- 1 Mayıs 2011
- 715
- 292
- 358
- Konu Sahibi Mutluluk_dukkani
-
- #1
Kızlar İçim içimi yiyor ve artık yazarak anlatmak istiyorum.Annemlere anlatamıyorum çünkü onlarında huzuru kaçar...
Şöyle başlayım. Eşimin ailesi küçük bir yerde oturuyor. Kasaba gibi bir yer.. Orada ki dedikoduları vs bilirsiniz Daha fazla olur. Ama ister rağbet edersiniz ister etmezsinz değil mi? İŞte benim kv ler rağbet eden insanlardan. yani sürekli o ne der bu ne der diyip isteklerini yaptırmak istiyorlar.
Doğumumu kendi ailemin yanında yapmak istedim. Hep buraya yakışır el ne der vs dediler. Yine tatlı dil konuşarak gittik eşimle. Ama giderken suratlarından düşen bin parçaydı.
Doğumu yaptım çıktım ameliyattan ... eşimiı teyzeleri arayıp sürekli kinayeli konuşmuşlar. sonra çocuğun doğum yeri bizim yanımız olsun nüfusa öyle geçirelim diye tutturmuşlar.Sanki ne olacaksa Düşünsenize ben yeni ameliyattan çıkmışım. ... Beni arayıp hayırlı olsun deyip kapattılar. Nasılsın bebek nasıl diye bile sormadılar. Öyle kırıldım öyle doldum ki sütüm bile az geldi yetmedi mamaya başladık..
Neyse eşimde çok kırıldı. Anlamyolar işte ne yapıyım dedi sürekli. Bu arada annem ve babamlarda huzursuzluk hissettiler ama ben sürekli aradılar konuştuk deyip atlatmak istedim üzülmesinler diye...
Çünkü bizim orada isteyen istediği yerde doğum yapar ki herkes kendi annsinin yanında daha rahat eder. Çünkü ameliyatlı birinin bakımı zor bişeydir.İsteklerim olur belki anneme daha rahat nazım geçer.
Neyse annemlerin yanındayken bi akşam(Doğumdan 4,5 gün sonra) babası eşimi arıyor artık ne dediyse eşimde snirlenip isyan ediyo yeter artık fln diye. 2 dakika sonra kayınbabam benim babamı arıyor. Alın işte oğlumuz sizin olsun biz şu kadar yıl baktık büyüttük ama boşaymış. Allah size bi oğlan verdi vs Babamın halini görecektiniz.. o kadar üzüldü ve sinirlendi ki adam yine de kayınbabama bey diye hitap ediyordu. O an nasıl ağlıyorum anlatamam eşimde dinlememi istemediği içn beni arka odaya gönderiyordu üzülmeyim diye Ama ben nasıl ağlıyorum babam da telefon da hadi bu kızın sütü kesilirse üzüntüden diyor o sırada Eşim de babam da tüm ailemde evde olan misafirlerde tanık oldular bu duruma... Hala o anlar gözümün önünden gitmiyor. O dakika bu insanlara rest çekip küsmeli miydim ?. Yoksa eşim için hala hiç bişey olmamış gibi davranıyorum yanlış mı yapıyorum BİLMİYORUM?
Neyse o dakika babam bir daha görüşmem diyerek kızdı.Ertesi gün kayınbabam babamı arayıp özür diler gibi yapmış. Babamda çok iyi niyetlidir.Olur böyle şeyler dedi ama dal kırıldı bir kere dedi.
Babam annem fln hepsi 1 hafta sonra gidin kızım onlar eşinin ailesi dediler.(daha kırkım falan çıkmamış,20 gün olmuş) Kabul ettim eşim için. Bu arada 2,3 kere ben aradım onları. Onlar aramadı beni hep eşimle konuştular. ben aradığımda da kv sanki ben isteğimle ameliyatı seçmişim gibi ben sana demedim normal ol diyip durdu... Anlatırken bile o kadar üzülüyorum ki içim sıkılıyo o derece...
Neyse 6 saatlik yolu küçücük bebekle gittik. Normal karşıladılar. Hiç bişey yok gibi. zaten yüzyüze glince bişey yok ne oluyosa görüşmeyince oluyo. Sürekli onların yanında olmamızı istiyolar. Sanki bizim hayatımız yok....
Her neyse bile bile hiç kalkmadım yerimden madem çağırdı baksın bana hastayım çünkü. Allah ehrşeyi görüyor yalan söylemem bir dediğimi iki etmediler. Ama ben olanları unutamadım unutamıyorum... Sürekli bizim ensemizde olmalarından sıkıldım. Hala hiç bişey yok gibi konuşuyorum gülüyorum ama artık içimde sevgi kalmadı...
Eşimde 1,2 ay sonra onlara bu konuda hak verdi. Kız çocuğu biraz da evini unutacak dedi. İnanamadım... Çünkü eşim çok anlayışlı biridir.
Ben de bir daha doğursam yine annemlerde doğururum. Hakkımı da onlara helal etmiyorum dedim.
Sizce nasıl davranmalıyım içim sızlıyo istemiyorum görüşmek bile. Sahte geliyorlar artık bana...Benimde öyle bir yapım var ki hiç bişey yok gibi davranabilirim unuttu zannedebilirler yani...
