oğlum

samanyolu · 27 Ağustos 2013

merhaba arkadaşlar sizlerle dertleşmeye,fikirlerinizi almaya geldim,çünkü artık nasıl davranacağımı şaşırdım,kendime güvenimi kaybettim...
Eşimi 13 yıl önce kaybettim,31 yaşında 2 çocukla kaldım,...Kaynım eltim ve görümcemle mesafeliyiz,ailelerden kaynaklı sorunumuz baştan beri var zaten...Çocuklar küçükken çok ortalarda yoklardı da nedense büyüdükçe kıymetli olmaya başladılar....sağolsun kayınpeder geçimimi temin etti,durumları çok iyi zaten...Tabii bize sunulan imkanlarla diğer kardeşlerin ki farklı ama çok şeyde gözüm yok çok şükür geçiniyoruz..Oğlum bunu pek hazmedemedi aslında şimdi 25 yaşında...Alamadığı yapamadığı şeyler için beni suçluyor,yok ben ezik kalmışım da onun arkasında durmamışım,anne miymişim falan...ya resmen kalbimin acıdığını hissediyorum bu laflarla yaptığım onca şey uçtu gitti....
Oğlum üniversiteyi bu yıl bitirdi,3 kez sınava girdi başaramadı diye bir dünya laf işittim,tekrar dersaneye versinler diye konuştum,yıprandım...şimdi lisans yapacak ayrıca çalışıyor da..Şimdi motor almak istiyor eşimden kaln bir arabamız var ,ben motora karşı çıktım,siz benim herşeyimsiniz,kaybetmekten korkuyorum dedim,o zaman araba al madem dedim...Zaten benim kullandığım arabayı istemiyor,kendinin olacak ona da tamam,biraz yardım edebilirim dedim zaten kendide kazanıyor,2. el ucuz birşey al iyice kullanmayı öğren askerden dönüp iyi bir işe girince sıfır alırsın deim,şimdi başladı ben nasıl benzin dolducam,vergisi var bilmem ne senin yüzünden araba alıyorum motor alsam alırdım falan...Bende tamam dedim git dedenle konuş( kayınpeder )izin veriyorsa al dedim...İşte kavga burdan çıktı ben arkasında durmuyormuşum...
Zaten amcalarıyla özellikle büyükle ne zaman samimi olsa bana düşman oluyor ki bu amca yıllar önce annen evin tapusunu kendi üzerine yaptırmasın diye ortalığı karıştırmıştı...Hep beni eleştiriyor,yemek,araba kullanma konusunda,çok yoruldum artık şaşkınım...3 gündür konuşmuyoruz aynı evin içinde...galiba herşeyimi onunla paylaştım çok yüzgöz oldum,o anne ben çocuk oldum... :43:

parkon · 27 Ağustos 2013

Allah yardımcınız olsun.
Sanırım malvarlığı kayınpederin üstüne, o yüzdende eliniz kolunuz bağlı.
Oğlunuzun yaşı küçük değil, artık sorumluluk alma zamanı gelmiş.
Söylediklerinde haklı olduğunu, sizin yapamadığınızı ve onun desteğine ihtiyacınız olduğunu söyleyin.
Evin tüm sorunluluğunu ona verin,özellikle mali konularda.
Dedesinden parayı o istesin, ev geçimini o sağlasın.
Biraz rollerinizi değiştirmeye çalışın.

kova4 · 28 Ağustos 2013

cok üzüldüm cok cekmissiniz ama oglunuzda kücük degilmis artik bence tüm sorumlulugu üstüne yikin siz herhalde kiyamamissiniz biraz doldurusa geliyor desem kücükde degil yani sonucta siz yetistirdiniz büyüttünüz bunlarin farkinda olmasi lazim yinede allah yardimciniz olsun

elifilkay · 28 Ağustos 2013

Bu yaşta artık kimseyi suçlayamaz. Araba almak istiyorsa çalışır alır, benzinini çalışır doldurur. Bir ömür başkaları mı cebine para dolduracak? Okutmuşsunuz, belli bir yaşa da gelmiş, artık yeter. Ben kadın halimle oğlunuzdan daha küçük yaşıma rağmen annemden babamdan 10 lira almaya utanıyorum. Oğlunuzun da bu yaşa kadar bunun farkına varması gerekiyordu; burada siz biraz fazla yüz vermişsiniz maalesef. Ama babasız büyüdüğü için sizden uzaklaşmaması için böyle davranmak zorunda kaldığınızı da anlayabiliyorum. Kısacası siz üzülmeyin ve elinizden geleni evladınız için yapmaya devam edin. Ama en başta dediğim gibi bazı şeylerin farkına varıp kendi ayakları üzerinde durması gerektiğini de artık anlamalı. Yaşı küçük değil, bu yaşlarda bazı şeylerin farkına varamazsa ileride bir aile kurması çok zor.

