorum. Hayata devam edebilmek için hiç umudum yok, psikolojik destekle ayakta duruyorum.
En yakın arkadaşını arayıp anlattım durumu, çok şaşırdı. O da çok kötü dedi, Onada anlaşamadık ayrıldık demiş, ben olayın iç yüzünü anlatınca inanamadı. Anlatmamış arkadaşına gerçeği. Belki de erkekliğine yediremedi bilmiyorum.
Arkadaşına göre beni ararmış, dönermiş, dayanamazmış acıya. Seviyomuş beni hala, seven insan bırakır mı? Beni öldürse ailem onu bırakmazdım, o neden bıraktı? Ona telefonunu değiştirdiği için maille ulaşmayı düşünüyorum, sizce beni yarı yolda bırakmasına rağmen ulaşayım mı?


Güzel Kardeşim;

2 Seven insan evlendimi onların aileleride maalesef evleniyorlar.Bütün msjlarınızı okuyamadım ama İlk Mesajınızda Erkek kişinin annesi Sizi en başta çizmiş maalesef.erkek için 2 yol var.Ya ailesi yada Siz.Tabi burada erkeklerin ne kadar kararlı olduğunu göstermesi gerekiyor size başka annesine başka konuşuyorsa olmaz.erkekliğe yakışmaz.Sizi gerçekten sevmiş olsa böyle bir şey yapmazdı ki zaten sevmemiş bu belli.Erkek sonuçta Heleki Tek Erkek Çocuksa o Ailesine istediğini yaptırırdı.

Birde Kendi düşüncem eğer 2 Seven kişi evlendimi gerçekten ailelere uzak olmasında fayda var.Ne kadar yakın olursa o kadar kötü oluyor.Sürekli aklına girerler dolduruşa getirirler.Sonra bi bakmışsınız ayrılmışlar....
 
bu oğlanın sevgisi kuvvetli değil, seven kişi dağları deler, anne baba ağzına bakmaz, maalesef böyle, bir adam oturup da acaba annem babam mı yoksa evleneceğim kişi mi diye oturup düşünüyorsa ondan hayır gelmez.

bu kişi seni biliyor mu? biliyor, o halde ailesine kabul ettirecek ve yoluna devam edecek, seni yarı yolda bırakıyorsa o adamdan hayır gelmez zaten, şükret evlendikten bir ay sonra biz ayrılıyoruz diye babanı arayamayacağına.

güvenilmez birisi, hayatında bu tiplere yol verirsen eğer, göreceksin bak, karşına gerçekten değer bilir kişiler çıkacaktır. değerini sen belirlersin, eğer bu yaşadıklarına rağmen ona ulaşmaya çalışır saplanır kalırsan ömrünün sonuna kadar seni böyle çöllerde susuz bırakıp giderler.

yol ver gitsin, üzme kendini, gördün yüzlerini işte, kadın dediğin güçlü olacak, onlar senin peşinden koşacak,

böyle saçmalıklarla seni ve aileni hırpalayamazlar. ne o seni sevdiğini iddia eden kişinin sizi hırpalamaya hakkı var, ne de bir mesajla ayrıldık diyen kişinin (ama nasıl oluyorsa seni sevdiğini iddia ediyor hala) ailesi hırpalayamaz...

kendine verdiğin değer kadarsın, böyle güvenilmez tiplere saplanır kalırsan değerini düşün, hiç bitmeyecek muhabbetler bunlar...

sana uzun, bol kahkahalı gülücüklü, mutlu bir hayat diliyorum. ve bu hayatını da sana değer veren, seni seven, el üstünde tutan, hayat dolu, neşeli kıpır kıpır insanlarla geçirmen dileğiyle

hayat çok kısa, böyle kişilerle vaktini harcadığın için ilerde kendine çok kızacaksın.
 
Kızlar,
Mail attı yine, seni seviyorum çok dedi, zaman lazım dedi, sabredelim dedi, kendimizi toparlamamız lazım dedi, aillelerde araya girdiği için çok zor bazı şeyleri yoluna koymak dedi. Elini bırakmıcam dedi. Zaman lazım dedi.
En son böyle konuştuk, zamana ikimizinde ihtiyacı var dedim, bana yine eski aşk kokan kelimeleri söyledi. ve gece uyuduktan sonra ailesi maillerimizi görmüş. Birdaha görüşmeyelim, mail atma arama demiş mesajla. bu mesaja da cevap verme demiş. Allah'ım kafayı yemek üzereyim, ben onu aramadım ki, ben ona ilk ulaşmadım ki, kendisi ulaştı, kendisi yanındayım dedi. Şimdi ne bu böyle? Ailesi yine karşı çıktı ve yine mi yıktı inancımı.
ne düşüneceğimi bilmiyorum, en dipteyim...
bu ne yahu yazmıyim dedim dayanamadım. senin nişanlın annesinin gölgesinden korkan 5 yaş yuva çocuğu gibi. bu ne karaktersizlik acizlik pes yuh be. anası ağzına kırmızı biberde sürmüştür eline de cetvelle vurmuştur bi daha yazmasın diye . 30 yaşında ama zeka yaşı yerle paralel
 
