Arkadaşlar, çocuklar tatlı şeyler kabul ediyorum. Her şeyin yavrusunun sevildiği gibi insan yavrusu da sevimli oluyor.
Ama çocuklar aptal değiller, sadece yaşları küçük o kadar. Hiçbir şeyi bilmez gibi davranmak doğru değil. Her kötü davranışı bilmediklerinden ötürü yapıyor değiller.
Sınıf öğretmeni olduğum bir sınıfta 19 öğrenci bir olup 1 öğrenciye koskoca bir dönem psikolojik şiddet uygulamışlar, inanabiliyor musunuz? Ben ikinci dönem geçmiştim okula, o çocuk aylarca ona maruz kalmış. Hepsi de o çocuğu üzdüklerinin farkındaydılar, öyle bilmiyor etmiyor demeyin. Sınıfa girerim, bir karışıklık olur hemen X yaptı. Tahtada konuşanları yazma diye lanet bir adet var niyeyse, hep o çocuğun adı yazılı olur. Bazen hava iyi olunca top oynamaya çıkarırım, bir o çocuğu oyuna almazlar. Böyle böyle bir iki haftada fark ettim akran zorbalığını.
Bunun dışında bir keresinde de ortaokul çocuklarının, tartı yapan kör bir adamcağızla dalga geçip önündeki bozuk paraları çalmaya çalıştıklarına şahit olmuştum.
Üzgünüm ama kanatsız melek varsayımı her zaman tutmuyor. Yeterince fazla çocuk görünce anlıyorsunuz.