sibelizim · 28 Ağustos 2013

samanyolu .!.:
merhaba arkadaşlar sizlerle dertleşmeye,fikirlerinizi almaya geldim,çünkü artık nasıl davranacağımı şaşırdım,kendime güvenimi kaybettim...
Eşimi 13 yıl önce kaybettim,31 yaşında 2 çocukla kaldım,...Kaynım eltim ve görümcemle mesafeliyiz,ailelerden kaynaklı sorunumuz baştan beri var zaten...Çocuklar küçükken çok ortalarda yoklardı da nedense büyüdükçe kıymetli olmaya başladılar....sağolsun kayınpeder geçimimi temin etti,durumları çok iyi zaten...Tabii bize sunulan imkanlarla diğer kardeşlerin ki farklı ama çok şeyde gözüm yok çok şükür geçiniyoruz..Oğlum bunu pek hazmedemedi aslında şimdi 25 yaşında...Alamadığı yapamadığı şeyler için beni suçluyor,yok ben ezik kalmışım da onun arkasında durmamışım,anne miymişim falan...ya resmen kalbimin acıdığını hissediyorum bu laflarla yaptığım onca şey uçtu gitti....
Oğlum üniversiteyi bu yıl bitirdi,3 kez sınava girdi başaramadı diye bir dünya laf işittim,tekrar dersaneye versinler diye konuştum,yıprandım...şimdi lisans yapacak ayrıca çalışıyor da..Şimdi motor almak istiyor eşimden kaln bir arabamız var ,ben motora karşı çıktım,siz benim herşeyimsiniz,kaybetmekten korkuyorum dedim,o zaman araba al madem dedim...Zaten benim kullandığım arabayı istemiyor,kendinin olacak ona da tamam,biraz yardım edebilirim dedim zaten kendide kazanıyor,2. el ucuz birşey al iyice kullanmayı öğren askerden dönüp iyi bir işe girince sıfır alırsın deim,şimdi başladı ben nasıl benzin dolducam,vergisi var bilmem ne senin yüzünden araba alıyorum motor alsam alırdım falan...Bende tamam dedim git dedenle konuş( kayınpeder )izin veriyorsa al dedim...İşte kavga burdan çıktı ben arkasında durmuyormuşum...
Zaten amcalarıyla özellikle büyükle ne zaman samimi olsa bana düşman oluyor ki bu amca yıllar önce annen evin tapusunu kendi üzerine yaptırmasın diye ortalığı karıştırmıştı...Hep beni eleştiriyor,yemek,araba kullanma konusunda,çok yoruldum artık şaşkınım...3 gündür konuşmuyoruz aynı evin içinde...galiba herşeyimi onunla paylaştım çok yüzgöz oldum,o anne ben çocuk oldum...

üzülme teyzeciğim teyzeciğim diyorum çünkü oğlunuz benden 2 yaş küçük sadice ,üzülme ALLAH sabrını nasip etsin, çevremde benzer şeyleri yaşayan anne oğullar oldu,oğlanlar askere gidince değişti annelerinin kıymetini anladılar,umarım oğlunuzda askere gidince sizi anlayacaktır, hele bi anne özlemi çekmeye görsün..o amca vs maddi olarak yanında ama saçını okşayan ne derse desin illede oğlum diyen siz olmayınca o amca da diğerleri de oğlunuzun gözünde gerekli yeri alır siz gerekli yeri alırsınız,herşey maddiyat değil bunu anlayacaktır üzülmeyin ne olur dua edin bol bol

