Oğlum annemlere alışsın istemiyorum!

Milletçe yaftalamaya ne kadar meraklıyız birilerini:/
Canım konu sahibesi, yaşadıkların dahilinde şu ruh halin gayet normal. Annen de dengesizlik yapıp iyice senin ayarlarını bozmasa ama onlar kolay kolay değişmiyor maalesef. Annene karşı daha net ve baskın olmaya bak. Çocuğun için ilk otoritenin sen olduğunu anlatmaya çalış bi şekilde.
Kendini de daha sakin tutmaya bak. Ne geçmiyor ki insan hayatında, bu da geçer. Öyle düşün, oğlunu daha az negatif enerjiye maruz bırakırsın belki bu sayede. Allah kalbini ferahlatsın, hayatını kolaylaştırsın.
Amin inşallah Allah razı olsun 🤲
 
Alışıyor ise ananesind alışıyor ne var bunda ne kadar sevilir o pamuk ananeler hele bir de anneyi erken kaybetmiş isen benim gibi sakin yanlış anlaşılmasın Allah her anneye evladına uzun sağlık ile huzurlu ömürler versin
 
Kreşe izin vermezler falan demişsiniz.
Bu tarz kararları tek başınıza neden alamıyorsunuz ki?
Eğitimi için başlamalı, kayıt için gidiyorum bitti.
Ayrıca bence 3 yaşında çocuk artık başkaları ile uyumak yerine kendi odasında uyumaya alışmalı değil mi?
Anlıyorum psikolojinizi zor bir dönemden geçiyorsunuz ama dikkat edin
yanlış alışkanlıkların hayatınızı daha da zorlaştırmasına sebep olmayın.
Ben olsam aileme alışsın çocuğum, beni aramasın isterim.
Yarın öbür gün kısa süreli kendinizi dinlemelere ihtiyaç duyacaksınız.
Sürekli anne paçasına yapışan, başka kimsede dk durmayan çocuk daha mı iyi?
 
Merhaba arkadaşlar
Lütfen kırmadan yorum yapmanızı istiyorum. 7 yıllık evliligimi noktalandirmak üzereyim. Bir oglum var 3 yaşında. 8 ay önce istemeyerek de olsa baba evine dönmek zorunda kaldım.
ben çocuğuma çok bağlıyım. Hayata tutunmamin sebebi diyebilirim. 3 yıldır onla uyuyup onla uyanıyorum. Haklarini yiyemem annem babam çok iyi bakıyorlar. Ama sorunum şu ki onlara alışsın istemiyorum. Akşam olunca zar zor uyutuyorum. Onlarla uyumak istiyor. Ağlasa annem gelip kucağımdan almaya çalışıyor. Defalarca uyardım anne ben sustururum sen girme odaya. Daha önce defalarca kavga ettik bu sebepten. Belki size basit bişey gibi gelebilir bilmiyorum. Ama beni çok etkiliyor gerçekten. Yuvam dağıldı sanki evladimdan da ayrilicam zannediyorum. İnanın agliyarak yazıyorum şuan. Sanki oğlumu benden koparacaklar. Bunu asamiyorum bir türlü. Alistirmayin diyorum benle uyusun. Yine ayni. Sahura kalkmistik ağladı çocuk geldim yanina tam sakinlesiyodu annem daldı odaya seslenince çocuk bı daha başladı ağlamaya. Anne çık diyorum yok resmen çakıldı odanın ortasına ve her zaman aynı şeyi yapio. Başka evde kalamam isim yok gucum yok. Normalde al çocuğu uyut desem uyutmaz. Bir işe girsem bakamiyom diye şikayet eder. Ne yapsam bilmiyorum. Yorumlarinizi bekliyorum. Belki size basit gelebilir ama ben çok üzülüyorum bu duruma. Şimdiden teşekkürler yorumlarınız icin
Sizde onların çocuğusunuz size destek olmaya çalışıyorlar kendilerince
 