Dertleşmeye ihtiyacım vardı çünkü eşime anlatamıyorum yine mi o konu diye kızıp ailesine hak verebilir ve biz yeniden tartışalbiliriz...
Şöyle başlayım. Eşimin ailesi küçük bir yerde oturuyor. Kasaba gibi bir yer.. Orada ki dedikoduları vs bilirsiniz Daha fazla olur. Ama ister rağbet edersiniz ister etmezsinz değil mi? İŞte benim kv ler rağbet eden insanlardan. yani sürekli o ne der bu ne der diyip isteklerini yaptırmak istiyorlar.
Doğumumu kendi ailemin yanında yapmak istedim. Hep buraya yakışır el ne der vs dediler. Yine tatlı dil konuşarak gittik eşimle. Ama giderken suratlarından düşen bin parçaydı.
Doğumu yaptım çıktım ameliyattan ... eşimiı teyzeleri arayıp sürekli kinayeli konuşmuşlar. sonra çocuğun doğum yeri bizim yanımız olsun nüfusa öyle geçirelim diye tutturmuşlar.Sanki ne olacaksa Düşünsenize ben yeni ameliyattan çıkmışım. ... Beni arayıp hayırlı olsun deyip kapattılar. Nasılsın bebek nasıl diye bile sormadılar. Öyle kırıldım öyle doldum ki sütüm bile az geldi yetmedi mamaya başladık..
Neyse eşimde çok kırıldı. Anlamyolar işte ne yapıyım dedi sürekli. Bu arada annem ve babamlarda huzursuzluk hissettiler ama ben sürekli aradılar konuştuk deyip atlatmak istedim üzülmesinler diye...
Çünkü bizim orada isteyen istediği yerde doğum yapar ki herkes kendi annsinin yanında daha rahat eder. Çünkü ameliyatlı birinin bakımı zor bişeydir.İsteklerim olur belki anneme daha rahat nazım geçer.
Neyse annemlerin yanındayken bi akşam(Doğumdan 4,5 gün sonra) babası eşimi arıyor artık ne dediyse eşimde snirlenip isyan ediyo yeter artık fln diye. 2 dakika sonra kayınbabam benim babamı arıyor. Alın işte oğlumuz sizin olsun biz şu kadar yıl baktık büyüttük ama boşaymış. Allah size bi oğlan verdi vs Babamın halini görecektiniz.. o kadar üzüldü ve sinirlendi ki adam yine de kayınbabama bey diye hitap ediyordu. O an nasıl ağlıyorum anlatamam eşimde dinlememi istemediği içn beni arka odaya gönderiyordu üzülmeyim diye Ama ben nasıl ağlıyorum babam da telefon da hadi bu kızın sütü kesilirse üzüntüden diyor o sırada Eşim de babam da tüm ailemde evde olan misafirlerde tanık oldular bu duruma... Hala o anlar gözümün önünden gitmiyor. O dakika bu insanlara rest çekip küsmeli miydim ?. Yoksa eşim için hala hiç bişey olmamış gibi davranıyorum yanlış mı yapıyorum BİLMİYORUM?
Neyse o dakika babam bir daha görüşmem diyerek kızdı.Ertesi gün kayınbabam babamı arayıp özür diler gibi yapmış. Babamda çok iyi niyetlidir.Olur böyle şeyler dedi ama dal kırıldı bir kere dedi.
Babam annem fln hepsi 1 hafta sonra gidin kızım onlar eşinin ailesi dediler.(daha kırkım falan çıkmamış,20 gün olmuş) Kabul ettim eşim için. Bu arada 2,3 kere ben aradım onları. Onlar aramadı beni hep eşimle konuştular. ben aradığımda da kv sanki ben isteğimle ameliyatı seçmişim gibi ben sana demedim normal ol diyip durdu... Anlatırken bile o kadar üzülüyorum ki içim sıkılıyo o derece...
Neyse 6 saatlik yolu küçücük bebekle gittik. Normal karşıladılar. Hiç bişey yok gibi. zaten yüzyüze glince bişey yok ne oluyosa görüşmeyince oluyo. Sürekli onların yanında olmamızı istiyolar. Sanki bizim hayatımız yok....
Her neyse bile bile hiç kalkmadım yerimden madem çağırdı baksın bana hastayım çünkü. Allah ehrşeyi görüyor yalan söylemem bir dediğimi iki etmediler. Ama ben olanları unutamadım unutamıyorum... Sürekli bizim ensemizde olmalarından sıkıldım. Hala hiç bişey yok gibi konuşuyorum gülüyorum ama artık içimde sevgi kalmadı...
Eşimde 1,2 ay sonra onlara bu konuda hak verdi. Kız çocuğu biraz da evini unutacak dedi. İnanamadım... Çünkü eşim çok anlayışlı biridir.
Ben de bir daha doğursam yine annemlerde doğururum. Hakkımı da onlara helal etmiyorum dedim.
Sizce nasıl davranmalıyım içim sızlıyo istemiyorum görüşmek bile. Sahte geliyorlar artık bana...Benimde öyle bir yapım var ki hiç bişey yok gibi davranabilirim unuttu zannedebilirler yani...
Dertleşmeye ihtiyacım vardı çünkü eşime anlatamıyorum yine mi o konu diye kızıp ailesine hak verebilir ve biz yeniden tartışalbiliriz...