Merhaba arkadaşlar
Kadinlar kulubunun sıkı takipcisiyim ama ilk defa forum aciyorum.konudanda anlasildigi gibi nisanli dertlilerdenim. Ben 31 yasinda ve devlet memuruyum.Nisanlima asik oldum yada oyle sandim ve bu ise adim attim. İlk aileme soyledigimde annem özellikle cok karsi cikti nisanlim benden 10 yas buyuk esnaf ve baska bir sehirde yasiyor. Ailem evlenmemi cok istememe ragmen bu sebeblerden dolayi karsi cikti kavga
kiyamet kabul ettirdim. Aileler isin
isine girince benim korkularim
basladi gercekten seviyormuyum ve
yapabilirmiyim diye. Nisanlim cok iyi
bir insan hatta fazlasiyla iyi. Ben
nisanlimin tavirlarindan sessiz sakin
disa donuk olmayan pasif davranislarini gorunce sogumaya basladim. Kardesiyle ortak is
yapiyorlar birde kardesiyle maddi sorunlar yasayip buna ses cikarmadigi icin dahada sorunlar buyudu ve ben onun ailesiyle ayni sehirde yasicam.
Ayrica benim hayatim hep sehir hayatiydi nisanlim ve ailesi ise baska bie sehirin ilcesinde yasiyorlar. Nisanim oldu ben ertesi gun eve gelip hungur hungur agladim ben naptim diye
bir aydir onuda kendimide cok uzuyorum ailelerde duydu tabi benim ustumde bir baski olusturuyorlar. Ona haksizlikmi ediyorum gunahinami giriyorum bilmiyorum. Beni cok seviyor bende onu seviyorum ama sadece insan olarak
cok mutsuz ve uzgunum derdimi paylasmak istedim.