Geçenlerde ben işe o okula doğru çıktık evden.madde kullananbşr arkadaşının babasını gördük.bna dediki bu abi çok iyi biri, o da oğlunun peşinden hep koşuyor. O anda beynim durdu. Demek ayırt edebiliyor. Çünkü Bn peşinde koştuğu da bna kızıp bağırıyor.
Zaten vicdanlı bir çocuksa yaptıklarını bir süre sonra kendisine yakıştıramayacaktır. Onun kızmasını takmayın kafanıza onu engellemeniz, istediğini yapamamanın öfkesinden o. Elini bile kaldırsa düşün peşine, kırıldım diye çekilmeyin köşenize.
Siz inatla yanında olun, sevgi gösterin, ayrılmayın peşinden. Kıyafetleri gönderirken içine güzel bir mektup iliştirin. Ona tüm sevginizi, gelecek hayallerinizi, birlikte başarabileceğinizi yazın. Çocukluğundan çok sevdiği bir objeyi de iliştirin içine.
Şu an herşey onun elinde, o isterse olacak. Onun istemesi içinde duygularını. merhametini, size sevgisini canlı tutmanız lazım. Gereksiz tartışmalar, iğneleyici öğütler tam tersi öfkesini artırır daha çok dışarıya yöneltir. Sorumluluğu vicdanına yüklemeniz lazım. Evdeki ablayla da konuşun gerekirse forumu okutun, oda şefkat göstersin, biraz alttan alsın tartışmaya girmesin. Sizinle konuşamadığı özelini ablasıyla konuşabileceği bir ortam hazırlasın.
Cezaevi müdürü, komiser vb. birileri ile konuşun, evladımı bu illetten kurtarmak istiyorum bana yol yordam gösterin diye.
Bu tarz durumlarla çok karşılaştıkları için bizden daha çok bilgileri vardır, yol yöntem bilirler.
Ben sizin bunu başarabileceğinize inanıyorum, ama tüm enerjnizi evladınıza ve huzurunuza yönlendirin.
Baktınız cezaevinden çıkınca pişman ve düzelmek isteyen bir çocuk var karşınızda, satın evi alın payınızı belki yeni bir ev alır şehir bile değiştirebilirsiniz.
Eski ortamları arkadaşları görmemesi kurtulma çabasında artı olacaktır onun için.