Normal doğum yapmış bayanlar samimi olalım lütfen

kotanjant .!.:

bişey diyeyim mi bebeğinizi kucağınıza aldıktan sonra diyorsun ki bana ne olduysa oldu bebeğim sağlıklı ya gerisi önemli değil. doğum sonrası sıkıntı yaşayan ameliyatlar olmak zorunda kalan kadınlar da eminim bunu diyorlardır. bebeğim olana kadar anlamazdım bu hissiyatı, hani bunu diyen birini görsem ne kadar da abartılı konuşuyor derdim.
sezeryana karar vermiş olmanıza rağmen, içinizde bir normal doğum isteği olabilir mi, normal doğuma cesaretlendirilmek , hastanede gördüğünüz korkutucu vakalardan sonra güzel örnekler görerek korkularınızı aşmak istiyorsunuz belki de
hemşire imişsiniz, sizin mesleğiniz bizden daha iyi bilirsiniz, sezeryan hayat kurtarıcıdır ancak neticede bir ameliyattır. normal doğumun doğum sonrası sıkıntıları varsa sezeryanda da illaki vardır. kadın vücudu sanki buna programlı gibi, doğum yaparken hayret ettim kendime, vücudum neyi nasıl yapacağını çok iyi biliyor beni yönlendiriyordu, bilinçsizce kendimi rahatlatacak hareketler yaptım, doğum anında bilinçsizce ıkınmaya başladım. kimsenin beni yönlendirmesine ihtiyacım yoktu.
eğer bir sağlık sıkıntınız oluşmazsa normal doğumu deneyimlemenizi tavsiye ederim
sezeryana da karar verseniz, normal doğum da yapsanız sonuçta bebeğinize kavuşacaksınız, sağlıkla dünyaya gelsin inşallah

Genişletmek için tıkla...

Topitikk .!.:

Haklısınız cok teşekkür ederim zaman ayırıp yazdığınız için :) tabiki bunları biliyorum sayısız sezaryene girdim doğal olmadığını biliyorum gözü karayımdır ağrı acı değil korkum zaten sonrasında pişman olmamak bakalım hakkımısda hayırlısı olsun inşaallah

Haklısınız cok teşekkür ederim zaman ayırıp yazdığınız için :) tabiki bunları biliyorum sayısız sezaryene girdim doğal olmadığını biliyorum gözü karayımdır ağrı acı değil korkum zaten sonrasında pişman olmamak bakalım hakkımısda hayırlısı olsun inşallah ve itiraf edeyim başka konularda da açtım bunu benim içimde o bahsettiğiniz his yok ne bileyim çok bencil düşünüyorum doğumdan sonra herşey kötü olacak ve pişman olacağım gibi geliyor kendime bile bunu itiraf edemiyorum ama öyle.. Aslında isteyerek hatta kısa bir tedavi görerek oldu ama bilmiyorum tek inanmak istediğim şey hormonal ve gecici olması böyle doğum hikayelerini okuyorum millet neler yazıyor hergün bebeğiyle konuşanlar odasını hazırlayanlar bende hiç öyle bişey yok eşim gecen fark etti sen hiç konuşmuyorsun onunla yazık diye bilmiyorum suan tek hissettiğim inek gibi olduğum zaten balık etli olan ben koca göbekli ve D kalıp kullanırken artık ona bile sığmaz oldum öyle :/

Genişletmek için tıkla...

kotanjant .!.:

duyguların bana çok tanıdık
ben yanlışlıkla hamile kaldım
inan hamile kaldığımı öğrendiğim hafta boyunca ağladım ben bu çocuğu istemem diye , ben bakamam dedim, daha hayatımı yaşayamadım dedim , borçluyuz dedim. uykuyu çok severim ben artık uyuyamıcam , çocukları gürültüsünü hiç sevmem ben nasıl sevicem bu çocuğu dedim ben daha kucağıma hiç bebek almadım, dedim de dedim ağladım da ağladım
hamileliğim boyunca da aynı duygulardaydım, ben bakamam tüm hayatım bitti mahvoldum modunda gezdim
hiç bir şeye heves etmedim, bir iğne bile almadım bebeğime içimden gelmedi
8. ayda annemin zoruyla alışverişe çıktım, annem aldı herşeyini, doğuma yakın yıkadı ütüledi çantamı hazırladı, bunları yapmak bile içimden gelmedi
eşime bile itiraf edemedim, ben karnımdaki çocuğa karşı hiçbirşey hissetmiyorum diyemedim. hep düşündüm ya hiç sevemezsem diye. birde bu çocuğu sevmiyorum yazık ona keşke ben gibi bir annesi olmasaydı diye vicdan azaplarından mahvoldum.
ayy yazdıkça utanıyorum, yazacak çok şey varda çok uzun oldu. kısacası hamilelikte gerçekten depresyon geçirmişim.
doğum nişanım geldi sancılarım başladı, dua ediyorum Allahım nolur bir gece daha uyuyayım da sonra doğum yapayım diye.
sonra bebeğim doğdu, sanki onlarca bebek bakmışım gibi, ne zaman ne yapmam gerektiğini içgüdüsel olarak bildiğimi fark ettim. 24 saat uyusa hala uykuya doymayan ben, 3 saatte bir uyanmaktan hiç etkilenmez oldum. sütüm gelsin, bebek kilo alsın , üşümesin falan filan derken , bir baktım ben bu bebeği kendi canımdan çok seviyorum, tüm korkularım yersizmiş. hala diyorum ki ben bir insanı nasıl bu kadar sevebilirmişim, benim kalbim ne kadar da büyükmüş.
ay çok uzun oldu kusura bakmayın, ama benim etrafımda hep sevgi pıtırcığı anne adayları vardı. kimseye derdimi anlatamadım, kimse de bana bu tarz şeyler yaşayan kadınların olduğundan bahsetmedi sanki hamile kalan kişi mutluluktan uçmalıymış falan gibi bir baskı oldu bende, bu beni iyice depresyona soktu. o yüzden size yardımcı olmak istedim