Merhaba arkadaşlar,
Öncelikle bu sitede emeği geçen herkese teşekkür ederim. En azından insan içini dökecek bir yer arıyor ve burası bu bakımdan muazzam bir yer.
2009 da başlayan bir ilişkim 2012 de nişanlanarak sonuçlandı. Ama nişanlanana kadarki süreçte yani biz sevgiliyken bile ailesi hiç beni istemedi, evlatlarını red ettiler, oğlu için harcadıkları eğitim parasını ve hatta babası soyadını bile geri istedi. Buna neden olan ise erkek arkadaşımın aramızdaki her sorunu annesiyle paylaşmasıydı. İlk zamanlar ailesini üzmemek için ayrıldık dedi ve annesi cep telefonunu zorla değiştirdi,bana gizlice haber veriyordu bu yeni telefonum diye, ailesi ayrılmadığımızı görünce tekrar reddediyorlardı. Ama o zaman erkek arkadaşım olarak yanımda yer aldı ve ailesine karşı çıkarak elimden bırakmadı. Daha sonra ailesi farklı bir şehire taşındı ve biz huzurlu şekilde devam ettik. Ailesinin tek çocuğu ve annesi çok korumacı bir tip (benden neden korumaya çalıştı anlamadım). Aileside eninde sonunda ikna oldu ve 1 yıl sonra nişanlandık. Çok mutluyduk, ta ki ailesi tekrar nişanlımla aynı şehirde olana kadar.
Elbette her ilişkide tartışma olabiliyor ve sonunda karşılıklı anlayışla çözüme kavuşuyor. Annesi bunun böyle olmadığına inandırmış nişanlımı. Doğum günümü birlikte mutlu mesut kutladıktan sonra nişanlım annesinin yanına gitmiş ve annesi kendini yerlere atarak "istemem o kızı, ayrıl" diye ağlamış nişanlıma. Nişanlım beni aradı evden çıkarak ve "Çok kötü durum annem ağlıyor ayrıl diyor, seninle tartıştığımızı duymuş, o kız seni üzüyor, sonra enayisin sen barışıyorsun sen diyor, eski duruma geri döndük, ne yapalım?" diye benimle konuştu. Ben inanamadım, hala da inanamıyorum inanın :(
Bu konuşmadan sonra bana mesajla bitti dedi ve ben daha ne oluyor demeden babamı aradı ve anlaşarak ayrıldık dedi. Ailemde bende şoktayız, Adam sandığım, sevgisinin arkasında durur sandığım kişi 3 yılını verdiği nişanlısından tek bir mesajla ayrıldı. Gel görüşelim ortak bir yol buluruz dediğimde, yalvardığımda, ağladığımda ise; görüşünce sen beni kandırıyorsun, merhametimi enayiliğe vuruyorsun dedi (Annesinin lafı). Daha sonra annesinden gizli gizli bana mesajlar attı, "seni çok seviyorum, çok aşığım, imkansız artık birlikte olmamız, mesaj attığımı kimseye söyleme" dedi. 2 gün önce yine telefonunu değiştirmiş. ulaşılamıyor. Annesi babamı aradı ve "anlaşarak ayrıldılar, bir araya gelmeyelim birdaha, altınlarımızı adres vereyim oraya kargolayın" dedi.
Ne yaptım da ben bu hale geldi, neden ailesi beni istemedi, sevenleri ayırmak günah değilmi? Psikolojim bozuldu, 20 yıl yaşlandım, yemek yiyemiyorum, kimseyle konuşamıyorum, ailem yanımda destekler ama nefes alamıyorum, inanamıyorum. Beni yarı yolda bıraktığına inanamıyorum. Hayata devam edebilmek için hiç umudum yok, psikolojik destekle ayakta duruyorum.
En yakın arkadaşını arayıp anlattım durumu, çok şaşırdı. O da çok kötü dedi, Onada anlaşamadık ayrıldık demiş, ben olayın iç yüzünü anlatınca inanamadı. Anlatmamış arkadaşına gerçeği. Belki de erkekliğine yediremedi bilmiyorum.
Arkadaşına göre beni ararmış, dönermiş, dayanamazmış acıya. Seviyomuş beni hala, seven insan bırakır mı? Beni öldürse ailem onu bırakmazdım, o neden bıraktı? Ona telefonunu değiştirdiği için maille ulaşmayı düşünüyorum, sizce beni yarı yolda bırakmasına rağmen ulaşayım mı?

