O kadar bunaldimki,yardiminiza ihtiyacim var

Cok haklisin ama babam sonradan yumusayan bir insan degil. Daha once hic bir konuda sesimi cikarmadim o yuzden bu tarz seyler yasamadik biz.. Yalniz cevreye karsi tutumundan biliyorum, cok inatci ve kincidir babam, annem zaten yumusar ama babamdan emin olamiyorum..

Her anlamda cok cok mutsuz oldugum bir yer yasadigimiz yer. Suan geri oraya donmek benim icin cehenneme girmek gibi birsey..

Oooo, benim babam kincinin bayrak tasiyani ama evlat farkli oluyor...:32:
Yazik babaneme kustu zamaninda, kadin aylarca telefonda agladi, bir kere cikmadi o telefona...
Bana kizdiginda, ama oyle boyle degil cok kizdiginda :9:, iki gun asti surat, 3. gun basladi alttan alttan gulumsemeye...
Evlat farkli oluyormus, o zaman anladim...
Su an kimin yanindasiniz?, zor durumda kaldiginizda destek olacak birileri varsa, zorlayin sansinizi...
Tekrar konussaniz anne ve babanizla, ya da yazsaniz onlara, belki okuyunca biraz daha durup dusunurler...
 
Canim ben gercekten istedigim icin bu karari verdim. Ailemin yaninda kalmam aslinda benim icin cok daha iyi, ailem maddi olarak cok iyi durumda ben yurtdisinda kalmis olsam luks icerisinde yasayacagm ama bu verdigim kararin sonucu calismak zorunda ayaklarimin uzerinde durmak zorundayim ve ben o kadar istiyorumki hayatima burada devam etmeyi bunlarin hepsini goze aldim.

Orada mutlu olamadim hicbir zaman, suan tek sorun benim ailemin asiri tepkisi ve beni reddetmeleri..

siz kendinize güzel bir düzen oturttuktan sonra itirazlarını abarttıkları icin gün gelir utanırlar belki.
onlar da sizin sıkıntı yaşamamanızı istiyordur, gitmemeniz icin de duygu sömürüsü yapıyor ve yaptırım uygulamaya calısıyorlar...
yaşınız kücük degil, kendi hayatınızı kurmak üzere saglam bir karar verip uygulamanız ve onlara karsı da güclü durmanız gerekiyor.
zamanla sizi özlerler ve her sey yine normale döner bence.
 
anne ve babanızla aranız iyi olmadan bence hiçbir yerde mutlu olamayabilrsiniz..

gidin anlatın tatlı dille anlatın anlatın.. tüm şekerliğinizi gösterin.. :) siz türkiyede iken onları misafir etme hayallerinden bahsedin.. konuyu -çekip gitmekten- farklı ülkelerde nasıl birlikte olacağınıza getirin.. güzel planlardan nasıl başarılı olacağınızdan..

anlamazlar diye düşünmeyin.. en azından şimdikinden daha çok anlarlar..

hiç değilse geldi gönlümüzü yapmaya çalıştı derler..

anne babalar kıyamaz yavrularına..
 
Oooo, benim babam kincinin bayrak tasiyani ama evlat farkli oluyor...:32:
Yazik babaneme kustu zamaninda, kadin aylarca telefonda agladi, bir kere cikmadi o telefona...
Bana kizdiginda, ama oyle boyle degil cok kizdiginda :9:, iki gun asti surat, 3. gun basladi alttan alttan gulumsemeye...
Evlat farkli oluyormus, o zaman anladim...
Su an kimin yanindasiniz?, zor durumda kaldiginizda destek olacak birileri varsa, zorlayin sansinizi...
Tekrar konussaniz anne ve babanizla, ya da yazsaniz onlara, belki okuyunca biraz daha durup dusunurler...

Babalarimiz ne kadar benziyor o zaman:) Benim babamda dedeme 2 sene kusmus, bana kusucek orasi kesin ama hic affetmez diye korkuyorum..

Suan annemde burada, ama donus vakti yakin, o yuzden benim bir an once karar vermem lazim. Cevremdeki herkes bana destek ama hicbirseyden anlamayan kendi bildiginden sasmayan bir annem var malesef.