Genişletmek için tıkla...

kotanjant .!.:

yalnız kilo konusu bende de çok fena
30 kilo aldım hamilelikte , doğumda 10 kilo gitti gerisi yadigar kaldı, hala da vermek için çaba sarfetmiyorum

Genişletmek için tıkla...

ariyana .!.:

bende inan hic kitle mitle sertlik bisey kalmadi cok sukur.
kesi yapilan yerde hic sikintim yok Allah`a sukur,zaten yeri filan belli degil..doktorum saglam dikmis,lohusaliktan sonra abartmiyorum sanki ilk defa cinsel deneyim yasayacak gibi sIkIydi o bolge.esim baya bi dalgasini gecmisti

burda iste doktorun mahareti isin icine giriyor,benim doktorum cok ovulen bi kadindi,minnacik boyuyla valla panter gibi dogum yaptirdi

dogumdan sonra oraya bol bol soguk su tutmami soylemisti doktor,bende dedigini yaptim,cok sukur hic sorun yasamadim da.
4 ikinmada cikti disari oglum,kesisiz 3 kere denedik,kesiyi attigi gibi cikti disari.bi tur kordona dolanmis ondan biraz zorlanmis ama kesiyle yer acilinca pit diye cikti disari
dikislerim atilirkende doktorumla baya muhabbet ettim guldum filan,epiduralin sayesinde dikis atildigini hic hissetmedim zaten,ertesi gun azcik sizlama oldu 1 haftaya biseyim kalmadi.
suni sancinin verdigi aciyla beni sezeryana alin diye yerlere kapandim ama Allahtan beni dinlememisler ve dogumum normal olmus,ben cok memnunum..Aklima o bagirislarim geldikce Allahim affet,bidahaki dogumumu da normal olmasini nasip et diyip af dliyorum
inanilmaz bi deneyim..oglum 2 yasina geldi gozlerim hala doluyor hatirladikca..

Genişletmek için tıkla...

kotanjant .!.:

duyguların bana çok tanıdık
ben yanlışlıkla hamile kaldım
inan hamile kaldığımı öğrendiğim hafta boyunca ağladım ben bu çocuğu istemem diye , ben bakamam dedim, daha hayatımı yaşayamadım dedim , borçluyuz dedim. uykuyu çok severim ben artık uyuyamıcam , çocukları gürültüsünü hiç sevmem ben nasıl sevicem bu çocuğu dedim ben daha kucağıma hiç bebek almadım, dedim de dedim ağladım da ağladım
hamileliğim boyunca da aynı duygulardaydım, ben bakamam tüm hayatım bitti mahvoldum modunda gezdim
hiç bir şeye heves etmedim, bir iğne bile almadım bebeğime içimden gelmedi
8. ayda annemin zoruyla alışverişe çıktım, annem aldı herşeyini, doğuma yakın yıkadı ütüledi çantamı hazırladı, bunları yapmak bile içimden gelmedi
eşime bile itiraf edemedim, ben karnımdaki çocuğa karşı hiçbirşey hissetmiyorum diyemedim. hep düşündüm ya hiç sevemezsem diye. birde bu çocuğu sevmiyorum yazık ona keşke ben gibi bir annesi olmasaydı diye vicdan azaplarından mahvoldum.
ayy yazdıkça utanıyorum, yazacak çok şey varda çok uzun oldu. kısacası hamilelikte gerçekten depresyon geçirmişim.
doğum nişanım geldi sancılarım başladı, dua ediyorum Allahım nolur bir gece daha uyuyayım da sonra doğum yapayım diye.
sonra bebeğim doğdu, sanki onlarca bebek bakmışım gibi, ne zaman ne yapmam gerektiğini içgüdüsel olarak bildiğimi fark ettim. 24 saat uyusa hala uykuya doymayan ben, 3 saatte bir uyanmaktan hiç etkilenmez oldum. sütüm gelsin, bebek kilo alsın , üşümesin falan filan derken , bir baktım ben bu bebeği kendi canımdan çok seviyorum, tüm korkularım yersizmiş. hala diyorum ki ben bir insanı nasıl bu kadar sevebilirmişim, benim kalbim ne kadar da büyükmüş.
ay çok uzun oldu kusura bakmayın, ama benim etrafımda hep sevgi pıtırcığı anne adayları vardı. kimseye derdimi anlatamadım, kimse de bana bu tarz şeyler yaşayan kadınların olduğundan bahsetmedi sanki hamile kalan kişi mutluluktan uçmalıymış falan gibi bir baskı oldu bende, bu beni iyice depresyona soktu. o yüzden size yardımcı olmak istedim