Dante · 28 Ağustos 2013

samanyolu .!.:
merhaba arkadaşlar sizlerle dertleşmeye,fikirlerinizi almaya geldim,çünkü artık nasıl davranacağımı şaşırdım,kendime güvenimi kaybettim...
Eşimi 13 yıl önce kaybettim,31 yaşında 2 çocukla kaldım,...kaynım eltim ve görümcemle mesafeliyiz,ailelerden kaynaklı sorunumuz baştan beri var zaten...çocuklar küçükken çok ortalarda yoklardı da nedense büyüdükçe kıymetli olmaya başladılar....sağolsun kayınpeder geçimimi temin etti,durumları çok iyi zaten...tabii bize sunulan imkanlarla diğer kardeşlerin ki farklı ama çok şeyde gözüm yok çok şükür geçiniyoruz..oğlum bunu pek hazmedemedi aslında şimdi 25 yaşında...alamadığı yapamadığı şeyler için beni suçluyor,yok ben ezik kalmışım da onun arkasında durmamışım,anne miymişim falan...ya resmen kalbimin acıdığını hissediyorum bu laflarla yaptığım onca şey uçtu gitti....
Oğlum üniversiteyi bu yıl bitirdi,3 kez sınava girdi başaramadı diye bir dünya laf işittim,tekrar dersaneye versinler diye konuştum,yıprandım...şimdi lisans yapacak ayrıca çalışıyor da..şimdi motor almak istiyor eşimden kaln bir arabamız var ,ben motora karşı çıktım,siz benim herşeyimsiniz,kaybetmekten korkuyorum dedim,o zaman araba al madem dedim...zaten benim kullandığım arabayı istemiyor,kendinin olacak ona da tamam,biraz yardım edebilirim dedim zaten kendide kazanıyor,2. El ucuz birşey al iyice kullanmayı öğren askerden dönüp iyi bir işe girince sıfır alırsın deim,şimdi başladı ben nasıl benzin dolducam,vergisi var bilmem ne senin yüzünden araba alıyorum motor alsam alırdım falan...bende tamam dedim git dedenle konuş( kayınpeder )izin veriyorsa al dedim...işte kavga burdan çıktı ben arkasında durmuyormuşum...
Zaten amcalarıyla özellikle büyükle ne zaman samimi olsa bana düşman oluyor ki bu amca yıllar önce annen evin tapusunu kendi üzerine yaptırmasın diye ortalığı karıştırmıştı...hep beni eleştiriyor,yemek,araba kullanma konusunda,çok yoruldum artık şaşkınım...3 gündür konuşmuyoruz aynı evin içinde...galiba herşeyimi onunla paylaştım çok yüzgöz oldum,o anne ben çocuk oldum...

çocuklara bu kadar yüz vermeyi doğru bulmuyorum
tamam onlar herşeyimiz ama gün geliyor işte bu sitedeki gibi anasını babasını dinlemeyenler gidip elin kızı-oğlu veya maddi şeyler için ailesine sırtını dönüyor
oğlunuz o kadar höt zöt etmeyi biliyor madem dedesine amcasına etsin
sizden isteyeceğine onlardan istesin babasının hakkını
onun yaşında ev geçindirenler var

tek başıma büyüttüğüm tek çocuğum var
herşeyim ama yerini de yeri gelince susmayı da bilecek
tuzum kuru olduğundan konuşmuyorum yani

Wolfsrain · 28 Ağustos 2013

sanırım özel durumunuzdan dolayı biraz şımartmışsınız çevremde çok böyle insan olduğu için artık bıktım desem yeridir yanlış anlamayın sizin durumunuz tabiki çok zor yaşamayan bilemez ama bence askerden sonrada düzelmezse bundan sonra ipleri elinize alın ve gerekirse resti çekin maddi şeyler için neden sizi suçluyor anlamadım sonuçta sizin elinizde olan bir şey değil aç değil açıkta değil çok şükür işi varmış okumuş daha ne olsun böyle yetiştirilen biriyle evlenen akrabam vardı çekmediği şey kalmadı adamdan o kişininde babası yoktu ve tek çocuktu tek torundu bu nedenle çok şımarık yetişmişti çocukları şımartarak iyilik değil kötülük yapıyorsunuz tatminsiz mutsuz bireyler yetişiyor başkalarınında başı yanıyor yazık değil mi :19:

peluss89 · 28 Ağustos 2013

kusura bakma ama sen oğlunu haddinden fazla şımartmışsın. şuan içimdekileri yutuyorum yoksa çok ağır konuşucam o koca kazık için..
gelmiş 25 yaşına utanmıyor anneye çemkiriyor, onu bunu istiyor. yazık yaa. asıl özel durumunuzdan ötürü "adam" olması lazımdı..
3 sene kazanamamış, kusura bakmayın ama kazananların ondan fazlası ne? dersane desen gitmiş, harçlık desen ihmal etmemişsinizdir. eeeeee? daha ne? aklı mı yok, zekası mı yetmiyo? o zaman hiiç olmazsa az gururlu davranıp girerdi bi işe eli ekmek tutardı.
kusura bakma ama sokakdan hakir gördüğümüz o tinerci çocuklardan birini al 3 sene dersaneye gönder; hem vallahi hem billahi o bile daha erken kazanırdı okulu..