ah bu aileler ve bizi etkileme de bazen hayatımızın en mühim noktalarına müdahale etmelerinde üzerlerine yok....zor bir durum severek ayrılmak daha bi zor ama insanın eli kolu bağlı kalıyo malesef ne desem bilemedim umarım orta yolu bulursunuz
 
Merhabalar bende benzer durumları yaşamış nişanlısından ayrılalı 2 ay olmuş biri olarak yazıyorum. Nişanım msjla bitti. Ve facebookdan ilişki durumu bitti yapmış anneside beğenmişti. Akrabalarımızda bende bu şekilde öğrendim bittiğini. Ve o kadar çok emek vermiştim ki annesinden nefret ediyordu onu tanıdığımda, bi şekilde yakınlaştırdım onları anneden nefret olur mu hiç dedim. Ama en sonunda onlar beni uzaklaştırdı. Ki benim yanımda hep titrerdi herkes hayranlıkla bakardı bize ilişkimize. Atlatmak çok zor hayallerinden vazgeçmek çok zor, birlikte kurduğun evden, hayalinde oluşturduğun doğmamış minik cocuğunuzdan vazgeçmek çok zor. Ama duaya vurmak zorundayız dilimizi. Sabretmeliyiz her şerde hayır aramalıyız. Sürekli dua edin Ya Vedud diyin. Allah hayırlı olanı gönlünüze razı kılsın.
 
Merhaba arkadaşlar,
Öncelikle bu sitede emeği geçen herkese teşekkür ederim. En azından insan içini dökecek bir yer arıyor ve burası bu bakımdan muazzam bir yer.
2009 da başlayan bir ilişkim 2012 de nişanlanarak sonuçlandı. Ama nişanlanana kadarki süreçte yani biz sevgiliyken bile ailesi hiç beni istemedi, evlatlarını red ettiler, oğlu için harcadıkları eğitim parasını ve hatta babası soyadını bile geri istedi. Buna neden olan ise erkek arkadaşımın aramızdaki her sorunu annesiyle paylaşmasıydı. İlk zamanlar ailesini üzmemek için ayrıldık dedi ve annesi cep telefonunu zorla değiştirdi,bana gizlice haber veriyordu bu yeni telefonum diye, ailesi ayrılmadığımızı görünce tekrar reddediyorlardı. Ama o zaman erkek arkadaşım olarak yanımda yer aldı ve ailesine karşı çıkarak elimden bırakmadı. Daha sonra ailesi farklı bir şehire taşındı ve biz huzurlu şekilde devam ettik. Ailesinin tek çocuğu ve annesi çok korumacı bir tip (benden neden korumaya çalıştı anlamadım). Aileside eninde sonunda ikna oldu ve 1 yıl sonra nişanlandık. Çok mutluyduk, ta ki ailesi tekrar nişanlımla aynı şehirde olana kadar.
Elbette her ilişkide tartışma olabiliyor ve sonunda karşılıklı anlayışla çözüme kavuşuyor. Annesi bunun böyle olmadığına inandırmış nişanlımı. Doğum günümü birlikte mutlu mesut kutladıktan sonra nişanlım annesinin yanına gitmiş ve annesi kendini yerlere atarak "istemem o kızı, ayrıl" diye ağlamış nişanlıma. Nişanlım beni aradı evden çıkarak ve "Çok kötü durum annem ağlıyor ayrıl diyor, seninle tartıştığımızı duymuş, o kız seni üzüyor, sonra enayisin sen barışıyorsun sen diyor, eski duruma geri döndük, ne yapalım?" diye benimle konuştu. Ben inanamadım, hala da inanamıyorum inanın :(
Bu konuşmadan sonra bana mesajla bitti dedi ve ben daha ne oluyor demeden babamı aradı ve anlaşarak ayrıldık dedi. Ailemde bende şoktayız, Adam sandığım, sevgisinin arkasında durur sandığım kişi 3 yılını verdiği nişanlısından tek bir mesajla ayrıldı. Gel görüşelim ortak bir yol buluruz dediğimde, yalvardığımda, ağladığımda ise; görüşünce sen beni kandırıyorsun, merhametimi enayiliğe vuruyorsun dedi (Annesinin lafı). Daha sonra annesinden gizli gizli bana mesajlar attı, "seni çok seviyorum, çok aşığım, imkansız artık birlikte olmamız, mesaj attığımı kimseye söyleme" dedi. 2 gün önce yine telefonunu değiştirmiş. ulaşılamıyor. Annesi babamı aradı ve "anlaşarak ayrıldılar, bir araya gelmeyelim birdaha, altınlarımızı adres vereyim oraya kargolayın" dedi.
Ne yaptım da ben bu hale geldi, neden ailesi beni istemedi, sevenleri ayırmak günah değilmi? Psikolojim bozuldu, 20 yıl yaşlandım, yemek yiyemiyorum, kimseyle konuşamıyorum, ailem yanımda destekler ama nefes alamıyorum, inanamıyorum. Beni yarı yolda bıraktığına inanamıyorum. Hayata devam edebilmek için hiç umudum yok, psikolojik destekle ayakta duruyorum.
En yakın arkadaşını arayıp anlattım durumu, çok şaşırdı. O da çok kötü dedi, Onada anlaşamadık ayrıldık demiş, ben olayın iç yüzünü anlatınca inanamadı. Anlatmamış arkadaşına gerçeği. Belki de erkekliğine yediremedi bilmiyorum.
Arkadaşına göre beni ararmış, dönermiş, dayanamazmış acıya. Seviyomuş beni hala, seven insan bırakır mı? Beni öldürse ailem onu bırakmazdım, o neden bıraktı? Ona telefonunu değiştirdiği için maille ulaşmayı düşünüyorum, sizce beni yarı yolda bırakmasına rağmen ulaşayım mı?