Genişletmek için tıkla...

Topitikk .!.:

Çok teşekkür ederim inanın aynı şeyler ben bebek bakımı konusunda bilgiliyimdir ama uyku bebek sevmeme duygular herşey aynı bide ailemle görüşmüyorum onu düşünüyorum ağırıma gidiyor anne de olsan evladını silebiliyorsun demekki diyorum eşimle çok özel bir ilişkimiz var şükürler olsun ailesi ailem oldu cok yardımcı ama kendi ailemle bile böyle olunuyorsa ne bileyim diyorum bunları dusundükce ne heves ne heyecan hiç birşey kalmıyor ne bileyim ya tabi bunları paylaşacak kimse de yok bende okuyup dururdum burayı uye olayım dedim hem yardımcı olacagım konular olur hem paylaşmış olurum öyle işte

Genişletmek için tıkla...

perikanadi .!.:

Ne kadar şeffaf ne kadar güzel anlatmışsın gözlerim doldu... Rabbim esirgesin yavrunu..

Genişletmek için tıkla...

kotanjant .!.:

her kadın da anne olamıyor ki işte, yada zamanla mı kaybediyorlar annelik duygusunu acaba. ben artık sokakta aç bir kedi görsem annelik içgüdüsüyle hareket ediyorum. sen ailenle problem yaşadığın için, normalden daha mükemmel ve hassas bir anne olacaksın bana inan.
çocuğunu büyütürken, kendi çocukluğun bir yerlerden hortluyor. hatırlamadığın anıların canlanıyor. ben mesela oğlumla oyun oynuyoruz, bir bakışını yakalıyorum oğlumun. hop geçmişte bir anıma gidiyorum, annem böyle yapmıştı bana ben oğluma asla yapmayacağım diyorum. yada mesela eşimle tartışacak gibi oluyoruz, hop başka bir anıya gidiyorum, ben oğluma bunu yaşatmayacağım diyorum ve kendimi frenliyorum.
allah razı olsun eşinden de ailesinden de , ne kadar şanslısın sana aile olmuşlar.

Genişletmek için tıkla...

Topitikk .!.:

bilmiyorum haklısın galiba şimdideninsan geriye gidiyor ama nasıl olacak bi fikrimde yok acıkcası ne yapacağımı bilmiyorum kader ne getirirse diyorum

Genişletmek için tıkla...

benfourleafclover .!.:

Ayy oyle anlatmissin ya bende duygulandim. Ayni seyleri yasadim hemen hemen bende sunni sanciyla dogurdum . Sezeryana alin artik diye bagirdim en son ki kolay oldu dogjmum ona ragmen oyle dedim. Artik bebegim geliyodu alamazlardi tabi iyikide almamislar . Simdi sukrediyorum hep. Ikinci dogumumda normal oldu gene sunni sanciyla dogurdum o kadar rahat dogurdumki cok sukur simdi sen anlatinca aglayasim geldi

Genişletmek için tıkla...

ariyana .!.:

canim benim
insallah Allah ikinci dogumu nasip ederse,saglikla normal dogum nasip etsin bana da..gokgurultusu simsek cakmasi gibi,sarsarak gelse de gelip geciyor

Genişletmek için tıkla...

benfourleafclover .!.:

Ins. Canim. En guzeli normal dogum .dogurana kadar aci ceksende coxuk ciktigi gibi rahatliyosun ondan sonrasi kolay oluyor .en onemlisi hemen emzirebiliyorsun. Allah gonlune gore versin .

Genişletmek için tıkla...

Topitikk .!.:

inşallah hepimiz için .. çok teşekkür ederim:)

Genişletmek için tıkla...