bir de cebime doğumda okunacak dua var ama unutmuşum onu okumayı:)))) bir yandan kanama da var saat 9da has.deydik dr u aramamıştım nasılsa çağırdı diye... eşim arabayı park ederken biz annemle indik belli etmemeye çalışarak annemin kolunda yürüyorum ama bir an çökecek gibi oluyorum sonra gene yürüyorum başarabilirsin diyorum kendime sürekli. ne var ki bunda altı üstü doğum. herkes doğuruyor diyorum. merdivenleri çıkıyoruz güvenlik görevlisi bayan hemen anlıyor araba ister misiniz diyor ama kk da okuduklarım geliyor aklıma yürümek iyidir diyorum yok koluma girseniz yeterli diyorum ağır ağır bekleyen hastaların arasından geçip muayenehaneye gidiyoruz hemşire beni görünce bir azarlıyor:) nerde kaldın nasıl bekledin bu kadar diyor... beni hemen arabayla odaya yolluyor amaan nst bağlıyorlar ne gıcık hiç sevmdim nst denen şeyi zaten. eşim gelmiş şaşkın bakınıyor annem canın çok mu acıyor diyor yok diyorum dayanabilirim dr geliyor herkes çıkıyor eyvah diyorum o malum muayene gülümsüyorum derin bir nefes alıyorum yok ya korkutğum kadar değilmiş dr eve doğum başlamış diyor allahım titriyorum korkudan:) hemen çevremi hemşireler sarıyor biri önlük giydiriyor annemle eşim gelmiş kendimi sandalyede buluyorum eşime amaaan dikkat annemin tansiyonu var ölçtür arada diyorum ne bileyim benm hesabıma göre doğum anca akşama olur daha sancı odasında durmaaycak mıyım dayanılamz sancılar çekmeyecek miyim ıkınma hissim artıyor ama tutuyorum kendimi bi bakıyorum doğumhanedeyim dr gelen dek ebelerle çene çalıyoruz:) akşama olur mu doğum diyorum gülüyorlar ay ne akşamı biz bebeğin başına dokunabiliyoruz az sonra doğar diyorlar ay ben korkuyorum diyorum dr geliyor telaşlandırdın bizi sabah sabah diyor gülüyor konuşa konuşa doğuruyorum:) bana ödül olarka güzel bir kahvaltı gönderiyor 9da hast.deyim 9 55 te yaramaz doğuyor ben de 15 dk sonra odama çıkıyorum dikişler bitiyor oğlan içerde aranıp duruyor:) sonrası masal gibielifce, valla bilmiyorum ne kadar etkili ama hamişken her gün 1,5-2 km yürüdüm yavaş yavaş ve kendimi kötü hissettiğim an geri dönmek kaydıyla... ayrıca dr.un verdiği egzersizleri yaptım. annem sancılanıp da hast.ye çıkarken fatma anamızın otunu suya koymuş geldiğimizde açılmıştı onun da sancıları artırıp açılmayı kolaylaştırdığına inanılıyor ya. doğumdan bir gün önce sabaha karşı annemler geldi (beklediğimden 13 gün erken doğurdum da) onlar o gün yol yorgunu diye ben yemek yaptım ütü yaptım çamaşır yıkayıp astım (eğilip kalkmak ne kadar zor son günler bilen bilir) sonra hazır annem gelmşken doğuma da daha varken bari oğluma bir yelek öreyim dedim başladım oturduğumda fark ettim ki benim belim ağrıyor Allah Allah yoruldum ondan heralde dedim konduramıyor insan bir türlü. gece herkes yattı eşimle tv izlerken bir akıntı hissettim bi baktım nişan gelmiş salona gidip gülerek heyecanla ay benm nişanım geldi galba dedim eşim de anneni uyandır sor dedi uyandırdım annem sakin olmaya çalıştı sancın var mı dedi ya belim ağrıyor ama o sancı mı ne bileyim ben? hafif sanki dedim dr u ara dedi aradım dr da sordu siz sorunca ne sancı kaldı ne bir şey dedim bak kaç olursa olsun sancın olursa ara olmazsa bile sabah 9da hast de ol dedi tamam dedim banyoya girdim sıcacık suyla son duşumu aldım abdest aldım temizlendim sıcak su bir iyi geliyor ki ağrılara sormayın sabaha kadar kalabilirdim o suda:) sonra yatalım dedik nolur nolmaz sabah 8de annem çayı koymuştu ki ben yapmam belki sezeryane alınırsam belli mi olur diyordum ki suyum geldi çayın altını kapatıp düşündük okul açılmamış ben ilçedeyim hast.de ilde bir saat birajlı ve bozuk bir yol var ben mdr yard.nı aradım okulu açtırdım sevk almaya gittik eşimle annem de son hazırlıkları yapıyor evde, ben arabada beklerken sancıları hissetmye başladım ama sancıdan ziyade kasıklarımda bir baskı var. sonra ilçedeki hast.ye gittik sevk yaptırmaya o da tamam olunca annemi alıp yola çıktık:) eşim hızlı gidiyor ama her viraj dönüşte ben ah dememeye çalışıyorum sürekli dua okuyorum felak nas ayetel kürsi bir de şükür geliyor oğlum diyorum bebeği olmayanlara dua ediyorum ve müthiş korkuyorum ne olacak bilemiyorum teknik tamam da pratik yok
Allah herkese nasip etsin bundan daha da kolayını.
