- 23 Mayıs 2014
- 658
- 518
- 123
- Konu Sahibi goldstar535
-
- #1
Aynı seyleri yazmısız sankiŞimdi herkes sizi topa tutacak ama.. İnsanlık hali olabiliyor daha dikkatli olun gerekirse terapi alın.. Sinirlendiğinizde içinizden 10 a kadar sayın..
Aklın yolu bir..Aynı seyleri yazmısız sanki
Kreş gibi bir apartmanda oturuyoruz çok sansliyiz bu konuda 5 arkadasiz hergun toplanoyoruz yasitlar cocuklarimizda hafta ici 3 gün spora gidiyo yasitlariyla sosyalikte sıkıntımız yok ama evde kaldığımız tum zamanlarda benin le oynamak istiyor eline 1 tane oyuncak bile almaz oyun kurup oğlum şimdi ben geliyorum diyorum hemen oda kalkar benim işim bitene kadar oturur bekler beni cekistirir hadi oyun zamanı diye Babamız yok gibi yemeğini yer geçer tv başına bi gün aglasin sadece benim cocugumu diyip bende oturdum çocuk 1 saat ağladı cocuga bagiriyo niye agliyon git odada ağla diyo 1 gün markete gittik çocuk balkona çıkmış sesiz sesiz agliyo annem nerde diye öyle buldum çocuğu eve gelinceTamam olan olmus, artik uzulmenin faydasi yok. Senin buna cozum bulman gerek. Esinin sana yardimci olmasi gerekiyor. Butun gun cocukla tek basina ugrasmanin ne kadar zor oldugunu anlayabiliyorum. Kreslerin oyun gruplarini arastir. Sosyallessin. Butun gun sadece seni gorup seninle oynamasi onun icin yeterli olmaz ki. Yasitlariyla da zaman gecirmesi lazim. Hem sen de boylece biraz ayri kalmis olursun.
O nasil baba ya? Vicdansiz bakKreş gibi bir apartmanda oturuyoruz çok sansliyiz bu konuda 5 arkadasiz hergun toplanoyoruz yasitlar cocuklarimizda hafta ici 3 gün spora gidiyo yasitlariyla sosyalikte sıkıntımız yok ama evde kaldığımız tum zamanlarda benin le oynamak istiyor eline 1 tane oyuncak bile almaz oyun kurup oğlum şimdi ben geliyorum diyorum hemen oda kalkar benim işim bitene kadar oturur bekler beni cekistirir hadi oyun zamanı diye Babamız yok gibi yemeğini yer geçer tv başına bi gün aglasin sadece benim cocugumu diyip bende oturdum çocuk 1 saat ağladı cocuga bagiriyo niye agliyon git odada ağla diyo 1 gün markete gittik çocuk balkona çıkmış sesiz sesiz agliyo annem nerde diye öyle buldum çocuğu eve gelince
Oglunuzun arkadasa ıhtıyacı var öncelıkle ıkı gunde bır olsada onlaya oynayan yasıtı lazım. Cocuk sosyallesmemıs oyun nasıl oynanır bılmıyor cocul cocuktan ogrenır sız ne kadar oynasanızda onun ayarı degılsınız ayrıca cocukalrınızı anne olark o kadar kendımıze baglıyoruz oo benım cocum baskasına gotmez babasına bıle gıtmez bana cok duskun cok yanlıs bır dusunce cunku o yaslarda cocugu kımın yanına koysanız alısır sever onlarda daha baba anne sevgısı olusmuyor. Cocugu bırıne bırakıp gıtsenız bu yasta ılk basta aglar ama sonra alısır ve annesını unutur. En onemlısı guvenlı baglanma olması lazım cocukla sızın aranızda yanı sızın onu bırakıp gıdıcenı dusunmemesı lazm oyle olunca arkasını donunce aglamaya baslıyor. Cocukları ınsanlara alıstırmak lazım kı arada bır ıletısım olsun bence acıl cocugunuz sosyallesmelı.Merhaba arkadaşlar
Ben oğluma karşı öfke kontrolsuzlugu yaşayan bir anneyim 2.5 yaşında bu güne kadar hiç vurmadim vurmam da ama çok bagiriyorum ve guzel meleğim benden çok korkuyoözelikle son 1 aydır bu durum böyle her uyuttugumda yüzüne bakıp aglayasim geliyo söz veriyorum kendime sabırlı olucam diye ama olmuyo lanet olsun oğlum asla kendi kendine oynamayan yanından 1 dk bile ayrılmayan bir çocuk odası var oyuncaktan yer kalmadı artık asla yalnız oynamaz ben hep oyun oynarım oynqmadigimda ağlar kiyamazdim 1 aydır öyle birşey oldu ki ben artık oynamak istemiyorum işlerim oluyo yoruluyorum aslında ondan tek istediğim yarım saat kendisi oynaması ama yok yapmiyo ben sabredip sabredip bir anda öyle bir bagiriyorum ki çocuk şok oluyo korkuyo ve tutup kolundan odasina koyuyorum burdan çıkmak yok falan bagiriyorum agliyo agliyo agliyo bugün babamı istiyom diye ağladı normalde babasina hiç düşgün değildir eve gelince bile sen git der babası da hiç ilgilenmez zaten ben de ağladım öyle diyince pismanliktan geberiyorum suan ama kendime engel olamıyorum sakin olamıyorum bi anda oluyo bagirmalarim 3 dk sonra pişman oluyorum o küçücük bedeniyle ağlarken bile bana sarılmak istiyo sarılıyorum ama kendimi affedemiyorum
