Aileler tanışsın istiyoruz artık o süreçte kaynaşırlar iyice diye. Birde en azından sorana edene sözlüyüz diyebileceğiz görüşmemiz daha legal olucak bi nevi. Yani şu an ki yaşantımızdan çokta bi şey fark etmicekDoktordan bağımsız olarak söz için neden acele ettiğinizi anlamadım. Yaşınız kaç? Zorla ikna etmişsiniz ailenizi neden? Bence sevgilinizin okulu bitsin işe girsin ondan sonra girin bu söz nişan işlerine. Hatta bana kalsa askerliği de bekleyin ama siz pek bekleyebilecek gibi değilsiniz.
Bence yanılıyorsunuz, işin içine aileler girince epey şey değişiyor. Evliliğe bu kadar uzun zaman varken resmiyete dökmek mantıklı değil, yine de siz bilirsiniz.Aileler tanışsın istiyoruz artık o süreçte kaynaşırlar iyice diye. Birde en azından sorana edene sözlüyüz diyebileceğiz görüşmemiz daha legal olucak bi nevi. Yani şu an ki yaşantımızdan çokta bi şey fark etmicek
ay sorma. diğeri de çok üzülünecek biriyse işini gücünü koysaydı yoluna. iki işte birden çalışıp okuyan var.Kızın çok üstüne gidilmiş yahu! Aklı karışsa da insan bu sonuçta. Karşısında ne okulu ne askerliği bitmiş bir adam. Annesi istemiyor. İnsan biri çıkmasa da şüpheye düşer.
Bunca şeyi düşünürken toplum tarafından kabul gören bir meslekten bir adam ciddiyetle yaklaşmış ki doktorları havada karada kapan bir milletiz.
Kimse sınanmadığı günahın masumu değil. Ben olsam ben de bocalardım belki. Bu arada bu olayın benzeri, görüştüğüm erkeğe ailesi tarafından söylendi. O kızın ailesi bize layık değil diye. Ben de haklılar diyip görüşmemiştim çocukla. Yani başıma da geldi wallahi de denk değiliz diye düşünüp yoluma gitmiştim. Sonra dengiyle evlendi çocuk çok da mutludur.
Demem o ki iyi düşün konu sahibi. Doktor diye değil ilerde pişman olur muyum diye, o adam aynını bana yapar mıydı diye düşün.
Evet okul konusunda geç kaldı malesef bende bazen çok kızıyorum ama şu an gerçekten çabaladığını görüyorum o yüzden bende dişimi sıkıyorumay sorma. diğeri de çok üzülünecek biriyse işini gücünü koysaydı yoluna. iki işte birden çalışıp okuyan var.
şimdi öylr diyenlerden birine bi erkek arkadaşı gibi bi de doktordan seçenek sunsalar kimse o çocuğu seçmez. laf söylüyo bal kabağı
Doktor meselesi değil de ; sözlenmek için doğru zaman değil bence.Daha sabah konu açtım burda sözleniyorum diye üstüne şimdi açıcağım konudan çok çok utanıyorum. Ama kimseye anlatamadım birileriyle konuşmazsam çatlıcam.
Dediğim gibi sözleniyorum beş yıllık erkek arkadaşımla. Ama o hala öğrenci seneye biticek okulu,askerlik falan da var. Annem hiç sıcak bakmasa da bin bir ısrar kabul ettirdim. Sevgilimi gerçekten çok seviyorum,kendimi bildim bileli o var gibi hissediyorum hiç durupta acaba diye düşünmedim açıkcası.
Ama bugün bişey oldu. İşim nedeniyle tanıştığımız bi doktor bey vardı. Bi kaç kere aynı ortamda çalıştık. Gerçekten çok efendi,çok çok düzgün bi insandı. Asla kötü gözle bakmadım Allah biliyor hatta bi yaş küçük kız kardeşim var. Dedim keşke bi fırsat bulsam da ikisini tanıştırsam diye düşündüm. Neyse geçen hafta itibariyle işimiz bitti bir daha görüşmicektik yani. Az önce uzun bi mesaj atmış. İşte bi haftadır seni düşünüyorum,bi şans ver bize temalı. Tabi çok şaşırdım ama teşekkür edip,bir aya sözleniceğimi söyledim. Oda bir sürü özür diledi bitti konuşma. Konuşma bitti de içimdeki bu garip his neden geçmiyor bi türlü. Niye bu kadar etkiledim anlam veremiyorum. Mesleğinden ötürü desem sürekli doktorlarla iç içeyim zaten öyleleri var ki nefret ettim asla öyle bişey değil. Annem sağolsun erkek arkadaşımı çok onaylamadığı için bugüne kadar çok çok kişi getirdi karşıma hiç birinde böyle bişey hissetmedim. Niye şimdi acaba ilerde pişman olur muyum diye düşünüyorum ve bunu düşünürken niye çok utanıyorum. Çok kötü hissediyorum kendimi. Söz için acele mi ediyorum acaba
Not: Yanlış anlayan arkadaşlar olmuş galiba doktoru bi süre sonra engelledim zaten. Ben burda doktora şans veriyim mi diye sormuyorum. Yani asla ondan ayrılıyım ona gidiyim diye bi şey söz konusu olamaz. Sadece söz arifesi ister istemez böyle düşüncelere girdiğimi fark etmek beni çok üzdü
Daha sabah konu açtım burda sözleniyorum diye üstüne şimdi açıcağım konudan çok çok utanıyorum. Ama kimseye anlatamadım birileriyle konuşmazsam çatlıcam.