elifce, valla bilmiyorum ne kadar etkili ama hamişken her gün 1,5-2 km yürüdüm yavaş yavaş ve kendimi kötü hissettiğim an geri dönmek kaydıyla... ayrıca dr.un verdiği egzersizleri yaptım. annem sancılanıp da hast.ye çıkarken fatma anamızın otunu suya koymuş geldiğimizde açılmıştı onun da sancıları artırıp açılmayı kolaylaştırdığına inanılıyor ya. doğumdan bir gün önce sabaha karşı annemler geldi (beklediğimden 13 gün erken doğurdum da) onlar o gün yol yorgunu diye ben yemek yaptım ütü yaptım çamaşır yıkayıp astım (eğilip kalkmak ne kadar zor son günler bilen bilir) sonra hazır annem gelmşken doğuma da daha varken bari oğluma bir yelek öreyim dedim başladım oturduğumda fark ettim ki benim belim ağrıyor Allah Allah yoruldum ondan heralde dedim konduramıyor insan bir türlü. gece herkes yattı eşimle tv izlerken bir akıntı hissettim bi baktım nişan gelmiş salona gidip gülerek heyecanla ay benm nişanım geldi galba dedim eşim de anneni uyandır sor dedi uyandırdım annem sakin olmaya çalıştı sancın var mı dedi ya belim ağrıyor ama o sancı mı ne bileyim ben? hafif sanki dedim dr u ara dedi aradım dr da sordu siz sorunca ne sancı kaldı ne bir şey dedim bak kaç olursa olsun sancın olursa ara olmazsa bile sabah 9da hast de ol dedi tamam dedim banyoya girdim sıcacık suyla son duşumu aldım abdest aldım temizlendim sıcak su bir iyi geliyor ki ağrılara sormayın sabaha kadar kalabilirdim o suda:) sonra yatalım dedik nolur nolmaz sabah 8de annem çayı koymuştu ki ben yapmam belki sezeryane alınırsam belli mi olur diyordum ki suyum geldi çayın altını kapatıp düşündük okul açılmamış ben ilçedeyim hast.de ilde bir saat birajlı ve bozuk bir yol var ben mdr yard.nı aradım okulu açtırdım sevk almaya gittik eşimle annem de son hazırlıkları yapıyor evde, ben arabada beklerken sancıları hissetmye başladım ama sancıdan ziyade kasıklarımda bir baskı var. sonra ilçedeki hast.ye gittik sevk yaptırmaya o da tamam olunca annemi alıp yola çıktık:) eşim hızlı gidiyor ama her viraj dönüşte ben ah dememeye çalışıyorum sürekli dua okuyorum felak nas ayetel kürsi bir de şükür geliyor oğlum diyorum bebeği olmayanlara dua ediyorum ve müthiş korkuyorum ne olacak bilemiyorum teknik tamam da pratik yok
Allah herkese nasip etsin bundan daha da kolayını.
korkmayın cnm o kadar abartılacak bir şey değil.
elifce, valla bilmiyorum ne kadar etkili ama hamişken her gün 1,5-2 km yürüdüm yavaş yavaş ve kendimi kötü hissettiğim an geri dönmek kaydıyla... ayrıca dr.un verdiği egzersizleri yaptım. annem sancılanıp da hast.ye çıkarken fatma anamızın otunu suya koymuş geldiğimizde açılmıştı onun da sancıları artırıp açılmayı kolaylaştırdığına inanılıyor ya. doğumdan bir gün önce sabaha karşı annemler geldi (beklediğimden 13 gün erken doğurdum da) onlar o gün yol yorgunu diye ben yemek yaptım ütü yaptım çamaşır yıkayıp astım (eğilip kalkmak ne kadar zor son günler bilen bilir) sonra hazır annem gelmşken doğuma da daha varken bari oğluma bir yelek öreyim dedim başladım oturduğumda fark ettim ki benim belim ağrıyor Allah Allah yoruldum ondan heralde dedim konduramıyor insan bir türlü. gece herkes yattı eşimle tv izlerken bir akıntı hissettim bi baktım nişan gelmiş salona gidip gülerek heyecanla ay benm nişanım geldi galba dedim eşim de anneni uyandır sor dedi uyandırdım annem sakin olmaya çalıştı sancın var mı dedi ya belim ağrıyor ama o sancı mı ne bileyim ben? hafif sanki dedim dr u ara dedi aradım dr da sordu siz sorunca ne sancı kaldı ne bir şey dedim bak kaç olursa olsun sancın olursa ara olmazsa bile sabah 9da hast de ol dedi tamam dedim banyoya girdim sıcacık suyla son duşumu aldım abdest aldım temizlendim sıcak su bir iyi geliyor ki ağrılara sormayın sabaha kadar kalabilirdim o suda:) sonra yatalım dedik nolur nolmaz sabah 8de annem çayı koymuştu ki ben yapmam belki sezeryane alınırsam belli mi olur diyordum ki suyum geldi çayın altını kapatıp düşündük okul açılmamış ben ilçedeyim hast.de ilde bir saat birajlı ve bozuk bir yol var ben mdr yard.nı aradım okulu açtırdım sevk almaya gittik eşimle annem de son hazırlıkları yapıyor evde, ben arabada beklerken sancıları hissetmye başladım ama sancıdan ziyade kasıklarımda bir baskı var. sonra ilçedeki hast.ye gittik sevk yaptırmaya o da tamam olunca annemi alıp yola çıktık:) eşim hızlı gidiyor ama her viraj dönüşte ben ah dememeye çalışıyorum sürekli dua okuyorum felak nas ayetel kürsi bir de şükür geliyor oğlum diyorum bebeği olmayanlara dua ediyorum ve müthiş korkuyorum ne olacak bilemiyorum teknik tamam da pratik yok
Allah herkese nasip etsin bundan daha da kolayını.
