Sizin bahsettiğiniz durumlara benzer durumlar ben de yaşıyorum nişanlımla o kadar kafam karışıktı ki aynı sizin başlığınıza benzer bi başlıkla konu açmıştım buraya.Aklımla duygularım arasında kalmıştım.Başta duygularım ağır basarken şu an mantığım ağır basıyor.Bu süreçte bu kadar kafa karışıklığı içine sinmemesi bana artık normal bir durummuş gibi gelmiyor.Bi sorun var ki bu kadar içimize sinmiyor.Ve zamanla gözün açılıyor bazı şeylere zamanında saflıkla iyilikle gördüğün şeylerin aslında öyle olmadığını anlayınca karar vermek de kolaylaşıyor.Dilerim senin de gözün en hayırlı şekilde açılır ve kendin için en doğru kararı verirsin .O içimize sinmemelerimiz boşuna değil Allah bize belki de bi şeyleri şimdiden göstermek istiyor o yüzden bu sıkıntıları yaşıyoruz.Ben şuna karar karşılıklı fedakarlığın olmadığı hiçbir ilişki sağlıklı değil.Bizim için yapılmayan fedakarlıkları biz neden yapalım sadece sevmek yeterli değil maalesef.İlişkilerde bi alma verme dengesi olmalı sürekli biz kendimizden verirsek nasıl mutlu olacağız.Bence yüksek oranda içinize sinmedikçe erteleyin evliliğinizi benim gibi.
Ayrıl, şimdiki aklım olsa nişan atardım. Boşanmak daha zorKızlar merhaba,
İstanbul'da yaşıyorum ve güzel bir işim güzel olacağını düşündüğüm bir kariyerim var, nişanlım iç anadolunun küçük bir şehrinde yaşıyor aynı meslekteyiz ama tabi kariyer ve iş hayatı benim gibi değil babasının işini devam ettiriyor. Ben burayı doğduğum büyüdüğüm şehri bırakmak istemiyorum, nişanlanmadan önce onu çok sevdiğim için her şeye kabul edip hayatıma orada da devam edebileceğimi düşünüyordum ama nişandan sonra çok zorlanmaya başladım ve hiç hevesimin kalmadığını farkettim. geçen gün gittim ve aklımdan orada nasıl yaşayacağım hiç çıkmadı evime gittim hiç heyecanım yok gitmek istemiyorum. ama onu yarı yolda bırakmak istemiyorum , karakter olarak iyi bir insan aileside iyi. bazen hayata bakışımızın bile aynı olmadığını farkediyorum, ben daha çok kariyer ve gelecek odaklıyken o , o şehri ailesinden dolayı bırakamayacını düşünüp babasının düzenini devam ettirmek dışında hiçbir şey düşünmüyor. aslında ilişkinin başlarında şehir önemli değildi düzenimiz hayatımız nerede iyi olacaksa orada olsun mantığımız vardı ama ben hayatımdan bu kadar radikal değişiklikler yaparken onun hiçbir şey değiştirmemesi ve bana beni böyle kabul et yoksa yokum demesi bana çok ağır gelmeye başladı. onu çok seviyorum ama ne yapacağımı bilmiyorum..
evet şuan tam olarak bunu yapıyoruz ben ortak bir yol bulma derdindeyim ama onun ailesinden kaynaklı orta yolu bulamıyoruz ne yazıkki onun o şehirden çıkmasına müsadeleri yok.Nişanlılık süreci aslında bunun için var. Bazı yerine oturtamadığınız durumları görmeniz için. Eş adayınızla konuşun derim belki de bi çözüm yolu bulabilirsiniz. Ya da ayrılmanız için size bir sebep daha çıkar. İnsanların yüzü böyle zamanlarda belli olur. İletişim önemli. Birlikte ortak karar alabiliyormusunuz görün derim.
nişan attık bir kaç gün önce hatta kendisi attı sonra biraz zamana bırakalım dedik birbirimizi seviyoruz dedik. bu sefer ben şartlarımı ve kabul etmediklerimi söyleyeceğim.artık beni kaybetmek istemiyorsa kendisi çabalar.İnatla evlenmeye çalışmanın sebebi ne peki?
Daha hala bir araya gelmeye inadın var yani bu adamla? Kızım gerçekten aklını başına topla evlenmek bu kadar da şart değilnişan attık bir kaç gün önce hatta kendisi attı sonra biraz zamana bırakalım dedik birbirimizi seviyoruz dedik. bu sefer ben şartlarımı ve kabul etmediklerimi söyleyeceğim.artık beni kaybetmek istemiyorsa kendisi çabalar.
neden hep kadınlar fedakarlık yapıyor anlamıyorum. Eğer çok seviyorsa o gelsin senin şehrine. Sen o kadar kariyer yapmışsın neden küçük bir yere gidesin ki. Seninle olumlu konuşmuyor bile. Nişanlılık budur zaten eğer olmuyorsa ayrılınKızlar merhaba,
İstanbul'da yaşıyorum ve güzel bir işim güzel olacağını düşündüğüm bir kariyerim var, nişanlım iç anadolunun küçük bir şehrinde yaşıyor aynı meslekteyiz ama tabi kariyer ve iş hayatı benim gibi değil babasının işini devam ettiriyor. Ben burayı doğduğum büyüdüğüm şehri bırakmak istemiyorum, nişanlanmadan önce onu çok sevdiğim için her şeye kabul edip hayatıma orada da devam edebileceğimi düşünüyordum ama nişandan sonra çok zorlanmaya başladım ve hiç hevesimin kalmadığını farkettim. geçen gün gittim ve aklımdan orada nasıl yaşayacağım hiç çıkmadı evime gittim hiç heyecanım yok gitmek istemiyorum. ama onu yarı yolda bırakmak istemiyorum , karakter olarak iyi bir insan aileside iyi. bazen hayata bakışımızın bile aynı olmadığını farkediyorum, ben daha çok kariyer ve gelecek odaklıyken o , o şehri ailesinden dolayı bırakamayacını düşünüp babasının düzenini devam ettirmek dışında hiçbir şey düşünmüyor. aslında ilişkinin başlarında şehir önemli değildi düzenimiz hayatımız nerede iyi olacaksa orada olsun mantığımız vardı ama ben hayatımdan bu kadar radikal değişiklikler yaparken onun hiçbir şey değiştirmemesi ve bana beni böyle kabul et yoksa yokum demesi bana çok ağır gelmeye başladı. onu çok seviyorum ama ne yapacağımı bilmiyorum..
kesinlikle zaten şu saatten sonra o gelmek istese bile ailesiyle arası bozulur.Bastan konulsulmus anlasilmis, sonra yapamayacagini anlamissin, gzzel kendi yoluna git iste.
O senin sehrine gelse bile cicim aylarindan sinra basina kalkmayacakmi saniyorsun, düzenimi bozdun falan diye.
Nerden baksan ikiniz icinde olmayacak en iyisi zorlama
Kendinizden ödün vermeyin, bence barışırsanız mutsuz olursunuz bu şartlarda.nişan attık bir kaç gün önce hatta kendisi attı sonra biraz zamana bırakalım dedik birbirimizi seviyoruz dedik. bu sefer ben şartlarımı ve kabul etmediklerimi söyleyeceğim.artık beni kaybetmek istemiyorsa kendisi çabalar.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?