Merhaba arkadaşlar
Lütfen kırmadan yorum yapmanızı istiyorum. 7 yıllık evliligimi noktalandirmak üzereyim. Bir oglum var 3 yaşında. 8 ay önce istemeyerek de olsa baba evine dönmek zorunda kaldım.
ben çocuğuma çok bağlıyım. Hayata tutunmamin sebebi diyebilirim. 3 yıldır onla uyuyup onla uyanıyorum. Haklarini yiyemem annem babam çok iyi bakıyorlar. Ama sorunum şu ki onlara alışsın istemiyorum. Akşam olunca zar zor uyutuyorum. Onlarla uyumak istiyor. Ağlasa annem gelip kucağımdan almaya çalışıyor. Defalarca uyardım anne ben sustururum sen girme odaya. Daha önce defalarca kavga ettik bu sebepten. Belki size basit bişey gibi gelebilir bilmiyorum. Ama beni çok etkiliyor gerçekten. Yuvam dağıldı sanki evladimdan da ayrilicam zannediyorum. İnanın agliyarak yazıyorum şuan. Sanki oğlumu benden koparacaklar. Bunu asamiyorum bir türlü. Alistirmayin diyorum benle uyusun. Yine ayni. Sahura kalkmistik ağladı çocuk geldim yanina tam sakinlesiyodu annem daldı odaya seslenince çocuk bı daha başladı ağlamaya. Anne çık diyorum yok resmen çakıldı odanın ortasına ve her zaman aynı şeyi yapio. Başka evde kalamam isim yok gucum yok. Normalde al çocuğu uyut desem uyutmaz. Bir işe girsem bakamiyom diye şikayet eder. Ne yapsam bilmiyorum. Yorumlarinizi bekliyorum. Belki size basit gelebilir ama ben çok üzülüyorum bu duruma. Şimdiden teşekkürler yorumlarınız icin
Yazık çocuğa.Yeni bir anne bağımlısı yetişecek
 
Bağımlı bir ilişkiniz olmuş ilerde cocugunuzunda bağımlı bir ilişkisi olacak sizinle. Okuduğumuz bağımlı ilişkileri hos karsiliyor musunuz?
 
farklı bir bakış açısıyla yazmak istiyorum o çocuğun yerine kendimi koyarak evlat acısı yaşamış annem babam var bende ciddi bir hastalıkla doğmuşum kaybetme korkusuyla bana tüm güçleriyle bağlılar 38 yaşındayım bu hala böyle her anımı, herkesi merak ediyorlar her an endişeliler çalışıyorum, para kazanıyorum ama hala rüştümü tanımadılar inatla bana bağımlılar beni rahat bırakın dediğimde hayatta tutunacak tek dalımız sensin cevabın alıyorum evlenmek söz konusu bile değil büyük olay çıkıyor mecburen bazı zamanlarda üzme pahasına mesafe koyuyorum kimse sonsuza kadar yaşamayacak herkes tek başına ayakta kalmayı öğrenmeli bende, sizde, oğlunuzda... sevginizle çocuğu fazla boğduğunuzu ve onun annenizle babanızla nefes almaya çalıştığını hiç düşündünüz mü? başka insanlarla iletişim kurmaya çalışarak başkalarını da tanıma, sevme, onlara da bağlanma hakkı olduğunu düşünüyor musunuz? ben öyleydim çünkü çocukken. elinizdeki tek varlık olduğuna inanırsanız ve böyle bir çember kurarsanız hem siz ehem çocuğunuza yazık şimdi anneniz babanız yarın öbür gün arkadaşları, sonra kız arkadaşı bu böyle gidecek emin olun kimse ona layık olmayacak bir de şeye çok takıldım yapması gereken zamanlarda yapmıyorlar anneniz babanız robot değil istediğiniz an emrinizde olsunlar git dediğinizde gitsinler öyle bir dünya yok maalesef kötü şeyler yaşamış olabilirsiniz ama geri döndüğünüz yerin de bir düzeni var ne kadar da o evden çıkmış olsanız da sizden sonra değişen düzen tekrar değişmiş onlar da biraz anlayışı hak ediyor bence
 
Uc yasindaki cocuk anneyle de anneanneyle de uyumamali. Ozguvenini kazanmasi icin kendi yataginda yatmali ya da ayri uyumali. Esinizden ayrilmis olabilirsiniz ama evladiniza bagimli olarak, uzerine asiri titreyerek aslinda ona zarar verdiginizin farkinda degilsiniz. Cocuk buyuyunce anneye bagimli, kendi ayaklari uzerinde duramayan, ozguvensiz olur. Yapmayin boyle. Tamam ben de bossndim. Ben de ayrilik travmasi yasadim ama bosanan bendim. Oglum babasindan bosanmadi. Biz bosandik. Bosanmak da hayatin sonu degil, yeni hayata bir badmslangic. Ben bosandim diye oglumu kucagimda yatirmadim. Aksine daha guclu olmasi gerek zorluklar karsisinda diye kendi uyudu. Bosaniyorsunuz diye cocugu simartmak, acima duygulariyla her istegini yapmak, hayir kelimesini kullanmamak da dogru degil. Bununla ilgili kitaplar var youtube da videolar var izlemenizi tavsiye ederim. Anne mutlu ise cocuk da mutlu olur. Anne guclu olmali. Cocugun uzerine duserek onu bogmayin, cocugun uzerine duserek cocuk mutlu olmaz. Ona nefes alacak imkan taniyin. O da bir birey olacak sonucta.
 
