- Konu Sahibi Oyledeguzel
-
- #1
Sadece belli kişilere patlayıp diğerlerine kontrollü davranabiliyorsan aslında bu tam anlamıyla bir öfke kontrolü problemi değildir. İstediğinde kendini kontrol edebiliyorsun çünkü.
Öfke kontrolünün ilk aşaması öfkeni değil öfke hissettiğinde verdiğin tepkiyi kontrol etmektir. Bağırmadan önce 5 saniye bekleyebilmektir mesela. Ama ben sorunun öfke problemi olduğunu düşünmüyorum. Çevren seni bağırıp çağırıp sonra hoşgörülmeye alıştırmış bence.
Insan haksiz yere oldugunu dusununce bir de daha cok hircinlasiyor degil mi? Ben de cok cabuk sinirlenir hemen de sakinlesir(dim)im. Ozellikle ailemden "çok sinirlisin sakin ol fevri olma" gibi yorumları almaktan öyle bıkmıştım ki artık hayır öyle değilim diye açıklama yapmaktan da vazgeçmiştim. Kendi hayatıma atıldıktan sonra yaşadığım beni çok etkileyen olumsuz olaylardan sonra mı gelişti bu bende bilmiyorum ama kendimi telkin etmeyi öğrendim. Bunu her aşamada yapar oldum. Derin nefes alıp veriyorum o an içimden de güzel şeyler geçiriyorum mesela bir ay sonra tatile mi gidicem ne bileyim akşam dışarı mı çıkıcam onu aklıma getiriyorum sakin ol bak şöyle olacak sinirlenmene değmez vs gibi cümleler kuruyorum:) Çünkü şunu biliyorum o olay bir dakika gibi bir sürede olacak ve bitecek önüme bakacağım bu kadar. O an tepki koymamaya çalışıyorum bir şey dersem biliyorum kendimi gaza getiricem derin nefes alıyorum. Gerçekten işe yarıyor derlerdi de inanmazdım.
Ailem beni hala eskisi gibi düşündüğü için biraz sesimi yükseltsem yine aynı yorumlar bir de evin en küçüğüyüm hayatta büyümem gözlerindeEşimden olsun arkadaşlarımdan olsun böyle yorum hiç duymadım. Şuan aynı evi paylaştığım insan (eşim) çok nadir de olsa sinirlenir ama o an tanıyamam onu ben de sakin kalırım içimden zaten pişman olacak derim ki öyle de olur.
Uzun oldu ama telkin yöntemini öneririm sana terazi arkadaşım
Bişey söylemeden önce içinizden ona kadar sayıp derin bir nefes alın az da olsa sakinleşebilir daha doğru cümleler kurabilirsiniz belki. Ben çok sinirlendiğimde uygularım ise yarıyor en azından ilk aklıma geleni söylememiş oluyorum.Arkadaşlar benim öfke kontrolü sorunum var.
Hemen parlıyorum kan beynime sıçrıyor resmen ve verdiğim tepkilerde bir o kadar büyük.
Bu herkese karşı böyle değil sevdiklerime karşı böyleyim.
Haliyle çok yıpratıyor beni de, karşımdakini de.
Bir de hafife alıyor karşımdaki yine gereksizdir diye, huyu böyle zaten diye.
Hayır haklı iken haksız duruma düşüyorum.
Ne yapmak lazım?:2:
Arkadaşlar benim öfke kontrolü sorunum var.
Hemen parlıyorum kan beynime sıçrıyor resmen ve verdiğim tepkilerde bir o kadar büyük.
Bu herkese karşı böyle değil sevdiklerime karşı böyleyim.
Haliyle çok yıpratıyor beni de, karşımdakini de.
Bir de hafife alıyor karşımdaki yine gereksizdir diye, huyu böyle zaten diye.
Hayır haklı iken haksız duruma düşüyorum.
Ne yapmak lazım?:2:
İşyerimde falan öyle değilim arkadaşlarım hatta süt dökmüş kedi zanneder beni.
Ama nazımı çekenlere karşı ise çok agresifim dediğin doğru sanırım.
Bunu değiştirmek istiyorum çünkü, benim iyi davranmam gereken insanlar öncelikle sevdiklerim.
Arkadaşlar benim öfke kontrolü sorunum var.
Hemen parlıyorum kan beynime sıçrıyor resmen ve verdiğim tepkilerde bir o kadar büyük.
Bu herkese karşı böyle değil sevdiklerime karşı böyleyim.
Haliyle çok yıpratıyor beni de, karşımdakini de.
Bir de hafife alıyor karşımdaki yine gereksizdir diye, huyu böyle zaten diye.
Hayır haklı iken haksız duruma düşüyorum.
Ne yapmak lazım?:2:
Arkadaşlar benim öfke kontrolü sorunum var.
Hemen parlıyorum kan beynime sıçrıyor resmen ve verdiğim tepkilerde bir o kadar büyük.
Bu herkese karşı böyle değil sevdiklerime karşı böyleyim.
Haliyle çok yıpratıyor beni de, karşımdakini de.
Bir de hafife alıyor karşımdaki yine gereksizdir diye, huyu böyle zaten diye.
Hayır haklı iken haksız duruma düşüyorum.
Ne yapmak lazım?:2:
öfke kontrolü yapmak zorrr çok zorrrrr valla kendimden biliyorum geçende bahsettim deliriyorum sanki normalde çok sakinim neşeliyim falan bir an öyle bir an oluyoki ben ben değilim sanki içimde canavarla yaşamış biriyimelimde ne varsa fırlatıyorum bağırıp çağırıyorum sinirden alnımda damarlar çıkıo resmen ama son 2 hafta önce o anlar geldi gözümün önüne kendi kendime durum değerlendirmesi yaptım ayy dedim ne çirkin oluyorum ben öyle nasıl komikmişim kavga ederken öfkeliyken bide karşımdaki bana böyle yapsa diye baya uzun zaman düşündüm ve şimdi birşey canımı sıktığında oturup bir düşünüyorum derin derin nefes almaya çalışıyorum sanırım yavaş yavaş düzelicem azimliyim sende bu şekil dene bakalım
öyledegüzel ,bir an ben konu açtım sandım ,cidden bu benim işte 1 yorumları okudum pek elle tutulur bi yöntem göremedim .ama sakinlesmeyi basarırsan lütfen banada msj at ,yöntemini söyle .bazı olaylara öyle büyük tepkiler veririm ki ,aradan bi gün gectikten sonra ,yuhhh pompişko nasıl bagırdın öyle ,ne kadar çirkeflestin ,ben erkek olsaydım böyle bir karım olsaydı boşardım .diye kendi kendime konuşuyorum . ama işte o an için elde değil .
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?