ya ben esimi size birazda yanlis tanittim aslinda hep onu kotuledim hic iyi yanlarini soylemedim. mesela esim yeni ise girdi 2 senenin ardindan sukur... her istedigimi almaya basladi gonlumu yapmaya basladi bunada sukur... namaz kilar kuran okur isyerinde aksama kadar ilahi dinler bunada sukur bi drdim oldugunda benimle aglar cocugum bana kotu bsey dese kizar anneye ole denmez der... ama gel gelelim sinir hastasi. her kavgadan sonra tovbe ediyor bidaha vurmamak icin ama bende zorluyorum onu biraz kavgaya.. yalvariyo bana bak git iceei yoksa tutamiyom kendimi vurcam yapma diyor bende sinirli olunca lafini dinlemiyorum... vuruyo yarim saat sonra gelip ozur diliyo affetmeyince agliyor... hediye alir her aksam eli dolu gelir eve sukur.. cocuguma bana hep dua eder... mutsuz olsak guldurur.. ama ailesinede toz konduramaz. yani demek istedigim iki arada kalmak istemiyor bu.. kendi aranizda halledin diyor beni karistirma kavga cikar tutamiyorum kendimi biliyosun diyor. simdi tek sorunumuz ailesi.. aramiza ucuncu sahislar girmeyince inaninki melek gibi oluyor. zaten vurma olayida bitti 4 5 aydir kavga etmiyoz cok sukur.. en son 2 hhafta once ailesiyle kavga ettik kaynim ustume yurudu diye esim eline bicak aldi kaynima saldirdi karimin ustune nasil yurursun diye sen kimsin diye... kaynatamda dedi dover abisi segilmi diyince bu sefer kaynatamin ustune gtti esim. en son kv bizi evden kovunca esim gtti annesinin bogazini skti biz hic biyere gitmiyoruz siz gitceksiniz dedi bu evden... ve 2 haftadir ne odadan cikip yuzlerine baktim ne evlerini temizledim ne yemeklerini yaptim nede yedim.. cioma odadan dedi biraz sabret odasa canin skilmasin diye tv alcam sana dedi.. boyle yani esim bole birisi yerine gore iyi yerine gore kotu nasil biri sizce...
sevmiyorum desemde cok seviyorum esimi canim yuvam yikilsin isremiyorum. esim ayri eve cikmak istemiyor... ama gecende soyle bisey oldu cnm. esim dediki ilerde ogluma arabali yatak alcam desi bizim odada biraz kucuk biz zor sigiyoruz. desim nereye koycaz. dedi sen karisma o is bendeee dedi gulerek. dedim hayirdir sende biseyler var dedim surat asti sonra ne gbi dedi. ayri evemi cikcaz yoksa dedim yooooo dedi... ama o zaman supelendim biraz supriz yaparmi acaba?
şu iki mesajına cevaben yazıyorum eşinin psikolojisi hiç iyi değil. onlar yüzünden seni dövmeler, senin yüzünden onlara bıçak çekmeler falan hiç sağlıklı değil. madem boşanmak istemiyorsun, o zaman üstteki arkadaşın da dediği gibi eşini yavaş yavaş işle... ayrı eve kesinlikle ikna et. bir göz oda olsun ama sadece size ait olsun. odaya televizyon falan aldırma sakın. iyice yerleşmeyin o eve. eşine söyle ''ben odaya televizyon istemiyorum ben seninle kendi evimiz olsun istiyorum'' de.
iyice işle alttan alttan. mesela bi konu geçtiği zaman ''ayrı eve çıktığımızda şunu yaparız bunu alırız'' falan de neşeli şekilde. yani eşin senin bi gün kesinlikle ayrı eve çıkacağınıza inandığını görsün.
mesela ikinci çocuğu asla düşünme ayrı eve çıkmadan. eğer lafı açılırsa eşin ikinci çocuğu isterse ''ben de istiyorum ama kendi evimiz kendi düzenimiz olduğunda olur ancak'' de.
ayrı ev fikrini eşine de cazip kıl. mesela de ki ''kendi evimiz olduğunda ne kadar rahat olacağız, başbaşa yemek yiyeceğiz, başbaşa kahvaltı edeceğiz, başbaşa kalabileceğimiz tek yer yatak odası dört duvar arası olmayacak, ben akşamları çeşit çeşit kek pasta çerez yaparım, oturup akşamları sarmaş dolaş salonumuzda film izleyebiliriz, kendi düzenim olur, senin işten gelme saatine gönlümce rahat rahat istediğim yemeği yapıp gönlümce sofralar kurabilirim... hem bu evde her zaman üstüme başıma dikkat etmem gerekiyo, kendimi hiç evimde gibi hissetmiyorum, kendi evimiz olduğunda rahat rahat geceliğimle bile dolaşabilirim... rahat rahat banyo bile yapamıyorum bu evde, kendi evimiz olduğunda herşeyimiz daha özgür olacak, aile olmanın sorumluluğunu asıl o zaman hissedeceğiz, bu evde sanki hiç evlenmemişiz de sanki hala anne baba yönetimi altındayız''
hep böyle konuşmalar yap kavga etmeden alttan alttan işle...
bu arada çocuğunu da hep kendi yanında tut oyun oyna parka götür avm lerdeki çocuk etkinliklerine götür, çocuğun hep senle vakit geçirsin ve ona her anne dediğinde düzelt hemen. ''hayır babane'' de. çocuğunu çağırırken ''anneye gel'' vs de. ''şunu al babaneye ver'' de. böyle böyle kv gibi davran. kv yi de uyar çocuğum sana anne dediğinde düzelt onu de.
eşimi benden çok seviyor ama bana bi uzak nedenini bilmiyorum gerektiğinden çok birlikte vakit geçirmeye calısıyorum sevgimi gösteriyorum seni seviyorum diyorum.. benimle birlikteyken bana sevgi gösteriyo ama babaannesi çağırdıgı zaman beni unutuyo resmen pabucum dama atılıyor... hastaneye götürdüğümüz zaman benim kucağıma hiç gelmiyor vs başka bir yere. herkes beni ablası onu annesi sanıyor.. bişey verirken al annesi şöyle yap annesi falan diyolar beni hiç görmüyolar ve cok zoruma gidiyor ne yapmam lazım oglumu kendime alıştırmam için bana taktik verin arkadaşlar.. 