çocuk yaşta babasız kalmış, bütün çocukluğu boyunca dayak yemiş ezilmiş çocuklar bile bi yandan okuyup biyandan çalışıp annesine kardeşlerine bakıyolar.. üstelik senin koca kazık oğlundan çoooook daha küçük yaştaki ADAMLAR!!!!

senin oğlun yaşındakiler evlenmiş yuva geçindiriyor.. üniversiteyi çoktan bitirmiş de yıllardır çalışıyo oluyolar..
seninki de hala 3 yaşında şımarık bebekler gibi davranıyor.. yazık gerçekten yazık.. çok üzüldüm adına..

samanyolu · 28 Ağustos 2013

sibelizim .!.:
üzülme teyzeciğim teyzeciğim diyorum çünkü oğlunuz benden 2 yaş küçük sadice ,üzülme ALLAH sabrını nasip etsin, çevremde benzer şeyleri yaşayan anne oğullar oldu,oğlanlar askere gidince değişti annelerinin kıymetini anladılar,umarım oğlunuzda askere gidince sizi anlayacaktır, hele bi anne özlemi çekmeye görsün..o amca vs maddi olarak yanında ama saçını okşayan ne derse desin illede oğlum diyen siz olmayınca o amca da diğerleri de oğlunuzun gözünde gerekli yeri alır siz gerekli yeri alırsınız,herşey maddiyat değil bunu anlayacaktır üzülmeyin ne olur dua edin bol bol

Canım sağol zaten duadan başka yapacak birşeyim yok,rabbime sığınıyorum...Benim de umudum askere gidince düzelmesi... :19:

samanyolu · 28 Ağustos 2013

seyyahalemi .!.:
çocuklara bu kadar yüz vermeyi doğru bulmuyorum
tamam onlar herşeyimiz ama gün geliyor işte bu sitedeki gibi anasını babasını dinlemeyenler gidip elin kızı-oğlu veya maddi şeyler için ailesine sırtını dönüyor
oğlunuz o kadar höt zöt etmeyi biliyor madem dedesine amcasına etsin
sizden isteyeceğine onlardan istesin babasının hakkını
onun yaşında ev geçindirenler var

tek başıma büyüttüğüm tek çocuğum var
herşeyim ama yerini de yeri gelince susmayı da bilecek
tuzum kuru olduğundan konuşmuyorum yani

Haklısınız ama benim diğer oğlumda 18 yaşında,inanın çok sakin uyumlu bir çocuktur...Maalesef karakterler farklı olabiliyor,aynı şekilde yetiştirseniz de,gerçi büyük oğlum çok şımartılarak büyüdü doğrudur,ben almasam babaannem alır der çıkardı,küçük
baba öldüğünde 5 yaşındaydı,öyle şaşaalı büyümedi ... :50:

samanyolu · 28 Ağustos 2013

Wolfsrain .!.:
sanırım özel durumunuzdan dolayı biraz şımartmışsınız çevremde çok böyle insan olduğu için artık bıktım desem yeridir yanlış anlamayın sizin durumunuz tabiki çok zor yaşamayan bilemez ama bence askerden sonrada düzelmezse bundan sonra ipleri elinize alın ve gerekirse resti çekin maddi şeyler için neden sizi suçluyor anlamadım sonuçta sizin elinizde olan bir şey değil aç değil açıkta değil çok şükür işi varmış okumuş daha ne olsun böyle yetiştirilen biriyle evlenen akrabam vardı çekmediği şey kalmadı adamdan o kişininde babası yoktu ve tek çocuktu tek torundu bu nedenle çok şımarık yetişmişti çocukları şımartarak iyilik değil kötülük yapıyorsunuz tatminsiz mutsuz bireyler yetişiyor başkalarınında başı yanıyor yazık değil mi