son durum nedir canım barıştınız mı ?
 
ne demek yaa herşeyi annesine anlatıyor adam . ne saçma . kişiliği oturmamamış . kimle evleneceğime ailem karar veremez bu benim hayatım sonuçta ben alıcam o adamı koynuma . ben kız halimle böle düşünürken onlar erkek halleriyle utanmadan annem istemiyor diyebiliyorlar çocuk gibi . öle adamlardan ne koca olur ne baba . analarının yanında otursunlar .
 
annesi istemeyince evlensende sonuç ayrılık olurdu, seni istemeyenlerle beraber olma,unutman gerek onu
 
üzülürsün elbet ama annesi seni istemiyorsa evlensen iftira atıp boşandırsa daha mı iyi olurdu kader işte allaha el aç daha iysini versin sana inş
 
Merhaba . Ailesi isteyor diye benimde sözlüm sözü Attı hemde bir gecede kararı Değişti ailesi ile aynı odaya sekmiştik yataklarını . Nişan salonu bakarken salonda içime sinmiyor dedi ve bitti .. Zaten ailesi Herşeye karışıyordu üstüne birde beni ailemi suçluyorşardı . 3 Yıldır beraber Olduğum insan annesi oğlum bu kız senş sevmiyor diye dolduruyordu . Ve inanıyordu sanki ben annesi ile babası ile beraberdim 3 Yıldır . Onlara sarıldım kokladım.. Sadece sevdim .. Hiçbir istediğim olmadı .. Ve biliyorum ki çok pişman gelse affederim çünkü çok acı çekiyorum çok mutsuzum .. Son durumunuz nedir merak ettim sizin ..
 
Merhaba . Ailesi isteyor diye benimde sözlüm sözü Attı hemde bir gecede kararı Değişti ailesi ile aynı odaya sekmiştik yataklarını . Nişan salonu bakarken salonda içime sinmiyor dedi ve bitti .. Zaten ailesi Herşeye karışıyordu üstüne birde beni ailemi suçluyorşardı . 3 Yıldır beraber Olduğum insan annesi oğlum bu kız senş sevmiyor diye dolduruyordu . Ve inanıyordu sanki ben annesi ile babası ile beraberdim 3 Yıldır . Onlara sarıldım kokladım.. Sadece sevdim .. Hiçbir istediğim olmadı .. Ve biliyorum ki çok pişman gelse affederim çünkü çok acı çekiyorum çok mutsuzum .. Son durumunuz nedir merak ettim sizin ..
Canım yıl 2013
 
Back
X