Oğlum annemlere alışsın istemiyorum!

Merhaba. Bence bir süre psikolojik destek alsanız çok faydasını görürsünüz. Şu anda psikolojik (ve eminim fiziksel olarak da) stres içindesiniz. Kendi yuvanizdan çıkıp, çocuğunu da alıp baba evine dönmek gayet zor. Kaybetme korkusu yaşadığınız gayet normal. Bunun ilerisi için sıkıntı olmamak adına destek alin. Kimse sizden cocugunuzu koparamaz. Sizin yeriniz zaten ayri. Aslinda aile büyükleri tanıyıp seveilmesi büyük sans. Ben mesela iki taraftan kimseyi taniyamadim. Bu çok güzel birsey çocuklar için. Evet aild büyükleri bazen çocukları simartiyorlar. Buna yeri gelince bende izin veriyorum. Ama uyku, sağlık veya gelişimi etkileyecek şeylere izin vermeyin tabi. Şu anda bulunduğunuz durum hiç kolay değil, ama aileniz şu anda size (kendi imkanlarının el verdiği kadar) destek olmaya çalışıyor. Sizin oğlunuz yaşında oğlum var. Bu yaşları da çok tatlı üstelik. Cok seviyorlardir evladınızı. Zamanla kendinize yeni bir düzen kursaniz inanın bu kadar gözünüze batmazlar
 
ozaman aileniz koydugunuz kurallara uymuyor
çocukta haliyle isine gelene koşuyor.
benim kizda oyle ben bir sey yapmayinca hemen babaya nazlanmaya basliyor.
anne babanizda muhtemelen isteklerini yapmadan baş etmeyi beceremiyorlar
Aynen böyle. İnşallah beni dinlemeyen şımarık bı çocuk olmaz. Ben zaptedemiyorum çünkü hayır dediğime onlar evet diyor
 
Merhaba. Bence bir süre psikolojik destek alsanız çok faydasını görürsünüz. Şu anda psikolojik (ve eminim fiziksel olarak da) stres içindesiniz. Kendi yuvanizdan çıkıp, çocuğunu da alıp baba evine dönmek gayet zor. Kaybetme korkusu yaşadığınız gayet normal. Bunun ilerisi için sıkıntı olmamak adına destek alin. Kimse sizden cocugunuzu koparamaz. Sizin yeriniz zaten ayri. Aslinda aile büyükleri tanıyıp seveilmesi büyük sans. Ben mesela iki taraftan kimseyi taniyamadim. Bu çok güzel birsey çocuklar için. Evet aild büyükleri bazen çocukları simartiyorlar. Buna yeri gelince bende izin veriyorum. Ama uyku, sağlık veya gelişimi etkileyecek şeylere izin vermeyin tabi. Şu anda bulunduğunuz durum hiç kolay değil, ama aileniz şu anda size (kendi imkanlarının el verdiği kadar) destek olmaya çalışıyor. Sizin oğlunuz yaşında oğlum var. Bu yaşları da çok tatlı üstelik. Cok seviyorlardir evladınızı. Zamanla kendinize yeni bir düzen kursaniz inanın bu kadar gözünüze batmazlar
Teşekkür ederim. Çok istiyorum bı düzen inşallah olur🤲 yoksa orda da yipraniyodum burda da aynı şeyi yaşayınca ne fark etti. Allah razı olsun bakıyorlar. Bende çalıştığım zaman destek oluyorum. O konuda sıkıntı yok çok sukur
 
