sanırım seni en iyi anlayabileceklerden biride benim arkadaşım.. aahhh ahhh ben bu konudan dolayı çok dertliyim.benim eşimin ailesi ve benim ailem aynı şehirde biz ise ayrı bir şehirdeyiz. bu büyüklerianlamak inan çok zor bazen. ben doğumumu her ikii ailede istanbulda olduğu için orda yapmak istedim. kendi annemleelede konuştuğumda kızım hastaneden çıkıp önce onlara git ilk 10 gün onlarda kalırsın sonra bize geçersin ayıp olur yoksa dediler. bende kaynanamı aradım söyledim tamam dendi. doğum için istanbula gelincede ne olduysa kayınvalidem görümcem bak sen şimdi ameliyatlı olacaksın oturup kalkarken zorlanırsın bizim içiin bir problem yok nerde kalmak istersen orda yap doğumu önemli olan senin rahatın dediler. bende uça uça annemlerde kalmaya karar verdim toparlanıncada bir kaç gün gelir kalır sonrada evime dönerim dedim. ama doğum yaptım bana bunları söyleyen kişiler gitti bambaşka birileri geldi . doğum yapacaağım sabah dişim apse yaptı ama öyle böyle değil yüzüm tanınmayacak bir haldeydi inan diş ağrısından doğum ağrılarımı anlayamaz olmuştum hastaneden taburcu oldum ertesi gün dişçiye gittim apseyi indirmesi için yalvardım resmen. o da yeni doğum yaptığım için uyuşturmadan yapabileceğini söyledi ve nitekimde uyuşturmadan damağımı yarıp iltihabı akıttı tabi ben bu arada orayı bağırmaktan inlettim. hem sezeryan acılarım hemde diş sıkıntı beni bitirmiş durumdayken daha hastaneden çıkalı da bir gün olmuşken uzakta olan kaynım kayınvalidemlere geldiği için beni ayaklarına çağırdılar o kadar acım var dememe rağmen eşim gitmemi istedi. sen gidemezsen ben kızımı götüreyim dedi inanabiliyormusun. üç günlük bebek annesiz gidermi hiç başka bir yere. subat ayının başı nasıl kar kış kıyamet anlatamam. acım bir yanda gitme sebebimiz o kadar saçma soğukta düştük yollara keyifleri olsun diye. inan yediğim iğnelerden oturacak dermanım bile yoktu. halbuki eb dinlenmeye ihtiyacım olduğu o günlerde keyiflerini yaptık. bide demezmi bana ee kalmayacakmısın burda. eebe kadın sen demedin mi bana rahat ettiğin yerde ol kendi ailende daha rahat olursun diye şimdi niye döndün. ben oraya yerleşmişim herşeyimiz annemlerde her türlü ihtiyaç olacak malzemeler annemlerde yani eşyalrımızla dökülüp yayılmışız oaraya bütün bunlar iki gün içinmiydi.. ama niye etraftan birileri mutlaka bişeyler demiştir de ondan. sizmisiniz bunu bana yapan dedim ve döneceğimiz gün tek bir gece onlarda kaldım ve evime döndüm. ama olan bana oldu yine. her gün aradılar ne zman geleceksin dediler eşimi doldurup kavga ettirdiler ki eşim kendi evimizde uzakta yani bizden ama yettiler ordan. beni üzee üzee sütümün kesilmesine sebep oldular daha kırkım çıkmadan 20 günlük bebekle sırf onlarda kalmamak adına evime döndüm kendi ailem zaten yanıma gelebilecek şartlarda değillerdi kayınvalidemlerde gelmedi 20 günlük bir bebekle sütü kesilmiş lohusa halimle ve bambaşka biri olmuş olan eşimle evimde yapayanlız kalmama sebep oldular allahlarından bulsunlar ne diyeyim. sonra eşim düzeldi onlar unuttu ama ben kızıma veremediğim sütüm için hala ağlarım. yavrum mamayla büyüdü niye sırf egoları yüzünden. yaşananlar için çok geç artık ama ben burdan bir ders aldım ne olursa olsun bakanım bile olmasa eve kadın tutucam ama kesinlikle kendi evimde doğum yapıcam gelen gelsin ne kadar kalmak isterse kalsın umrumda değil. ama asla başkaları yüzünden üzülmeyeceğim ben onları üzeceğim çünkü herşeyden herkesten önemli benim evladım.. lütfen bu sözümü dikkate al sütün kesilmesin bu günlerini stresle boğuşarak değil bebişinle öpüsüp koklaşarak geçir kim ne derse desin umursama arkadaşım evladın için takma kimseyi eşini bilee...