Yarin is gorusmem var buyuk bir sirketle, sonucuna gore babama mesaj gondermeyi dusunuyorum cunku telefonla konusurken yapamam, babami ne kadar sevsemde o kadar da cekinirim cunku..
 
siz kendinize güzel bir düzen oturttuktan sonra itirazlarını abarttıkları icin gün gelir utanırlar belki.
onlar da sizin sıkıntı yaşamamanızı istiyordur, gitmemeniz icin de duygu sömürüsü yapıyor ve yaptırım uygulamaya calısıyorlar...
yaşınız kücük degil, kendi hayatınızı kurmak üzere saglam bir karar verip uygulamanız ve onlara karsı da güclü durmanız gerekiyor.
zamanla sizi özlerler ve her sey yine normale döner bence.

Insallah oyle olur, pes etmek istemiyorum umarim zamanla kabul ederler..
 
anne ve babanızla aranız iyi olmadan bence hiçbir yerde mutlu olamayabilrsiniz..

gidin anlatın tatlı dille anlatın anlatın.. tüm şekerliğinizi gösterin.. :) siz türkiyede iken onları misafir etme hayallerinden bahsedin.. konuyu -çekip gitmekten- farklı ülkelerde nasıl birlikte olacağınıza getirin.. güzel planlardan nasıl başarılı olacağınızdan..

anlamazlar diye düşünmeyin.. en azından şimdikinden daha çok anlarlar..

hiç değilse geldi gönlümüzü yapmaya çalıştı derler..

anne babalar kıyamaz yavrularına..


Cok haklisiniz, burada kalmaktan ne kadar mutlu olucaksam ailemle geldigim durum beni bir o kadar uzecek, o yuzden orta yolu bulmaya calisiyorum ama inanin konusmak anlasmak imkansiz. Annem sadece bu konuda degil hayatimda hic bir sey icin ne destek oldu, ne yanimda oldu ne sevgisini duzgun bir sekilde gosterdi. Kimler araya girmedi ki bu konu ile ilgili, kimseyi dinlemiyor ve hergun babami arayip dolduruyor, yani annem bu sekilde davrandigi surece benim babamla konusmam da imkansiz. Ama annem normal bir anne gibi arkamda olsaydi bunlar hic yasanmicakti..
 
Babalarimiz ne kadar benziyor o zaman:) Benim babamda dedeme 2 sene kusmus, bana kusucek orasi kesin ama hic affetmez diye korkuyorum..

Suan annemde burada, ama donus vakti yakin, o yuzden benim bir an once karar vermem lazim. Cevremdeki herkes bana destek ama hicbirseyden anlamayan kendi bildiginden sasmayan bir annem var malesef.

Yarin is gorusmem var buyuk bir sirketle, sonucuna gore babama mesaj gondermeyi dusunuyorum cunku telefonla konusurken yapamam, babami ne kadar sevsemde o kadar da cekinirim cunku..

Iste hesaplayamadiklari bir sey oluyor, onlarda ki inat, kin tutma huylari bize de geciyor...
Sonra belli bir yasa gelince bela oluyorz iste boyle...:9:
Destek olan insanlar varsa cok guzel...
Ben yalniz kalmanizdan korkmustum, insan bazen kucucuk dertte bile arayabilecegi, akil danisabilecegi birini istiyor...
Umarim yarin ki gorusmeniz guzel gecer, bu durum da sizinkileri ikna eder...
Istediginiz yerde, istediginiz sekilde baslarsiniz hayatiniza...
Iyi haberlerinizi bekliyoruz...:34:
 
Allah kimseyi 2 şey arasında birakmasin öncelikle..
Asıl konuya gelicek olursak, aile bu rest çekilmez herne
olursa olsun.
Çunku gun gelir herkes gider sadece ailen kalirr..
 
Canim cevrem var zaten, gerek akrabalarim gerek arkadaslarim, yalniz kalma gibi bir durumum yok. Aslina bakarsan burada evimizde var ama sanirim ben burda kalmaya devam edersem cezalandirmak icin kendi basinin caresine bak dicekler, bende bu sekilde olsun istemiyorum.

Iyi de sekerim, beraber yasarken de sana hayirlari yokmus zaten, ayri yasasan ne olacak? Tabi ki hayatta her zaman kendi basinin caresine bakmak durumundasin, bak ben de 26 yasindayim ve hayatta aslinda yalniz oldugumu ve kendimi kotarmak durumunda oldugumu biliyorum, her konuda destek bir ailem olmasina ragmen. 26 yasinda bri bireysin, zaten kendine yetecek durumda olman gerekiyor, is de bulduysan neden kendine guvenemiyorsun?