Merhaba arkadaşlar
Lütfen kırmadan yorum yapmanızı istiyorum. 7 yıllık evliligimi noktalandirmak üzereyim. Bir oglum var 3 yaşında. 8 ay önce istemeyerek de olsa baba evine dönmek zorunda kaldım.
ben çocuğuma çok bağlıyım. Hayata tutunmamin sebebi diyebilirim. 3 yıldır onla uyuyup onla uyanıyorum. Haklarini yiyemem annem babam çok iyi bakıyorlar. Ama sorunum şu ki onlara alışsın istemiyorum. Akşam olunca zar zor uyutuyorum. Onlarla uyumak istiyor. Ağlasa annem gelip kucağımdan almaya çalışıyor. Defalarca uyardım anne ben sustururum sen girme odaya. Daha önce defalarca kavga ettik bu sebepten. Belki size basit bişey gibi gelebilir bilmiyorum. Ama beni çok etkiliyor gerçekten. Yuvam dağıldı sanki evladimdan da ayrilicam zannediyorum. İnanın agliyarak yazıyorum şuan. Sanki oğlumu benden koparacaklar. Bunu asamiyorum bir türlü. Alistirmayin diyorum benle uyusun. Yine ayni. Sahura kalkmistik ağladı çocuk geldim yanina tam sakinlesiyodu annem daldı odaya seslenince çocuk bı daha başladı ağlamaya. Anne çık diyorum yok resmen çakıldı odanın ortasına ve her zaman aynı şeyi yapio. Başka evde kalamam isim yok gucum yok. Normalde al çocuğu uyut desem uyutmaz. Bir işe girsem bakamiyom diye şikayet eder. Ne yapsam bilmiyorum. Yorumlarinizi bekliyorum. Belki size basit gelebilir ama ben çok üzülüyorum bu duruma. Şimdiden teşekkürler yorumlarınız icin
Keşke biri de benim çocuğu uyutsa da bende çay içsem kahve içsem kitap okusam 😢
 
Canım psikolojinizi hiç iyi görmedim. Şeyi anlamadım ben çalışsanız mesela madem anneniz de çocuğa meraklı siz çalışırken bakmazlar mı. Hem siz de nefes almış olursunuz hem de para kazanmış. Boşanma psikolojinizi de bir nebze atmış olursunuz.
 
Teşekkür ederim. Çok istiyorum bı düzen inşallah olur🤲 yoksa orda da yipraniyodum burda da aynı şeyi yaşayınca ne fark etti. Allah razı olsun bakıyorlar. Bende çalıştığım zaman destek oluyorum. O konuda sıkıntı yok çok sukur

Insallah hersey gönlünüzce olur. Bunu gecici bir süreç olarak görün. Ve ne kadar korkarsaniz da annenizin veya ailenizin size destek olmasına izin verin. İnşallah sizin ve oğlunuzun cok güzel bir geleceği olur
 
İnşallah öyle olur. Kreşe falan da izin vermiyorlar. Daha küçukmus. Şimdiden sorun çıkmaya basladi
canınızı sıkmayın rahat edin diye yapıyordur belki anneniz bakarsa sürekli sizde bı iş arayın çalışın valla ben bulsam öyle anne baktirip rahatça çalışırdım ama benimki başka sehirde,Eylulde olduğum şehire tasinacaklar yskinimdan ev tutturacam inşallah onlar bana ben onlara yardımcı olmayı planliyorum
 