Sonuna kadar haklısınız,ben onu adam yerine koydum derdimi paylaştım,fikrini sordum hata yapmışım şimdi anlıyorum ama geç değil diye düşünüyorum artık bu kadar hiç bir şey danışmam bundan sonra bu kadarını yapabildim deyip çekilirim....Ayrıca çalıştığı doğru ama ne kaç lira aldığını söyler ne de eve birşey getirir sadece borç verebilirim der..... :19:

ESELA1 · 28 Ağustos 2013

samanyolu .!.:
Canım sağol zaten duadan başka yapacak birşeyim yok,rabbime sığınıyorum...Benim de umudum askere gidince düzelmesi...

bende yetişkin çocuk sahibiyim ,erkek çocuklarının bazen biraz daha duyarsız olduğunu düşünüyorum,sizin şımarttiğinızı düşünmüyorum ,bazen ne yaparsanız yapın olacağa engel olamazsınız ,rabbimden daha merhametli olmasını dilerim,belki biraz zamana ihtiyacı vardır,ama bu arada kendinizi üzüp fazla ezdirmeyin alacağım yapabileceğim bu deyip hiç fazla muhatap olup prim vermeyin,sevgiler.

Wolfsrain · 29 Ağustos 2013

samanyolu .!.:
Sonuna kadar haklısınız,ben onu adam yerine koydum derdimi paylaştım,fikrini sordum hata yapmışım şimdi anlıyorum ama geç değil diye düşünüyorum artık bu kadar hiç bir şey danışmam bundan sonra bu kadarını yapabildim deyip çekilirim....Ayrıca çalıştığı doğru ama ne kaç lira aldığını söyler ne de eve birşey getirir sadece borç verebilirim der.....

üzülmeyin lütfen tabiki geç değil ben biraz oğlunuza kızdım umarım sizi kıracak bir şey yazmamışımdır kardeşi böyle değil demişsiniz karakterde etkili tabi her çocuk aynı olmaz belki o daha çok etkilendi kim bilir siz çok zor bir şey yaşamışsınız ve anladığım kadarıyla ondan büyük çocuk olarak biraz destek beklemişsiniz manevi olarak oda bu umudunuzu boş çıkarmış sizde o zaman biraz tavır alırsınız anladığı dilden konuşursunuz ayrıca borç olarak falan verebilirim bunlar çok tuhaf siz yabancı değilsiniz evlide değilki eve biraz yardım edebilir bence kardeşide varmış sanırım o biraz baba tarafına güveniyor ama annesi kadar kimse onu düşünmez her şey para değil bu yaşa kadar anlamamış ama inşallah bundan sonra anlar ayrıca yanlış anlamayın sizin için demiyorum ama oğulları öldükten sonra hepten yalnızda bırakabilirkerdi sizi böyle insanlarda yok değil o zaman ne yapacaktı yine onlara mı güvenecekti neyse bence haline şükretsin benimde ailem çok şükür iyi durumda ama hiç sıkıştırmıyorum şunu alın bunu alın diye oğlunuz benden 4 yaş büyük neyse uzattım biraz kusura bakmayın sizin için dua edeceğim çok üzüldüm gerçekten :25:

EBRU 72 · 29 Ağustos 2013

Benim en büyük korkularımdan biridir bu.
Ben de çocuklarımın babasından ayrıyım ve iki yaş aralı iki çocuğum var.
Şimdilik küçükler.
Ama büyüdüklerinde aynı sorunlarla yaşar mıyım diye çok endişeleniyorum.
Siz çok fedakar bir annesiniz ve ne yazık ki size çok yardımcı olan destek olan yokmuş çevrenizde.
Babalarını kaybettikleri için daha mı fedakar davrandınız acaba.
Artık olan olmuş.
Çok geç kalındı mı bilmiyorum ama..
Siz de artık tavrınızı koyabilseniz.
Alttan almayı bıraksanız.
Oğlunuz konuşmak için çabalasa sizinle.
Elinizden geleni yaptığınızı görmüyorsa, yapmayı bıraksanız bir süreliğine bi de öyle deneseniz.
Bir tavsiyem de b.ir uzmandan yardım almanız.
Bazen çaresiz kalıp ne yapmamız gerektiğini şaşırabiliyoruz.
Bir psikolog hatta pskiyatrla konuşsanız, hem oğlunuza nasıl davranmanız konusunda yardım alabilir hem de bu zorlu süreci daha rahat geçirebilmeniz için ne yapabileceğini öğrenirsiniz.
Dilerim oğlunuz değerinizi çok geçmeden anlar.
Huzurlu bir ilişkiniz olur.

