• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

O benim bebeğim :(

Lohusayken insan çok hassas oluyor ve herşey batıyor cidden. Ben sizin bu yaşadıklarınızı kendi annemle yaşamıştım hatta biraz kırıcı olmuştum anneme karşı. Şimdi yaptığım düşüncelerim bana bile komik geliyor. Alsın kucağına nolcaktı sanki onunda ilk torunuydu sonuçta. Geçer bu hassasiyetiniz merak etmeyin. Birde istiyosunuzki hem kalsın bir ay işimi gücümü yapsın hem etliye sütlüye karışmasın. Malesef öyle bi dünya yok.
 
Arkadaşlar ben bir ay önce doğum yaptım ve dünya tatlısı bi oğlum oldu. Sezaryen olduğum içinde kavinvalidem bizimle kalmaya başladı. Bana yardım ediyo hem ev işlerinde hemde çocukta herşey yolunda ama benim tek sıkıntım benim çocuğumu benden kiskanmasi. Elimden çekip alması ay onu yapma bunu yapma demesi. Bide çocuğu annesinin diye sevmesi. Babane olmayı kabullenmedi galiba ama o çocuğun bi tane annesi var oda benim. O kadar sinir oluyorum ki anlatamam. Ama kadını kırmakta istemiyorum. Kırmadan nasıl soylicem ben bunu yardım edin. 1 aydır kafayı yicem yoksa
Elbette o sizin bebeğiniz, sizden kıskanmıyordur, sinirlenmenizi gerektirecek bir durum yok ortada, büyüklerin çoğu karışır, bunu neredeyse hepimiz yaşadık, benimde annem onu yedirme bunu yapma derdi, annemiz söyleyince susuyor, kayınvalide söyleyince kızıyoruz.
Zaten gidecektir, ki 1 ay kalması gerekmiyordu, ikiz, üçüz Bebek olsa amenna lakin tek bir Bebek'le siz ilgilenebilir, evinizin işlerini ağır şeyler kaldırmadan, silkeleme yapmadan yapabilirsiniz.
 
Artık gitsin ki siz de düzen kurun

Ama annem vs demekle bir şey olmaz

İstemediğin zaman da verme ve net ol vermem de
 
gelip de bakmak zorunda değil kv hemde 1 ay
kadın iyilik yapmış gelmiş bakıyor belki siz istemediniz bilmiyorum

yalnız kucağınızdan alırken müsaade etmeyin
anne dursun koynumda özlüyorum çocuğumu gibi şeyler söyleyin
lohusalık.. ondan hassassınız geçecek
 
Arkadaşlar ben bir ay önce doğum yaptım ve dünya tatlısı bi oğlum oldu. Sezaryen olduğum içinde kavinvalidem bizimle kalmaya başladı. Bana yardım ediyo hem ev işlerinde hemde çocukta herşey yolunda ama benim tek sıkıntım benim çocuğumu benden kiskanmasi. Elimden çekip alması ay onu yapma bunu yapma demesi. Bide çocuğu annesinin diye sevmesi. Babane olmayı kabullenmedi galiba ama o çocuğun bi tane annesi var oda benim. O kadar sinir oluyorum ki anlatamam. Ama kadını kırmakta istemiyorum. Kırmadan nasıl soylicem ben bunu yardım edin. 1 aydır kafayı yicem yoksa

evine postala
artık kendin bak eğer çalışmıyorsan
 
Sakin olun suan lohusasiniz logusalikta hassasiyet cok yuksek oluyor dogru anladiginiza emin olun gercekten sizi kiskaniyor mu yoksa oda babaanne olmanin heyecaniyla ne yapicagini sasiriyor mu
 
Bu konu da size kendimden örnek vereyim...

Kv iki oğlan üstüne hep bi kızı olsun istemiş, olmamış, kız torunu olunca deliye döndü. O kadar hevesliydi ki işten öğle aralarında bile çıkıp koşa koşa bize gelir kızımı sevmek isterdi. Şöyle tahmin ediyorum ki kızım ne zaman anne kokusundan kopsa kendini onun kucağında bulduğu hatta ağladığı halde yine de bana ulaşamadığı için babaanneyi resmen mimledi.. Onu ne zaman görse ağlamaya başladı, onlar evden gidene kadar susmak bilmezdi. Ama kabak bize patladı. Kızımla siyam ikizi gibi yapışık geziyoruz, çok zorlanıyorum. Bırakın başkalarına da alışsın. Sadece anneye düşkün çocuk çok ama çok zor oluyor.
 
