Öfke kontrolu

çok zor Allah yardımcın olsun
hepimiz insanız ve hatalarımız olabilir
önemli olan hatada ısrar etmemek
duyarsız sabır denilen birşey var
o sana gel oynayalım diye ağladığında sinirlenmeye başladığın zaman içinden dua oku şarkı söyle ama hiç kelime kurma çünkü ozaman insan bağırıyor

bide okadar fazla oyuncak dikkatini dağıtıyordur biraz azalt
 
Ah sizi çok iyi anlıyorum. Evde tek başına çocukla ilgilenmek çok zor. Benimki kendi kendine oynayan bir çocuk aslında. Ama ortalığı çok dagitirdi, üstüme çıkıp zıplamaya çalışırdı. Yemek pişirirken özellikle kucağıma gelmek isterdi neler neler. Izinliydim bütün gün onunla yıpratıcı oluyordu. Her gün birkaç saatliğine parka götürürdüm deşarj olurdu. Gelince uyurdu biraz nefes alırdım. Babası ilgi gösterse de beni rahat bırakmazdı yine de. Şimdi ben ise başladım o kreşe gidiyor. Babasına daha çok sorumluluk verdim. Banyosunu yaptırır, oyun oynar, tuvalete götürür vs. Ama sizin eşinizle de sıkıntınız varsa once onu çözmelisiniz. İçinizde ona olan öfkeniz birikiyor çünkü.
 
aynı durumdaydım psikiyatriye gidip ilaca başladım iyi geldi valla, benimde eşim pek yardımcı değil, kızım bana çok düşkün ve çalışıyorum..
eşime karşı da öfkem oluyordu..
bence acilen psikolojik destek alın..depresyondasınız çünkü..
 
Birde ne yapıyor ki bağırıyon annesi 3 çocuk annesiyimm ilk ikisini 20 li yaşlarda dogurdum dövmeyen ama bağıran bir anneydim büyük olan sakindi ama iki numaranın inadı beni bitirdi evlattan soguttu o derece 3 numaramı 30 yaşlarının sonunda doğru kucağıma aldım yaptığı yaramazliklar yadaa inatlarına bırak bağırmayi kızamıyorum bile simdi dusunuyorumda 20 yaslarimda daha tahammulsuzdum eşle problemler çocukların sorumluluğu daha başka sıkıntıları ben çocuklarımdan cikariyodum onlari cocuk gibi görmemiştim yaptıklarını tolere edememisim hata bendeymis farkinda bile degilmisim velhasil once kendini duzelt bacim onu kucuk bi çocuk sana muhtaç bi canli olarak gor yaptığını ve yaptıklarını onun gelişimi için birer etken olarak goruursen biraz sakinlersin ve daha ılımlı yaklasirsin
 
Ilacin adini yazarmisiniz ozelden tabiki doktora danisacagiz
 
Yani cozum bulmanızı oneririm cunku cocugun bu donemi kisiliginin sekillendigi dönem,icine kapanık,pısırık bir cocuk olabilir.Güveni kırıldıgı icin özgüvensiz,cesaretsiz olabilir.Bir de size bağımlı gibi geldi bana,bu da ilerleyen donemde her seyi icine atan ve sizden baskasına güvenemeyen bir bireye donusmesine neden olabilir.He bir de beklemedigi anda kızmanız,dengesiz yapabilir cocugu.İlerde kendisi de durup durup patlayabilir.Lütfen sorunu cozun.Cocugu cesaretlendirin,kendisi korktugu icin oynayamıyor bence.Cok güzel cok basarılısın aferin falan diyin sürekli.İlerleyen donemde de krese yazdırın derim hem siz de rahatlarsınız
 
Çok bunalmışsınız anlıyorum. Üzülmeniz pişman olmanız yine iyi bir şey. Pişkinlik de yapabilirdiniz.

Yarım saat asla kendi kendine oynamayacak önce bunu kabullenmekle başlayın. Yarım saat kendi kendine oynayan 2 buçuk yaş çocuğu yoktur. Anca telefon, tablet veya tv ye kitlenirler. Ki bu derece olmamalı.
Asla vermeyin demiyorum. Ama sınırlı tutarak bir kahve molası kadar verilebilir.

Gündüz uykusu yok mu?
Benim oğlum da 2,5 yaşında. Hep beni veya babasını oyun oynarken ister. Kendi kendine oyuna daldığı zamanlar azdır. O kadar alışmışım ki artık sessizlik olunca tedirgin olup gidip kontrol ediyorum.

Ben mesela uyuduğu zamanlarda hiç bir iş yapmadan önce kahve yapıp içerim. Bazen o uyurken yemek falan yapacaksam kahvemi de yanıma hazır ederim. Uyanıkken oturtmaz çünkü biliyorum.

Onun tek ihtiyacı olan şey ilgi. Etrafında beraber vakit geçireceği bir tek siz varsınız. Çocuklarımız yalnız büyüyor malesef.

Üzgünüm ama hareketli çocuklar öyle dakikalarca oturup boyama falan yapamazlar. Bunu kabullenmemiz şart.
 

Problem çocukta değil ki eşinizde. Yemin ediyorum gözüm seyirdi sinirden.
Ne demeye yapmış çocuğu istemiyormuş da?
Yaşlanınca da ilgi bekler böylesi..

Kesin siz konuşunca da umursamıyordur. Bir aile büyüğünüz falan konuşsun bu ne böyle ya..
 
