Herkese meraba. Şu an kendimi gerçekten çok çok kötü hissediyorum. Deli gibi sevdiğim ve bana umut veren sevildiğimi sandığım birinin aslında beni hiç sevmediğini anladım
onu unutmaya çalışmaktan başka çarem yok ama onsuz da hayat çok anlamsız ,boş. neden mi? çünkü ben onu hayatımın merkezi haline getirmişim bunu anladım.Ne desem boş. Çok canım yanıyo. Hayat ne kadar acımazsız off ya. Benim gibi canı yananlar varsa onlarla dertleşmek isterim çünkü normal arkadaşlarımın nerdeyse hepsi çok mutlu ve hepsinin ya sevgili var yada nişanlı beni anlamazlar.anlayanlar bile acıyorlar. o yüzden sizinle acımı paylaşmak istedim...