Bana öyle geliyorki,kadınların ileyen yaşlarına geldiklerindr anneliğin o ilk dönemlerindeki duygularına duyduğu özlem duygusu ile torunlarıyla bu hasreti giterme cabasına giriyolar galiba...
Siz şuanda lohusalık gibi bir dönemin içindesin ve bu dönem ruhsal olarak hasas bir dönem her duyguyu bir arda yaşarken biririn çoçuğu sizden alması yada sahiblenmesi sizin zorunuza gider 3 doğum yapmış biri olarak sizi gayet iyi anlıyorum çünkü benim hem annem sağolsun:eek: hemde kayınveldemle aynı süreci gecirtik aynende böyle bir cabaya girmeleri beni cidden üzüyordu merak etmeyin kendi evlerine gectiklerin bu o kadar kalmıyor eğer bu durumu göz önünde tutarsanız bişey demeyin zamanla düzelir, ama ilerler gözüyle bakıyosanız alın karşınıza konuşun kendinizin hasas oldugunuzu bu durumu birlikte aşmanız gerektiğinizi uygun bir dile ifade etmeniz yeterli bence
 
Ya kavinvalidemle bi sorunum yok iyide anlasiyoruz bu arada ayaklandim kendime de evimede cocugumada bakabiliyorum. Ama ben çocuğu giydirirken bile elimden kıyafetleri alıp kendi yapmaya calisiyo tamam ilk torunu çok seviyo anlıyorum sevsinde zaten ona bisey demiyorum ama benimde ilk çocuğum o hevesini alsin diye ben alamiyorum. Doktora gidiyoruz doktor cocukla annesi gelsin diyince bile çocuğu aliyo kendi kosuyo. Ama bunu kırmadan söylemenin bi yolu yok galiba
 
Ya kavinvalidemle bi sorunum yok iyide anlasiyoruz bu arada ayaklandim kendime de evimede cocugumada bakabiliyorum. Ama ben çocuğu giydirirken bile elimden kıyafetleri alıp kendi yapmaya calisiyo tamam ilk torunu çok seviyo anlıyorum sevsinde zaten ona bisey demiyorum ama benimde ilk çocuğum o hevesini alsin diye ben alamiyorum. Doktora gidiyoruz doktor cocukla annesi gelsin diyince bile çocuğu aliyo kendi kosuyo. Ama bunu kırmadan söylemenin bi yolu yok galiba

yok artık bence sizin o kayınvalidenin kalbini biraz kırıp, yollama vktiniz gelmiş. abartmış çünkü
 
Eşimin babası vefat ettiği için annesine çok düşkün onu yollamak sorun değilde böyle bisey için kavga edersek esimlede aram bozulmuş olur. Ve tam bi aile olmuşken böyle bi kaos istemiyorum. Başka yol gelmiyor ama aklıma da :/
 
Ya kavinvalidemle bi sorunum yok iyide anlasiyoruz bu arada ayaklandim kendime de evimede cocugumada bakabiliyorum. Ama ben çocuğu giydirirken bile elimden kıyafetleri alıp kendi yapmaya calisiyo tamam ilk torunu çok seviyo anlıyorum sevsinde zaten ona bisey demiyorum ama benimde ilk çocuğum o hevesini alsin diye ben alamiyorum. Doktora gidiyoruz doktor cocukla annesi gelsin diyince bile çocuğu aliyo kendi kosuyo. Ama bunu kırmadan söylemenin bi yolu yok galiba

Arkadaşım ben seni çok iyi anlıyorum; şu başlık altında "Bir aydır baktırmasaydın, gönderseydin kvyi" diyenler de, "Amaan biz de sezaryen olduk ne varmış, 1 günde/1 haftada ayağa kalktım kendi işimi yaptım" diyen de desin dursun, salt bu cevapları alacağımı bildiğim için lohusa konusu açmadım buraya çünkü herkes genellemeyi o kadar seviyor ki bu tip mevzularda... Bi de ben genelleyeyim bari: Aman aman, süper gadın hepsi. Ve hepsine de ilk gün ayağa kalktılar diye madalya taktılar evet(!)