Basinin caresine bak ne demek, maddi yonden mi? Manevi yondense zaten sana hayirlari yokmus ki, Istanbulda'da yapayalniz degilsen bence en dogrusu Istanbulda kendine guzel bir hayat kurmak.

Yanlis anlamayin, ailenizi silip atin demiyorum ama annenizin sacma sapan tavirlari icin de kendi hayatinizi istemediginiz bir yerde, istemediginiz bir sekilde yasamayin derim. Babaniz anlayisli ve duzgun birine benziyor, onunla konusun. Zaten o da vatan ozleminin ne oldugunu biliyordur, ben Turkiye'de Turklerle beraber olmak, bir Turkle yuva kurmak istiyorum diyin. Bence anlayacaktir.
 
Son düzenleme:
Herkese merhabalar,

Benim sorunum ailemle alakali. Ilk once biraz ailemi anlatayim daha rahat yardimci olabilmeniz icin. Ailem yurtdisinda yasiyor senelerdir. Maddi olarak herseyin fazlasina sahipken hic bir zaman huzur bulamadim evimde. Bunun en buyuk sebebi annemden dolayidir. Ben kendimi bildim bileli bencil hep kendini dusunen, cocuklarina karsi sevgisini ilgisini bir turlu gosteremeyen, psikolojik olarak rahatsiz bir annenin kizi oldum. Kucukken farkina varmasamda artik bu duruma katlanamiyorum,iletisimimiz hic yok. Benden 3 yas kucuk bir kiz kardesim var ikimizde ayni durumdayiz. Yurtdisinda yasamaktan biktik, ulkemizde yasamak hayatimiza devam etmek istiyoruz. Sebebide soyle, zaten ailevi huzursuzluklarin disinda, yasadigimiz yerde tabiri caizse hic bir sey yok. Ben 26 yasindayim, bu yastan sonra evlenmek duzen kurmak istiyorum artik ama bunu yasadigim ulkede gerceklestirmem cok zor, cunku kendime gore kimse yok.

Suan Istanbuldayim,is basvurularinda bulundum, cogundan olumlu cevap aldim.Turkiyede hayatima devam etmek istiyorum ama bunu yapmam icin sanirim aileme rest cekmem gerekicek. Cunku babam eger buraya gelmiyosan kendi basinin caresine bak diyor, buda demek oluyorki artik biz yokuz. Bunlarin tabiki sorumlusu annem, dedigim gibi duygularimiza isteklerimize simdiye kadar hic saygi duymadi ilgilenmedi. Babami dolduranda o, ama benim yurtdisina donmem demek gercekten cok kotu bir hayata geri donmem demek oluyor.

Simdi ben ne yapmaliyim? ya ailemin bencillikleri icin geri donup kendi hayatimi mahvedicem, yada birseyleri goze alip savasip burda kendime duzen kurucam. Lutfen bana fikir verin.

Herzaman söylüyorum... Anne baba tabiki.. ancak kimse ebedi değildir. yaşınız 26 olmuş. kendi ayaklarınızın üzerinde durabilecek yaşta yetişkin birisiniz. Ne istediğinize karar verip o kararın arkasında durup hayatınızı kurmalısınız.
Anne baba tabiki atılmaz ancak sözkonusu sizin hayatınız.
 
Iste hesaplayamadiklari bir sey oluyor, onlarda ki inat, kin tutma huylari bize de geciyor...
Sonra belli bir yasa gelince bela oluyorz iste boyle...:9:
Destek olan insanlar varsa cok guzel...
Ben yalniz kalmanizdan korkmustum, insan bazen kucucuk dertte bile arayabilecegi, akil danisabilecegi birini istiyor...
Umarim yarin ki gorusmeniz guzel gecer, bu durum da sizinkileri ikna eder...
Istediginiz yerde, istediginiz sekilde baslarsiniz hayatiniza...
Iyi haberlerinizi bekliyoruz...:34:

Canim is gorusmem olumlu gecti hatta ise alindim diyebilirim ama yarina kadar haber vermem gerekiyor calisip calisamayacagima dair,iki arada bir derede kaldim..
 
