Selamlar herkese..
Şimdi bazı sorularım var kafamda arkadaşlar ve sizlerdende fikir almak istedim.
Lohusalık döneminde çoğumuzun yanında annesi veya bir yakını kalıyor.En az bi hafta on gün gibi..
Benimde annem kalacak bi hafta on gün gibi bir süre.Çünkü daha sonrasını ben hallederim gibi geliyor.
Fakat korktuğum şu;sabırsız ve tahammülsüzüm itiraf etmeliyim ki..
Annem ise uyarmama rağmen birşeyleri görmezden gelip,kızdığım şeyi önemsemeyen ve tekrarlayan bir insan sağolsun.
Diyeceksiniz ki,'bi hafta on gün sabret'
Sabretmek ne kelime başım gözüm üstüne ama dediğim gibi uyarsamda bazı sinir olduğum şeyleri tekrarlıyor malesef.
İnanır mısınız bana 'soğuk su içme bebeği üşütürsün,pervanede durma bebeği üşütürsün..'gibi bir sürü eski usül uyarmalarda bulunmuşluğu var ve beni deli etmeye yetiyor bu sözler.
Lohusalığımı bir gün,iki gün bile olsa bu tür laflarla zehir etmek istemiyorum..Keşke anlaşabilsekte bir ay aynı evde yaşasak..Şimdiden stres oldum inanın.Uyarıcağım son zamanlarda.Umarım işe yarar.Annem aslında böyle eski görüşlü falan değil,ama onların zamanında kafalarına yerleştirilmiş zır cahil şeyleri bana aktarmasına deli oluyorum.
Normalde gün görmüş,nerde ne diyeceğini çok iyi bilen bir kadın..
Mesela yatak odamdayken kapı açık dinlenirim,eşimde gelir yanıma sever karnımı yada konuşuruz..Annem ise 'girebilir miyim' der ve girer içeri.
Ev küçük zaten,bu yüzden sıkılıyorum çok..Ne olur biraz mesafe olsa aynı evin içinde değil mi?
Şimdi Allah ın izni ile doğumdan sonra kızımı emzirmeye çalışırken tek olmak isterim eşim dışında.
Söyleyeceğim 'rahat deneyeyim,rahat emzirmeye çalışayım anne' diye.Utanıyorum emziremem ki annemin yanında.
Bunları hem dertleşmek adına,hemde benim durumumda olan var mı diye biraz merak ettiğimden paylaşmak istedim.
Anneleriniz böyle eski usül laflar sunuyor mu size arkadaşlar?Tahammül durumunuz nasıl?
Emzirirken annenizden çekindiğiniz oldu mu?
Umarım sıkıntı yaşayan olmamıştır tabi..
Annemle olan sıkıntım normal mi,değil mi?
Şimdi bazı sorularım var kafamda arkadaşlar ve sizlerdende fikir almak istedim.
Lohusalık döneminde çoğumuzun yanında annesi veya bir yakını kalıyor.En az bi hafta on gün gibi..
Benimde annem kalacak bi hafta on gün gibi bir süre.Çünkü daha sonrasını ben hallederim gibi geliyor.
Fakat korktuğum şu;sabırsız ve tahammülsüzüm itiraf etmeliyim ki..
Annem ise uyarmama rağmen birşeyleri görmezden gelip,kızdığım şeyi önemsemeyen ve tekrarlayan bir insan sağolsun.
Diyeceksiniz ki,'bi hafta on gün sabret'
Sabretmek ne kelime başım gözüm üstüne ama dediğim gibi uyarsamda bazı sinir olduğum şeyleri tekrarlıyor malesef.
İnanır mısınız bana 'soğuk su içme bebeği üşütürsün,pervanede durma bebeği üşütürsün..'gibi bir sürü eski usül uyarmalarda bulunmuşluğu var ve beni deli etmeye yetiyor bu sözler.
Lohusalığımı bir gün,iki gün bile olsa bu tür laflarla zehir etmek istemiyorum..Keşke anlaşabilsekte bir ay aynı evde yaşasak..Şimdiden stres oldum inanın.Uyarıcağım son zamanlarda.Umarım işe yarar.Annem aslında böyle eski görüşlü falan değil,ama onların zamanında kafalarına yerleştirilmiş zır cahil şeyleri bana aktarmasına deli oluyorum.
Normalde gün görmüş,nerde ne diyeceğini çok iyi bilen bir kadın..
Mesela yatak odamdayken kapı açık dinlenirim,eşimde gelir yanıma sever karnımı yada konuşuruz..Annem ise 'girebilir miyim' der ve girer içeri.
Ev küçük zaten,bu yüzden sıkılıyorum çok..Ne olur biraz mesafe olsa aynı evin içinde değil mi?
Şimdi Allah ın izni ile doğumdan sonra kızımı emzirmeye çalışırken tek olmak isterim eşim dışında.
Söyleyeceğim 'rahat deneyeyim,rahat emzirmeye çalışayım anne' diye.Utanıyorum emziremem ki annemin yanında.
Bunları hem dertleşmek adına,hemde benim durumumda olan var mı diye biraz merak ettiğimden paylaşmak istedim.
Anneleriniz böyle eski usül laflar sunuyor mu size arkadaşlar?Tahammül durumunuz nasıl?
Emzirirken annenizden çekindiğiniz oldu mu?
Umarım sıkıntı yaşayan olmamıştır tabi..
Annemle olan sıkıntım normal mi,değil mi?