1 ay boyunca kendi annem ve kv bende kaldılar, üstelik eşim 10 gün izin aldığı ve bebek bakımına yardımcı bir insan olduğu halde. Yemeğimden temizliğime her şeyimi yaptılar Allah razı olsun. Sezaryen oldum, vücudum ameliyat sonrası kolay toplayamadı, o ilaç bu ilaç derken kafadan 1 hafta, ağrıdan ne yöne yatacağımı şaştım. Yürümemden yatmama her şeyim sorundu. Herkes aynı olamıyor neticede değil mi? Her vücudun iyileşme süreci, ruhen olumlu hissedebilme yeteneği farklı farklı... Mesela ameliyatın ertesi günü banyo yıkayamadım, hoş yıkamaya kalksaydım da banyodan cesedim çıkardı herhalde.

Evin içinde öyle sıktılar ki beni gerekse annem gerekse kv, gerim gerim gerdiler, ağlama nöbetlerine soktular.
"Hizmet ettirmeseydiniz maadem" demeyle olmuyor, kadınlar kalkıp gitmediler, kovsa mıydım mesela? Ya da sen, kovsan kv çok kolay sanki değil mi? Ama aslına bakacak olursan bir sinir kriziyle kovdum da ikisini. Gitmediler.

Kvnin, bebeğini "Anneem" diye sevmesine takılma canım benim, benimkiler başımda 1 aya yakın aralıksız "Anneeeem, annesinin kuzusuuuu, bitaneeeem, aşkoooom" diye sevdiler çocuğumu. Sevsinler, biri annem, biri kocamın annesi ikisi de başımın tacı, ikisinin de ilk torunu, ikisi de manyak oldu sevinçlerinden çocuğu nasıl seveceklerini şaşırdılar... Senin kv de muhtemelen o halde, kızma ona bu yüzden. Ama onu uyarman gereken noktalar var. Doktora götürme kvni.. "Anne biz gideriz eşimle" de. Benim kontrollere de musallat olacaktı kv, dedim gelme hallederiz biz. Çocuğu giydirirken elinden almaya çalışınca verme "Bırak öğreneyim, evinize gideceksiniz ve ben baş başa kalacağım çocuğumla, pratikleşmem lazım, sen karışma anne" de. Bunları söyle.

Her şey konuşarak aşılır, o kadın senin surat asmandan tüm bunları anlayamaz şimdi. Tamam?
 
Son düzenleyen: Moderatör:
Size yardım etmesi iyi güzel de, bu mantığı ben anlamıyorum.
Bırakın anne-bebek bir biri ile ilgilensin.
Anneler iç güdüsel olarak bilir zaten neyin doğru neyin yanlış olduğunu.
Nefret ettiğim bir tiptir bu şekilde davrananlar.

Neyseki ben ilk bebeğimde şanslıydım.
Annem kaldı hep yanımda ve hiç birşeye karışmadı.
Ne onu yap ne bunu yapma dedi, ben doya doya oğlumla ilgilendim.
Annem de oğlumu sevdiği zamanlarda "bir tanem, yavrumun yavrusu, cennet kokulum" diye sevdi.
Hiç bir zaman "annneemmm" diye sevmedi.

Ama kayınvalidem hala oğlumu "annemm" diye sever.
Sanırım gıcıklığına yapıyorlar bunu.
Boşverin kulaksamayın.
Fakat tatlı dille de olsa uyarmayı ihmal etmeyin.
Dediğiniz gibi bebeğinizin tek bir annesi var, o da sizsiniz, bunu hiç birşey ve hiç kimse değiştiremez.
 
Ay aynı şeyleri birebir yaşadım. Söylediği sözlerden bazıları
Bkz: beni kokumdan tanıyor bu
Bkz: bunun ağlamasının sebebi sevgisizlik
Bkz: memede ağlıyor demek ki seni istemiyor
Bkz: annecim annecim birtanecik oğlum benim
Bkz: bu büyüyünce sizin yanınızda durmayacak koşarak benim evime gelcek size gelmek istemeyecek
 
Back
X