kızlar 2 seneye yakın bir ilişkim var. her şey yolunda, tartışmayız bile. güven problemimiz de yok, sosyal hayatımız devam ediyor ilişkiden önceki şekilde yani.
ben ayda bir bazen 20 günde bir falan iş arkadaşlarımla bir puba gider otururum. iş çıkışı 2-3 bira içer evlere dağılırız.
geçenlerde yine öyle bir şey yaptık, on beş gün kadar önce...
biz masada otururken, arkadaşlardan birinin tanıdığı bir erkek geldi masamıza. adı ahmet diyelim. ahmet'in mesleğiyle ilgili bir işim var, diyalog kurmam benim için iyi olacaktı. ahmet'le telefon alışverişi yaptık. masa kalabalık olduğu için o da bizle oturdu, diğer arkadaşlarla muhabbet etti. ahmet'e haftaiçi arayacağımı söyledim (ki tam bugun aramam gerekiyordu aramadım) sonra ahmet'in bir arkadaşı geldi mekana, boş masa olmadığı için sandalye çekip bizim masaya oturdu. 6 kişi kaldık masada gidenler vs oldu. sonra muhabbet bitti, beni iş arkadaşım taksiye bindirdi evime gittim. orada kalanlar oldu bizden.
iki üç gün sonra masaya gelen adamdan adı emre olsun, emre'den bana mesaj geldi. 'selam ben emre x yerde tanışmıştık. numaranı ahmet'ten aldım. bugün gelecek misiniz x mekana? biz gideceğiz ahmet ile?' diye.
ben de iş arkadaşlarıma sordum "gidecek olan var mı?" diye. yok dediler. 'selam, biz çok yoğunuz bu aralar çıkacağımızı sanmıyorum' yazdım.
sonra ahmet diğer bir arkadaşı başka bir gün aramış (erkek iş arkadaşımızı) "gelecek misiniz bugün? biz çıkalım diyorz emre ile. sonra da canlı müzik dinleriz' yazmış. benim iş arkadaşı da 'yok yoğunuz' demiş.
ben buraya kadar tamamen safça baktım. tek sorun şu ki, dün akşam eve geldiğimde emre'den mesaj geldi.
'Selam princess... nasılsın... rahatsız etmiyorsam müsait olduğunda görüşmek isterim' diye.
ben çok kalp kıramam, ama asılıyor diye düşünerek cevap vermedim. bugun de iş arkadaşlarıma dedim, bir daha o mekana gitmeyelim ben hoşlanmadım diye.
erkek arkadaşıma da durumu anlattım bugün gündüz. çünkü takıntı yapıyorum böyle şeyleri. acaba ben mi umut verdim farkında olmadan diyorum. sevgilim bana küstü kızlar. "hayal kırıklığına uğrattın beni" diye. "ilk mesajda tepki vermeliydin" diyor. e ilk mesajda ben tepki versem 'kezban' demezler mi, 'herkes bana asılıyor' diye dolanıyor gibi olmam mı?
cep numaranı izinsiz alması ayıp bunu düşünmeliydin diyor. o an basiretim bağlandı açıkcası.
bugun arkadaşlara da sordum, umut verici mi davrandım diye ama yokkk. masada hatta erkek arkadaşımı annemle tanıştırdığımı falan anlattım. ahmet sordu o sırada 'ne zamandır berabersiniz' diye... detaylı konuştuk. ahmet de karısından söz etti vs.
ay ne yapmalıydım ben ya. siz ne yapardınız. yani mesaja ne yanıt verirdiniz? engelleyeyim mi?
sevgilime ne demeliyim. haklı mı? bana bu kadar sıradan gelen olay onun canını sıkıyorsa önemlidir diye düşünüyorum.
ben biraz salak mıyım acaba... bu arada emre'yi şimdi görsem tanımam yemin ediyorum. o kadar önemsemedim öyle masaya oturdu uzağa o kadar.
ben ayda bir bazen 20 günde bir falan iş arkadaşlarımla bir puba gider otururum. iş çıkışı 2-3 bira içer evlere dağılırız.
geçenlerde yine öyle bir şey yaptık, on beş gün kadar önce...
biz masada otururken, arkadaşlardan birinin tanıdığı bir erkek geldi masamıza. adı ahmet diyelim. ahmet'in mesleğiyle ilgili bir işim var, diyalog kurmam benim için iyi olacaktı. ahmet'le telefon alışverişi yaptık. masa kalabalık olduğu için o da bizle oturdu, diğer arkadaşlarla muhabbet etti. ahmet'e haftaiçi arayacağımı söyledim (ki tam bugun aramam gerekiyordu aramadım) sonra ahmet'in bir arkadaşı geldi mekana, boş masa olmadığı için sandalye çekip bizim masaya oturdu. 6 kişi kaldık masada gidenler vs oldu. sonra muhabbet bitti, beni iş arkadaşım taksiye bindirdi evime gittim. orada kalanlar oldu bizden.
iki üç gün sonra masaya gelen adamdan adı emre olsun, emre'den bana mesaj geldi. 'selam ben emre x yerde tanışmıştık. numaranı ahmet'ten aldım. bugün gelecek misiniz x mekana? biz gideceğiz ahmet ile?' diye.
ben de iş arkadaşlarıma sordum "gidecek olan var mı?" diye. yok dediler. 'selam, biz çok yoğunuz bu aralar çıkacağımızı sanmıyorum' yazdım.
sonra ahmet diğer bir arkadaşı başka bir gün aramış (erkek iş arkadaşımızı) "gelecek misiniz bugün? biz çıkalım diyorz emre ile. sonra da canlı müzik dinleriz' yazmış. benim iş arkadaşı da 'yok yoğunuz' demiş.
ben buraya kadar tamamen safça baktım. tek sorun şu ki, dün akşam eve geldiğimde emre'den mesaj geldi.
'Selam princess... nasılsın... rahatsız etmiyorsam müsait olduğunda görüşmek isterim' diye.
ben çok kalp kıramam, ama asılıyor diye düşünerek cevap vermedim. bugun de iş arkadaşlarıma dedim, bir daha o mekana gitmeyelim ben hoşlanmadım diye.
erkek arkadaşıma da durumu anlattım bugün gündüz. çünkü takıntı yapıyorum böyle şeyleri. acaba ben mi umut verdim farkında olmadan diyorum. sevgilim bana küstü kızlar. "hayal kırıklığına uğrattın beni" diye. "ilk mesajda tepki vermeliydin" diyor. e ilk mesajda ben tepki versem 'kezban' demezler mi, 'herkes bana asılıyor' diye dolanıyor gibi olmam mı?
cep numaranı izinsiz alması ayıp bunu düşünmeliydin diyor. o an basiretim bağlandı açıkcası.
bugun arkadaşlara da sordum, umut verici mi davrandım diye ama yokkk. masada hatta erkek arkadaşımı annemle tanıştırdığımı falan anlattım. ahmet sordu o sırada 'ne zamandır berabersiniz' diye... detaylı konuştuk. ahmet de karısından söz etti vs.
ay ne yapmalıydım ben ya. siz ne yapardınız. yani mesaja ne yanıt verirdiniz? engelleyeyim mi?
sevgilime ne demeliyim. haklı mı? bana bu kadar sıradan gelen olay onun canını sıkıyorsa önemlidir diye düşünüyorum.
ben biraz salak mıyım acaba... bu arada emre'yi şimdi görsem tanımam yemin ediyorum. o kadar önemsemedim öyle masaya oturdu uzağa o kadar.