Merhaba arkadaşlar
Lütfen kırmadan yorum yapmanızı istiyorum. 7 yıllık evliligimi noktalandirmak üzereyim. Bir oglum var 3 yaşında. 8 ay önce istemeyerek de olsa baba evine dönmek zorunda kaldım.
ben çocuğuma çok bağlıyım. Hayata tutunmamin sebebi diyebilirim. 3 yıldır onla uyuyup onla uyanıyorum. Haklarini yiyemem annem babam çok iyi bakıyorlar. Ama sorunum şu ki onlara alışsın istemiyorum. Akşam olunca zar zor uyutuyorum. Onlarla uyumak istiyor. Ağlasa annem gelip kucağımdan almaya çalışıyor. Defalarca uyardım anne ben sustururum sen girme odaya. Daha önce defalarca kavga ettik bu sebepten. Belki size basit bişey gibi gelebilir bilmiyorum. Ama beni çok etkiliyor gerçekten. Yuvam dağıldı sanki evladimdan da ayrilicam zannediyorum. İnanın agliyarak yazıyorum şuan. Sanki oğlumu benden koparacaklar. Bunu asamiyorum bir türlü. Alistirmayin diyorum benle uyusun. Yine ayni. Sahura kalkmistik ağladı çocuk geldim yanina tam sakinlesiyodu annem daldı odaya seslenince çocuk bı daha başladı ağlamaya. Anne çık diyorum yok resmen çakıldı odanın ortasına ve her zaman aynı şeyi yapio. Başka evde kalamam isim yok gucum yok. Normalde al çocuğu uyut desem uyutmaz. Bir işe girsem bakamiyom diye şikayet eder. Ne yapsam bilmiyorum. Yorumlarinizi bekliyorum. Belki size basit gelebilir ama ben çok üzülüyorum bu duruma. Şimdiden teşekkürler yorumlarınız icin
Senin yine iyi.. benim kv ayni boyleydi.
Gece besiginden alir gotururdu. Ayni evde yasiyorduk.
Ama ben lohusayken yaşadim bunlari cocuklar 7aylik olana kadar. Ben Işe baslayinca durulmustuk. Kendisine anne dedirtmeye calisiyordu 1yaşlarinda. Oglum da oglum diyordu. Sen susturamiyorsun deyip kucagimdan cekerdi. Emzirirken odaya dalardi. Cok tartistik bizde..
Simdi boşandim. Isteseler de vermem zaten.
Farkli illerdeyiz. Yok oyle bagimliliklari. Herkesin yeri ayridir.
Cocugun tek annesi var. Cocuk buyusun zaten sizi bilecek. Takilmayin bence. Bunu yapan oz anneniz. Sizi canindan cok seviyordur eminim.
Kotulugunuzu istemez. Elinizden cekip alamaz nitekim. Size bu kotulugu niye yapsin?
O sizin aileniz. Fazla sahiplenmekten gelir bu tutumlari. Biraz sabredin,akışına birakin.
Kıskanmayin.
Birakin sevsinler. Bugun var yarın yoklar..
Anneniz oldugu icin ben hosgorulu davranirdim,yerinizde olsam..
 
iyi de psikolojiniz ve bakış açınız çok sağlıksız. ömür boyu çocuğa bağlı hatta daha doğrusu bağımlı kalamazsınız ki.. elbette çocuk başkalarıyla da olacak.
bence kendinizi toparlamaya bakın.
 
Aynen böyle. İnşallah beni dinlemeyen şımarık bı çocuk olmaz. Ben zaptedemiyorum çünkü hayır dediğime onlar evet diyor
bir şey olmaz
annemde bizim herseyimize evet derdi elinden geldigince almaya calisirdi ama anlatirdida hep konuşurdu şuan param oldugu icin aliyorum ama param olmadiginda alamam diye bizede yer etmisti bisey isteyecegimiz zaman once parasini sorardik.
bol bol konuşun anlatin çok iyi dinleyici onlar aslinda
sadece çocuk olduklari icin biraz isteklerinde israrcilar o kadar
 
Canım psikolojinizi hiç iyi görmedim. Şeyi anlamadım ben çalışsanız mesela madem anneniz de çocuğa meraklı siz çalışırken bakmazlar mı. Hem siz de nefes almış olursunuz hem de para kazanmış. Boşanma psikolojinizi de bir nebze atmış olursunuz.
Bı ara çalıştım 2 ay kadar çok uzun sürmedi. Ama iki ay boyunca her akşam soylendi uzun süre bakamam diye hatta bazen yanına getiriyim biraz senle kalsın diyordu. Çocuk bakiyodum o zaman ikiz. Yine iş bulsam calisicam. Kız kardeşimin okulu bitti o da yardımcı olur
 
Hak verdim ben.
Korkularınız sağlıklı değil ama annenizin tutumu da dogru değil.

Kalabalık ortamda çocukla iletişim çok zor oluyor.
Çekirdek aile ortamı dışında benim çocuk benim değil mesela.

Ağlarken yanında kim varsa o sakinleştirmeli.
Birkaç kişi müdahale edince daha kötü oluyor.
Çocuk susacağı varsa da susmaz öyle.
Bebek değil ki elden ele dolaşsın, susturulmaya çalışılsın.
 
Annenizin yaptığı yanlış ama sizinki de yanlış.
Çocukla beraber uyumayın artık alıştırın ayrı yatmaya.
Kocasından ayrılan kadınlar oğluşlarına yapışıyor böyle. Sonra çocukla arasında çok sakat bir bağ kuruluyor ve çocuğun da psikolojisi bozuluyor. Burada okuduğumuz eşim çok anneci, annesi hiç bizi rahat bırakmıyor konuları burdan çıkıyor hep. Abartmayın her şeyi.
 
Back
X