Iyi de sekerim, beraber yasarken de sana hayirlari yokmus zaten, ayri yasasan ne olacak? Tabi ki hayatta her zaman kendi basinin caresine bakmak durumundasin, bak ben de 26 yasindayim ve hayatta aslinda yalniz oldugumu ve kendimi kotarmak durumunda oldugumu biliyorum, her konuda destek bir ailem olmasina ragmen. 26 yasinda bri bireysin, zaten kendine yetecek durumda olman gerekiyor, is de bulduysan neden kendine guvenemiyorsun?

Basinin caresine bak ne demek, maddi yonden mi? Manevi yondense zaten sana hayirlari yokmus ki, Istanbulda'da yapayalniz degilsen bence en dogrusu Istanbulda kendine guzel bir hayat kurmak.

Yanlis anlamayin, ailenizi silip atin demiyorum ama annenizin sacma sapan tavirlari icin de kendi hayatinizi istemediginiz bir yerde, istemediginiz bir sekilde yasamayin derim. Babaniz anlayisli ve duzgun birine benziyor, onunla konusun. Zaten o da vatan ozleminin ne oldugunu biliyordur, ben Turkiye'de Turklerle beraber olmak, bir Turkle yuva kurmak istiyorum diyin. Bence anlayacaktir.


Canim benim ailemin maddi durumu cok iyi, maddi yonden Allah var herseyin en iyisine sahip oldum, babam o konuda bir dedigimizi iki etmedi ve simdide beni burdan vurmaya calisiyorlar, yani basinin caresine bak demek maddi olarak hicbir sey bekle me kendin kazan gor nasil oluyormus demek, beni zaten maddi kisimi ilgilendirmiyor egitim durumum cok iyi ortalama iyi bir maasla kendimi idare edebilirim, ama bana karsi dusman olucaklar belkide reddedicekler, benim korkum bu.

Babam cok iyidir aslinda, diyorum ya annemden sevgi saygi hissetmem ama babam tam aksine. Tek sorun babam modern bir insan degil aksine kapali bir zihniyete sahip,onun gozunde bir kiz ailesinden ayri yasayamaz, ailesinin sozunden cikamaz vs.. Ama annem cekilecek gibi degil, bu islerin buraya gelmesinin tek sebebi o zaten. Babamla konusmam hic birseyi degistirmeyecek, ben burda kalicaksam kuslugude belkide reddedilmeyide goze almaliyim.. Annelerinizin kiymetini bilin, bir kiz cocuguna annesi destek degilse istedigin imkana sahip ol onlarin hicbir onemi yok, disaridan bakan herkes hayatima gipta ediyor ama bir bilseler huzurum yok hicbirisi umrumda degil.. Cevabin icin cok sagol canim..
 
Herzaman söylüyorum... Anne baba tabiki.. ancak kimse ebedi değildir. yaşınız 26 olmuş. kendi ayaklarınızın üzerinde durabilecek yaşta yetişkin birisiniz. Ne istediğinize karar verip o kararın arkasında durup hayatınızı kurmalısınız.
Anne baba tabiki atılmaz ancak sözkonusu sizin hayatınız.

Cok dogru soyluyorsunuz, kendi hayatini istedigin yerde sekillendirememek kadar kotu birsey yok. Ah keske ailemde arkamda olsaydi huzurla burada kalabilseydim..
 
Canim is gorusmem olumlu gecti hatta ise alindim diyebilirim ama yarina kadar haber vermem gerekiyor calisip calisamayacagima dair,iki arada bir derede kaldim..

Bu saatten sonra biz ne desek bos, ya siz ailenizle problemlerinizi goze alip yeni bir hayata baslayacaksiniz...
Ya da geri donup, garanti ama sizin sevmediginiz hayata devam edeceksiniz...
Bu kadar kritik bir nokta da inanin insan bir sey demek istemiyor...
Annenizle bu kadar kopuk olmaniza cok uzuldum...
Bu telafi edilemeyecek, duzeltilemeyecek bir sey mi?
 
ben senin yerinde olsam bırakır giderdim... yurtdısında yasamak gercekten cok kötü.ve yasında ufak değil.kardeşinle beraber turkıyeye don bence ne guzel işte bulmussun...zaten ailen gercekten seni seviyosa geri adim atar
 
Back
X