Dediğim gibi sözleniyorum beş yıllık erkek arkadaşımla. Ama o hala öğrenci seneye biticek okulu,askerlik falan da var. Annem hiç sıcak bakmasa da bin bir ısrar kabul ettirdim. Sevgilimi gerçekten çok seviyorum,kendimi bildim bileli o var gibi hissediyorum hiç durupta acaba diye düşünmedim açıkcası.
Ama bugün bişey oldu. İşim nedeniyle tanıştığımız bi doktor bey vardı. Bi kaç kere aynı ortamda çalıştık. Gerçekten çok efendi,çok çok düzgün bi insandı. Asla kötü gözle bakmadım Allah biliyor hatta bi yaş küçük kız kardeşim var. Dedim keşke bi fırsat bulsam da ikisini tanıştırsam diye düşündüm. Neyse geçen hafta itibariyle işimiz bitti bir daha görüşmicektik yani. Az önce uzun bi mesaj atmış. İşte bi haftadır seni düşünüyorum,bi şans ver bize temalı. Tabi çok şaşırdım ama teşekkür edip,bir aya sözleniceğimi söyledim. Oda bir sürü özür diledi bitti konuşma. Konuşma bitti de içimdeki bu garip his neden geçmiyor bi türlü. Niye bu kadar etkiledim anlam veremiyorum. Mesleğinden ötürü desem sürekli doktorlarla iç içeyim zaten öyleleri var ki nefret ettim asla öyle bişey değil. Annem sağolsun erkek arkadaşımı çok onaylamadığı için bugüne kadar çok çok kişi getirdi karşıma hiç birinde böyle bişey hissetmedim. Niye şimdi acaba ilerde pişman olur muyum diye düşünüyorum ve bunu düşünürken niye çok utanıyorum. Çok kötü hissediyorum kendimi. Söz için acele mi ediyorum acaba
Not: Yanlış anlayan arkadaşlar olmuş galiba doktoru bi süre sonra engelledim zaten. Ben burda doktora şans veriyim mi diye sormuyorum. Yani asla ondan ayrılıyım ona gidiyim diye bi şey söz konusu olamaz. Sadece söz arifesi ister istemez böyle düşüncelere girdiğimi fark etmek beni çok üzdü
Aslında biliyo musunuz bunun içinde konu açmayı düşünmüştüm söz için erken mi diye ama az çok takip ettiğim için burayı herkesin erken diyeceğini biliyordum. gelen yorumlardan da etkilenmiyim diye vazgeçmiştim. Yeteri kadar duyuyorum şu sıralar etrafımdan çünkü. Ama gel gör ki bunları da her türlü duyucağım varmış.ben bile kadın halimle şuanki kariyerimi, istediğim yerde olmayışımı kendim sorun edip adam dengini ister diyorum.
adam hala öğrenci. ama yok emek yok bilmem ne. emek karın doyurmuyo. yarın öbür gün o bölümüyle iş bulamazsa ki kuvvetle muhtemel, sana biliyodun işine gelmiyosa evlenmeseydin der.
bir daha düşün derim. aşık olsan neyse ama başkasının mesajı kafa karıştırıyosa adanmışlık yoktur...
bitir demem, zamana bırak derim.Aslında biliyo musunuz bunun içinde konu açmayı düşünmüştüm söz için erken mi diye ama az çok takip ettiğim için burayı herkesin erken diyeceğini biliyordum. gelen yorumlardan da etkilenmiyim diye vazgeçmiştim. Yeteri kadar duyuyorum şu sıralar etrafımdan çünkü. Ama gel gör ki bunları da her türlü duyucağım varmış.
Ki haklılık payınız da çok yüksek biliyorum. Şu an tek bildiğim günün birinde çocuklarım olursa ondan olsun ona benzesinler istiyorum. O aşamaya nasıl gelicez hiç bilmiyorum tabi.
Neyse benim için uzun bi gece olucak anlaşılan
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?