samanyolu · 29 Ağustos 2013

Wolfsrain .!.:
üa yanlış anlamayın sizin için demiyorum ama oğulları öldükten sonra hepten yalnızda bırakabilirkerdi sizi böyle insanlarda yok değil o zaman ne yapacaktı yine onlara mı güvenecekti neyse bence haline şükretsin benimde ailem çok şükür iyi durumda ama hiç sıkıştırmıyorum şunu alın bunu alın diye oğlunuz benden 4 yaş büyük neyse uzattım biraz kusura bakmayın sizin için dua edeceğim çok üzüldüm gerçekten

Yok bunun için herzaman şükrediyorum Rabbime,işleri ortak eşimde ortaklardan biriydi o yüzden ben hak talep etmedim onlarda geçimimizi sağladılar,kendileri daha lüx yaşıyorlar ama inanın umurumda değil,kimseye muhtaç değilim taksit falan her istediklerini aldım şimdiye kadar ,hep kendimde kıstım giysinler yesinler dedim...galiba yanlışım da bu oldu....

EBRU 72 .!.:
Benim en büyük korkularımdan biridir bu.
Ben de çocuklarımın babasından ayrıyım ve iki yaş aralı iki çocuğum var.
Şimdilik küçükler.

Bazen çaresiz kalıp ne yapmamız gerektiğini şaşırabiliyoruz.
Bir psikolog hatta pskiyatrla konuşsanız, hem oğlunuza nasıl davranmanız konusunda yardım alabilir hem de bu zorlu süreci daha rahat geçirebilmeniz için ne yapabileceğini öğrenirsiniz.
Dilerim oğlunuz değerinizi çok geçmeden anlar.
Huzurlu bir ilişkiniz olur.

Rabbim yardımcınız olsun sizinde...Yardım almayı bende düşünmeye başladım çünkü gerçekten yoruldum artık...Benden size nacizane tavsiye herşeyi üstünüze yüklemeyin,ben zamanında bunu yapsaydım şimdi böyle olmazdı belki de...Galiba yetiştirirken biraz katı olmak gerek,biz hep aman yaşadıklarını unutturalım derken fazla taviz veriyoruz galiba...

EBRU 72 · 29 Ağustos 2013

samanyolu .!.:
Rabbim yardımcınız olsun sizinde...Yardım almayı bende düşünmeye başladım çünkü gerçekten yoruldum artık...Benden size nacizane tavsiye herşeyi üstünüze yüklemeyin,ben zamanında bunu yapsaydım şimdi böyle olmazdı belki de...Galiba yetiştirirken biraz katı olmak gerek,biz hep aman yaşadıklarını unutturalım derken fazla taviz veriyoruz galiba...

Sanırım bunu yapabiliyorum.
Bugüne kadar sesimi yükseltmedim her ikisine de.
Ama arkadaş da değilim.
Ben onların annesiyim ve evde benim kurallarım geçer.
Bazen ben bile şaşırıyorum kendime nasıl katı olabiliyorum diye.
Gelecekte üzülmemeleri ve üzülmemek için bunu yapmak zorundayım diye avutuyorum kendimi.
Biz de yardım alıyoruz bu arada.
Takıldığım tıkandığım yerlerde nasıl davranmam gerektiğini soruyorum.
Hiç aklıma gelmeyen şeyler öğreniyorum.
Daha çok güveniyorum o zaman da kendime.
Şimdi sizin tavsiyeniz de doğru yolda olduğumu gösterdi bana çok teşekkür ederim.
İnşallah oğlunuz da doğruyu en kısa zaman öğrenir.
Sizin yaşadığınız çok zor olmalı.
Bunca fedakarlık. Hep çocuklarınızın en iyisini beklerken böyle bir hüsran.
İnşallah zamanla geçecek yaşadıklarınızın hepsi.

oğlum

Ayrıntılı Düzenleme

samanyolu

Nirvana

parkon

bence bitti

kova4

Üye

elifilkay

Popüler Üye

sibelizim

Kağanin annesi

Dante

Her gün birinizi, bir gün hepinizi..

Wolfsrain

Aktif Üye

peluss89

Aktif Üye

samanyolu

Nirvana

samanyolu

Nirvana

samanyolu

Nirvana

ESELA1

Popüler Üye

Wolfsrain

Aktif Üye

EBRU 72

Guru

samanyolu

Nirvana

EBRU 72

Guru

Benzer Konular