Merhaba arkadaşlar
Lütfen kırmadan yorum yapmanızı istiyorum. 7 yıllık evliligimi noktalandirmak üzereyim. Bir oglum var 3 yaşında. 8 ay önce istemeyerek de olsa baba evine dönmek zorunda kaldım.
ben çocuğuma çok bağlıyım. Hayata tutunmamin sebebi diyebilirim. 3 yıldır onla uyuyup onla uyanıyorum. Haklarini yiyemem annem babam çok iyi bakıyorlar. Ama sorunum şu ki onlara alışsın istemiyorum. Akşam olunca zar zor uyutuyorum. Onlarla uyumak istiyor. Ağlasa annem gelip kucağımdan almaya çalışıyor. Defalarca uyardım anne ben sustururum sen girme odaya. Daha önce defalarca kavga ettik bu sebepten. Belki size basit bişey gibi gelebilir bilmiyorum. Ama beni çok etkiliyor gerçekten. Yuvam dağıldı sanki evladimdan da ayrilicam zannediyorum. İnanın agliyarak yazıyorum şuan. Sanki oğlumu benden koparacaklar. Bunu asamiyorum bir türlü. Alistirmayin diyorum benle uyusun. Yine ayni. Sahura kalkmistik ağladı çocuk geldim yanina tam sakinlesiyodu annem daldı odaya seslenince çocuk bı daha başladı ağlamaya. Anne çık diyorum yok resmen çakıldı odanın ortasına ve her zaman aynı şeyi yapio. Başka evde kalamam isim yok gucum yok. Normalde al çocuğu uyut desem uyutmaz. Bir işe girsem bakamiyom diye şikayet eder. Ne yapsam bilmiyorum. Yorumlarinizi bekliyorum. Belki size basit gelebilir ama ben çok üzülüyorum bu duruma. Şimdiden teşekkürler yorumlarınız icin
Sen böyle yaptıkça çocuk daha çok bağlanacak annene . Serbest bırak sen.annesisin senin yerini kimse dolduramaz bu korkuyu yen . Anne sevgisi farklı anneanne sevgisi farklı. Sen çocuğu böyle.sikbogaz edersen kaybedersin
 
Annem hep soyle der: aziz anasını, inek danasını bilir. Cocuk anneanneyleme anneyi ayirt edebilir.
Ancak sizin bir uzman yardiminiza ihtiyaciniz var, travmalariniz icin. Ve lutfen oglunuza gelistirdiginiz su bagimliliginizdan kurtulun. Cocuk bir nefes alsin. Ozguveni olussun.
 
Madem öyle git evlerinden???
 
Bir şey olmaz korkmayın, siz onun annesisiniz, 3 yaşında da 5 yaşında da 50 yaşında da annesisiniz, düşünce anne diye ağlayacak, uykudan su isterken anne diye seslenecek hep... şu an büyük bir travma yaşadığınızdan böyle hissettiğinizi düşünüyorum, ama çocuğunuz ve çevrenize karşı hissiyatınız böyle devam ederse hem sizin hem çocuğunuz için sağlıklı bir durum olmaz bu. Kendinize bir müddet daha süre tanıyın, geçmezse gerekirse uzman desteği alın, rahat edersiniz.
 
Cocugunuzun psikolojisiyle oynadiginizin farkinda misiniz? Size bağımlı olmasını istiyorsunuz resmen. YAPMAYIN! Yanında olun ama sizle uyumasına izin vermeyin, birey olduğunu hissettirin. Bebek degil artik bu cocuk. Her seyi anlayacak yasta. Azicik siyrilin su bencilliklerden. Yazik olur cocugunuza ilerde.
 