30 yaşındayım aslında son 1 aydır yaşamadım ama sorunlu bir evliliğim var zaten sen 1 aydır değil hep vardı ama ben ogluma bunu hiç yansitmazdim 1 aydır da öyle bariz bir kavga falan yok canımı sıkan bişi de yokArkadaşım yaşın kac ve bu son bi aydir esinle yada bi başkasıyla bi sorun yaşadın mi bunlar hep etken
Malesef ki bırakacak kimsem yok brn bana bağlı olsun benden ayrilmasin diyen bir anne değilim ama şartlar böyle gelişti arkadaş sıkıntımız yok gibi hafta da 3 gün yasitlariyla spora gidiyo ayrıca apartmanimiz tam bir kreş gibi 5 tane yasiti var ve her gün biraradayiz evde yanliz kalınca çıkıyo bizim problemler ortaya sabah bulusmadiysak öğle uykusuna kadar bana yapışır ogleden sonra mutlaka çocuklarla beraberdir o gün bişi bulamazsak parka Gideriz yazlari parkta yasiyoz zaten çok ilgili bir anneyim Ona göre planladım hep hayatımi her günüm o mutlu olsun diye geçerdi ama işte ben mi sıkıldım artık bilmiyorumOglunuzun arkadasa ıhtıyacı var öncelıkle ıkı gunde bır olsada onlaya oynayan yasıtı lazım. Cocuk sosyallesmemıs oyun nasıl oynanır bılmıyor cocul cocuktan ogrenır sız ne kadar oynasanızda onun ayarı degılsınız ayrıca cocukalrınızı anne olark o kadar kendımıze baglıyoruz oo benım cocum baskasına gotmez babasına bıle gıtmez bana cok duskun cok yanlıs bır dusunce cunku o yaslarda cocugu kımın yanına koysanız alısır sever onlarda daha baba anne sevgısı olusmuyor. Cocugu bırıne bırakıp gıtsenız bu yasta ılk basta aglar ama sonra alısır ve annesını unutur. En onemlısı guvenlı baglanma olması lazım cocukla sızın aranızda yanı sızın onu bırakıp gıdıcenı dusunmemesı lazm oyle olunca arkasını donunce aglamaya baslıyor. Cocukları ınsanlara alıstırmak lazım kı arada bır ıletısım olsun bence acıl cocugunuz sosyallesmelı.
Bende çok bagiriyorumKimse sizi topa tutmaz merak etmeyin . Zira hepimiz anneliğin ne kadar zor olduğunu biliyoruz . Ama bir de şu var ,yani bağırmak var bağırmak var bir komşumuz beynini akıtacam allah belanı versin diye bağırırdı çocuğuna , böyleleride var ...Bence çoğumuz sesimizi yükseltiriz illaki ama 2,5 yaşında sadece korktuğunla kalır o çocuk
O mutlu olsun dıye plan yapmak yanlıs eskıden cocuklar ılgıyle mı mutlu oluyordu her ıstenılen mı oluyordu hayır oyuncak dolu odada cocuk hep fazlasını ıstıyecek. Bence ıkı oyuncak bırakın saklayın unutturun oyuncakları cocuklar doyumsuz buyuyor herseyı aglayarak halledıyorlar. Sızde onun arkasından gezmekten sıkıldınız ve tahamulsuz oldunuz. Bence bı yardım alın cocuk konusunda ımkanınız varsaMalesef ki bırakacak kimsem yok brn bana bağlı olsun benden ayrilmasin diyen bir anne değilim ama şartlar böyle gelişti arkadaş sıkıntımız yok gibi hafta da 3 gün yasitlariyla spora gidiyo ayrıca apartmanimiz tam bir kreş gibi 5 tane yasiti var ve her gün biraradayiz evde yanliz kalınca çıkıyo bizim problemler ortaya sabah bulusmadiysak öğle uykusuna kadar bana yapışır ogleden sonra mutlaka çocuklarla beraberdir o gün bişi bulamazsak parka Gideriz yazlari parkta yasiyoz zaten çok ilgili bir anneyim Ona göre planladım hep hayatımi her günüm o mutlu olsun diye geçerdi ama işte ben mi sıkıldım artık bilmiyorum
Bi 5-10 yıl sonrasını düşünün o da size aynı şekilde davranacak. Çünkü sizden öğrendiği bu. Bağırdıktan sonra özür diliyor musunuz açıklama yapıyor musunuz? Gerçi hem özür dileyip hem bağırmak çözüm değil.Bende çok bagiriyorumçok fazla sesim sanki avazimin çıktığı kadar
Taşlamayacağım sizi anlıyorum ama bağırma annesi, telafsi çok zor oluyor. Sinirlendiğinde ağlasa bile uzaklaş çocuğundan, baktın bağıracak gibisin gir bi odaya yada elini yüzünü yıka sakinleşmeyi bekle.Bende çok bagiriyorumçok fazla sesim sanki avazimin çıktığı kadar
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?