Oğlum da 19 aylık "bu bu?" diye herşeyi gösterip soruyor.bazen tüketiyorum tikaniyorum.oyun arkadaşı komşu akraba vs yok.parka götürüyorum ama iste yetmiyor çocuğa.
Sizin gibi uyuduğunda yaptığım ilk şey bir çay bir kahve...gmtelefon WhatsApp görüşmesi ...başka türlü kafayı yiyecek gibi oluyorum.gecen haftalarda 1 hafta uyumadı gündüz kafayı yiyecektim.issizlik de tuzu biberi onca çalışma hayatından sonra.ha bir de tüp bebek ne zorluklarla aldık kucagimiza. Tüp bebek 2 kelime...kucağa almak 5 asilama 2 tüp bebek denemesi...psikolojimin de normal olmadığını biliyorum.kizmiyorum ona ama suratim asiliyor. O hiçbir şeyin farkında değil anne emme diye pacamda yavrum:) icim sızlıyor haline.sonra başlıyorum ağlamaya vs vs.ama
Kusura bakmayın sadece uyuduğunda ben de bir çay kahve yapıyorum demek için alintilamistim.yazdikca yazmışım.
 

Rica ederim içinizi dökmek her zaman iyidir.
Siz bir de çat pat konuşmaya başladığı her şeyi telaffuz etmeye çalıştığı zaman görün :))

Valla katlanacak, ütülenecek çamaşırlar benim kahve keyfimden önemli değil diyerek telkin ediyorum kendimi. Zaten oğlum da uzun süre uyumaz. Mola kadar sadece.

Çok sevimli ama çok yorucu oluyorlar. Ki ben çok konuşan biri değilimdir. Artık sürekli bir şey cevaplamaktan ve 'oğlum in, oğlum çıkma, oğlum düşersin, oğlum vurma, oğlum atma" demekten boğazımın ağrıdığını hissediyorum.
Bir de sürekli "anne bak" diye kendini bir ispatlama çabası var ki :)

Ben çalışıyorum 2 gün evdeyim. Ama akşam bile kapıdan giresiye anne gel diye başlıyor çekiştirmeye ve yatana kadar sadece onunla ilgilenilmesini istiyor. Hele haftasonu çalışmayı bırakmamam gerektiğini hatırlatıyor bana.

Siz daha zor yollardan geçmişsiniz. Bence destek alsanız daha iyi olur..
 
Aslında böyle anneler için sakinleştirici haplar var. Uyku vermiyor. Ama daha sakin olmanızı sağlıyor.

Sizi anlıyorum. Anne değilim ama çocuk bakmanın zorlugundann haberdarim. Allah yardımcınız olsun.

Şu an üzülüp ağlamak yerine çözüm arayisina girmeniz cok Önemli. Ben de çok öfkelenince kendi saçlarımı çekiyorum. Kimseye zarar vermemek adına
Normal bir davranış değil tabiki bu da.

Bi de baba ile konuşup onu da sürece dahil etmenizi öneririm
 
Bunalınca bende de oluyor,en en nefret ettiğim şey ama önüne geçemiyorum 6 yaşındaki kızım 2yasindakinden daha da zorluyor. C.tesi çok kötü olmuştum, akşamı babası ikisini de kayinvalideye götürdü pazar getirdi. O kadar iyi geldiki anlatamam,bazen de onları evde bırakıp ben dolaşmaya çıkıyorum. Aksamlari da ilgilenir oyun oynar,bazen ben ne zaman dinlenecegim der,9dan sonra dinlenirsin derim veya isyerinde emin ol benden cok fazla dinlemiyorsun derim. Anne kadar baba da onemli cocuk için,kusura bakmasin kocan.

Ikinci önerim,oyuncakları sakla ve az az çıkar. Hem ilerde dikkat dağınıklığı olmaz hem de gizli olanlar bir süre sonra ortaya çıkınca yeni oyuncakmis gibi severek oynar
 
Öfke kontrolü için lütfen bir psikiyatriste başvurun.
Avazınız çıktığı kadar bağırmanız hiç bir sorunu çözmediği gibi sadece çocuğunuzun psikolojisini bozar,
onu sinik ve özgüveni eksik bir çocuk haline getirir,
anne-çocuk arasındaki iletişimi zedeler.
Size kendinizi ve bebeğinizi daha iyi anlamanız için iki farklı kitap önereceğim.
Okuyup üzerinde düşündüğünüz takdirde faydasını görebilirsiniz.
 

Eklentiler

  • IMG_0586.webp
    10,4 KB · Görüntüleme: 33
  • IMG_1454.webp
    40,4 KB · Görüntüleme: 32
Öncelikle çok yipranmissinjz çocuğunuz için kendisi daha aktif olacağı etkinlikler hazırlayın . Mesela basket atsın siz alkislayin gibi buna benzer çok etkinlik var sadece onun aktif olduğu. Ayrıca madem bu kadar yiprandiniz eşiniz destek olmalı gerekiyorsa izin kullansın neticede ikinizde o çocuğun ebeveynlerisiniz
 
çocuk kendi kendine oynamayı öğrensin yapacak bir şey yok. bir iki gün ağlar 3. de oynar o kadar nazlandırmayın
 
2,5 yaşındaki çocukların gelişim özelliklerini,
bu döneme has tutum ve davranışlarını,
dikkat ve odaklanma süresini bilirsek çocuklarımızdan beklentilerimiz de daha gerçekçi olur.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…