Cocugunuzun psikolojisiyle oynadiginizin farkinda misiniz? Size bağımlı olmasını istiyorsunuz resmen. YAPMAYIN! Yanında olun ama sizle uyumasına izin vermeyin, birey olduğunu hissettirin. Bebek degil artik bu cocuk. Her seyi anlayacak yasta. Azicik siyrilin su bencilliklerden. Yazik olur cocugunuza ilerde.
Ben çok yanlış anlaşıldım sanırım. Şuan çocuğumu ayrı yatıracak yer yok. Bağımlı değilim bağlıyım buda aşırı değil. Benim ailem çok sevgisini gösteren bir aile değildi sevgisiz ve ezilerek büyüdüm. Evlendigimde eşimden de sevgi görmedim. İstediğim bari cocugumla bağım olsun benden sogumasin ben ona sevgimi gösteriyorum o da beni sevsin ki bende babannemle uyurdum ona alışmıştım annemle uyumak istemezdim. Annemle çok sevgi bağım olduğu söylenemez " erkek kardeşim de böyle" belki sadece bende sorun olduğunu düşünenler olur. Annem sadece kız kardeşime düşkündür. Bazen onlada gecinemezler. Ben bunu zamanında gördüm kendim yaşadım ha babannemle uyumasamda çok sevgi bağımız olacağını zannetmiyorum annemle otoriter sert bı kadın. İstedihi zaman istediğini yapar. Kesinlikle seni dinlemez. Hiç bı yerde hiçbir zaman beni savunduklarını görmedim yada kardeşlerimi. Hep bı karalama hep bı aşağılama. Her zaman insanlara sanki bir açıklama yapmaya mecburmusim gibi zannediyorum. Şuan sahip çıktılar Allah razı olsun inkar edemem. Ama önceden defalarca kovuldum bu evden. Tek hatam sevgi aramakti yanlış insanmış keşke olmasaydı cahillik ettim.bazi sözleri diğer yazan arkadaşlar için yazıyorum. Çocuğuma yapismiyorum onlardan mahrum etmiyorum. Bir zitlasma var bunu anlatmaya çalışıyorum. Babam daha anlayışlı bu konuda ama annemle anlaşamıyoruz. Bir insan bir durumdan şikayetxiyse üstüne düşmeye gerek yok. Ama her konuda böyle. Herşey onun istediği gibi olsun. Bu ben cocuklugumdan beri boyle. Çoğu huyuna alıştım zaten artık takmıyorum ama bazen benimde dayanamayacagim şeyler oluyo bunun gibi. Çünkü bende artık sevgi arıyorum. Ailemde bulamadığım eşimde bulamadigim. Lütfen anlayış biraz
 
Kreşe izin vermezler falan demişsiniz.
Bu tarz kararları tek başınıza neden alamıyorsunuz ki?
Eğitimi için başlamalı, kayıt için gidiyorum bitti.
Ayrıca bence 3 yaşında çocuk artık başkaları ile uyumak yerine kendi odasında uyumaya alışmalı değil mi?
Anlıyorum psikolojinizi zor bir dönemden geçiyorsunuz ama dikkat edin
yanlış alışkanlıkların hayatınızı daha da zorlaştırmasına sebep olmayın.
Ben olsam aileme alışsın çocuğum, beni aramasın isterim.
Yarın öbür gün kısa süreli kendinizi dinlemelere ihtiyaç duyacaksınız.
Sürekli anne paçasına yapışan, başka kimsede dk durmayan çocuk daha mı iyi?
Durum bu yani hatta ben 5 yaşında vericem anaokuluna diyodum. Yok ne gerek var hiç de verme anaokuluna normal gider diyorlar. Sütten keserkende aynı şey oldu ben sadece emziriyodum çocuk fazla yemek yemiyodu çok emiyodu beni. 1 buçuk yaşında kestim halen daha derler çocuğu erken kestin diye. Şuan bende kız kardeşimle aynı oda da uyuyorum başka oda yok evde kalabalığiz ayrı uyuyamam uyutsamda onlar bırakmaz yine. Onlarda böyle görmüş bilmem kaç yaşına kadar babannemle uyudum. Ben bebeklikten beri öyle alıştırmak istedim müsade etmediler. Ben uyutsam onlar yanına alicak eminim. Bide bizim böyle aman kendi kendime tatile gideyim lüksümüz yok bide ben istemem yani gidersem çocuğumla giderim oda gezsin. Çok öyle kendi kendime gidiyim geziyim istemem. Oğlum bebeklikten beri sakin bı çocuk çok şükür. Hayattaki tek şansım sanırım. Beni yoran strese sokan diğer yaşadıklarım. Öyle aksi bı coxuk olsaydı burda bile kalamazdim.
 
Benim çocuğum en çok kimi seviyosun diyince annemi gösterip,öpücük atıp bide üstüne kahkaha atıyor gözümün içine baka baka :D merak etmeyin ne kadar çok severse sevsin onları her zaman siz farklı olursunuz. Benim babanem anneme vermezmiş resmen beni bebekken hala söyler sana hep ben baktım diye. Annemle de belli bi yaşa kadar çok mükemmel bi iletişimimiz olmadı açıkçası. Sonra sonra çok iyi anne kız ilişkisi yakalayabildik. Şimdi çok iyiyiz maşallah. Annemin saçının telini babanemlere değişmem. İstedikleri kadar biz baktık desinler anne gibi olur mu ? Anneme hissettiğim sevgi 100se Babanem’e hissettiğim 1 filandır. Kötü bi insan olduğu yada onu sevmediğim için filan yanlış anlaşılmasın. Sadece teki annem yani kavga da ettik birbirimize de girdik,ben küçükken dayakta yedim mesela annemden ama alakası yok bunlarla olayın.
 
Back
X